IV CZ 14/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-06-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 14/15
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa A. Z.
przeciwko H. K., J. K. i J. K.
o wydanie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2015 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w R.
z dnia 27 stycznia 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd Okręgowy
w R. odrzucił jako niedopuszczalną skargę kasacyjną powoda A. Z. od wyroku tego
Sądu z dnia 16 września 2014 r., którym oddalona została jego apelacja od wyroku
Sądu Rejonowego w K., oddalającego powództwo o wydanie części bliżej w pozwie
opisanej nieruchomości. Sąd ustalił, że wartość przedmiotu zaskarżenia nie osiąga
progu kwotowego przewidzianego w art. 3982
§ 1 k.p.c., gdyż wartość przedmiotu
zaskarżenia nie może przekraczać wartości przedmiotu sporu, którą powód
oznaczył na kwotę 3.000 zł, a w sprawie nie doszło do rozszerzenia powództwa.
W zażaleniu powód zarzucił, iż Sąd błędnie uznał, że skarga jest
niedopuszczalna w sytuacji, w której wartość przedmiotu sporu powód „szacuje
obecnie” na kwotę 60.000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. Powód w pozwie oznaczył wartość
przedmiotu sporu na kwotę 3.000 zł, która nie podlegała badaniu w dalszym toku
postępowania i pozostała wiążąca. Wartość przedmiotu sporu stanowi podstawę
ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia w apelacji, a następnie w skardze
kasacyjnej. Zgodnie z art. 368 § 2 k.p.c., w sprawach o prawa majątkowe wartość
przedmiotu zaskarżenia w apelacji, jak również w skardze kasacyjnej (art. 39821
k.p.c.) może być oznaczona na kwotę wyższą niż wartości przedmiotu sporu
wówczas, gdy powód rozszerzył powództwo lub sąd orzekł ponad żądanie.
Skarżący nie wykazał, aby sytuacja taka wystąpiła w sprawie. W kategoriach
oczywistego nieporozumienia należy potraktować pogląd skarżącego, jakoby
rozszerzenie powództwa mogło nastąpić poprzez oznaczenie w skardze „nowej”
wartości przedmiotu sporu na kwotę, „która dopuszcza wniesienie skargi”,
uzupełniony twierdzeniem, że „ma prawo rozszerzać powództwo do czasu
merytorycznego zakończenia sprawy”. Powód oczywiście błędnie rozumie pojęcie
„rozszerzenia powództwa” i równie błędnie twierdzi, że jest ono dopuszczalne
3
w skardze kasacyjnej, a zatem po prawomocnym zakończeniu sprawy.
Rozszerzenie powództwa polega na rozszerzeniu żądania pozwu bądź wystąpieniu
z nowym roszczeniem i może nastąpić jedynie w postępowaniu przed sądem
pierwszej instancji, i tylko wyjątkowo przed sądem drugiej instancji (art. 383 w zw. z
art. 193 k.p.c.).
Sąd Okręgowy trafnie uznał, że wartość przedmiotu zaskarżenia w skardze
kasacyjnej nie była w niniejszej sprawie wyższa od wartości przedmiotu sporu, co
uzasadniało odrzucenie skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej na podstawie art.
3982
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c., a tym samym uzasadniało oddalenie
zażalenia przez Sąd Najwyższy, stosownie do art. 3941
§ 3 w zw. art. 39814
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa A. Z.
przeciwko H. K., J. K. i J. K.
o wydanie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2015 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w R.
z dnia 27 stycznia 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd Okręgowy
w R. odrzucił jako niedopuszczalną skargę kasacyjną powoda A. Z. od wyroku tego
Sądu z dnia 16 września 2014 r., którym oddalona została jego apelacja od wyroku
Sądu Rejonowego w K., oddalającego powództwo o wydanie części bliżej w pozwie
opisanej nieruchomości. Sąd ustalił, że wartość przedmiotu zaskarżenia nie osiąga
progu kwotowego przewidzianego w art. 3982
§ 1 k.p.c., gdyż wartość przedmiotu
zaskarżenia nie może przekraczać wartości przedmiotu sporu, którą powód
oznaczył na kwotę 3.000 zł, a w sprawie nie doszło do rozszerzenia powództwa.
W zażaleniu powód zarzucił, iż Sąd błędnie uznał, że skarga jest
niedopuszczalna w sytuacji, w której wartość przedmiotu sporu powód „szacuje
obecnie” na kwotę 60.000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. Powód w pozwie oznaczył wartość
przedmiotu sporu na kwotę 3.000 zł, która nie podlegała badaniu w dalszym toku
postępowania i pozostała wiążąca. Wartość przedmiotu sporu stanowi podstawę
ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia w apelacji, a następnie w skardze
kasacyjnej. Zgodnie z art. 368 § 2 k.p.c., w sprawach o prawa majątkowe wartość
przedmiotu zaskarżenia w apelacji, jak również w skardze kasacyjnej (art. 39821
k.p.c.) może być oznaczona na kwotę wyższą niż wartości przedmiotu sporu
wówczas, gdy powód rozszerzył powództwo lub sąd orzekł ponad żądanie.
Skarżący nie wykazał, aby sytuacja taka wystąpiła w sprawie. W kategoriach
oczywistego nieporozumienia należy potraktować pogląd skarżącego, jakoby
rozszerzenie powództwa mogło nastąpić poprzez oznaczenie w skardze „nowej”
wartości przedmiotu sporu na kwotę, „która dopuszcza wniesienie skargi”,
uzupełniony twierdzeniem, że „ma prawo rozszerzać powództwo do czasu
merytorycznego zakończenia sprawy”. Powód oczywiście błędnie rozumie pojęcie
„rozszerzenia powództwa” i równie błędnie twierdzi, że jest ono dopuszczalne
3
w skardze kasacyjnej, a zatem po prawomocnym zakończeniu sprawy.
Rozszerzenie powództwa polega na rozszerzeniu żądania pozwu bądź wystąpieniu
z nowym roszczeniem i może nastąpić jedynie w postępowaniu przed sądem
pierwszej instancji, i tylko wyjątkowo przed sądem drugiej instancji (art. 383 w zw. z
art. 193 k.p.c.).
Sąd Okręgowy trafnie uznał, że wartość przedmiotu zaskarżenia w skardze
kasacyjnej nie była w niniejszej sprawie wyższa od wartości przedmiotu sporu, co
uzasadniało odrzucenie skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej na podstawie art.
3982
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c., a tym samym uzasadniało oddalenie
zażalenia przez Sąd Najwyższy, stosownie do art. 3941
§ 3 w zw. art. 39814
k.p.c.