Ts 20/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
785/II/B/2014
POSTANOWIENIE
z dnia 20 października 2009 r.
Sygn. akt Ts 20/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Granat,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Hydrobudowa – 6 S. A. w Warszawie w sprawie zgodności:
art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, ze zm.) z art. 2, art. 12, art. 20, art. 22, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 45 ust. 1, art. 59, art. 77 ust. 2 i art. 83 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 1 i art. 2 ust. 2 i 3 Konwencji Nr 135 dotyczącej ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień (Dz. U. z 1977 r. Nr 39, poz. 178) i z art. 6 Zalecenia Nr 143 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącego ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień w związku z art. 59 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej z 27 stycznia 2009 r. zarzucono, że art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 12, art. 20, art. 22, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 45 ust. 1, art. 59, art. 77 ust. 2 i art. 83 Konstytucji. W ocenie skarżącej pozostaje również w sprzeczności z art. 1 i art. 2 ust. 2 i 3 Konwencji Nr 135 dotyczącej ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień (Dz. U. z 1977 r., Nr 39, poz. 178) i z art. 6 Zalecenia Nr 143 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącego ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień w związku z art. 59 ust. 4 Konstytucji.
Pismem z 18 sierpnia 2009 r. (złożonym 19 sierpnia 2009 r.) pełnomocnik skarżącej wycofał skargę konstytucyjną.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Złożone przez pełnomocnika skarżącej, w piśmie z 18 sierpnia 2009 r., oświadczenie o cofnięciu skargi konstytucyjnej, wyczerpuje przesłankę, o której mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), co stanowi podstawę umorzenia postępowania w niniejszej sprawie.
Mając powyższe na względzie należało orzec jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 20 października 2009 r.
Sygn. akt Ts 20/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Granat,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Hydrobudowa – 6 S. A. w Warszawie w sprawie zgodności:
art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, ze zm.) z art. 2, art. 12, art. 20, art. 22, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 45 ust. 1, art. 59, art. 77 ust. 2 i art. 83 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 1 i art. 2 ust. 2 i 3 Konwencji Nr 135 dotyczącej ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień (Dz. U. z 1977 r. Nr 39, poz. 178) i z art. 6 Zalecenia Nr 143 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącego ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień w związku z art. 59 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej z 27 stycznia 2009 r. zarzucono, że art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 12, art. 20, art. 22, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 45 ust. 1, art. 59, art. 77 ust. 2 i art. 83 Konstytucji. W ocenie skarżącej pozostaje również w sprzeczności z art. 1 i art. 2 ust. 2 i 3 Konwencji Nr 135 dotyczącej ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień (Dz. U. z 1977 r., Nr 39, poz. 178) i z art. 6 Zalecenia Nr 143 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącego ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień w związku z art. 59 ust. 4 Konstytucji.
Pismem z 18 sierpnia 2009 r. (złożonym 19 sierpnia 2009 r.) pełnomocnik skarżącej wycofał skargę konstytucyjną.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Złożone przez pełnomocnika skarżącej, w piśmie z 18 sierpnia 2009 r., oświadczenie o cofnięciu skargi konstytucyjnej, wyczerpuje przesłankę, o której mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), co stanowi podstawę umorzenia postępowania w niniejszej sprawie.
Mając powyższe na względzie należało orzec jak w sentencji.