Sygn. akt XXV C 230/09
Dnia 15 kwietnia 2011 roku
Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXV Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSO Anna Pogorzelska
na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 kwietnia 201 1 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa B. K.
przeciwko (...) Sp. z o. o. w W. i M. Ł.
o ochronę dóbr osobistych
w przedmiocie wniosku powoda o zwolnienie od kosztów sądowych
postanawia:
I. zwolnić powoda od kosztów sądowych w części tj. od opłaty od apelacji ponad kwotę
(...)
II. w pozostałej części wniosek oddalić.
W apelacji powód wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. W złożonym oświadczeniu wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym żoną i córką. Wskazał, że nie posiada żadnego majątku a utrzymuje się z emerytury w wysokości (...)zł.
Wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku (zarządzenie k. 704), podał iż pozostaje w rozdzielności majątkowej z żoną, której emerytura wynosi (...) zł a także partycypuje w kosztach pełnoletniej córki, która zajmuje się wychowaniem swoich córek w wieku (...)lat i ma nie uregulowane sprawy alimentacyjne.
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc
winien, więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa, (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 września 1984 r. II C Z 104/84) podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24 lipca 1980 r. I CZ 99/80)
Sąd podzielając w całości wyżej przytoczone poglądy Sądu Najwyższego uznał, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą podstawy do zastosowania zwolnienia w całości.
Zwalniając od obowiązku poniesienia kosztów Sąd musi ustalić niemożność ich poniesienia przez stronę i to z przyczyn od niej niezależnych (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1980 r. II CZ 126/80).
W ocenie Sądu powód wnosząc sprawę do sądu winien liczyć się z kosztami z tym związanymi i poczynić na ten cel oszczędności. Powód dość ogólnikowo podaje, że pomaga finansowo swojej dorosłej córce. Nie wskazuje żadnych kwot w tym zakresie. Ponadto nie podaje szczególnych przesłanek uzasadniających nie podejmowanie zatrudnienia przez jego córkę i w związku z tym konieczność korzystania z pomocy powoda. Należy wskazać, że podnoszone przez powoda wydatki związane z zaciągniętym kredytem nie mogą być uwzględnione. Osobiste zobowiązania strony nie mogą mieć pierwszeństwa przed należnościami Skarbu Państwa.
Biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego Sąd uznał, iż powód nie jest w stanie uiścić całej opłaty od apelacji w wysokości(...). Niemniej jednak winien ona uiścić przynajmniej część tej kwoty tj. (...) zł. Należy zauważyć, że powód ma przyznaną emeryturę w kwocie (...) zł zatem ma stały dochód.
Wobec powyższego na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. (Dz. U. 10.90.594 j.t. ze zm.) o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd postanowił jak na wstępie.