Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Łodzi II Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący p.o. SSO. E. Dąbrowski

Protokolant: sekr. sąd. Marta Witek

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015r. w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Województwu (...)

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od J. K. na rzecz Województwa (...) kwotę 23 333,62zł. (dwadzieścia trzy tysięcy trzysta trzydzieści trzy złote sześćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

II C 1244/10

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 5 lipca 2010r. skierowanym przeciwko Województwu (...) powód J. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 1 197 600zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 18 czerwca 2010r. tytułem dotacji należnej na podstawie zawartej ze stroną pozwaną umowy (pozew k. 3 - 17).

W odpowiedzi na pozew z dnia 21 października 2010r. pozwany przyznał fakt zawarcia z powodem umowy nakładającej na pozwanego obowiązek wypłaty dofinansowania, powołując się jednak na nieprawidłowości, jakich powód dopuścić miał się w toku realizacji powyższej umowy wskazał, iż umowa ta została ostatecznie przez pozwanego rozwiązana i z tego też względu wniósł o oddalenie powództwa w całości (odpowiedź na pozew k. 246 – 257).

Sąd ustalił, co następuje:

Począwszy od dnia 20 czerwca 2005r. powód dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wynajmuje od swojego wujka - S. D. lokal użytkowy o powierzchni 100m2 położony przy ul. (...) (umowa k. 315 – 316, aneksy k. 317 – 318, zeznania świadka S. D. k. 484 - odwrót). O tej samej osoby powód wynajmuje także począwszy od dnia 28 grudnia 2006r. wydzieloną część hali produkcyjnej o powierzchni 50m2 położonej w R. przy ul. (...) (umowa k. 319, aneks k. 320). Na podstawie umowy z dnia 2 stycznia 2008r. powód wykonuje prace związane z obróbką elementów metalowych na rzecz (...) Spółki Komandytowej w R., której prokurentem i komandytariuszem jest również S. D. (umowa k. 321, podatkowa księga przychodów i rozchodów k. 322 – 339, zeznania powoda k. 1299 - odwrót). Prezesem zarządu powyższej spółki jest K. D., która prócz tego prowadzi własną działalność gospodarczą i w ramach jej także ubiegała się w przeszłości o środki z dotacji unijnych.

S. D. od lat współpracuje z całym szeregiem prowadzonych w różnej formie organizacyjno – prawnej firm świadczących usługi w zakresie napraw i transportu, z którymi tworzy klaster. Wiodącą rolę wśród nich odgrywa spółka (...) dostarczająca podzespoły dla firm takich jak v., (...)– obecnego właściciela dawnego producenta kombajnów bizon, jak również dla Fabryki (...) w R., w ramach współpracy z którą S. D. wykorzystywał poziome centra obróbcze. Wśród nich były trzy maszyny: (...)z roku 2004, (...)z roku 2006 oraz (...)z roku 1997 leasingowane od (...) Spółki Akcyjnej w W.. S. D. świadom był możliwości ubiegania się o dotację na działanie klastra gospodarczego, nie korzystał jednak z tej możliwości. Firmy, dla których świadczy usługi spółka (...), znają jej podwykonawców. Jednym z nich jest firma powoda (zeznania świadków S. D. k. 485 – 486, K. D. k. 486, M. K. k. 995, A. S. (1) k. 997, 1299, oferty k. 85 – 87, oświadczenia sprzedawcy k. 443 - 444).

W dniu 12 listopada 2008r. powód wystosował do Centrum (...) wniosek o dofinansowanie projektu w ramach regionalnego programu operacyjnego Województwa (...) na lata 2007 – 2013. W uzasadnieniu wniosku powód wskazał, iż wnioskowane dofinansowanie służyć ma zwiększeniu konkurencyjności przedsiębiorstwa powoda poprzez zakup innowacyjnych maszyn stanowiących 3 poziome centra obróbcze: (...), (...) II oraz (...) służących do obróbki skrawaniem sterowanych numerycznie oraz zakup komputera z programem służącym do ich obsługi. Powód we wniosku deklarował jednocześnie, iż już w chwili jego składania miał „zlecenia na niemal całą produkcję”, zapowiadał także „poszerzenie grona klientów”, powiększenie „zysków w kolejnych latach” jak również „wprowadzenie na rynek innowacyjnego produktu”, „wzrost przychodów ze sprzedaży”, „uzyskanie wyższego udziału w rynku krajowym i lokalnym”. Całkowitą wartość projektu powód określił na 2 435 120zł., kwotę dofinansowania zaś na 1 197 600zł. W złożonym przez siebie wniosku powód wskazał jednocześnie, że z uwagi na istnienie jednego tylko dostawcy maszyn, ich zakup dokona się z wolnej ręki, a zatem bez konkursu ofert ani też uproszczonej procedury udzielenia zamówienia w trybie zamówień publicznych. Powód zadeklarował jednocześnie, iż dzięki zakupowi powyższych urządzeń możliwe będzie skokowe zwiększenie mocy produkcyjnych, wprowadzenie nowych produktów, wzrost przychodów ze sprzedaży, wzrost liczby klientów i utworzenie 6 nowych miejsc pracy przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich dotychczasowych miejsc pracy, a także przeprowadzenie 3 szkoleń dla podmiotów zewnętrznych w zakresie dzielenia się wiedzą w ramach projektu.

W załączonym do wniosku biznesplanie powód deklarował, iż każdy z 6 nowo przyjętych pracowników zatrudniony zostanie w charakterze operatora maszyny (...), jak również podtrzymał wyrażone we wniosku stanowisko, iż „nie przewiduje się likwidowania żadnego stanowiska pracy. Kandydaci do pracy na wskazanym stanowisku poszukiwani mieli być „za pośrednictwem Powiatowego Urzędu Pracy oraz poprzez ogłoszenia w lokalnej prasie. Osiągnięcie powyższych wskaźników miały być monitorowane zarówno na etapie mającej się odbywać w okresie od 12 grudnia 2008r. do 30 marca 2009r. realizacji projektu jak i po jego zakończeniu. Deklarowane przez powoda zwiększenie zatrudnienia nastąpić miało w procesie rekrutacji, w którym nie będą stosowane żadne kryteria mogące w jakikolwiek sposób powodować dyskryminację. Wnioskodawca zapowiadał jednocześnie, iż jego projekt wywrze pozytywny wpływ na polityki horyzontalne UE między innymi w zakresie równości szans, w tym również w dostępie do zatrudnienia, co znaleźć miało odzwierciedlenie w procesie rekrutacji na wszystkie nowo utworzone w firmie w wyniku realizacji projektu stanowiska pracy (wniosek k. 38 – 55, biznesplan k. 1030 - odwrót).

W tym samym biznesplanie powód zapowiadał nadto utworzenie laboratorium badawczo – rozwojowego, a także nawiązanie współpracy z Wydziałem Mechatroniki oraz Obróbki Skrawaniem Politechniki (...) (zeznania świadków M. L. k. 424, M. K. k. 994 – odwrót, pismo k. 1026 – odwrót, biznesplan k. 1026 – odwrót, 1029 - odwrót).

Zgodnie ze stanowiącym załącznik do wniosku harmonogramem rzeczowo – finansowym projektu koszt suma wydatków na zakup 3 maszyn z komputerem i oprogramowaniem do ich obsługi wynieść miała 1 996 000zł. (harmonogram k. 56 – 57). Powód oświadczył nadto, iż jest świadom wszystkich praw i obowiązków spoczywających na nim z tytułu realizacji projektu, o dofinansowanie którego się ubiega (oświadczenie k. 58).

Wniosek powyższy złożony został w ramach konkursu przeznaczonego dla tak zwanych małych przedsiębiorców w rozumieniu załącznika I do Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem (zeznania świadka A. S. (1) k. 1208 – odwrót, wnioski k. 162).

Z wynoszącej maksymalnie 508 możliwej do uzyskania ilości punktów wniosek powoda uzyskał ich 320, co stanowiło 62,99% punktów, z czego 12 przyznano za zatrudnienie 6 operatorów maszyn (...), 3 za szkolenia, 35 zaś za utworzenie działu B+R oraz nawiązanie współpracy z Politechniką w C. (zeznania świadków M. L. k. 426, A. Z. k. 465, pismo k. 1077 - 1078 – odwrót, 1080). (pisemna opinia biegłego k. 581). Ponieważ minimalna wymagana do uzyskania dofinansowania ilość punktów wynosiła 60%, dlatego też pismem z dnia 6 kwietnia 2009r. powoda poinformowano o przyznaniu mu dofinansowania (pismo k. 61).

W dniu 22 czerwca 2009r. pomiędzy stronami podpisana została umowa, na mocy której pozwany przyznał powodowi dofinansowanie w kwocie 1 197 600zł. na realizację projektu mającego odbywać się w okresie od 12 grudnia 2008r. do 30 lipca 2009r. Aneksem z dnia 29 września 2009r. termin ten przesunięto do października 2009r. Ze swej strony powód zobowiązał się do realizacji pełnego zakresu rzeczowego projektu zgodnie ze złożonym przez siebie wnioskiem jak również – zgodnie z par. 4 pkt 4 umowy - do osiągnięcia zakładanych celów i wskaźników. Zobowiązał się jednocześnie do stosowania ustawy – Prawo zamówień publicznych w zakresie, w jakim ustawa ta znajdować miała zastosowanie do niego, w przypadku zaś niepodlegania przepisom tej ustawy – do przestrzegania przy wyborze wykonawcy i wydatkowaniu środków, prawa wspólnotowego i krajowego między innymi w zakresie zapewnienia zasad przejrzystości, jawności prowadzonego postępowania, ochrony konkurencji oraz równości szans wykonawców na rynku ofert, w tym w szczególności do upublicznienia ofert, dostępu do informacji o ofercie, minimalnej ilości ofert, analizy ofert równego i niedyskryminującego traktowania wykonawców, pisemności postępowania. W przypadku niepodlegania przepisom Ustawy o zamówieniach publicznych powód zobowiązał się jednocześnie gromadzić i przedstawiać instytucjom kontrolującym dokumenty potwierdzające spełnienie powyższych zasad w postaci protokołów z negocjacji handlowych, pisemnych ofert firm konkurencyjnych w stosunku do wykonawcy oraz analiz uzasadniających dokonanie wyboru.

Ze swej strony pozwany w par. 6 pkt 6 i 7 umowy zastrzegł sobie na wypadek niespełnienia przez powoda wymogów i zasad udzielania zamówień prawo wstrzymania dofinansowania do czasu usunięcia przez powoda stwierdzonych uchybień, w razie zaś ich definitywnego niespełnienia – prawo do uznania poniesionych wydatków za niekwalifikowalne. Należne powodowi dofinansowanie przekazane miało zostać jako refundacja części poniesionych przez powoda wydatków kwalifikowalnych w formie płatności pośrednich i końcowej, która jednocześnie nie mogła stanowić mniej niż 30% wartości ogólnej kwoty kosztów kwalifikowalnych. Warunkiem przekazania dofinansowania było złożenie przez powoda wniosku o płatność pośrednią lub końcową spełniającego wymogi formalno – merytoryczne wraz z dokumentami potwierdzającymi poniesienie wydatków.

Na powoda nałożono nadto w par. 8 ust. 2 umowy obowiązek złożenia po zakończeniu realizacji projektu deklaracji odnośnie stworzonych nowych miejsc pracy, systematycznego monitorowania przebiegu realizacji projektu oraz informowania o nieprawidłowościach w terminie nie dłuższym niż 7 dni, pomiaru wartości wskaźników realizacji projektu, przekazywania pozwanemu wszystkich żądanych przez niego dokumentów i informacji związanych z realizacją projektu, niewykonywania zaś powyższych obowiązków uprawniło pozwanego do wstrzymania dofinansowania i rozwiązania umowy.

Par. 15 umowy nakładał także na powoda obowiązek realizacji projektu zgodnie z politykami społeczeństwa informacyjnego, równości szans, konkurencji, zamówień publicznych, jak również obowiązek trwałości projektu i docelowych wartości wskaźników realizacji projektu przez okres 3 lat od daty jego zakończenia. Stosownie do par. 21 pozwany uprawniony był do rozwiązania umowy w przypadku zaprzestania realizacji projektu bądź też jego realizacji niezgodnie z umową, przepisami prawa lub procedurami właściwymi dla programu. Zgodnie z par. 22 umowy, w sprawach nią nieuregulowanych zastosowanie znajdowały zasady, przez które – według par. 1 pkt 7 i 12 rozumiano zasady i wytyczne wydawane między innymi przez zarząd Województwa (...) na podstawie przepisów prawa obowiązujące od momentu ich ogłoszenia na stronach internetowych tejże instytucji. Par. 18 umowy nałożył na powoda obowiązek zgłaszania pozwanemu na piśmie zmian dotyczących realizacji projektu nie później niż 30 dni przed planowanym zakończeniem jego realizacji. Zmiany spowodowane wystąpieniem okoliczności niezależnych od powoda wymagały uzgodnienia z pozwanym, także wszelkie inne zmiany wymagały akceptacji pozwanego wyrażonej w formie aneksu (umowa k. 62 – 79, aneks k. 81 - 82).

W dniu 21 maja 2009r. powód wystąpił do Centrum (...) o wypłatę zaliczki w kwocie 239 520zł., w dniu zaś 18 czerwca 2009r. C. wyraził zgodę na jej wypłatę (wniosek k. 139, pismo k. 138). Faktycznie jednak środków tych nigdy nie wypłacono (niesporne).

W dniu 14 lipca 2009r. na stronie internetowej pozwanego opublikowano zatwierdzony uchwałą zarządu Województwa (...) numer 1154/09 dokument zatytułowany „Zasady udzielania zamówień w stosunku do których beneficjenci nie są zobowiązani do stosowania ustawy Prawo zamówień publicznych współfinansowanych ze środków osi priorytetowej III gospodarka, innowacyjność, przedsiębiorczość regionalnego programu operacyjnego Województwa (...) na lata 2007 – 2013”. Zgodnie z powyższymi zasadami, powód po dokonaniu wyboru oferty winien ją upublicznić, z samego zaś udzielania zamówienia sporządzić raport. Przed opublikowaniem tego dokumentu C. w kwietniu i maju 2009r. przeprowadził spotkania z uczestniczącymi w programie przedsiębiorcami, na których informowano o zamiarze ogłoszenia powyższych zasad. Także powoda drogą elektroniczną powiadomiono o takim spotkaniu, ten jednak nie przybył na nie. Zasady zatwierdzone uchwałą nr 1154/09 nie były dostępne nigdzie indziej poza wspomnianą stroną internetową (zeznania świadków W. P. k. 413, M. L. k. 424 – odwrót, M. K. k. 994).

W dniu 20 lipca 2009r. powód dał ogłoszenie o zaproszeniu do składania ofert na zakup sterowanych numerycznie maszyn do obróbki skrawaniem w postaci 3 poziomych centrów obróbczych wskazując jednocześnie, iż oferty takie składane mogą być w terminie do dnia 12 sierpnia 2012r. (ogłoszenie k. 84, 262 – 263).

W dniu 4 sierpnia 2009r. wystosowano ofertę na zakup systemu SolidWorks wraz z jego rocznym wsparciem i aktualizacją (oferta k. 114 – 119).

W dniach:

I 10 sierpnia 2009r. do powoda wystosowana została pochodząca od (...)oferta sprzedaży używanych poziomych centrów obróbczych marki (...) za cenę 780 000 euro (oferta k. 92, zeznania świadka B. L. k. 483 – odwrót - 484);

II 11 sierpnia 2009r. do powoda wystosowana została oferta zredagowana w języku niemieckim (oferta k. 278 – 282);

III 12 sierpnia 2009r. do powoda wystosowana została pochodząca od (...) Spółki z Ograniczoną Odpowiedzialnością Spółki Komandytowej oferta sprzedaży lizingowanych wcześniej od (...) Spółki Akcyjnej w W. używanych poziomych centrów obróbczych (...) wyprodukowanych odpowiednio w roku 1997, 2004 i 2006 za ceny wynoszące odpowiednio 500 000zł., 750 000zł. oraz 900 000zł. (oferta k. 85 – 87). Maszyny te wcześniej spółka (...) nabyła od ich niemieckich właścicieli, sama zaś stała się ich właścicielem dopiero w dniu 29 września 2009r. Leasingodawca nie zakupił tych maszyn ze środków pomocy krajowej lub wspólnotowej (zeznania świadka M. L. k. 425, oświadczenia sprzedawcy k. 443 – 444, wnioski k. 158);

IV 4 września 2008r. do powoda wystosowana została pochodząca od (...) oferta sprzedaży poziomego centrum frezarskiego Mazak za cenę 339 300 euro (oferta k. 267 – 277);

Do powoda wpłynęła także oferta od przedsiębiorcy ze Słowacji (oferta k. 91, zeznania świadka M. C. k. 484).

W ocenie oferentów ogłoszenie powoda zawierało dane wystarczające do wystosowania ofert. Po ich uzyskaniu powód prowadził z oferentami negocjacje co do możliwości uzyskania korzystniejszej dla siebie ceny (zeznania świadków B. L. k. 483 – 484, M. C. k. 484, S. D. k. 486, A. S. (2) k. 487 - odwrót).

Do trzeciego ze wskazanych wyżej oferentów powód wystosował w dniu 17 września 2009r. zamówienie na zakup określonych w jego ofercie maszyn za kwoty 442 000zł, 678 000zł. i 810 000zł. i od tej też firmy powód nabył rzeczone maszyny (zamówienie k. 93, faktura VAT k. 94). W dniu 12 października 2009r. powód dokonał odbioru kupionych przez siebie maszyn, w dniu zaś 29 października 2009r. powód wystąpił do pozwanego o płatność, do wniosku zaś tego załączył fakturę wystawione w związku z zakupem oprogramowania komputerowego oraz poziomych centrów obróbczych (protokół odbioru k. 99, wniosek k. 140, numer wniosku na k. 359, faktury k. 94, 133). Pismem z dnia 2 listopada 2009r. pozwany poinformował powoda o zatwierdzeniu powyższego wniosku (pismo k. 151). Płatności tej jednak nie dokonano (niesporne).

W dniu 15 października 2009r. powód złożył do (...) – Autoryzowanego Przedstawiciela (...)w Polsce zamówienie na zakup komputera z programem (...) do obsługi centrów obróbczych za kwotę 65 000zł. netto i od niego też dokonał zakupu oprogramowania za cenę 79 300zł. brutto (zamówienie k. 132, faktura VAT k. 133, przelew k. 134). W dniu 20 października 2009r. nastąpiło przyjęcie powyższego artykułu jako środka trwałego (protokół k. 135).

Udzielając zamówienia i dokonując wyboru oferty powód nie stosował się do zapisów zawartych w Zasadach udzielania zamówień w stosunku do których beneficjenci nie są zobowiązani do stosowania ustawy Prawo zamówień publicznych współfinansowanych ze środków osi priorytetowej III gospodarka, innowacyjność, przedsiębiorczość regionalnego programu operacyjnego Województwa (...) na lata 2007 – 2013, nie podał między innymi do publicznej wiadomości ogłoszenia o wyborze dostawcy komputera z oprogramowaniem do obsługi maszyn (...) (zeznania świadka W. P. k. 413, 414 - odwrót).

W dniach 19 - 20 stycznia 2010r. pracownicy strony pozwanej przeprowadzili doraźną kontrolę w miejscu prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej, w wyniku której sporządzili dokument zatytułowany „lista sprawdzająca do kontroli na miejscu” W dokumencie tym zamieszczono między innymi informację, iż w cenie zakupu oprogramowania powód wynegocjował przeprowadzenie szkolenia dla pracowników, nie sporządził nadto protokołu z wyboru ofert, zakupione zaś maszyny poprzednio znajdować miały się przy ul. (...) w R.. Prawdziwość powyższych informacji potwierdzona została podpisem powoda. W toku kontroli jedyna oferta pisemna zakupu oprogramowania, jaką powód mógł przedstawić, kierowana była do spółki (...). W ocenie kontrolujących było to podstawą do sformułowania wobec powoda zarzutu naruszenia zasady jawności, przejrzystości i równości. Dokonując zakupu oprogramowania powód nabył jednocześnie licencję upoważniającą do korzystania z tego oprogramowania przez spółkę (...), co również zrodziło zastrzeżenia członków zespołu kontrolującego. Fakt ten powód tłumaczył pomyłką informatyka. Na zakupionych przez powoda maszynach w toku przeprowadzonej kontroli w dalszym ciągu znajdowały się także oznaczenia spółki (...). Zastrzeżenia te spotęgował fakt, iż spółka ta startowała konkursie o dotację na nowocześniejsze maszyny od kupionych przez powoda, po przeprowadzeniu u niej jednak doraźnej kontroli sama wystąpiła o rozwiązanie zawartej z nią umowy. O taką samą dotację z C. jak powód, ubiegała się natomiast firma należąca do syna S. D. – komandytariusza spółki (...) (lista k. 363 – odwrót – 364, zeznania świadków W. P. k. 412 – odwrót – 413, 415, S. D. k. 486 – odwrót, A. S. (1) k. 997). Kolejnym zastrzeżeniem był brak protokołu odbioru oprogramowania (zeznania świadka A. Z. k. 463 – odwrót - 464).

Kontrolujący uznali wreszcie, iż wbrew składanym przez powoda deklaracjom dzięki zakupowi 3 wspomnianych maszyn z oprogramowaniem nie stał się on bardziej konkurencyjnym przedsiębiorcą, zarówno bowiem przed ich zakupem jak i po jego dokonaniu jego jedynym bezpośrednim kontrahentem pozostała spółka (...), jedyne zaś zwiększenie dochodów firmy powoda, jakie dało się odnotować, spowodowane było wynajmem jachtu, czego jednak żadną miarą nie można wiązać z inwestycją w maszyny (...) i ich oprogramowanie (zeznania świadka K. L. k. 467 – 468, zeznania powoda k. 1300 - odwrót).

Nie budziła natomiast zastrzeżeń pracowników pozwanego kwestia innowacyjności zakupionego przez powoda oprogramowania komputerowego (zeznania świadka M. L. k. 423 – odwrót). Jego nabycie w istotny sposób ułatwiło i przyśpieszyło prace (zeznania świadka T. B. k. 487)

W dniu 25 stycznia 2010r. pracownicy pozwanego sporządzili notatkę, wedle treści której podczas przeprowadzanej u powoda kontroli uzyskać mieli od jednego z jego pracowników informację, iż kupione przez powoda maszyny nieprzerwanie od 2 lat znajdują się pod tym samym adresem, to jest przy ul. (...) w R. (notatka k. 365).

W dniu 9 lutego 2010r. pozwany wystosował do powoda informację pokontrolną po kontroli, jaką przeprowadził w dniach 19 – 20 stycznia 2010r. W informacji tej stwierdzono między innymi, iż powód:

I dokonał zakupu trzech maszyn (...) wraz z oprogramowaniem(...)z których to maszyn jednak w dacie kontroli nie została w ogóle uruchomiona (pismo k. 158). Spośród 3 zakupionych przez powoda maszyn jedynie ta wyprodukowania w roku 2006 uznana może zostać za innowacyjną, kontrolujący nie podzielili zatem ostatecznie wniosków zawartych w załączonej do wniosku opinii NOT z dnia 4 września 2008r., wedle której innowacyjna miała być każda z kupionych maszyn. Oceniono nadto, iż powód wcześniej już dysponował maszynami podobnymi do nabytych od (...), a zatem ich zakup nie spełnia wymagań stawianych nowej inwestycji, traktowany zaś może co najwyżej jako prowadzący do odtworzenia dotychczas istniejących zdolności produkcyjnych (pismo k. 159);

II przeprowadził 2 z 3 planowanych szkoleń, przy czym szkolenia te nie zostały sfinansowane ze środków własnych powoda, a ponadto szkolenia – wbrew przyjętemu na siebie przez powoda obowiązkowi - zorganizowane były nie dla podmiotów zewnętrznych, lecz dla pracowników powoda, lecz zostały – co wynikać miało ze znajdujących się w dyspozycji powoda ofert/zamówień - opłacone w ramach projektu w ramach faktury VAT za zakup komputera z oprogramowaniem – (pismo k. 155);

III zatrudnił prawdzie – jak się do tego zobowiązał 6 pracowników, wbrew jednak przyjętemu przez siebie zobowiązaniu ogłoszenie o ich zatrudnieniu nie ukazało się w lokalnej prasie ani też w Powiatowym Urzędzie Pracy, lecz jedynie na portalu pracuj.pl., a ponadto ogłoszenie to dotyczyło stanowisk zupełnie innych, aniżeli te, których utworzenie powód zapowiadał w biznesplanie. W ocenie zespołu kontrolującego ogłoszenie takie nie czyniło zadość zobowiązaniu powoda, dotyczyło ono bowiem zatrudnienia osób na stanowiskach: inżynier sprzedaży, technolog (...) i programista (...), powód zaś zarówno we wniosku jak i biznesplanie zobowiązał się do zatrudnienia 6 osób na stanowisku operatora maszyny (...), ostatecznie zaś zatrudnił jedynie 5 pracowników fizycznych z zakresu obróbki skrawaniem oraz 1 pracownika administracyjno – biurowego, przy czym wszystkie wyżej wymienione osoby były wcześniej zatrudnione przez firmy, z którymi powód ściśle współpracuje, w tym przez (...) Spółkę z Ograniczoną Odpowiedzialnością Spółkę Komandytową Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowe (...), bądź też przez inne firmy mające swoje siedziby pod adresem, pod którym działalność prowadzi powód, ich zatrudnienie zaś nastąpiło dopiero w dniach 21 i 26 października 2009r., a zatem już po złożeniu wniosku o płatność, w którym to wniosku powód zdążył już potwierdzić realizację deklarowanych przez siebie wskaźników w zakresie zatrudnienia. Wskazano nadto, że dla nowo zatrudnionych osób nie zostały przygotowane opisy stanowisk, dlatego też nie wiadomo, czym mają się one w firmie powoda zajmować. Pomimo zatrudnienia powyższych osób zatrudnienie w firmie powoda ostatecznie spadło w stosunku do roku 2008 pomimo tego, iż powód we wniosku miał deklarować, iż nie planuje likwidacji żadnego z dotychczasowych miejsc pracy. W oparciu o powyższe okoliczności pozwany uznał, iż nie odbyła się jawna i otwarta rekrutacja, przez co naruszono politykę równych szans jak i politykę zatrudnienia. Ponadto wedle informacji udzielonej kontrolującym przez powoda, osoby te miały zostać „zatrudnione z polecenia” W dacie kontroli w miejscu pracy obecna była jedna tylko z nowo zatrudnionych osób (pismo k. 155 – 158, 160).

IV dobrowolnie zadeklarował poddanie się przepisom Ustawy o zamówieniach publicznych, wyboru zaś dostawców maszyn dokonał z pominięciem zawartych w tej ustawie uregulowań jak również z pominięciem określonych przez pozwanego zasad udzielania zamówień w stosunku do osób, w stosunku do których beneficjenci nie są zobowiązani do stosowania powyższej ustawy jak również do obowiązujących w tym zakresie wymogów prawa wspólnotowego, przedstawione bowiem kontrolerom ogłoszenie o udzieleniu zamówienia nie zawiera podstawowych danych, takich jak tryb udzielanego zamówienia, tytuł projektu, jednoznaczny i wyczerpujący opis przedmiotu zamówienia, opis sposobu obliczenia ceny, kryteria, którymi powód miał się posłużyć przy dokonywaniu wyboru oferty, a także tego, czy poszukuje maszyn nowych, czy używanych, przez co naruszono zasady ochrony uczciwej konkurencji oraz równego i niedyskryminującego traktowania wykonawców. Za potwierdzenie trafności powyższych zarzutów uznano fakt, iż składane oferty dotyczyły maszyn ze sobą nieporównywalnych, oferta zaś, którą powód wybrał, wpłynęła z przekroczeniem terminu zakreślonego w ogłoszeniu. Okoliczność powyższe uzasadniać miały wniosek, iż oferenci tak naprawdę nie wiedzieli, jakie maszyny powód zamierza nabyć, przez co pozbawiono ich równych szans z firmą (...), której ofertę powód wybrał, a wobec której powód świadczy jednocześnie usługi jako podwykonawca i od której powód wynajmuje jednocześnie lokal użytkowy i z właścicielem której powód jest jednocześnie powiązany rodzinnie. Pochodząca od tej firmy oferta jako jedyna – dzięki nieprecyzyjnemu opisowi przedmiotu zamówienia - odpowiadała potrzebom powoda, a ponadto oferta ta opiewała ściśle na kwotę wskazaną we wniosku o dofinansowanie, co uzasadniać miało w ocenie kontrolerów wniosek, iż właściciel powyższej firmy działał w porozumieniu z powodem. Zdaniem kontrolujących wybór powyższej oferty dokonany został niezgodnie z polityką konkurencji i zamówień publicznych, nie została bowiem zachowana przejrzystość i jawność prowadzonego postępowania a to z tego względu, iż powód nie wykazał, aby zaproszenie do składania ofert na zakup 3 maszyn miało zostać upublicznione w drodze ogłoszenia na stronie internetowej i w siedzibie firmy powoda. Na stronie tej nie zamieszczono także informacji o wyborze oferty.

W odniesieniu do kupna komputera także wskazano na brak dowodu dokonania publicznego ogłoszenia o zamiarze jego nabycia, wybrana bowiem ostatecznie oferta wpłynęła jeszcze przed złożeniem wniosku o dofinansowanie i była podstawą do oszacowania wydatków w ramach projektu, adresatem zaś oferty, którą odrzucono, była w rzeczywistości spółka (...). Wątpliwości wzbudził fakt, iż powód nie posiada oferty, którą wybrał (k . 160, pisma k. 152 – 163, zeznania świadków W. P. k. 413, M. L. k. 424, A. Z. k. 464).

W piśmie zawierającym zastrzeżenia pokontrolne powoda poinformowano o możliwości zgłoszenia własnych zastrzeżeń, co też powód uczynił w piśmie z dnia 24 lutego 2010r. W powyższym piśmie powód:

I zanegował fakt przeprowadzenia szkoleń w ramach wydatków, które sfinansowane miały być sporną dotacją, treść bowiem faktury VAT wystawionej w związku z nabyciem oprogramowania komputerowego żadną miarą nie potwierdza, aby miały nią być objęte także wydatki na szkolenia, podtrzymał jednocześnie swoje oświadczenie o zamiarze przeprowadzenia trzeciego szkolenia w późniejszym terminie po zakończeniu rozliczenia z C.;

II zanegował, aby we wniosku o dofinansowanie wskazywać miał stanowiska, na jakich zatrudnieni mieli zostać nowo przyjęci w związku z realizacją projektu pracownicy. Podniósł jednocześnie, iż charakter zaś dokonywanej inwestycji uzasadnia zatrudnienie nie tylko operatorów maszyn, ale także technologów, programistów, elektroników oraz osób do promocji projektu i nowych usług, podniósł nadto, iż ogłoszenie o zamiarze ich zatrudnienia ukazało się na jednym z największym portali na rynku pracy jak również w lokalnej prasie. Powód wskazał także, iż dodatkowych pracowników, których zatrudnienie przewidywał wniosek o dofinansowanie, powód znalazł dzięki prowadzonym na własną rękę poszukiwaniom, które uruchomił po uzyskaniu ustnej informacji z Urzędu Pracy, iż za pośrednictwem tej instytucji trudno będzie zrekrutować osoby o wymaganym przez powoda doświadczeniu i kwalifikacjach. Powód przyznał jednocześnie, iż w trakcie realizacji projektu okazało się, że do obsługi kupionych maszyn zamiast planowanych 6 nowych pracowników całkowicie wystarczy 5, zadaniem zaś kolejnego 6 – ego pracownika miała być wyłącznie promocja świadczonych dzięki kupionym maszynom usług. Usprawiedliwiając ostateczne zmniejszenie zatrudniania w swojej firmie powód wskazał, iż rezultat ten spowodowany jest ogólnoświatowym kryzysem finansowym oraz załamaniem gospodarki skutkującym spadkiem produkcji również w skali całego świata, a zatem okolicznościami, które nie występowały w dacie sporządzania przez powoda biznesplanu dla potrzeb uzyskania wnioskowanej dotacji. W ocenie powoda to właśnie realizacja projektu, któremu służyć miało dofinansowanie, zapobiegła dalszemu, bardziej drastycznemu spadkowi zatrudnienia w jego firmie;

III przyznał fakt bliskiej współpracy z firmą (...), podniósł jednak, iż nie widzi niczego nagannego w fakcie wynajmowania hali od wskazanej wyżej firmy;

IV w odniesieniu do zarzutu braku dostatecznej innowacyjności zakupionych urządzeń wskazał, że ich łączne wykorzystanie wraz z nabytym oprogramowaniem komputerowym czyni powyższe urządzenia innowacyjnymi, podniósł nadto, iż na etapie oceny wniosku, w którym określono, jakie maszyny mają zostać nabyte, strona pozwana nie miała wątpliwości co do ich innowacyjności;

V w odniesieniu do zarzutu niestosowania przepisów ustawy o zamówieniach publicznych wskazał, iż od początku deklarował, że nie podlega powyższej regulacji, powód wybrał zaś ofertę (...) jako najtańszą;

VI podniósł, iż niezasadny jest zarzut braku upublicznienia ogłoszenia o zamiarze nabycia maszyn (...), członkom zespołu kontrolującego udostępniono bowiem zrzut z ekranu komputera, na którym widoczna jest informacja o przetargu, tym samym też nie może być mowy o naruszeniu zasady przejrzystości i jawności;

VII zanegował naruszenie zasady ochrony uczciwej konkurencji oraz równego i niedyskryminującego traktowania wykonawców, podniósł bowiem, iż każdy z oferentów jeszcze przed złożeniem oferty w drodze telefonicznej informowany był o typie poszukiwanych przez powoda maszyn i ich parametrach;

VIII przyznał, iż jedna z ofert nabycia oprogramowania komputerowego istotnie skierowana miała zostać do spółki (...), ta bowiem działa pod tym samym adresem, co firma powoda (pismo k. 164 – 175).

Odnosząc się w piśmie z dnia 25 marca 2010r. do powyższych uwag powoda pozwany ocenił je jako niezasadne, w kolejnym zaś piśmie z dnia 14 maja 2010r. poniesione przez powoda w związku z realizacją projektu wydatki ocenił jako niekwalifikowalne i odmówił wypłaty dofinansowania (pisma k. 176 – 200). Za niewystarczające uznane zostało wyjaśnienie powoda odnośnie ogłoszenia o poszukiwaniu nowych pracowników na portalu pracuj pl, bowiem ogłoszenie to nie zawierało daty jego publikacji (zeznania świadka M. L. k. 424 – odwrót).

Odpowiadając na wezwanie do zapłaty z dnia 31 maja 2010r. pozwany w kolejnym piśmie z dnia 17 czerwca 2010r. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko (wezwanie k. 219 – 220, pismo k. 201 – 202).

W dniu 20 września 2010r. pozwany wystosował do powoda oświadczenie o rozwiązaniu umowy z dnia 22 czerwca 2009r. z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, jako podstawę zaś złożonego przez siebie oświadczenia pozwany wskazał par. 21 ust. 1 pkt 2 i 7 powyższej umowy. Uzasadniając swoją decyzję pozwany powołał się na wykonywanie przez powoda umowy niezgodnie z jej postanowieniami oraz przepisami prawa (oświadczenie k. 368 ).

W toku wymiany prowadzonej z powodem o korespondencji pokontrolnej pozwany nie zarzucał natomiast powodowi braku utworzenia działu B+R, do czego powód także zobowiązywał się w swoim wniosku (zeznania świadka A. Z. k. 465).

Podjęte przez powoda działania, sfinansowaniu których służyć miała sporna dotacja, spełniają wymagania wystarczające do uznania ich za nową inwestycję, dzięki zakupowi bowiem 3 maszyn i programu komputerowego dokonała się rozbudowa zakładu powoda jak również sposób produkcji w tymże zakładzie zmienił się na tyle, że zasadny jest wniosek o dokonaniu się zasadniczej zmiany dotychczasowego procesu produkcyjnego. Dzięki powyższym maszynom wykorzystywanym łącznie z oprogramowaniem powód wprowadził w swoim zakładzie technologię stosowaną w Polsce w okresie nie dłuższym wówczas niż rok (pisemna opinia biegłego do spraw funduszy strukturalnych k. 514, pisemna opinia biegłego do spraw informatyki k. 664, pisemna uzupełniająca opinia biegłego k. 769 - 770). Z uwagi na powyższe, wszystkie nabyte przez powoda środki trwałe, to jest maszyny oraz wartości niematerialne w postaci oprogramowania spełniają kryterium innowacyjności w skali kraju rozumianej jako wdrożenie technologii znanej i stosowanej w Polsce przez czas krótszy niż 5 lat (pisemna uzupełniająca opinia biegłego sądowego do spraw wyceny maszyn k. 940). Wartość nabytych przez powoda maszyn wyraża się kwotami: 893 000zł, 720 000zł. oraz 461 000zł. (pisemna opinia biegłego do spraw wyceny maszyn i urządzeń technicznych k. 538, pisemna uzupełniająca opinia biegłego k. 606). Fakt, iż ostatecznie część jedynie zakupionych przez powoda środków oceniona została jako innowacyjna nie przesądzał o braku podstaw do przyznania punktów za innowacyjność, zgodnie bowiem z regulaminem konkursu, nie wszystkie kupowane urządzenia w ramach projektu musiały być innowacyjne. Aby uzyskać punkty przy ocenie merytorycznej w kryterium innowacyjności, miarodajne bowiem dla osiągnięcia tego celu było wdrożenie choćby jednej technologii znanej i stosowanej w Polsce krócej niż 5 lat. Na etapie ubiegania się o dofinansowanie kluczowe znaczenie na tamtym etapie miało przedstawienie pochodzącej z NOT opinii, która taką innowacyjność potwierdzała, osoby zaś dokonujące oceny wniosku z ramienia pozwanego nie miały prawa kwestionować powyższego wniosku, zobligowane były one natomiast do dokonania takiej oceny na etapie ubiegania się o wypłatę przyznanych środków (pisemna opinia biegłego do spraw funduszy strukturalnych k. 510 – 511, pisemna uzupełniająca opinia biegłego k. 581 – 582).

Sąd zważył, co następuje:

Kierując żądanie pozwu strona powodowa upatrywała fakt powstania szkody w odmowie wypłaty dotacji pomimo przyjętego przez stronę pozwaną obowiązku jej wypłaty wynikającego z umowy z dnia 22 czerwca 2009r. Orzekając o żądaniu pozwu należało zatem dokonać oceny prawidłowości decyzji pozwanego o rozwiązaniu powyższej umowy. Kierując do powoda oświadczenie o jej rozwiązaniu pozwany powołał się na zapisy zawarte w par. 21 ust. 1 pkt 2 i 7 umowy, a zatem na fakt między innymi nierealizowania projektu zgodnie z umową. W świetle poczynionych wyżej ustaleń wskazujących zarówno na niedostatki w zakresie zatrudnienia, szkoleń oraz działu b+r i współpracy z politechniką podzielić należało dokonaną przez pozwanego ocenę, iż powód istotnie nie wykonywał umowy w sposób odpowiadający treści przyjętych na siebie w tym zakresie zobowiązań, co upoważniało z kolei pozwanego do złożenia oświadczenia rozwiązującego umowę. O zasadności złożonego oświadczenia woli przesądza fakt, iż gdyby istotnie powód od samego początku deklarował uzyskanie takich wyników, jakie faktycznie dzięki zakupowi maszyn (...) osiągnął, to tym samym – pomimo nawet innowacyjności wdrożonych technologii - nie uzyskałby ilości punktów wymaganej do uzyskania dofinansowania. Stanowisko powyższe - znajdujące oparcie nie tylko w zeznaniach świadka Z., a także opinii biegłego do spraw funduszy strukturalnych – wynika z przeprowadzenia operacji matematycznej polegającej na pomniejszeniu uzyskanej przez powoda pierwotnie ilości 320 punktów o 35 punktów z tytułu braku działu b+r oraz braku współpracy z politechniką. W sytuacji takiej powód mając jedynie 285 punktów uzyskałby zatem 56,10%, a zatem poniżej wymaganego minimum. Ilość ta uległaby dalszej redukcji w przypadku odjęcia punktów za szkolenia. Nie zmieniłoby tego nawet przyjęcie korzystnej dla powoda metody obliczania punków, w myśl której nieosiągnięcie wskaźnika szkoleń na poziomie 3 a jedynie 2 skutkować miałoby proporcjonalnym do ilości faktycznie przeprowadzonych szkoleń obniżeniem punktów o jeden tylko za brakujące niezrealizowane szkolenie. Następnym czynnikiem uzasadniającym obniżenie ilości punktów o kolejnych 12 był faktyczny spadek zatrudnienia w miejsce jego wzrostu o deklarowanych 6 nowych miejsc pracy. W zaistniałej sytuacji ilość rzeczywiście przysługujących powodowi punktów wyniosłaby 272 (320 – 48), co odpowiadałoby 53,54%, a zatem grubo poniżej wymaganego limitu 60% punktów.

Za okoliczność uzasadniającą odmienne stanowisko nie może uznany zostać podnoszony przez stronę powodową argument, iż spadek zatrudnienia spowodowany był kryzysem gospodarczym. Pamiętać należy bowiem, iż powód stosownie do par. 18 umowy zobligowany był zgłaszać pozwanemu zmiany dotyczące realizacji projektu celem zawarcia stosownego aneksu, czego ostatecznie jednak nie uczynił, sam zaś fakt obniżenia zatrudnienia ujawniony został dopiero na etapie przeprowadzonej u powoda kontroli (zeznania świadka A. S. (1) k. 1219 – odwrót). Tym samym – w świetle powołanych wyżej okoliczności – w chwili obecnej na etapie toczącego się postępowania sądowego powód nie może usprawiedliwiać niezachowania deklarowanego wskaźnika zatrudnienia samym tylko pogorszeniem koniunktury gospodarczej. Na przeszkodzie skorzystaniu z powyższego zarzutu stoi fakt, iż kiedy w listopadzie 2008r. powód wystosował wniosek o przyznanie dofinansowania kryzys gospodarczy był już faktem powszechnie znanym, do daty zaś podpisania stosownej umowy w czerwcu 2009r. negatywne tendencje w gospodarce światowej uległy dalszemu jeszcze pogłębieniu. Pomimo tego – również na etapie podpisywania umowy - powód nie wycofał się ze złożonej uprzednio deklaracji zwiększenia zatrudnienia o dodatkowe 6 osób bez jednoczesnego dokonywania jakichkolwiek zwolnień wśród osób już przez siebie zatrudnionych.

Jako całkowicie chybione ocenić należało zawarte w zastrzeżeniach powoda uwagi, jakoby miał nie określać stanowisk, na jakich zatrudnieni mają zostać nowo przyjęci pracownicy, wbrew bowiem stanowisku powoda deklaracja taka zawarta została w sposób wyraźny w złożonym przez powoda biznesplanie.

Fakt, iż pomimo powoływanego przez powoda wdrożenia nowej technologii nastąpił ostatecznie w jego firmie spadek zatrudnienia pośrednio co najmniej potwierdza trafność części przynajmniej pozostałych wniosków pokontrolnych strony pozwanej, wedle których wbrew zawartym we wniosku daleko idącym deklaracjom konkurencyjność firmy powoda w żaden sposób nie poprawiła się (wniosek k. 43). Przyjąć należy bowiem, iż o ile samo tylko wdrożenie nowoczesnych technologii skutkuje z reguły nie wzrostem, lecz redukcją zatrudnienia, celem bowiem i sensem wprowadzania technicznych udogodnień jest zastępowanie pracy ludzkiej pracą szybszych, wydajniejszych i bardziej precyzyjnych maszyn, to czynnikiem mogącym prowadzić do poprawy sytuacji na rynku pracy jest z kolei podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw, które decydują się korzystać z nowinek technicznych. Fakt, iż pomimo zakupu nowoczesnych bez wyjątku – jak utrzymuje sama strona powodowa - urządzeń, efektu w postaci obiektywnego wzrostu zatrudnienia nie dało się uzyskać, potwierdza jedynie trafność formułowanych przez pozwanego wniosków, iż trudno jest mówić o jakimkolwiek wzroście konkurencyjności firmy powoda, a zatem o osiągnięciu zasadniczego celu zawartej między stronami umowy. W ocenie sądu, o prawidłowej realizacji umowy świadczy nie tyle nabycie mniej lub bardziej innowacyjnych urządzeń, ocena bowiem tego aspektu – o czym świadczy mnogość wydanych w sprawie opinii – przysparzać może znacznych kłopotow, lecz właśnie osiągnięcie dalej idących efektów, takich chociażby jak możliwe dzięki wdrażaniu nowych maszyn podniesienie konkurencyjności firmy przekładające się w dalszej kolejności wzrostem zatrudnienia. W przypadku powoda jednak, żaden ze wskazanych celów, które dzięki zakupowi maszyn (...) miały okazać się realne, nie został osiągnięty. Uzasadnia to potraktowanie innowacyjności nabywanych maszyn i urządzeń nie jako celu samego w sobie, którego osiągnięcie jest wystarczającą podstawą do wypłaty dofinansowania, lecz jedynie jako narzędzia, dzięki któremu możliwe było osiągnięcie tak zwanych wskaźników, dzięki którym projekt powoda na etapie jego opiniowania uzyskał ilość punktów wystarczającą do uzyskania dotacji. Okoliczność ta podważa tezę, jakoby poprzez samo tylko nabycie innowacyjnych (z grubsza) w dacie aplikowania urządzeń powód wykonać miał umowę w stopniu uzasadniającym przyznanie całości bądź też chociażby części przyznanej mu dotacji, zwłaszcza w okolicznościach, w których nie zrealizowane zostało minimum wskaźników, bez których powód w ogóle nie mógłby liczyć na przychylne rozpoznanie jego wniosku o dotację.

Także powiększenie zysków firmy powoda, jako spowodowane czerpaniem dochodów z wynajmu jachtu nie może żadną miarą traktowane być jako rezultat zakupu maszyn, sfinansowaniu którego służyć miała sporna dotacja.

Istotne znaczenie przypisać należało natomiast zamiarowi utworzenia działu b+r oraz nawiązania współpracy z wydziałem mechatroniki na politechnice w C., te bowiem działania, gdyby istotnie zostały podjęte, zapoczątkować mogłyby opracowywanie na rodzimym gruncie nowych rozwiązań technicznych, bez których nie jest możliwy postęp technologiczny. Z całą pewnością z uwagi na to, iż na świecie postęp taki dokonuje się nieustannie, nie zapewni go kupowanie innowacyjnych kiedyś maszyn będących rezultatem cudzej myśli technicznej, cały bowiem efekt ich innowacyjności utrzymywać się będzie co najwyżej tyle, ile przewidziany dla tychże maszyn okres amortyzacji. O randze jaką osoby oceniające wniosek powoda nadały niezrealizowanym nigdy zapowiedziom utworzenia działu b+r oraz współpracy z politechniką, świadczy fakt, iż z powyższego tytułu powód uzyskał 35 punktów, więcej zatem nawet aniżeli wyniosła ilość punktów przyznanych za zatrudnienie i szkolenia razem wzięte. W zaistniałej sytuacji nawet całkowite wywiązanie się z przyjętych przez powoda zobowiązań w zakresie zatrudnienia i szkoleń na etapie aplikowania o dotację nie dałoby mu punktów wystarczających do przekroczenia progu 60% gdyby nie jednocześnie zgłoszony zamiar rozwinięcia współpracy z uczelnią techniczną i utworzenia własnego działu b+r. Bez jego realizacji trudno podzielić stanowisko strony powodowej, aby sam zakup wskazanych we wniosku maszyn i urządzeń jednoznaczny miał być z wywiązaniem się przez powoda z zawartej umowy zgodnie z jej treścią (zeznania świadka A. S. (1) k. 1219).

Co się tyczy kwestii działu b+r oraz współpracy z politechniką, to nie może odnieść skutku stanowisko strony powodowej, wedle którego, skoro pozwany w zastrzeżeniach pokontrolnych nie powoływał się na brak stworzenia działu b+r oraz zaniechanie nawiązania współpracy z politechniką w C., to tym samym z zarzutów takich nie może czynić użytku na etapie toczącego się postępowania sądowego. Wniosek taki nie znajduje żadną miarą oparcia w zapisach zawartej między stronami umowy. W par. 21 przewidziała ona możliwość jej rozwiązania na mocy jednostronnego oświadczenia woli strony pozwanej z zachowaniem terminu wypowiedzenia jak i bez jego zachowania, uruchomienie jednak któregokolwiek ze wskazanych trybów nie było warunkowane uprzednim wskazaniem powodowi uchybień, z uwagi na które pozwany nosi się z zamiarem rozwiązania umowy. Przyjęte zatem rozwiązania w istotny sposób odbiegają od wymaganych n.p. przy wypowiadaniu umowy najmu lokalu mieszkalnego dokonywanego w trybie ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, na gruncie bowiem stosunku najmu regulowanego powyższą ustawą wypowiedzenie umowy najmu poprzedzone musi zostać upomnieniem wzywającym do usunięcia nieprawidłowości po stronie najemcy wyrażających się bądź to występowaniem zaległości czynszowych za wskazany w ustawie okres czasu bądź też nagannym postępowaniem najemcy. Treść nawiązanego między stronami stosunku prawnego nie nakładała na pozwanego analogicznego obowiązku. Argument, iż bez uprzedniego wezwania do usunięcia nieprawidłowości polegających na nieosiągnięciu przez powoda wskaźników projektu, powód miał być nieświadomym występowania takich nieprawidłowości, uznać należy za chybiony, deklarując bowiem osiągnięcie wskazanych przez samego siebie wskaźników powód musiał tym samym wiedzieć, do czego się zobowiązał oraz czy i w jakiej części wskaźniki te udało mu się uzyskać. Stanowisko odmienne prowadziłoby do konkluzji, iż aplikując o dotację powód w istocie nie rozumiał znaczenia składanych przez siebie oświadczeń, w co jednak – uwzględniając fakt, iż powód jest jednocześnie profesjonalnym uczestnikiem obrotu gospodarczego – trudno uwierzyć. Tym samym też nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem strony powodowej, że niepowołanie w zastrzeżeniach pokontrolnych braku działu b+r oraz uruchomienia współpracy z politechniką w C. skutkować miało utratą możliwości zgłoszenia tego zarzutu na późniejszym etapie.

Zdaniem sądu, przedstawionej wyżej oceny nie podważa podniesiony również dopiero w toku postępowania argument strony powodowej, wedle którego, to brak wymaganej przez powoda współpracy ze strony pozwanego, przejawiający się między innymi brakiem wypłaty wnioskowanych przez powoda środków finansowych, negatywnie zaważyć miał na uzyskaniu założonych wskaźników projektu, podzielić należało bowiem w tym zakresie stanowisko pozwanego, iż ubiegając się końcową wypłatę dofinansowania już po zrealizowaniu projektu powód deklarował jednocześnie osiągnięcie całości wskaźników bez jednoczesnego odwoływania się do jakichkolwiek trudności mających stanąć na przeszkodzie w ich uzyskaniu. Jako zasadną ocenić należało zatem konkluzję pozwanego, iż składając końcowy wniosek o płatność powód stwierdzał tym samym okoliczności niezgodne z prawdą. Nadmienić należy, iż wedle wniosku powoda już sam zakup i instalacja trzech maszyn (...) zapewnić miały „osiągnięcie wszystkich zakładanych efektów” (wniosek k. 44).

Co się tyczy kolejnej podstawy rozwiązania umowy, to jest wyszczególnionego w par. 21 ust. 1 pkt 7 nieprzestrzegania procedur udzielania zamówień publicznych, o których mowa w par. 6 umowy, to uregulowanie powyższe w ust. 3 pkt 2 nakładało obowiązek zapewnienia przez powoda przy wydatkowaniu środków zasad przejrzystości, jawności prowadzonego postępowania, oraz ochrony konkurencji. Uwzględniając przyznane przez stronę powodową powiązania na poziomie rodzinnym i biznesowym z komandytariuszem spółki, od której powód ostatecznie nabył sporne urządzenia, jak również fakt, że inny członek rodziny owego komandytariusza także ubiegał się o dofinansowanie w tym samym konkursie co powód, zastrzeżenia strony pozwanej odnośnie naruszenia zasad przejrzystości oraz uczciwej konkurencji uznać należało za trafne. Naruszenie którejkolwiek z określonych tymi zasadami polityk UE skutkować musiałoby tym, iż wniosek oceniony zostałby od samego początku jako niespełniający warunków formalnych, zwłaszcza w sytuacji, w której powód w samym wniosku, jak również w par. 15 umowy deklarował respektowanie powyższych polityk (zeznania świadka A. S. (1) k. 997).

Oczywiście – jak słusznie wywodzi strona powodowa - nie sposób dopatrzyć się nieprawidłowości jedynie w tym, że osoby spokrewnione z powodem wspólnie z innymi przedsiębiorcami w celu podniesienia swojej konkurencyjności i efektywności utworzyły klaster. Inaczej jednak z perspektywy pozwanego sytuacja ta wygląda, gdy członkowie tego klastra, zamiast zdecydować się na udział w przewidzianej z myślą o takich właśnie sytuacjach formule konkursu nie ujawniają tychże powiązań przed stroną pozwaną i działając oficjalnie osobno ubiegają się o dofinansowanie, które ze swej natury nie jest przewidziane dla tworów takich, jak przez nich utworzony. Tym samym też oświadczenie o rozwiązaniu umowy – niezależnie od zasadności podstawy określonej w par. 21 ust. 1 pkt 2 - ocenić należało jako znajdujące oparcie również w par. 21 ust. 1 pkt 7 umowy, co skutkować musiało odmową udzielenia ochrony żądaniu pozwu w całości. Potwierdzeniem faktu istnienia takiej współpracy również w zakresie ubiegania się o dofinansowanie jest fakt, iż to właśnie spółka (...) dysponowała maszynami o dokładnie takich samym parametrach, jakie powód wskazał we wniosku o dofinansowanie, jak również fakt, iż ich nabycie nastąpiło za cenę netto ściśle odpowiadającą wartości tychże maszyn określonej we wniosku o dofinansowanie (harmonogram rzeczowo – finansowy projektu k. 56, faktura VAT). Co więcej, nabycie wspomnianych maszyn od spółki (...) nastąpiło bardzo krótko po tym, jak spółka ta sama stała się ich właścicielem. Choć kserokopia wystawionej przez tę spółkę faktury jest na tyle nieczytelna, by uniemożliwić odczytanie w sposób nie budzący wątpliwości daty jej wystawienia, to jednak widoczna na niej data płatności faktury – 6 października 2009r. nakazuje podzielić wnioski strony pozwanej, iż nabycie maszyn przez (...) nastąpiło istotnie tuż przed ich kolejną sprzedażą powodowi. Zdaniem sądu za zrozumiałe w tej sytuacji uznać należało podejrzenia strony pozwanej, iż ta zadziwiająca, mało prawdopodobna z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego zbieżność nie może tłumaczona być samym tylko czystym zbiegiem okoliczności, nie tłumaczy jej także żadną miarą stwierdzenie powoda, iż on nie ujawnił zbywcy maszyn kwoty przyznanego na ich zakup dofinansowania. W świetle pozostałych ujawnionych informacji, z których jednoznacznie wynika, iż powód od lat ściśle współpracuje z członkami rodziny kierującymi spółką (...), wyjaśnienie takie ocenić należało jako niewiarygodne. W zaistniałej sytuacji nie może dziwić fakt, iż w oczach osób odpowiedzialnych z ramienia pozwanego za kontrolę realizacji projektu powód jawić mógł się jedynie jako figurant umożliwiający powiązanemu ze sobą rodzinnie przedsiębiorcy wykupienie leasingowanych maszyn dzięki środkom z dotacji, na którą ów przedsiębiorca z racji rozmiarów prowadzonej przez siebie działalności nie mógłby liczyć. Jednocześnie jednak także powód od samego początku nie mógłby liczyć na dofinansowanie mające służyć nabyciu spornych maszyn od innego uczestnika klastra gospodarczego, którego częścią pozostaje należąca do powoda firma, o ile tylko łącząca ich więź o takim charakterze zostałaby zawczasu ujawniona. W przedmiotowej sprawie fakt pomyślnego dla siebie przejścia procedury konkursu o dotację powód zawdzięczał wyłącznie przemilczeniu takich powiązań jak również deklaracji osiągnięcia wskaźników, które ostatecznie jednak nie zostały uzyskane. Potwierdzeniem trafności powyższej konkluzji jest fakt, iż – na co także strona pozwana zwróciła uwagę w swoich wnioskach pokontrolnych – zakupione przez powoda oprogramowanie umożliwia obsługę innych także maszyn (...), nie zaś tylko tych, które nabyte zostały przez powoda, z uwagi zaś na rozmiary należącej do (...) hali, z której powód wynajmuje niewielką tylko część, nie sposób wykluczyć, iż oprogramowanie to wykorzystywane może być także przez maszyny, z których bezpośrednio korzysta spółka (...) (wniosek k. 158). W zaistniałej sytuacji decyzję strony pozwanej o rozwiązaniu zawartej z powodem umowy wobec ciążącego na tych osobach obowiązku kontroli sposobu wykorzystania dotacji,uznać należało za zrozumiałą.

Także pozostałe poczynione w sprawie przez stronę pozwaną ustalenia odnośnie przeszłości zawodowej osób zatrudnionych przez powoda w ramach realizacji projektu pozwalają na wysnucie wniosku, iż podobnymi kryteriami powód posłużył się tworząc w swojej firmie nowe etaty dla potrzeb wykazania, iż osiągnął zamierzony wskaźnik w zakresie zatrudnienia nowych pracowników. W zachowaniach takich zasadnie dopatrywać należy się naruszenia polityki równości szans i konkurencji, do stosowania których powód zobowiązał się w par. 15 ust. 1 pkt 3 i 4 umowy, a których znajomość powód deklarował jednocześnie w złożonym przez siebie biznesplanie. Ujawnienie na etapie ubiegania się o dofinansowania ścisłych powiązań pomiędzy powodem a spółką (...) skutkować mogłoby tym, iż powód dla potrzeb konkursu uznany zostałby nie za małego, lecz średniego przedsiębiorcę, to zaś oznacza z kolei, że możliwe do uzyskania przez niego dofinansowanie byłoby o około 10% niższe od tego, które mu przyznano (zeznania świadków M. K. k. 995 – odwrót, A. S. (1) k. 1208 - odwrót). Powód sam jednak zdecydował się o ubieganie się o dofinansowanie w wybranej przez siebie formule konkursu przeznaczonego dla małych przedsiębiorców nie będących jednocześnie uczestnikami klastrów gospodarczych. Istotne znaczenie ma przy tym okoliczność, iż dofinansowanie, o które powód się ubiegał, może być wprawdzie przyznawane przedsiębiorcom tworzącym klastry gospodarcze, powiązania te jednak muszą być ujawnione na etapie ubiegania się o dofinansowanie, a ponadto przyznawana w ramach takich konkursów nie może ze swej natury – jak miało to miejsce w niniejszej sprawie - służyć finansowaniu zakupów dokonywanych wewnątrz takich tworów, przyjmuje się bowiem, iż nabywane urządzenia stanowią już składnik majątku klastra (zeznania świadka A. S. (1) k. 1299). Tym samym też pozwanego nie sposób obarczać negatywnymi konsekwencjami nieprawidłowej w tym zakresie decyzji powoda, decyzji zaś pozwanego o rozwiązaniu w takiej sytuacji zawartej z powodem umowy i odmowy wypłaty przewidzianego tą umową świadczenia nie sposób kwalifikować jako wyrządzenia powodowi szkody, zachowanie się bowiem pozwanego nie sposób – w świetle ujawnionych powyżej okoliczności – ocenić zarówno jako bezprawnego jak i zawinionego.

Skoro zatem sam powód wystartował w stanowiącym działanie 3 – 2 konkursie o dofinansowanie przeznaczonym dla małych przedsiębiorców nie powiązanych jednocześnie z innymi uczestnikami obrotu powiązaniami właściwymi dla klastrów gospodarczych, to nie zachodzą podstawy, aby wbrew dokonanemu przez powoda wyborowi wysokość przypadającego powodowi do wypłaty świadczenia ustalić w kwocie niższej dotacji przyznawanej średnim przedsiębiorcom. Podanie się przez powoda za małego przedsiębiorcę determinowało tym samym próg stawianych mu w ramach konkursu wymagań, które jednak w innym przypadku, dotyczącym przedsiębiorcy średniego, bądź też wprawdzie również małego, lecz działającego w ramach klastra, określony mógłby zostać na wyższym poziomie. Tym samym też, skoro powód ostatecznie nie zyskałby minimalnej do uzyskania dotacji ilości punktów dla małego przedsiębiorcy, to nie sposób zakładać, iż okazałaby się ona wystarczająca w ramach jakiegokolwiek innego konkursu właściwego dla przedsiębiorców działających w ramach klastra.

Mając na uwadze zeznania świadka A. S. (1), wedle których ilość punktów miała jedynie znaczenie dla samego przyznania dofinansowania w całości bądź też odmowy jego przyznania (również w całości), żadną natomiast miarą nie przekładała się na ostateczną wysokość tegoż dofinansowania, nie zachodziły także podstawy do wnioskowanego przez stronę powodową zasądzenia dofinansowania w wysokości obniżonej proporcjonalnie do części, w jakiej powód miałby wywiązać się z zawartej z pozwanym umowy (zeznania świadka A. S. (1) k. 1209). Tym samym też za nieprzydatne w realiach niniejszej sprawy uznać należało stanowisko wyrażone w powołanym przez stronę powodową wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2015r. w sprawie I CSK 878/14, wedle którego dotacja nie należy się beneficjentowi jedynie w części wyodrębnionej, która została np. – jak miało to miejsce w rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy sprawie – przeznaczona na wzrost zatrudnienia i w zakresie, w jakim beneficjent nie wywiązał się z przyczyn leżących po jego stronie (uzasadnienie wyroku SN k. 1295). Stanowisko powyższe nie zachowuje waloru aktualności w niniejszym postępowaniu, w sytuacji bowiem, w której powód z uwagi na nieprzekroczenie progu minimalnej wysokości punktów nie uzyskałby dotacji w żadnej wysokości, sama jej wysokość zaś w żaden sposób nie jest powiązana z ilością zebranych punktów, nie istnieje tym samym żaden obiektywny mechanizm pozwalający rozdzielić kwotę dotacji proporcjonalnie do ilości tychże punktów, które powód uzyskać mógłby deklarując od początku osiągnięcie wskaźników takich, jakie faktycznie zostały przez niego uzyskane. Stanowisko odmienne, zakładające np. zasądzenie dotacji obniżonej proporcjonalnie do ilości punktów, które powodowi z racji nieosiągnięcia przyjętych przez niego samego wskaźników mu się nie należały, stanowiłoby w istocie mechanizm zachęcający do początkowego zawyżania tychże wskaźników przez osoby ubiegające się o dotacje po to jedynie, aby przekroczyć wymagane minimum punktów i demotywujący do rzeczywistego osiągania tychże wskaźników w oczekiwaniu, iż w przypadku sporu sądowego liczyć można będzie na zasądzenie części przynajmniej dofinansowania. Rozwiązanie takie stanowiłby bez wątpienia nie mająca oparcia w prawie uprzywilejowanie wnioskodawców, którzy od początku deklarowali osiąganie rozdmuchanych wskaźników wyłącznie z myślą o ostatecznym uzyskaniu części jedynie dofinansowania, którego w przeciwnym wypadku nie uzyskaliby w ogóle, kosztem uczciwych przedsiębiorców określających te same wskaźniki w sposób realny, a zatem na poziomie umożliwiającym ich rzeczywistą realizację. Jedyny mechanizm obniżenia dotacji, jaki mógłby znaleźć zastosowanie w oparciu o przewidziany z myślą o takich sytuacjach, w postaci tak zwanego taryfikatora użyty mógłby zostać w przypadku naruszenia przez powoda ustawy Prawo zamówień publicznych, której powód jednak nie podlega, z jej naruszenia zatem nie sposób było czynić mu zarzutów skutkujących rozwiązaniem umowy (zeznania świadka A. S. (1) k. 1209).

Z uwagi na powyższe, wobec braku podstaw do zakwestionowania zasadności decyzji pozwanego o rozwiązaniu zawartej w powodem umowy, żądanie pozwu podlegało oddaleniu, jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw.

Rozstrzygnięcie o należnych pozwanemu kosztach postępowania, na które w niniejszej sprawie złożyły się:

- wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 7 200zł. ustalone na podstawie par. 6 pkt 7 obowiązującego w toku postępowania Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu;

- niezbędne do celowej obrony w rozumieniu art. 98 par 1 kpc. koszty opinii biegłych do spraw funduszy strukturalnych, informatyki w kwocie 20 133,62zł.

zapadło zgodnie z wyrażoną powołanym wyżej przepisem zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania