Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział II Cywilny Ośrodek (...) w R.

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jarosław Klon

Protokolant: Magdalena Kubańska

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2015 roku w Rybniku

z powództwa D. O.

przeciwko (...) S.A. w W. i Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej Szpitalowi (...) w R. im dr. J. R.

o zapłatę

z powództwa małoletniego M. O. (1) reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego D. O.

przeciwko (...) S.A. w W. przy udziale interwenienta ubocznego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpitala (...) w R. im dr. J. R.

o zapłatę i ustalenie

1.  oddala powództwo powódki D. O.;

2.  nie obciąża powódki kosztami postępowania;

3.  oddala powództwo małoletniego M. O. (1);

4.  nie obciąża małoletniego powoda kosztami postępowania;

UZASADNIENIE

W pozwie przeciwko (...) S.A w W. powódka D. O. domagała się zasądzenia na jej rzecz kwoty 250 044, 40 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto domagała się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Wniosła również o zwolnienie jej od kosztów sądowych w całości.

W motywach pozwu podniosła, iż w dniu (...) urodziła w szpitalu w R. dwóch synów, były to bliźniaki. Jeden z nich przeżył, drugi zmarł w wyniku obrażeń okołoporodowych. W jej ocenie kwota 250 000 złotych odzwierciedla krzywdę jakiej doznała w wyniku błędnej decyzji lekarskiej, dotyczącej prowadzenia porodu metodą naturalną zamiast metodą cesarskiego cięcia. Swoje stanowisko poparła orzecznictwem Sądu Najwyższego i sądów powszechnych. Co do kwoty 44,40 złotych argumentowała, iż jest to opłata za uzyskaną przez nią dokumentację medyczną. (Całość argumentacji – pozew k. 1 – 3 akt sprawy II C 254/13).

Postanowieniem z dnia 4 września 2013 roku powódka została zwolniona od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania w całości. (Postanowienie k. 32 akt sprawy)

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A w W. wniósł o:

- oddalenie powództwa,

- zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Podniósł, iż śmierć syna powódki w dniu 15.08.2010 roku nie miała związku z działalnością pracowników szpitala w R.. Pozwany szeroko uzasadnił swoje stanowisko a na koniec podniósł, iż jego odpowiedzialność odszkodowawcza ogranicza się do 190 185 złotych i wniósł o zawiadomienie o toczącym się postępowaniu Szpital (...) im. dr J. R. w R. przy ulicy (...). (Odpowiedź na pozew k. 38 – 41 akt sprawy)

W piśmie procesowym z dnia 4 listopada 2013 roku powódka wniosła o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Szpital (...) im dr J. R. w R..

Na rozprawie w dniu 27 listopada 2013 roku sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Szpital (...) im. dr J. R. w R..

W odpowiedzi na pozew powódki Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital (...) w R. im. dr J. R. wniósł o:

- oddalenie powództwa w całości,

- zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W motywach swego stanowiska podniósł, iż działania zatrudnionego u niego personelu medycznego były zgodne zarówno z przepisami regulującymi zasady wykonywania świadczeń medycznych jak i charakteryzowały się należytą starannością i rzetelnością. W jego ocenie powódka nie wykazała aby istniał związek przyczynowy między śmiercią jej dziecka a działaniem pozwanego szpitala. (Odpowiedź na pozew k. 138 – 140 akt sprawy).

W pozwie przeciwko (...) S.A w W. małoletni powód M. O. (1) – reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową D. O. wniósł o:

- zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 60 000 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu,

- zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 3 933,62 złote z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu tytułem zwrotu kosztów leczenia i rehabilitacji,

- zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kwoty 6 000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za śmierć brata M. O. (2),

- przyznanie powodowi od pozwanej renty tymczasowej na podstawie art. 444§ 3 k.c w wysokości 1000 złotych miesięcznie, płatnej z góry, do 10 – tego każdego następnego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie zapłaty którejkolwiek z kwot, do rąk matki powoda,

- ustalenie, iż pozwany ponosi odpowiedzialność na przyszłość za mogące wystąpić w przyszłości następstwa błędów popełnionych przy porodzie przez personel Szpitala (...) im. dr J. R. w R.,

- zasądzenia od pozwanego na jego rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W motywach pozwu przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda podniosła, że w dniu (...) urodziła metodą naturalną bliźniaki M. O. (1) i M. O. (2). W wyniku nieprawidłowego postępowania, bowiem w jej ocenie poród winien odbyć się poprzez cesarskie cięcie, M. O. (2) zmarł w dniu 15 sierpnia 2010 roku, w wyniku niedotlenienia okołoporodowego, urazu okołoporodowego i innych schorzeń. Z kolei małoletni powód, w wyniku urazów i infekcji, wywołanych porodem jest dzieckiem, które rozwija się z opóźnieniem i ma liczne problemy zdrowotne. W ocenie przedstawicielki ustawowej zadośćuczynienie dla małoletniego powoda za krzywdę jakiej doznał w wyniku nieprawidłowego postępowania personelu medycznego szpitala w R., co w konsekwencji doprowadziło do różnego rodzaju trwałych dolegliwości zdrowotnych, winno się wyrażać sumą 60 000 złotych (art. 445§1 k.c). Z kolei zadośćuczynienie za śmierć brata na podstawie art. 446§4 k.c winno się wyrażać kwotą 6000 złotych. Co do kosztów rehabilitacji przedstawiła w tym zakresie swoje wyliczenia. Przedstawiła też swoją argumentację dotyczącą roszczenia o rentę i ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość. (Pozew k. 2 – 8 akt sprawy II C 325/13)

Wniosła także o zwolnienie małoletniego powoda od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2012 roku Sąd Rejonowy w Raciborzu przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Gliwicach Ośrodkowi (...) w R.. (Postanowienie z dnia 21 sierpnia 2012 rou k. 138 akt sprawy II C 325/13)

W dniu 23 października 2013 roku małoletni powód został zwolniony z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości. (Postanowienie z dnia 23 października 2013 roku k. 144 akt sprawy).

W odpowiedzi na pozew pozwany podniósł dokładnie te same argumenty jak w sprawie powódki D. O. przeciwko (...) S.A w W. opisane do sprawy II C 254/13. Nadto wniósł o zawiadomienie o toczącym się postępowaniu Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital (...) w R. im. dr J. R..

Z kolei Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital (...) w R. im. dr J. R. przystąpił do sprawy małoletniego powoda przeciwko (...) S.A w W. w charakterze interwenienta ubocznego z jednoczesnym wnioskiem o zwolnienie go od obowiązku ponoszenie kosztów opłaty od interwencji ubocznej.

Sprawa małoletniego powoda M. O. (1) została połączona do wspólnego rozpoznania ze sprawą powódki D. O. przeciwko (...) S.A w W. i Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej Szpitalowi (...) w R. im. dr J. R.. (Zarządzenie k. 173 akt sprawy II C 325/13)

W dniu 19 lutego 2014 roku Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital (...) w R. im. dr J. R. został zwolniony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości i dopuszczony do udziału w sprawie z powództwa małoletniego M. O. (1) reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową D. O. przeciwko (...) S.A w W. w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej.

Interwenient przyłączył się do stanowiska (...) S.A w W. i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Przedstawił argumentację tożsamą w treści jak w sprawie powódki D. O. przeciwko (...) S.A w W., gdzie występował również w charakterze pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka po zajściu w ciążę leczyła się u lekarza ginekologa dr K.. Ten lekarza założył jej pesar (krążek nakładany na szyjkę macicy), który wypadł jej 6 sierpnia 2010 roku, ale powódka samodzielnie go założyła. Powódka natychmiast, będąc wtedy w G., udała się do lekarza ginekologa, który po zbadaniu jej stwierdził, iż wszystko z ciążą jest w porządku i pozwolił jej pojechać nad morze, po syna, który przebywał tam na obozie. W trakcie pobytu nad morzem ponownie wypadł powódce pesar. W dniu 10 sierpnia 2010 roku powódka wróciła znad morza i 12 sierpnia 2010 roku zauważyła plamienie z dróg rodnych i udała się do szpitala.

Dowód: zeznania powódki – rozprawa z dnia 25 czerwca 2015 roku,

W dniu 12 sierpnia 2010 roku o godzinie 15,50 D. O. zjawiła się w szpitalu w R.. Miała krwawienie z dróg rodnych i rozwarcie szyjki macicy na 3 cm. U powódki stwierdzono stan zapalny pochwy. Wdrożono leczenie w postaci podania siarczanu magnezu, relanium, diphergan, no – spę, antybiotyk. O godzinie 17,55 odpłynęły wody płodowe a rozwarcie szyjki macicy poszerzyło się do 7 – 8 cm. Powódka została przeniesiona na salę porodową. Poród odbył się w godzinach od 17,55 do 18,25 i urodziły się bliźniaki M. O. (1) o godzinie 18,20 i M. O. (2) o godzinie 18,25. M. O. (1) urodził z wagą 650 g a M. O. (2) z wagą 600g. Po urodzeniu dzieci zostały przewiezione do K..

Dowód: karta położnicza k. 152 akt, karta leczenia szpitalnego k. 162 akt, karta przebiegu choroby k. 167 akt sprawy, skierowanie na oddział intensywnej terapii medycznej – oddział neonatologiczny – k. 257 akt sprawy, zeznania powódki D. O. – rozprawa z dnia 25 czerwca 2015 roku, zeznania świadka M. K. – rozprawa z dnia 2 kwietnia 2014 roku, opinia biegłej K. W. k. 692 – 693 akt, opinia uzupełniająca k. 743 – 744 akt sprawy, opinia ustana z rozprawy z dnia 25 czerwca 2015 roku,

M. O. (2) został przewieziony do K. z powodu skrajnego wcześniactwa, niewydolności oddechowej oraz niedotlenienia okołoporodowego. Po przyjęciu stan dziecka był bardzo ciężki, był niewydolny oddechowo, zaintubowany i wentylowany mechanicznie. W badaniu fizykalnym stwierdzono masywne zasinienia na całym ciele, znaczne cechy niedojrzałości (między innymi zrośnięte powieki). W drugiej minucie po przyjęciu u dziecka wystąpił spadek saturacji oraz akcji serca, wymagający zastosowania wentylacji mechanicznej workiem ambu oraz masażu serca. W wykonanych badaniach dodatkowych parametry stanu zapalnego były ujemne. W leczeniu zastosowano antybiotykoterapię, wlewy z katecholaminu, albuminy, osocze, koncentrat krwinek czerwonych oraz z uwagi na hiperglikemię – insulinę. W dniu 15.08.2010 roku w czwartej dobie hospitalizacji wystąpiło masywne krwawienie z dróg oddechowych, pojęto czynności reanimacyjne, jednak nie uzyskano poprawy stanu klinicznego i powrotu akcji serca i o godzinie 17, 35 stwierdzono zgon dziecka.

Dowód: epikryza k. 256 akt sprawy, odpis skrócony aktu zgonu k. 85 akt sprawy,

M. O. (1) został przyjęty na oddział Kliniki Intensywnej Terapii i Patologii Noworodka (...) Publicznego Szpitala (...) Medycznego (...) II w K.. Rozpoznano u niego skrajne wcześniactwo, niewydolność oddechową, zakażenie wrodzone, niedotlenienie okołoporodowe, uraz okołoporodowy, niewydolność krążenia, posocznicę, grzybicę układową, grzybicze zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych, krwawienie dokomorowe obustronne, dysplazję oskrzelowo – płucną, zaburzenia glikemii, żółtaczkę nasiloną, niedokrwistość, osteopenię, ekstremalnie niską masę urodzeniową. Po 98 dniach hospitalizacji dziecko zostało wypisane do domu. Aktualnie małoletni M. O. (1) uczęszcza na liczne zabiegi rehabilitacyjne, które zdecydowanie poprawiły jego stan zdrowia. Istnieje szansa, iż małoletni powód po roku odroczenia go z obowiązku szkolnego w następnym roku pójdzie normalnie do szkoły i będzie uczył się w normalnym trybie szkolnym.

Dowód: karta wypisowa k. 278 akt sprawy, zeznania powódki z rozprawy z dnia 25 czerwca 2015 roku,

Sąd zważył co następuje:

Powództwo powódki D. O. podlegało oddaleniu. Również powództwo małoletniego powoda M. O. (1) reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową D. O. podlegało oddaleniu.

Bezspornym w sprawie było, iż:

- powódka D. O. w dniu 12 sierpnia 2010 roku zjawiła się w szpitalu w R. z plamieniem z dróg rodnych,

- natychmiast z izby przyjęć została przekazana na oddział ginekologiczny,

- lekarz dyżurny zaordynował wobec powódki leki spowalniające postęp akcji porodowej (leki tokolityczne),

- podane leki nie zadziałały i rozpoczęła się akcja porodowa,

- powódka urodziła dwóch synów M. O. (1) i M. O. (2),

- synowie, w wyniku przedwczesnego porodu i bardzo złego stanu zdrowia, zostali przewiezieni do kliniki do K., gdzie w dniu 15 sierpnia 2010 roku zmarł M. O. (2).

Sporne było, czy w szpitalu w R. zastosowano właściwą metodę porodu, czy też należało zastosować rozwiązanie ciąży metodą cesarskiego cięcia?

Przy pozytywnej odpowiedzi na pierwszą okoliczność sporną, czy rozwiązanie ciąży metodą cesarskiego cięcia mogłoby uratować drugiego syna powódki i czy stan dzieci po urodzeniu byłby lepszy niż w sytuacji porodu siłami natury?

Z zeznań świadka M. K. wynika, iż powódka zjawiła się w szpitalu 12 sierpnia 2010 roku z rozwarciem szyjki macicy na 3 cm. On, jako lekarz ginekolog – położnik, podjął decyzję aby wstrzymać akcję porodową po to, aby dać jak największą szansę dzieciom, które miały się urodzić jako tzw. wcześniaki. Dlatego też podano leki tokolityczne (spowalniające akcję porodową) wraz z lekami uspokajającymi. Jednak akcja porodowa u powódki postępowała błyskawicznie i o godzinie 17,50 powódka znalazła się na sali porodowej, gdzie w odstępie kilku minut urodziła dwóch synów.

Z opinii biegłej K. W. wynika, iż powódka zjawiała się w szpitalu w 24 tygodniu ciąży. Choć na izbie przyjęć szpitala ustalono, iż była to ciąża 28 tygodniowa, ale jedynie w oparciu o informację podaną przez powódkę. Ocena USG wykonanego w dniu 12 sierpnia 2010 roku wykazało, iż była to ciąża 24 – tygodniowa. Biegła stwierdziła, że prawidłową postawą i sposobem leczenia była próba utrzymania ciąży. Natomiast w sytuacji odpływu wód płodowych i szybkiego postępu w rozwieraniu się szyjki macicy przeniesienie powódki na salę porodową i decyzja o prowadzeniu porodu drogami natury była właściwa i zgodna z zasadami sztuki lekarskiej. Biegła, na podstawie standardów położniczych, określiła iż przed 25 tygodniem najlepszym sposobem rozwiązania ciąży jest poród drogami natury. W okresie 25 – 28 tygodnia ciąży i masy płodu mniejszej niż 750 g – postępowanie winno być zindywidualizowane a powyżej 28 – 33 tygodnia ciąży i masy płodu większej niż 750 g poród winien się odbyć poprzez cesarskie cięcie.

Biegła stwierdziła, iż u noworodków z ciąż poniżej 25 tygodnia obserwuje się wysoko odsetek zgonów z powodu ekstremalnego wcześniactwa. Trzeba podkreślić, iż w karcie przyjęcia i leczenia z kliniki w K. wyraźnie wynika, iż w przypadku obydwóch synów powódki występowało skrajne (ekstremalne) wcześniactwo. Dalej biegła stwierdziła, iż u powódki stwierdzono stan zapalny narządu rodnego, co również zmniejszało szanse przeżycia noworodków. W uzupełniającej pisemnej opinii biegła K. W. wyjaśniła, że wiek powódki – 38 lat, nie wskazywał i nie nakazywał rozwiązania ciąży przez cięcie cesarskie, czym biegła potwierdziła treść zeznań świadka M. K.. Jednoznacznie biegła stwierdziła, iż w przypadku powódki cesarskie cięcie nie stwarzało większej szansy na przeżycie M. O. (2) oraz na zmniejszenie schorzeń u M. O. (1). Natomiast cesarskie cięcie mgło, w tym wypadku, stwarzać tylko dodatkowe zagrożenie dla matki ciężką infekcją.

W swej opinii ustnej przed sądem biegła K. W. podtrzymała wszystkie wnioski, jakie podała w swych opiniach pisemnych. Jednoznacznie skonkludowała, że w procedurze przyjęcia powódki do szpitala, w podjęciu decyzji dotyczącej akcji porodowej siłami natury, nie było żadnych błędów. Fakt śmierci M. O. (2) oraz liczne schorzenia M. O. (1) miały związek przyczynowy z wcześniactwem i zakażeniem dróg rodnych u powódki a nie z porodem siłami natury. Biegła wyjaśniła, że prawidłową decyzją lekarza było podanie powódce leków tokolitycznych, celem wstrzymania akcji porodowej. Zostało to zrobione dlatego aby przedłużyć pobyt dzieci w łonie matki. Następstwem tego rodzaju decyzji miała być możliwość podania leków sterydowych dla wykształcenia u dzieci płuc. Z uwagi na fiasko próby wstrzymania akcji porodowej rozpoczęła się błyskawiczna akcja porodowa, co doprowadziło do narodzin dwóch synów powódki. Biegła wyjaśniła też, iż urazy okołoporodowe, opisane w dokumentacji medycznej kliniki z K., były związane z reakcjami bio-chemicznymi w organizmach dzieci. Biegła wyjaśniła, że dzieci rodziły się w odstępach kilku minut, czyli poród był błyskawiczny. T. przyjąć aby w trakcie takiego porodu, przy zastosowani metody B., mogło dojść u dzieci do obrażeń fizycznych.

W ocenie sądu całościowa opinia biegłej K. W. jest logiczna i rzetelna, dlatego też sąd przyjął, iż pomiędzy działaniem personelu medycznego szpitala w R. a faktem śmierci M. O. (2) oraz licznymi dolegliwościami M. O. (1) nie było związku przyczynowo – skutkowego. Innymi słowy brak było możliwości postawienia zarzutu popełnienia jakiegokolwiek błędu medycznego pracownikom pozwanego szpitala – w sprawie powódki D. O. i interwenienta ubocznego w sprawie z powództwa małoletniego M. O. (1) reprezentowanego przez matkę D. O..

Stosownie do treści art. 8 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U.2012.159 j.t.) pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych osoby wykonujące zawód medyczny kierują się zasadami etyki zawodowej określonymi przez właściwe samorządy zawodów medycznych.

W ocenie sądu powódce D. O. w dniu 12 sierpnia 2010 roku udzielono pomocy medycznej wedle najlepszych standardów wiedzy medycznej i wedle obowiązujących norm prawnych. Nadto warto zwrócić uwagę na stwierdzenie i biegłej K. W. oraz świadka lekarza położnika M. K., iż zabieg cesarskiego cięcia jest zabiegiem operacyjnym ze wszelkiego rodzaju konsekwencjami i powikłaniami. W sytuacji powódki bark było podstaw do przeprowadzenia tego rodzaju zabiegu operacyjnego a konsekwencje jego przeprowadzenia byłyby hipotetycznie gorsze niż te które miały miejsce po porodzie siłami natury.

Reasumując, w ocenie sądu, brak jest związku przyczynowego między działaniem personelu medycznego w R. a zgonem M. O. (2) oraz schorzeniami M. O. (1). W tej sytuacji dalsze prowadzenie postępowania dowodowego było zbędne i stąd oddalenie pozostałych wniosków dowodowych zgłoszonych przez powódkę samodzielnie oraz jako przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda M. O. (1). Konsekwencją wniosku wyżej opisanego było oddalenie powództwa i powódki i małoletniego M. O. (1) reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową D. O..

Choć powódka i małoletni powód przegrali proces to, w ocenie sądu, należało zarówno wobec D. O. jak i małoletniego powoda M. O. (1) zastosować normę prawną art. 102 k.pc. i odstąpić od obciążania ich kosztami procesu. Przede wszystkim należy podkreślić, iż powódka D. O. aktualnie praktycznie cały czas zajmuje się rehabilitacją i leczeniem małoletniego powoda M. O. (1), co sprawia iż jej sytuacja finansowa a w konsekwencji sytuacja finansowa syna jest zła. Nadto trzeba wziąć w tej sprawie pod uwagę kontekst wytoczenia przez powódkę powództwa, gdzie u jego podłoża stały niewyjaśnione jej przez fachowców kwestie, dotyczące sposobu porodu, obrażeń okołoporodowych dzieci i schorzeń z tym związanych. Powódka nie jest osobą posiadającą wiedzę specjalistyczną i mogła przypuszczać, iż stan zdrowia jej dzieci mógł mieć związek z wadliwymi decyzjami podjętymi przez personel medyczny i choć nie potwierdziło się to w procesie a wręcz zostało to wykluczone, to nie można przyjąć, iż przegranie procesu natychmiastowo rodzi dla powódki konsekwencje związane z obowiązkiem zwrotu na rzecz strony wygrywającej kosztów procesu. W ocenie sądu, w tym przypadku, byłoby to niesłuszne i niesprawiedliwe. W ocenie sądu godziłoby to przede wszystkim w zasady współżycia społecznego oraz naruszałoby to elementarne poczucie przyzwoitości. Dlatego też sąd uznał, iż w tym przypadku, zarówno co do powódki D. O., jak i odnośnie małoletniego powoda M. O. (1) zachodził szczególnie uzasadniony przypadek, kiedy to od obciążania ich kosztami postępowania należało odstąpić. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11.13.2014 roku LEX nr 1621084)

Stąd orzeczenie jak w punkcie 2 i 4 wyroku.

Sędzia Jarosław Klon