Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 84/14
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca)
SSN Anna Owczarek
w sprawie ze skargi J. R.
o wznowienie postępowania prowadzonego przed Sądem Okręgowym
w Z. w sprawie […] z powództwa J. R.
przeciwko Z. Z. - Komornikowi Sądu Rejonowego w Ż.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda (skarżącego) J. R.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 stycznia 2014 r.,
1) odrzuca zażalenie;
2) odmawia przyznania na rzecz radcy prawnego M. S. – K.
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z
urzędu w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem
Najwyższym.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym przez powoda J. R. postanowieniem z dnia 17 stycznia 2014
r. Sąd Apelacyjny oddalił jego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 18 października 2013 r., w którym Sąd ten odrzucił skargę o wznowienie
postępowania w sprawie o sygn. akt: … 72/12 (poprzednio … 52/11) prowadzonej
przez Sąd Okręgowy w Z.
Zaskarżając to postanowienie w całości, powód zarzucił naruszenie art. 407
§ 1 k.p.c. przez bezpodstawne i błędne ustalenie, że jego skarga o wznowienie
postępowania nie została wniesiona w terminie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Pod rządami art. 3941
§ 2 k.p.c. zażalenie do Sądu Najwyższego na
postanowienie sądu drugiej instancji ma charakter wyjątkowy, zostało bowiem
dopuszczone wyłącznie na wydane w "sprawach kasacyjnych" postanowienia
kończące postępowanie w sprawie, z wyraźnym wyłączeniem postanowień,
o których mowa w art. 3981
k.p.c., a także postanowień wydanych w wyniku
rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji. Ponieważ
przepis ten wprowadza wyjątek od zasady, że zażalenie jest środkiem zaskarżenia
przysługującym od orzeczeń sądu pierwszej instancji, zgodnie z przyjmowanymi
regułami wykładni, nie powinien być interpretowany w sposób rozszerzający.
Zaskarżone przez powoda zażaleniem do Sądu Najwyższego postanowienie
Sądu Apelacyjnego z dnia 17 stycznia 2014 r. zostało wydane w wyniku
rozpoznania zażalenia powoda wniesionego od postanowienia Sądu Okręgowego
jako sądu pierwszej instancji. Wniesienie kolejnego zażalenia, tym razem od
orzeczenia Sądu Apelacyjnego, było więc niedopuszczalne.
Z tych względów, na podstawie art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., zażalenie podlegało odrzuceniu.
Wobec tego, że zażalenie zostało złożone od postanowienia, od którego ten
środek zaskarżenia nie przysługuje należało oddalić wniosek o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
wywołanym wniesionym zażaleniem. W judykaturze utrwalony jest bowiem pogląd,
3
według którego czynności adwokata (radcy prawnego) ustanowionego z urzędu,
które są sprzeczne z zasadami profesjonalizmu, nie uzasadniają przyznania mu
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (por. m.in. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999, nr 6, poz.123).