Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 461/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla - sprawozdawca

Sędziowie SSO Danuta Lesiewska

SSO Adam Sygit

Protokolant sekr. sądowy Hanna Płaska

przy udziale Gizeli Kubickiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu dnia 26 czerwca 2015 r.

sprawy B. B. s. A. i M. ur. (...)
w B.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 10 lutego 2015 roku sygn. akt IX K 1139/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu
w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania.

IV Ka 461/15

UZASADNIENIE

Przedmiot rozpoznania w niniejszej sprawie stanowiła apelacja osobista skazanego B. B. od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 10 lutego 2015 r. (sygn. akt IX K 1139/14).

Skazany w swym środku odwoławczym podniósł szereg „zarzutów” dotyczących w szczególności: nieuwzględnienie wymierzonej mu kary za jeden z czynów w sprawie XVI K 1562/13, nie połączenie wymierzonych mu kar wolnościowych, nieuwzględnienie okoliczności, że w jednej ze spraw zapłacił pokrzywdzonej zasądzone zadośćuczynienie, czynów tych dopuszczał się będąc uzależnionym od hazardu, obecnie ma dobrą opinię za czas odbywania kary, a w konsekwencji wniósł o wymierzenie mu kary łagodniejszej, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Niniejsza apelacja okazała się zasadna o tyle, o ile wywołując postępowanie odwoławcze w sprawie, implikowała konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Jak wynika z rubrum zaskarżonego orzeczenia, sąd orzekający przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy odnośnie wydania wyroku łącznego uczynił osiem wyszczególnionych tam wyroków.

Równocześnie zaś, z sentencji przedmiotowego orzeczenia wynika, że połączeniu podlegały jedynie niektóre kary, zarówno pozbawienia wolności, jak i grzywny, spośród wszystkich tamże wyszczególnionych (pkt 1). Natomiast z treści sentencji zaskarżonego orzeczenia nie wynika, w jaki sposób sąd meriti rozstrzygnął w pozostałym zakresie, a więc co do wszystkich tych dalszych kar, jakie wymierzono skazanemu za wszelkie dalsze przypisane mu czyny?

W konsekwencji, jeśli sąd ten uznał – jak się zdaje - że w owym, pozostałym zakresie brak jest warunków do wydania wyroku łącznego, winien był orzec u morzeniu postępowania w tej części, w trybie przepisu art. 572 k.p.k. Takiego rozstrzygnięcia jednak brak. Natomiast, w sposób oczywisty niepodobna jest tego rodzaju woli Sądu w tym względzie domniemywać, zwłaszcza, że (acz wiążące są rozstrzygnięcia zawarte w części orzekającej wyroku) także lektura uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia nie zawiera w tym względzie jakiejkolwiek wzmianki.

Oczywiste jest także, że nie jest możliwe sanowanie takowego uchybienia w trybie reformatoryjnym przez sąd odwoławczy.

Tak zatem, Sąd Rejonowy ponownie rozpozna niniejszą sprawę, po czym, w miarę zaistnienia takowej potrzeby, sporządzi uzasadnienie zapadłego wyroku z zachowaniem wszelkich wymogów przewidzianych procedurą, ustosunkowując się przy tym także do tych argumentów, jakie skazany zawarł w swej niniejszej apelacji.