Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 86/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesława Kruczkowska

Protokolant: Marta Sokołowska

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 roku w Białymstoku

na rozprawie sprawy H. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wznowienie wypłaty

na skutek odwołania H. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 17 grudnia 2012 roku

Nr (...)

I. zmienia zaskarżoną decyzję i uznaje H. W. nadal za częściowo okresowo niezdolną do pracy oraz wznawia
jej rentę z tego tytułu od 01 grudnia 2012 roku na okres
do 15 listopada 2013 roku;

II. stwierdza, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VU 86/13

UZASADNIENIE

H. W. zaskarżyła decyzję (...) Oddział w B. z dnia 17 grudnia 2012 roku o odmowie przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania, bowiem komisja lekarska nie stwierdziła dalszej niezdolności do pracy.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z dnia 17 kwietnia 2012 roku w wykonaniu prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku z 08 marca 2012 roku ZUS przyznał odwołującej się rentę od 16 listopada 2011 roku na okres do 15 listopada 2012 roku. W dniu 11 października 2012 roku H. W. złożyła do ZUS wniosek o ponowne ustalenie uprawnień. Zarówno lekarz orzecznik jak i komisja lekarska nie stwierdzili u wnioskodawczyni niezdolności do pracy.

Odwołanie było zasadne, bowiem w toku procesu ustalono odmiennie niż w trakcie postępowania orzeczniczego przeprowadzonego w ZUS, że odwołująca się jest nadal częściowo niezdolna do pracy na okres 1 roku od 16 listopada 2012 roku do 15 listopada 2013 roku. Biegli sądowi z zakresu neurologii i endokrynologii nie stwierdzili u wnioskodawczyni poprawy stanu zdrowia i orzekli częściową niezdolność na dalszy okres. Niezdolność ta pozostaje w związku ze schorzeniami neurologicznymi wskazanymi w rozpoznaniu. Biegły sądowy z zakresu neurologii, dwukrotnie uzupełniając opinię i ustosunkowując się do zastrzeżeń ZUS, podtrzymał dotychczasowe orzeczenia.

Opinię należało uznać za wiarygodną, bowiem została sporządzona przez specjalistów w swoich dziedzinach po badaniu wnioskodawczyni, ocenie dostępnej dokumentacji medycznej, a także rzeczowo i przekonująco uzasadniona. W szczególności dotyczy to opinii biegłego z zakresu neurologii, który jasno, logicznie i w sposób zasługujący na uznanie uzasadnił swoje stanowisko orzecznicze. Biegły jest specjalistą z zakresu rozpoznanych schorzeń neurologicznych powodujących częściową niezdolność do pracy. Dlatego brak było podstaw do dopuszczenia dowodu z opinii kolejnych biegłych, a wnioski ZUS w tym zakresie należało oddalić.

Skoro zatem odwołująca się jest nadal niezdolna do pracy należało orzec jak w pkt I sentencji wyroku na podstawie art. 57 ust. 1, art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS oraz art. 477¹⁴ § 2 kpc.

Stwierdzono, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, bowiem jak wynikało z opinii stan zdrowia wnioskodawczyni nie został prawidłowo ustalony w toku postępowania przeprowadzonego w ZUS.

V U 86/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE