Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12-02-2016 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Magdalena Popławska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12-02-2016 r. w K.

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko J. K.

o zapłatę

I  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz strony powodowej Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwotę 354,00 (trzysta pięćdziesiąt cztery 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.09.2014r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz strony powodowej Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwotę 80,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1737/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa Towarzystwo (...) z siedzibą w W. wystąpiła z pozwem przeciwko J. K., żądając zasadzenia od pozwanego kwoty 474,00 zł z ustawowymi odsetkami od 13 czerwca 2014r. oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, kosztów opłaty od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że pozwany J. K. zawarł w dniu 21 marca 2013r. ze stroną powodową umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu marki A. (...) na okres od 21 marca 2013r. do 20 marca 2014r. ze składką ubezpieczeniową w kwocie 354,00 zł. Strona powodowa podała dalej, że na podstawie wynikającej z art. 28 ust 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych klauzuli prolongacyjnej, zawarła z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego na okres kolejnych 12 miesięcy ze składką w kwocie 474,00 zł płatną do 12 czerwca 2014r. Strona powodowa zaznaczyła, że pozwany, mimo otrzymania polisy ubezpieczeniowej oraz wezwania do zapłaty, nie zapłacił należnych składek.

Pozwany J. K., w sprzeciwie do nakazu zapłaty w elektronicznym postepowaniu upominawczym, wniósł o oddalenie powództwa.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany podniósł, że dokonał sprzedaży samochodu wskazanego w pozwie i poinformował o tym fakcie agenta ubezpieczeniowego oraz wypowiedział umowę ubezpieczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 marca 2013r. pozwany J. K. P. Z. zawarł ze stroną powodową umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych samochodu A. (...) nr rej. (...) na okres od 21 marca 2013r. do 20 marca 2014r. Składka została ustalona na kwotę 354,00 zł.

/dowód: potwierdzenie zawarcia umów ubezpieczeń komunikacyjnych – k – 31/

W dniu 30 maja 2014r. strona powodowa sporządziła dokument w postaci potwierdzenia zawarcia umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza przedmiotowego pojazdu zaznaczając, że czyni to na wniosek z 30 maja 2014r. Określiła czas obowiązywania ubezpieczenia od 21 marca 2014r. do 20 marca 2015r. Wysokość składki została określona na kwotę 469,00 zł oraz przewidziana została składka członkowska w kwocie 5,00 zł.

/dowód: potwierdzenie zawarcia umów z 30.05.2014 r. – k – 32/

Pismem z 14 sierpnia 2014r., doręczonym pozwanemu 24 sierpnia 2014r., strona pozwana wezwała J. K. do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 474,00 zł jako składki z tytułu umowy ubezpieczenia.

/dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru – k – 33-34/

S ą d zważył co następuje:

Ustaleń powyższych sąd dokonał na podstawie treści dokumentów, których treść i wiarygodność nie budziły wątpliwości.

Pozwany podnosił wprawdzie, że sprzedał samochód i powiadomił o tym stronę powodową lecz twierdzeń swych nie poparł żadnymi dowodami. Przy zaprzeczeniu przez stronę powodową okolicznościom podnoszonym przez pozwanego, jego twierdzenia należało uznać za gołosłowne.

Zapewnieniu nieprzerwanej ochrony ubezpieczeniowej służy tzw. klauzula prolongacyjna, która przewiduje „milczące” zawarcie umowy ubezpieczenia na następny okres 12 miesięcy. Zgodnie z treścią przepisu art. 28 ust 1 ustawy z 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym oraz Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 392), jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Przy braku powiadomienia o sprzedaży samochodu (jeżeliby faktycznie pozwany sprzedał samochód w okresie obowiązywania pierwotnej umowy), to nadal na J. K. ciążył obowiązek zapłaty składki za prolongowane ubezpieczenie.

Stosownie do treści przepisu art. 28 ust. 1b ustawy, nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, zakład ubezpieczeń jest obowiązany do wysłania ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia. Z kolei przepis ust 1a tego przepisu nakłada na zakład ubezpieczeń termin 14 dni na potwierdzenie zawarcia kolejnej umowy dokumentem ubezpieczeniowym.

Zakład ubezpieczeń nie wysłał odpowiedniej informacji pozwanemu w terminie wskazanym przepisem art. 28 ust 1b; nie dochował też terminu przewidzianego przepisem art. 28 ust 1a ustawy. Ustawodawca nie wprowadził wprawdzie sankcji za uchybienia przez zakład ubezpieczeń powyższym przepisem, nie oznacza to jednak, by nie rodziło to określonych skutków prawnych. W ocenie sądu, konsekwencją uchybienia wymienionym wyżej przepisom jest kontynuacja umowy ubezpieczenia w takim samym kształcie jak obowiązywała umowa pierwotna. Dlatego też, zasądzono od pozwanego na rzecz strony pozwanej kwotę 354,00 zł tj. odpowiadającą składce jaka obowiązywała przy pierwszej umowie. Odsetki od tej kwoty należały się stronie pozwanej po upływie 7 dni od doręczenia pozwanemu wezwania, a więc od 1 września 2014r.

Powyższe przesądziło o oddaleniu powództwa w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo. Koszty w całości poniosła strona powodowa i składały się na nie: 30,00 zł – opłata, 60,00 zł – wynagrodzenie racy prawnego, 17,00 zł opłata od pełnomocnictwa, łącznie 107,00 zł. Skoro strona powodowa wygrała sprawę w 75%, to w takim stosunku należy się stronie powodowej zwrot kosztów procesu. W związku z tym zasądzono z tego tytułu od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 80,00 zł.