Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 387/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. R.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 11 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. R.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 387/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 11 marca 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił Z. R. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. R. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W uzasadnieniu stanowiska podniósł, że ocena stanu zdrowia dokonana przez organ rentowy jest niezgodna ze stanem faktycznym. Stan jego narządu ruchu nie pozwala mu na wykonywanie pracy w gospodarstwie rolnym, co potwierdzają leczący go specjaliści. Dlatego wnosi o zmianę zaskarżonej decyzji (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 6 marca 2014r., która uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. R. ma 55 lat, jest rolnikiem i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników. W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, o powierzchni 3,01 ha, ubezpieczony uprawia zboże, nie hoduje zwierząt. Nie posiada ciągnika i maszyn do ciągnika (wywiad zawodowy k.73 akt rentowych oraz wyjaśnienia ubezpieczonego k.24v – nagranie od minuty 4 do 7). Na mocy decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z 10 września 2013r. ubezpieczony uprawniony był do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym do 31 stycznia 2014r. (decyzja z 10 września 2013r. o ustaleniu prawa do renty rolniczej k.61 akt rentowych). W dniu 16 stycznia 2014r. ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej na dalszy okres (wniosek k.70 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 10 lutego 2014r. nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z 10 lutego 2014r. k.82 akt organu rentowego).

Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 6 marca 2014r. nie uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonego od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.84 i wypis z orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 6 marca 2014r. k.87 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 11 marca 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 11 marca 2014r. k.95 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na okresowy zespół bólowy kręgosłupa L/S na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej oraz bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych, a także na początkowe zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych i kolanowych bez ograniczenia ruchomości stawów. Badanie przedmiotowe wykazuje prawidłową ruchomość kręgosłupa w odcinku szyjnym i niewielkie ograniczenie ruchomości w odcinku L/S, ruchomość stawów biodrowych i kolanowych jest zachowana w pełnym zakresie, a chód wydolny. Choroba zwyrodnieniową, na którą cierpi ubezpieczony, przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. W razie zaostrzenia dolegliwości bólowych ubezpieczony może być okresowo niezdolny do pracy w ramach zasiłku chorobowego. Stan zaawansowania powyższych schorzeń nie narusza natomiast sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych ortopedy i neurologa k.10-11 akt sprawy oraz opinia biegłego neurochirurga k.27-29 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. R. okazało się nieuzasadnione i jako takie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Rozstrzygnięcie sprawy zależało od ustalenia, czy ubezpieczony jest w dalszym ciągu całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. W tym celu Sąd zasięgnął opinii biegłych z zakresu medycyny posiadających wiedzę i doświadczenie niezbędne do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. I tak, w sporządzonych opiniach biegli z zakresu neurologii i ortopedii (k.10-11), a następnie biegły z zakresu neurochirurgii (k.27 i 29) rozpoznali u ubezpieczonego schorzenia narządu ruchu w postaci zespołu bólowego kręgosłupa L/S na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej oraz początkowych zmian zwyrodnieniowych stawów biodrowych i kolanowych bez ograniczenia ruchomości stawów stwierdzając, że stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Analizując opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane została przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Należy podkreślić, że biegli ortopeda i neurolog, a następnie biegły neurochirurg wydali niezależne od siebie opinii, w których doszli do zgodnych wniosków o braku podstaw do orzeczenia u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Sąd nie przychylił się do wniosku pełnomocnika ubezpieczonego o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego neurochirurga, gdyż pytania – zastrzeżenia zgłoszone pod adresem opinii mają charakter polemiki z ustaleniami biegłego (vide: zastrzeżenia do opinii k.42v – nagranie od minuty 2 do 6). Należy wskazać, że biegły wydaje opinię nie na podstawie zaświadczeń lekarzy leczących, ale w oparciu o badanie przedmiotowe, wyniki badań diagnostycznych, historię choroby. Ponadto wbrew twierdzeniom skarżącego, w swojej opinii biegła ustosunkowała się do faktu przybycia przez ubezpieczonego na badanie z laską łokciową wskazując, że po gabinecie ubezpieczony poruszał się samodzielnie i sprawnie i tak samo sprawnie zmieniał pozycję ciała (orzeczenie lekarskie k.27 akt sprawy). Ustaleń biegłej nie podważa również fakt, że w kwietniu i maju 2014r. ubezpieczony przechodził rehabilitację. Ustalenie, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym nie oznacza przecież, że ubezpieczony jest osobą zdrową. Biegli rozpoznali u ubezpieczonego schorzenia z zakresu narządu ruchu, które wymagają leczenia, a częścią leczenia jest rehabilitacja. Co do złożonych przez ubezpieczonego na rozprawie w dniu 9 czerwca 2015r. wyników badań – usg kolana prawego z 3 czerwca 2015r. i rtg kręgosłupa C z 2 czerwca 2015r. (w kopercie na k.41 akt sprawy) wskazać należy, że Sąd bada zasadność i prawidłowość decyzji organu rentowego na dzień jej wydania. Tymczasem powyższe wyniki przedstawiają stan na czerwiec 2015r., a zatem rok i 3 miesiące po wydaniu zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 14§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.