Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13.10.2015 r.

sprawy z powództwa (...) SA V. (...) w W.

przeciwko K. M. (1), P. M. (1)

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt. I C 597/15

UZASADNIENIE

Powód InterRisk Towarzystwo (...) w W. (dalej: InterRisk) domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanych K. M. (1) i P. M. (1) solidarnie kwoty 1.219,27 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 22.06.2014r. oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu podniósł, pozwani odpowiedzialni są za szkodę powstałą wskutek zalania lokalu poszkodowanej w wyniku awarii w mieszkaniu pozwanych; okoliczności powstania szkody i osoba odpowiedzialna jej dokonania została wskazana w protokole wykonanym po zalaniu; powód wypłacił poszkodowanej odszkodowanie w wysokości 1.219,27 zł, a powodowi przysługuje obecnie roszczenie wobec pozwanych w oparciu o art. 828 § 1 kc.

Pozwani K. M. (1) i P. M. (1) nie uznali powództwa i wnieśli o jego oddalenie w całości. W uzasadnieniu potwierdzili wprawdzie swoją wiedzę w przedmiocie zalania lokalu mieszkalnego, położonego poniżej mieszkania pozwanych, ale jednocześnie wskazali, że brak jest jakiegokolwiek potwierdzenia, że przyczyną zalania była awaria sieci kanalizacyjnej przynależnej do ich lokalu, a pozwani nie byli obecni ani nawet zawiadomieni o terminie sporządzania protokołu szkody przez przedstawiciela powoda Nadto pozwani zakwestionowali wysokość kwoty dochodzeń pozwem, wskazując, iż nie wiedzą, co wchodzi w zakres szkody.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwani K. M. (1) i P. M. (1) są właścicielami mieszkania położonego w G. przy ul. (...). Poniżej lokalu pozwanych znajduje się mieszkanie G. F. (1). W dniu 25.03.2014 r. mieszkanie G. F. (1) zostało zalane.

dowód: zeznania pozwanego k 80

protokół likwidacji szkody k 4

W nieoznaczonym dniu po powstaniu szkody został sporządzony Protokół Likwidacji S., w którym osoba sporządzająca ów protokół wskazała, że przyczyną szkody była niedrożność pionu kanalizacyjnego, a przedmiotem szkody – „stałe elementy”. dowód: protokół k 4

InterRisk przyznał i wypłacił poszkodowanej G. F. (1) odszkodowanie w wysokości 1.219,27 zł, po czym wezwał pozwanych do zapłaty tej kwoty, tytułem regresu.

dowód: pismo k 6, 8, 10, 12, 14,

potwierdzenie przelewu k 7

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przedstawiony stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań pozwanego oraz dowodów z dokumentów, których nikt nie kwestionował.

Na podstawie art. 6 k.c. powód, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego, winien wykazać nie tylko przejście wierzytelności, ile w ogóle jej istnienie i wysokość.

Analiza dokumentów załączonych do pozwu wskazuje, że powód wypłacił poszkodowanej G. F. (1) odszkodowanie za zalanie jej mieszkania w dniu 25.03.2014r. i w świetle art. 828 § 1 kc przeszło na powoda z mocy prawa roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę do wysokości zapłaconego odszkodowania. Tym samym powód uzyskał legitymację procesową czynną. Nie oznacza to jednak automatycznej zasadności samego roszczenia. Powód bowiem winien w toku procesu wykazać zasadność swojego roszczenia i to zarówno co do zasady jak i co do wysokości, a pozwanym przysługują względem powodowi takie same uprawnienia, jak wobec poszkodowanej [tak: K. A. (red.), G. Z., J. A., K.-P. K.., K. G., N. E., S. T., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część szczególna, LEX, 2014 - „ Szczególny przypadek podstawienia (subrogacji) uregulowany komentowanym przepisem, w porównaniu z regulacją wstąpienia w prawa wierzyciela, o którym mowa w art. 518 § 1 pkt 4 i § 3 k.c., oznacza przejście z mocy prawa roszczenia ubezpieczającego do sprawców szkody, co jest jednoznaczne z nabyciem ubezpieczyciela wierzytelności do wysokości dokonanej zapłaty. Oznacza to, że wierzytelność nabyta przez ubezpieczyciela jest, co do natury, tą samą, jaką w stosunku do osoby odpowiedzialnej za szkodę miał ubezpieczający. Skoro tak, to w procesie dłużnik nie może być w gorszej sytuacji, niżby był w procesie odszkodowawczym, wdrożonym przez poszkodowanego ubezpieczającego. W konsekwencji na ubezpieczyciela wierzytelność przechodzi wraz z istniejącymi ograniczeniami (art. 513 k.c.)”]. Owo udowodnienie podstawy i wysokości roszczenia powoda wobec pozwanych winno nastąpić tym bardziej zważywszy na stanowisko zaprezentowane przez stronę pozwaną, kwestionujące co do zasady odpowiedzialność K. M. i P. M. za zalanie mieszkania G. F. oraz poddające w wątpliwość wysokość odszkodowania wypłaconego poszkodowanej. Na uwagę zasługują przy tym zeznania pozwanego, w których wskazał on, że mieszkanie nr (...) oraz sąsiednie mieszkanie nr (...) w bloku nr 9 na ul. (...) w G., powstało w wyniku podziału większego mieszkania, a oba tak stworzone lokale posiadają odprowadzenie ścieków do tego samego pionu kanalizacyjnego, znajdującego się w mieszkaniu poszkodowanej G. F. (1). Co więcej – obie rury kanalizacyjne, biegnące do lokali nr (...), umiejscowione są pod sufitem mieszkania poszkodowanej i z uwagi na ich zamaskowanie od strony lokalu poszkodowanej – nie są widoczne. Implikuje to brak możliwości stwierdzenia bez dokonania badań, z której rury nastąpił wyciek, leżący u podstaw powstania szkody, a tym samym uniemożliwia to określenie osoby ewentualnie odpowiedzialnej za naprawienie tejże szkody. Dalej – dostrzec trzeba zeznania pozwanego, w których zakwestionował on wartość szkody, wskazując, że nie wie, w jaki sposób została ta wartość określona, bowiem brak jest kosztorysu naprawy szkody po zalaniu i nie wiadomo, co wchodzi w zakres szkody.

Zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem art. 6 kc, to na powodzie ciążył w niniejszej sprawie obowiązek przedstawienia dowodów, potwierdzających zasadność dochodzonego roszczenia. Niewątpliwie strona powodowa owego ciężaru nie udźwignęła. W aktach sprawy daremnie szukać jakiegokolwiek dowodu, który potwierdzałby, że wyciek w dniu 25.03.2014r. nastąpił właśnie z rury kanalizacyjnej, biegnącej do lokalu pozwanych, a pozwani odpowiedzialni są za niedrożność, nieszczelność lub inną usterkę spornego przyłącza kanalizacyjnego. Podobnie niewątpliwym jest, że powód nie tylko nie przedstawił jakiegokolwiek dowodu potwierdzającego wysokość szkody poniesionej przez G. F. (1) wskutek zalania mieszkania, ale nawet nie wskazał zakresu skutków przedmiotowego zalania. Nie wiadomo zatem ani co konkretnie zostało zalane, ani jakie przedmioty uległy zniszczeniu, ani jaki w ogóle zakres prac naprawczych był konieczny dla usunięcia skutków zdarzenia. Nie wiadomo zatem, co składa się na kwotę 1.219,27 zł wypłaconego odszkodowania. Wreszcie – co warto podkreślić – strona powodowa nie przedstawiła nawet całości protokołu Likwidacji S., ograniczając się do złożenia pierwszej strony tego protokołu. Wspomniany protokół bowiem nie zawiera ani daty sporządzenia, ani nazwiska likwidatora, ani nawet wskazania osób, uczestniczących w sporządzaniu dokumentu. Protokół ten wymienia tylko w sposób enigmatyczny przyczynę szkody – „niedrożność pionu kanalizacyjnego” oraz przedmiot szkody – „stałe elementy”.

W ocenie Sądu, przedstawione przez stronę powodową dowody potwierdzają wyłącznie fakt wypłacenia poszkodowanej G. F. (1) odszkodowania za zdarzenie z 25.03.2014r., ale w żaden sposób nie uzasadniają roszczenia wobec pozwanych. W takiej zaś sytuacji powództwo należało oddalić, co też Sąd uczynił.