Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSO Arkadiusz Kuta

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 roku w Elblągu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

przeciwko R. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Elblągu

z dnia 21 maja 2015 roku , sygnatura akt IX C 1098/14 upr

oddala apelację .

Sygn. akt I Ca 369/15

UZASADNIENIE

Kancelaria (...) Spółka Akcyjna w K. domagała się zasądzenia od R. S. kwoty 1.505,96 zł z odsetkami umownymi od dnia 26 października 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. Powódka twierdziła, że nabyła wierzytelność przysługującą wobec pozwanego jego pierwotnemu wierzycielowi – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W., na podstawie umowy cesji z dnia 16 grudnia 2013 r., zaś zadłużenie pozwanego miało wynikać z zawartej z cedentem umowy pożyczki z dnia 23 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Elblągu wyrokiem zaocznym z dnia 21 maja 2015 r. powództwo oddalił.

W uzasadnieniu wskazano, że powódka nie przedstawiła żadnego dokumentu na poparcie żądań dochodzonych pozwem, choć spoczywał na niej ciężar dowodu swoich twierdzeń. Żądania powódki więc, jako nieweryfikowalne, nie mogły zostać uwzględnione.

Apelację od wyroku zaocznego wniosła powódka, zaskarżając go w całości.

Zarzuciła naruszenie art. 10 ust 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki przez bezzasadne założenie o możliwości zawierania umów o kredyt konsumencki wyłącznie w formie papierowej. Wskazano także na obrazę norm prawa procesowego - art. 232 k.p.c. przez błędne uznanie, iż apelująca nie przedstawiła dowodów na poparcie roszczeń dochodzonych pozwem, a także art. 339 § 2 k.p.c., skoro Sąd oddalił powództwo wyrokiem zaocznym w sytuacji, kiedy jego zasadność nie mogła budzić wątpliwości.

Powódka domagała się zmiany zaskarżonego wyroku i uwzględnienia żądań dochodzonych pozwem oraz zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania, ewentualnie uchylenia tego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Skarżąca argumentowała, że w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji przedstawiła dowody na poparcie żądań pozwu. Ze złożonych przez nią dokumentów wynikał zarówno sam fakt zawarcia umowy pożyczki pomiędzy pozwanym, a cedentem, jak również fakt zawarcia umowy cesji, uzasadniającej uprawnienie apelantki do dochodzenia od pozwanego roszczeń wymienionych w pozwie.

Sąd Okręgowy w Elblągu ustalił i zważył , co następuje :

Apelacja Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. okazała się bezzasadna i podlegała oddaleniu .

Przebieg postępowania przed Sądem pierwszej instancji determinować mogło niestawiennictwo pozwanego na posiedzeniu wyznaczonym na rozprawę . Skoro nie zajął on także stanowiska na piśmie to otwierało się pole do stosowania art. 339 § 2 k.p.c. Gdy pozwany jest bierny to sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie .

Powódka stanowisko co do istoty sprawy przedstawiła wyłącznie w uzasadnieniu pozwu . Wiadomo zatem tylko tyle , że przysługiwać ma jej względem R. S. wierzytelność przelana przez Spółkę (...) Polska , która zawarła z pozwanym umowę pożyczki kwoty 999 zł za pośrednictwem platformy internetowej . Pozwany kwotę tą wypłacił i zobowiązany był do zwrotu kapitału , odsetek i dodatkowych kosztów w łącznej kwocie 1.505,96 zł .

Twierdzenia powódki budziły uzasadnione wątpliwości z braku choćby podstawowej możliwości ich konfrontacji z dowodami . W toku niniejszego postępowania nie przedstawiono umów pożyczki i przelewu ani żadnych innych dokumentów poświadczających dokonanie tych czynności , pobranie środków przez pozwanego , wzywanie do zapłaty długu czy zawiadomienie o cesji wierzytelności . Dowodów nie przedstawiono ani w postaci kopii dokumentów sporządzonych pisemnie , ani materiałów pochodzących z innego trwałego nośnika . W związku z tym zupełnie bezpodstawne są zarzuty naruszenia przez Sąd pierwszej instancji wymienionych w apelacji norm bowiem tych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie wskazywano , ani wskazywać nie trzeba było . Powodowa Spółka zdaje się przekonana o wadliwej ocenie przedstawionych w rozstrzyganej sprawie dowodów podczas gdy żadnego dowodu nie przedstawiła .

Postępowanie apelacyjne toczy się pomimo dalszej bezczynności pozwanego i wyrok kończący sprawę w drugiej instancji nie jest wyrokiem zaocznym ( art. 376 k.p.c. ) . Przyjąć więc należy , że w postępowaniu apelacyjnym w ogóle nie stosuje się przepisów o wyrokowaniu zaocznym . Sytuacja procesowa powoda , którego powództwo oddalono wyrokiem zaocznym , pomimo odpadnięcia możliwości stosowania art. 339 § 2 k.p.c. , nadal pozwalała na wykorzystanie bezczynności przeciwnika i naprawienie uchybień wytkniętych przez Sąd pierwszej instancji , co w ogólności polegać mogło na dawaniu wyjaśnień co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawieniu dowodów ( art. 3 k.p.c. ) . Nie było przecież przeszkód aby w drugiej instancji przeprowadzić postępowanie dowodowe z dokumentów ( art. 505 ¹¹ § 1 k.p.c. ) . Powódka dowodów nadal nie przedstawiła . Uzasadnienie apelacji ostatecznie wyłącza zaś możliwość oparcia się li tylko na niezaprzeczonych twierdzeniach powódki o okolicznościach faktycznych . Tym razem wskazuje się bowiem , że poprzednik (...) Spółki (...) udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 390 zł i ten zwrócić winien obecnie kwotę 736,99 zł . Powołano się zatem na okoliczności nowe , sprzeczne z dotychczas przytaczanymi i wykluczające możliwość zmiany zaskarżonego wyroku i uwzględnienia powództwa .

W tym stanie rzeczy , na mocy art. 385 k.p.c. , apelację oddalono .