Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2015 r. w O.

sprawy z odwołania M. G. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania M. G. (1)

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 17.04.2015r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

M. G. (1) wniósł odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 17.04.2015r., znak: (...) odmawiającej mu do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Decyzji zarzucił błędną ocenę stanu jego zdrowia.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes KRUS wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 30.12.2014r. M. G. (1) złożył wniosek o rentę inwalidzką rolniczą. Lekarz Rzeczoznawca orzeczeniem z dnia 10.02.2015r. uznał badanego za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. Lekarz Regionalny Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego KRUS zgłosił zarzut wadliwości orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania do komisji lekarskiej, która orzeczeniem z dnia 14.04.2015r. nie uznała badanego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Decyzją z dnia 17.04.2015r. odmówiono M. G. (2) prawa do stosownego świadczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

M. G. (1) ur. (...) w dniu 30.12.2014r. złożył wniosek o rentę rolniczą z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Organ rentowy skierował Wnioskodawcę na badanie do Lekarza Rzeczoznawcy, który orzeczeniem z dnia 10.02.2015r. uznał badanego za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. W dniu 19.02.2015r. Lekarz Regionalny Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego KRUS zgłosił zarzut wadliwości orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania do komisji lekarskiej, która orzeczeniem z dnia 14.04.2015r. nie uznała badanego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Zaskarżoną decyzją z dnia 17.04.2015r. odmówiono M. G. (2) prawa do stosownego świadczenia.

(dowód: akta KRUS, (...))

W toku postępowania sądowego Sąd dopuścił dowód z opinii lekarzy z zakresu: neurologii, kardiologii i ortopedii. Rozpoznane schorzenia u odwołującego się: nadciśnienie tętnicze, tachykardia zatokowa, zagojone złamanie łuku kręgu C4 w 2001r. oraz przewlekły zespół bólowy dolnego odcinka kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych i stopień ich klinicznego nasilenia nie powodują całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

(dowód: opinia biegłych k. 10-11 a.s.).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie M. G. (1) nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników z dnia 20.12.1990r. (Dz.U.2013.1403) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

2)jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3)całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Według ust. 2 art. 21 w/w ustawy warunek podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres uważa się za spełniony, jeżeli okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego wynosi co najmniej:

1)rok - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku do 20 lat;

2)2 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 20 lat do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 22 lat do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 25 lat do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 30 lat.

Według ust. 3 przy ustalaniu okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu zgodnie z ust. 2 stosuje się odpowiednio art. 20 ust. 1 i 2.

Według ust. 4 jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uważa się za spełniony, jeżeli ubezpieczony posiada jakikolwiek okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego, który obejmuje dzień wypadku lub dzień zachorowania na rolniczą chorobę zawodową.

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (ust. 5), całkowita niezdolność jest trwała, jeżeli ubezpieczony nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (ust. 6), albo okresowa - jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Według ust. 8 art. 21 ustawy - okres 5 lat, o których mowa w ust. 2 pkt 5, powinien przypadać w okresie ostatnich 10 lat przed złożeniem wniosku o przyznanie renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy.

W świetle w/w przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania M. G. (1) było ustalenie, czy jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym oraz kiedy ta niezdolność powstała i jaki jest przewidywany okres jej trwania. Zgodnie bowiem z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, ocena niezdolności do pracy z medycznego punktu widzenia wymaga wiadomości specjalnych i Sąd nie może - wbrew opinii biegłego (biegłych) - opierać ustaleń w tym zakresie na własnym przekonaniu (wyrok z dnia 14.05.2014r., III AUa 1810/13, LEX nr 1469282).

Na tę okoliczność Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu: neurologii, ortopedii, kardiologii (k. 6 a.s.).

Biegli po przeprowadzonym w dniu 4.07.2015r.badaniu odwołującego oraz zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dotyczącą stanu jego zdrowia, zdiagnozowali u niego: nadciśnienie tętnicze, tachykardia zatokowa, zagojone złamanie łuku kręgu C4 w 2001r. oraz przewlekły zespół bólowy dolnego odcinka kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych.

Zdaniem biegłych stopień klinicznego nasilenia powyższych schorzeń nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

W uzasadnieniu biegli wskazali, że odwołujący jest po pourazowym złamaniu łuku trzonu C4 w 2001 roku. Obecnie złamanie jest zagojone. Brak jest trwałych skutków powyższego urazu. Biegli nie stwierdzili cech zespołu korzeniowego w zakresie kończyn górnych, nie stwierdzono niedowładu kończyn górnych, ruchomość kręgosłupa szyjnego jest zadawalająca. Niewielkie ograniczenie odwodzenia z bolesnością w barku prawym może świadczyć o rozpoczynającym się procesie zwyrodnieniowym w tym barku, ale stan funkcjonalny kończyn górnych jest dobry. Dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa nie dają manifestacji korzeniowej. Nie stwierdzono cech uszkodzenia obwodowego układu nerwowego w badaniu neurologicznym. Funkcje lokomocyjne kończyn dolnych są zachowane prawidłowo. Obraz (...) kręgosłupa lędźwiowego z 2013 roku nie wykazuje konfliktu dyskowo-korzeniowego , co dobrze koreluje z określonym w badaniu przedmiotowym stanem neurologicznym. Stwierdzone nadciśnienie tętnicze nie dało istotnych powikłań narządowych ani niewydolności serca i nie powoduje niezdolności do pracy. Podsumowując, biegli wydali zgodną opinię, iż stwierdzone u skarżącego schorzenia i stopień ich klinicznego nasilenia nie powodują całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Opinia biegłych jest zgodna z decyzją Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 14.04.2015 roku.

(k. 10-11 a.s.).

Żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do opinii w zakreślonym terminie. Na rozprawie w dniu 18.09.2014r. odwołujący oświadczył, że nie zgadza się z wnioskami biegłych ( adnotacja 00:01:45, k. 29 a.s.), nie zgłosił jednak żadnych wniosków dowodowych.

Zdaniem Sądu opinia wydana przez biegłych może stanowić podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Została ona wydana przez biegłych lekarzy o specjalnościach odpowiednich do ujawnionych u odwołującej jednostek chorobowych. Biegli dokonali analizy zebranej w sprawie dokumentacji medycznej, przeprowadzili wywiad oraz badania odwołującego. Zarówno rozpoznanie, jak i wnioski, jakie znajdują się w opinii są rzeczowe, spójne i logiczne, dlatego zasługują na uwzględnienie. Biegli odnieśli się do występujących schorzeń, określili stopień ich nasilenia i wpływ na zdolność do pracy.

Podkreślić należy, że sam fakt występowania schorzeń nie może stanowić podstawy do uznania niezdolności do pracy, lecz istotny jest poziom nasilenia choroby, a poziom ten, zdaniem biegłych, u odwołującego nie sięga poziomu niezdolności do pracy.

Dlatego też należało podzielić wnioski i wywód opinii biegłych lekarzy sądowych i uznać, że odwołujący się nie jest całkowicie niezdolny do pracy na gospodarstwie rolnym i z tego powodu prawo do renty rolniczej mu nie przysługuje.

Na marginesie należy wskazać, że w razie pogorszenia stanu zdrowia lub uzyskania nowej, pełniejszej dokumentacji medycznej odwołujący się może ponownie złożyć wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołujący nie spełnia więc przesłanek do przyznania mu prawa do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i jego odwołanie od decyzji Prezesa KRUS z dnia 17.04.2015r. na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. podlega oddaleniu.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.