Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Piotr Wojtysiak

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2013 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. L., T. L., K. L. i I. L.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie

z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt I C 1174/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie IV w ten sposób, że kwotę 290,18 (dwieście dziewięćdziesiąt 18/100) złotych zastępuje kwotą 464,40 (czterysta sześćdziesiąt cztery 40/100) złotych;

2.  oddala apelację w pozostałej części;

3.  znosi wzajemnie pomiędzy stronami koszty postępowania w instancji odwoławczej.

Sygn. akt. V Ca 341/13

UZASADNIENIE

Apelacja strony powodowej jest bezzasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego uznać należy za w pełni odpowiadające prawu i oparte na właściwych postawach zarówno faktycznych, jak i prawnych. Przeprowadzone rozważania prawne i ich argumentacja zawarta w uzasadnieniu kwestionowanego wyroku zasługują na akceptację i mogą być przyjęte za własne przez Sąd odwoławczy.

Przechodząc do zarzutów podniesionych w apelacji, wskazać należy, iż sprowadzają się one do podważania ustalenia Sądu Rejonowego, który przyjął, iż małoletni powodowie K. L. ((...) lat) oraz I. L. ((...) lat) nie doznali szkody w związku z nienależytym wykonaniem umowy przez pozwanego.

Zdaniem Sądu Okręgowy zarzuty podniesione przez stronę powodową w tej kwestii nie zasługują na uwzględnienie. Nie sposób bowiem przyjąć, aby oboje małoletni powodowie z racji swojego wieku mogli w sposób analogiczny do swoich rodziców odczuwać niedogodności związane z warunkami panującym w hotelu w Egipcie, a co za tym idzie czas spędzony przez nie na wyjeździe można było uznać za „zmarnowany urlop” w rozumieniu orzecznictwa Sądu Najwyższego.

Sąd Rejonowy trafnie przyjął, iż w ich strefie psychicznej obojga małoletnich powodów nie doszło do jakiegokolwiek uszczerbku – miały one bowiem możliwość korzystania z brodziku i zjeżdżalni czynnej przez 4 godziny dziennie, a wszelkie działania podejmowali za nich rodzice. Z doświadczenia życiowego wynika ponadto, iż dzieci w tym wieku nie postrzegają świata w ten sam sposób jak dorośli i nie odczuwają napotykanych trudności czy uniedogodnień w ten sam sposób. Dla nich samą atrakcją jest poznawanie nowych miejsc. Dzieci, zwłaszcza iż wyjazd był w okresie dla nich wakacyjnym, zdaniem Sądu Okręgowego nie doznały żadnego uszczerbku psychicznego związanego z nieudanym (przede wszystkim dla ich rodziców) wyjazdem do Egiptu. Ponadto, jedyny materiał dowodowy odnośnie ich stanu psychicznego zawierał się w twierdzeniach ich rodziców, iż „dzieciom udzielał się stres, bo mąż chodził cały czas na rozmowy do managera” (k. 95) i „dzieci nie były zadowolone z wyjazdu” (k. 94). Zdaniem Sądu, pomijając już kwestię wiarygodności tych źródeł dowodowych, powyższe twierdzenia były niewystarczające dla przyjęcia, iż małoletni powodowie ponieśli uszczerbek psychiczny w postaci „zmarnowanego urlopu”.

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt. II wyroku, oddalając w tej części apelację na podstawie art. 385 k.p.c. jako bezzasadną.

Na częściowe uwzględnienie zasługiwał natomiast zarzut strony powodowej odnośnie rozliczenia kosztów procesu pomiędzy stronami. W postępowaniu pierwszo instancyjnym na koszty procesu poniesione przez stronę powodową złożyła się opłata od pozwu (120 zł), koszty zastępstwa prawnego (617 zł), a także nieuwzględnione przez Sąd Rejonowy koszty przejazdu strony powodowej do Sądu (206,40 zł – k. 91). Natomiast strona pozwana poniosła jedynie koszty zastępstwa prawnego (617 zł). Strona powodowa wygrała sprawę w 67%.

Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów wynikającą z art. 100 k.p.c. Strona powodowa bowiem uległa w znacznej części (33%) i brak było podstaw do obciążenia strony pozwanej całością kosztów poniesionych przez stronę powodową.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzekł jak w pkt. II wyroku.

Na podstawie art. 100 k.p.c. orzeczono o kosztach postępowania apelacyjnego, znosząc je pomiędzy stronami.