Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

29 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Grażyna Borzestowska / spr. /

Sędziowie: SO Bożena Czarnota

SO Renata Żywicka

po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2013r w Elblągu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania B. W.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

na skutek apelacji wniesionej przez ubezpieczoną

od wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu

z dnia 28 stycznia 2013 r ., sygn. akt IV U 105/12

uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie przed Sądem Rejonowym w Elblągu od dnia 28 stycznia 2013r. i przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ua 5/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Elblągu oddalił odwołanie ubezpieczonej od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w E. z dnia 10 lutego 2012r. nr (...), na mocy którego została zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Wnioskodawczyni domagała się zaliczenia do znacznego stopnia niepełnosprawności.

Zważywszy na zakres wiedzy specjalistycznej koniecznej dla rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych kardiologa, endokrynologa, chirurga-ortopedy i hematologa. Opinie biegłych sądowych stanowiły podstawę do oddalenia odwołania wnioskodawczyni.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła ubezpieczona podnosząc, że stan chorobowy nie poprawia się a z upływem wieku wręcz przeciwnie pogarsza się. Nadto podniosła, że otrzymała opinię biegłych z G., O. lecz nie otrzymała opinii biegłego z B..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonej z uwagi na pozbawienie skarżącej możliwości obrony jej praw jest zasadna.

Jak wynika z akt sprawy odpis opinii biegłego kardiologa został doręczony wnioskodawczyni w dniu 23.04.2012r. (k.21). Następnie zostały sporządzone 3 opinie przez biegłych sądowych: ortopedę, endokrynologa i hematologa . W dniu 11 stycznia 2013r. zarządzono wyznaczenie terminu rozprawy na dzień 28 stycznia 2013r. i doręczenie odpisu opinii i opinii uzupełniającej stronom. Jak wynika z pisma z dnia 16 stycznia 2012r., adresowanego do wnioskodawczyni oraz ze zwrotnego poświadczenia odbioru, ubezpieczonej zostały doręczone odpisy dwóch opinii biegłych sądowych (k.131, 136). Po rozprawie w dniu 28 stycznia 2013r. zapadł wyrok oddalający odwołanie wnioskodawczyni.

W ocenie Sądu Okręgowego w w/w okolicznościach Sąd pierwszej instancji winien ustalić które odpisy opinii zostały faktycznie doręczone ubezpieczonej ( wskazać należy iż nie była wydawana w sprawie opinia uzupełniająca) i w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości winien doręczyć odpis opinii biegłego, który nie został doręczony wnioskodawczyni. W konsekwencji stosownie do art. 214 kpc Sąd Rejonowy winien odroczyć rozprawę celem umożliwienia wnioskodawczyni zapoznania się z opinią , zakreślając termin do złożenia ewentualnych zastrzeżeń do opinii.

Zdaniem Sądu Okręgowego doszło do nieważności postępowania na skutek braku doręczenia wnioskodawczyni wszystkich opinii biegłych sądowych, którzy wydali opinie w sprawie. W konsekwencji należało uznać, że wnioskodawczyni została pozbawiona możliwości zapoznania się z opinią , a tym samym nie miała szans na jej przeanalizowanie, weryfikację z posiadaną dokumentacją i ewentualne zasięgnięcie porady prawnej lub medycznej. Okoliczności te powodują, że Sąd pierwszej instancji dopuścił się nieważności postępowania pozbawiwszy wnioskodawczynię możliwości obrony jej praw. To z kolei obligowało Sąd drugiej instancji do uchylenia zaskarżonego wyroku ze zniesieniem postępowania (art. 386 § 2 k.p.c. ).

Nieważność postępowania Sąd bierze pod rozwagę z urzędu, a więc niezależnie od tego, czy skarżący postawił w apelacji odpowiedni zarzut, a jeżeli go postawił, niezależnie od tego, czy został on należycie i przekonywająco uzasadniony. Skarżąca, co prawda nie postawiła zarzutu nieważności wprost, jednak wskazała w apelacji, że „ nie otrzymała opinii biegłego z B.”, co tym bardziej przemawia za tym, że w jej mniemaniu została pozbawiona możliwości obrony swych praw w postępowaniu przed Sądem I instancji.

Z tych przyczyn na mocy art. 386 par.2 kpc w zw. z art. 378 par.1 kpc i art. 379 pkt 5 kpc orzeczono jak w sentencji wyroku.