Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: Daria Paliwoda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 stycznia 2016 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa Gminy W. z/s we W.

przeciwko A. Ś. (1)

o zapłatę kwoty 153 zł

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od pozwanego A. Ś. (1) na rzecz strony powodowej Gminy W. kwotę 30 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powodowa Gmina W. wniosła pozew przeciwko A. Ś. (2) o zapłatę kwoty 153 zł, z odsetkami ustawowymi od dnia 24.04.2014r., tytułem należności przewozowej (3 zł) i opłaty dodatkowej (150 zł), wobec stwierdzenia braku ważnego biletu na przejazd w dniu 9.04.2014r. w tramwaju linii nr (...).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, przyznał powyższe okoliczności faktyczne, wskazane w pozwie, podniósł zarzut zapłaty. Wskazał, że w toku postępowania egzekucyjnego - prowadzonego na wniosek powoda na podstawie nakazu zapłaty, wydanego w niniejszej sprawie w postępowaniu elektronicznym przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, który następnie utracił moc na skutek wniesienia sprzeciwu po przywróceniu terminu – dokonał zapłaty kwoty 100 zł na rachunek komornika, a kwota ta, po pomniejszeniu o 50 gr, została następnie przelana na konto wierzyciela, co ten potwierdził w piśmie z dnia 4.12.2015r. (e-mail). Pozwany podniósł, że w dniu 7.12.2015r. wpłacił na konto MPK pozostałą część należności, tj. 78,48 zł – 53,50 zł, tytułem należności głównej, i 24,98 zł, tytułem odsetek, liczonych od dnia 24.04.2014r. do dnia zapłaty od kwoty 153 zł). W związku ze spłatą przez pozwanego całej należności na rzecz powoda, pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu na jego rzecz.

Bezspornym było, że w dniu 9.04.2014r. pozwany jechał tramwajem linii (...) bez ważnego biletu. W wyniku kontroli nałożono na niego obowiązek zapłaty kwoty 153 zł, w tym należności przewozowej (3 zł) i opłaty dodatkowej (150 zł).

Sąd ustalił:

W toku postępowania egzekucyjnego - prowadzonego na wniosek powoda na podstawie nakazu zapłaty, wydanego w niniejszej sprawie w postępowaniu elektronicznym przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, który następnie utracił moc, na skutek wniesienia sprzeciwu, po przywróceniu terminu – pozwany dokonał zapłaty kwoty 100 zł na rachunek Komornika E. P., a kwota ta, po pomniejszeniu o 50 gr, została następnie przelana na konto wierzyciela. W dniu 7.12.2015r. pozwany wpłacił na konto MPK pozostałą część należności, tj. 78,48 zł – 53,50 zł, tytułem należności głównej, i 24,98 zł, tytułem odsetek, liczonych od dnia 24.04.2014r. do dnia zapłaty od kwoty 153 zł.

Dowód:

pismo e-mail pełnomocnika pozwanego z dnia 2.12.2015r. (k-44)

pismo (...) Sp. z o.o. we W. z dnia 4.12.2015r. (k-45)

potwierdzenie przelewu kwoty 78,48 zł na rachunek (...) Sp. z o.o. we W. (k-46).

Sąd zważył, co następuje:

Odpowiedzialność kontraktowa znajduje zastosowanie w stosunkach między wierzycielem i dłużnikiem, którzy są stronami określonego stosunku zobowiązaniowego (art. 471 kc). Dłużnik nie wykonuje zobowiązania, jeżeli przez swoje zachowanie nie doprowadzi do osiągnięcia przez wierzyciela określonej kontraktem korzyści. Ciężar dowodu istnienia przesłanek odpowiedzialności kontraktowej (tj. powstania szkody, w postaci uszczerbku majątkowego, spowodowanej niewykonaniem lub nienależycie wykonanym zobowiązaniem przez dłużnika, oraz istnienia związku przyczynowego), w świetle art. 6 k.c., spoczywa na wierzycielu, jako osobie, która z tychże faktów wywodzi skutki prawne ( wyrok SA w Lublinie z dnia 19 lutego 2013 r., I ACa 717/12, LEX nr 1314796). Musi on zatem udowodnić istnienie ważnego zobowiązania o określonej treści, w stosunku do którego czyni dłużnikowi zarzuty jego naruszenia. W niniejszej sprawie nienależyte wykonanie przez pozwanego zobowiązania z umowy przewozu (art. 774 kc) oraz jego wysokość i termin wymagalności były niesporne. W toku postępowania, pozwany przedstawił dowód spełnienia świadczenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w zapłacie (art. 462 kc, art. 481§1 i 2 kc w zw. z art. 6 kc), czego zresztą powód nie kwestionował. Pozwany wykazał więc, że spełnił świadczenie przed wydaniem wyroku, co skutkowało oddaleniem powództwa. Wniesienie pozwu do sądu było jednak konieczne dla uzyskania zapłaty, dlatego pozwanego należało potraktować jako przegrywającego sprawę, w rozumieniu przepisów o kosztach procesu, i zasądzono od niego na rzecz powoda kwotę 30 zł, tytułem poniesionych kosztów postępowania, które ograniczyły się do uiszczonej opłaty sądowej od pozwu (art. 98§ 1 i 2 kc).