Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus Protokolant: sekretarz sądowy Dawid Lesiakowski

po rozpoznaniu w dniu 05.11.2015 roku

sprawy O. T. , syna (...), ur. (...) w miejscowości C. (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu 3 lutego 2015 roku o godzinie 8:50 na drodze krajowej (...) w miejscowości M. w kierunku W. prowadził pojazd mechaniczny samochód ciężarowy marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...) będąc w stanie nietrzeźwości z zawartością alkoholu w wydychanym powietrzu prowadzącą o godzinie 9:31 do stężenia na poziomie 0,34 mg/l, o godzinie 10:38 do stężenia na poziomie 0,14 mg/l i o godzinie 10:42 do stężenia na poziomie 0,09 mg/l czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w strefie ruchu lądowego

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  oskarżonego O. T. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w ilości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

3.  na podstawie art. 49 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 100 (sto) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 244,07 zł (dwieście czterdzieści cztery złote siedem groszy) tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt VIIK 104/15

UZASADNIENIE

Oskarżony O. T. w dniu 03 lutego 2015r. około godz. 9:00 jechał jako kierujący samochodem ciężarowym marki M. (...) nr rej. (...) przez miejscowość R.. Został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Inspekcji Transportu Drogowego R. Ł. i Ł. W.. Wezwany do pomocy patrol Policji w składzie (...) poddał oskarżonego badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie kontrolno- pomiarowe wykazało, że o godzinie 9:31 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 0,34 mg/l, o godzinie 10:38 – 0,14 mg/l, a o godzinie 10:47 – 0,09 mg/l.

(protokół i wyniki badań k. 2, wyjaśnienia oskarżonego k. 16-17 odwrót, notatka urzędowa k. 1, zeznania świadków R. Ł. k. 10-11, Ł. W. k. 12-13)

Oskarżony nie był nigdy karany.

(karta karna k. 9)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, iż poprzedniego dnia w późnych godzinach wieczornych spożywał alkohol w postaci 1 l piwa marki Ż.. Oskarżony wyjaśnił, że czuł się dobrze , nie czuł się pijany, dlatego pojechał jako kierowca samochodem ciężarowym.

Po drodze został zatrzymany do kontroli drogowej.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 16-17 odwrót)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne.

W ocenie Sądu są one logiczne i szczere .

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące wątpliwości.

Oskarżony O. T. wyczerpał dyspozycję art.178a§1kk , ponieważ będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym. Z uwagi na okoliczność, że od 01 lipca 2015r. weszły w życie nowe przepisy kodeksu karnego Sąd na podstawie art. 4 § 1 kk zastosował wobec oskarżonego dotychczasowe przepisy jako względniejsze. W ocenie Sądu poprzednio obowiązujące przepisy kodeksu karnego są dla oskarżonego bardziej korzystne ze względu łagodniejsze konsekwencje prawne przewidziane za tego rodzaju przestępstwo.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Oskarżony umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ponieważ z własnej woli wprawił się w stan nietrzeźwości i w takim stanie kierował samochodem po drodze publicznej. Oskarżony powinien przewidzieć skutki swojego postępowania w tym stanie. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę rozumieniu kodeksu karnego.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego , wyrażający się w nagminności tego rodzaju przestępstw na terenie właściwości tutejszego Sądu i całego kraju , a także stopień nietrzeźwości oskarżonego w chwili czynu.

Za okoliczność łagodzącą Sąd poczytał dotychczasową niekaralność oskarżonego. Okoliczności obciążających Sąd nie stwierdził.

Z tych względów uznał, że kara 40 stawek dziennych grzywny po 20 zł każda będzie stanowić dla oskarżonego dolegliwość współmierną do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, która wdroży go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości i uzmysłowi naganność jego postępowania. Grzywna w tej wysokości jest dla oskarżonego dolegliwa, a zarazem realna do spłacenia.

Jednocześnie Sąd orzekł obligatoryjny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku. Przy określaniu okresu zakazu Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy i stopień nietrzeźwości oskarżonego. W ocenie Sądu orzekanie wobec oskarżonego surowszego okresu zakazu jest zbędne.

Dla wzmocnienia wychowawczej roli postępowania karnego Sąd orzekł w stosunku do oskarżonego świadczenie pieniężne na cel społeczny.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi nie znajdując podstaw do zwolnienia go od nich.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.