Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 635/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015r. w S.

odwołania T. C.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 7 kwietnia 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie T. C.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo T. C. do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 22 stycznia 2015 r. do dnia 31 stycznia 2017 r.

Sygn. akt: IV U 635/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 7 kwietnia 2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił T. C. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył T. C. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Podniósł, że jest po dwóch operacjach – stawu barkowego lewego i prawego kolana. Noga i ręka są nadal niesprawne i nie jest w stanie pracować w gospodarstwie rolnym (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację przywołane w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. C. ma 55 lat i od 1 stycznia 1986r. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników jako domownik (zaświadczenie o okresach podlegania ubezpieczeniu k.3-9 akt rentowych).

W dniu 22 stycznia 2015r. ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę KRUS, który w orzeczeniu z 19 lutego 2015r. stwierdził, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z 19 lutego 2015r. k.20 akt rentowych). Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy, ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską KRUS, która w orzeczeniu z 26 marca 2015r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (odwołanie ubezpieczonego od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.30 akt rentowych i orzeczenie komisji lekarskiej KRUS z 26 marca 2015r. k.32-35 akt rentowych). Mając na uwadze powyższe orzeczenie, zaskarżoną decyzją z 7 kwietnia 2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 7 kwietnia 2015r. k.36 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na przewlekły zespół bólowy stawów barkowych z ograniczeniem ruchomości, przebył uszkodzenie stożka rotatorów barku lewego, które było leczone operacyjnie. Ponadto cierpi na pourazową chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego prawego z przewlekłą niestabilnością przednio-przyśrodkową II stopnia (uszkodzenie ACL) oraz nadciśnienie tętnicze. Badanie ortopedyczne ubezpieczonego wykazuje ograniczenie ruchomości czynnej obu stawów barkowych w stopniu znacznym z dużymi dolegliwościami bólowymi podczas ruchu, a także niestabilność przednio-przyśrodkową II stopnia kolana prawego. Taki stan znacznie upośledza funkcję narządu ruchu ubezpieczonego i stopniowo prowadzi do narastania zmian zwyrodnieniowych i pogłębienia dysfunkcji zajętych chorobowo stawów. W tych okolicznościach ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnych od 22 stycznia 2015r. do 31 stycznia 2017r. (opinia biegłych ortopedy, neurologa i kardiologa k.8-9 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego T. C. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1.  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, u którego niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat, wymagany okres podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu wynosi co najmniej 5 lat (art.21 ust.2 pkt 5 ustawy)

2.  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3.  całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Odnosząc powyższe uregulowanie do okoliczności sprawy stwierdzić należy, że ubezpieczony spełnia warunki wymagane do nabycia renty rolniczej.

Z przedstawionej wyżej opinii biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i kardiologii wynika, że ubezpieczony cierpi na schorzenia narządu ruchu oraz schorzenie kardiologiczne, przy czym stan zaawansowania schorzeń narządu ruchu – przewlekłego zespołu bólowego stawów barkowych z ograniczeniem ruchomości oraz pourazowej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego prawego z przewlekłą niestabilnością przednio-przyśrodkową – narusza sprawność organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym od 22 stycznia 2015r. (data złożenia wniosku) do 31 stycznia 2017r. Sąd uznał przedmiotową opinię za wiarygodny dowód w sprawie. Wydali ją specjaliści z zakresu schorzeń, na które cierpi ubezpieczony po uprzednim zbadaniu ubezpieczonego i zapoznaniu się z dokumentacją medyczną z jego leczenia.

Ubezpieczony spełnia również pozostałe wymagane ustawą przesłanki do nabycia renty rolniczej ,tj. w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę legitymuje się co najmniej 5–letnim okresem ubezpieczenia emerytalno-rentowego (vide: zaświadczenie k.3 akt rentowych) i stwierdzona u niego całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie ubezpieczenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 14§2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.