Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 r. w Szczecinie

sprawy I. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o przyznanie emerytury

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 24 lipca 2014 r. sygn. akt VI U 1338/13

uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie w sprawie

SSO del. Beata Górska SSA Barbara Białecka SSA Jolanta Hawryszko

III A Ua 711/14

UZASADNIENIE

I. P. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 17 września 2013 r. odmawiającej przyznania prawo do emerytury, twierdząc że w dniu złożenia wniosku w ZUS legitymował się wymaganym okresem co najmniej 25 lat ubezpieczenia, w tym okresem 15 lat pracy w szczególnych warunkach oraz osiągnął wiek 60 lat. Wyrokiem z dnia 22 maja 2014 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 17 września 2013r., w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu I. P. prawo do emerytury począwszy od dnia 16 września 2013r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. pismem z dnia 26 maja 2014r., a ubezpieczony pismem z dnia 27 maja 2014r. wnieśli o uzupełnienie wyroku z dnia 22 maja 2014r. poprzez orzeczenie, że sąd zmienia również decyzję z dnia 25 października 2013r.

W uzasadnieniu podnieśli, że postanowieniem z dnia 2 grudnia 2013r. Sąd połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy VI U 1379/13 i sprawę niniejszą czyli VI U 1338/13, po czym prowadził je nadal pod wspólnym numerem VI U 1338/13. Przedmiotowe postępowanie dotyczyło dwóch odwołań od decyzji z dnia 17 września 2013r. i 25 października 2013r., a wydając wyrok z dnia 22 maja 2014r. sąd zmienił tylko decyzję z dnia 17 września 2013r. nie orzekając o decyzji z dnia 25 października 2013r.

Sąd Okręgowy wyznaczył w sprawie termin rozprawy na dzień 24 lipca 2014r., na który nie stawiły się strony ani ich pełnomocnicy. Po zamknięciu rozprawy Sąd Okręgowy wydał kolejny wyrok , którym zmienił decyzję z dnia 25 października 2013r., w ten sposób, że ponownie przyznał I. P. prawo do emerytury od dnia 16 września 2013r.. Sąd Okręgowy sporządził analogiczne uzasadnienie jak do wyroku z dnia 22 maja 2014r. z tym, że dodatkowo wskazał, że na rozprawie w dniu 24 lipca 2014r. przeoczył, że sprawa dotyczy uzupełnienia wyroku z dnia 24 lipca 2014r. i orzekł jak w sprawie indywidualnej. Podał, że nieprawidłowość tę niezwłocznie sprostuje z urzędu.

Wyrok z dnia 22 maja 2014r. uprawomocnił się w dniu 8 sierpnia 2014r.

W dniu 28 sierpnia 2014r. organ rentowy wniósł apelację od wyroku z dnia 24 lipca 2014r. . Zaskarżył wyrok w całości i zarzucił mu nieważność postępowania na skutek prawomocnego osądzenia sprawy, tj. naruszenie art. 379 pkt. 3 k.p.c. w związku z art. 363 i art. 366 k.p.c. Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie wyroku w całości i umorzenie postepowania.

W odpowiedzi na apelację ubezpieczony wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu ubezpieczony podzielił zasadność wniosków organu rentowego zawartą w apelacji.

W piśmie procesowym z dnia 20 października 2014r. pełnomocnik organu rentowego poinformował, że decyzją z dnia 14 października 2014r. wydaną w wyniku wykonania prawomocnego wyroku sądu z dnia 22 maja 2014r. przyznano ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 16 września 2013r.

dowód: decyzja z dnia 14 – 10-2014r. k. 120 – 122

decyzja z dnia 30-03-2015r. k. 144 - 147

Powyższą okoliczność potwierdził również ubezpieczony w piśmie z dnia 12 maja 2015r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok z dnia 24 lipca 2014r. należało uchylić i umorzyć postępowanie w sprawie. W przedmiotowej sprawie bezspornym pomiędzy stronami było, że wyrokiem z dnia 22 maja 2014r. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznał ubezpieczonemu I. P. prawo do emerytury począwszy od dnia 16 września 2013r. Decyzją zaś z dnia 14 października 2014r. organ rentowy wykonując prawomocny wyrok przyznał emeryturę z dniem wskazanym w wyroku sądu.

Poza sporem pozostawało również, że Sąd Okręgowy omyłkowo przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury zarówno prawomocnym wyrokiem z dnia 22 maja 2014r., jak i wyrokiem z dnia 24 lipca 2014r. zamiast sprostować wyrok z dnia 22 maja 2014r. poprzez wskazanie, że dotyczy on również decyzji z dnia 25 października 2013r. Podkreślić również należy, że organ rentowy nie zawarł w apelacji merytorycznych zarzutów do wyroku a jedynie wniósł o jego uchylenie i umorzenie postępowania. Zgodnie z treścią art. 355§1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

W ocenie Sądu Apelacyjnego w przedmiotowej sprawie wydanie wyroku z dnia 24 lipca 2014r. było zbędne gdyż wyrok z dnia 22 maja 2014r. Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił decyzję z dnia 17 września 2013r. i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 16 września 2013r. Sąd Okręgowy, co zresztą sam przyznał , winien jedynie sprostować ten wyrok przez wskazanie, że dotyczy on również decyzji z dnia 25 października 2013r.

Z uwagi na powyższe Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie na podstawie art. 386 §3 k.p.c. w związku z art. 355 i 391§1 k.p.c..

SSO del. Beata Górska SSA Barbara Białecka SSA Jolanta Hawryszko