Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania E. R.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 27 listopada 2014 r. Nr (...)

w sprawie E. R.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje E. R. prawo do renty rolniczej od 01 listopada 2014 r. na stałe.

Sygn. akt IV U 35/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.11.2014r. Nr (...)Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wnioskodawczyni E. R. przyznania prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 25.11.2014r., która nie uznała ubezpieczonej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od ww. decyzji złożyła E. R., wnosząc o jej zmianę oraz podnosząc, że jest osobą chorą i nie jest w stanie wykonywać pracy w żadnym zakładzie ani też w gospodarstwie rolnym z uwagi na występujące schorzenia – zwyrodnienie stawów, żylaki, schorzenia kręgosłupa, zwyrodnienie kolan. Do odwołania ubezpieczona dołączyła wynik badania rezonansem magnetycznym kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym z dnia 20.03.2011r., wyniki badań RTG kręgosłupa z 06.09.2012 r., RTG miednicy z 02.04.2013 r., RTG stawu mostkowo-obojczykowego z 01.09.2014 r. oraz RTG stawów kolanowych z 10.06.2011 r. (odwołanie z załącznikami, k. 1-6 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji oraz podnosząc, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych ani prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie, k. 7-7v a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczona E. R., ur. (...), była uprawniona do renty rolniczej w okresie od 16.09.2003 r. do 31.10.2014 r. Przed upływem okresu, na który przyznane było świadczenie, ubezpieczona złożyła w dniu 30.09.2014 r. wniosek w P. Terenowej w Ł. Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o przyznanie jej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (k. 146 a.r.).

W toku postępowania orzeczniczego lekarz rzeczoznawca KRUS uznał ubezpieczoną za trwale całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym od 27.10.2014 r., nie stwierdzając niezdolności do samodzielnej egzystencji (k. 154 a.r.). Lekarz inspektor orzecznictwa lekarskiego zgłosił zarzut wadliwości ww. orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy, wobec czego skierowano ubezpieczoną na badanie lekarskie przeprowadzone przez komisję lekarską. W orzeczeniu z dnia 25.11.2014 r. komisja lekarska Kasy rozpoznała u wnioskodawczyni: nadciśnienie tętnicze bez udokumentowanych powikłań narządowych, nawracające zaburzenia depresyjne, cukrzycę typy 2, otyłość, zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych i biodrowych (bez istotnego ograniczenia ruchomości z okresowym zespołem bólowym), żylaki kończyn dolnych (bez zmian troficznych). W ocenie komisji lekarskiej, schorzenia te nie skutkują orzeczeniem całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, nie stwierdzono również niezdolności do samodzielnej egzystencji (k. 161-162v a.r.). Powołane orzeczenie stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 27.11.2014r. (k. 163 a.r.), na mocy której organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż nie spełniła warunku określonego w art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r., poz. 1403 ze zm.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy kardiologa, psychiatry, diabetologa, reumatologa i chirurga naczyniowego. Biegli wymienionych specjalności po przebadaniu wnioskodawczyni i zaznajomieniu się z dokumentacją medyczną z jej dotychczasowego leczenia zdiagnozowali następujące schorzenia: cukrzycę typu 2, retinopatię cukrzycową, angiopatię nadciśnieniową, nadciśnienie tętnicze II stopnia wg WHO, zaburzenia lipidowe, otyłość, zaburzenia depresyjne nawracające o łagodnym przebiegu, żylaki lewej kończyny dolnej, coxartrozę lewostronną oraz zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe w obrębie obu stawów kolanowych (k. 18-18v a.s.). W ocenie wskazanych biegłych, schorzenia te powodują u wnioskodawczyni całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym z przyczyn reumatologicznych, przy czym niezdolność ta istniała w dniu 1.11.2014 r. i trwa do 31.10.2017 r., jednocześnie biegli stwierdzili, iż wnioskodawczyni jest zdolna do samodzielnej egzystencji. W uzasadnieniu opinii wskazano, że obecny stopień zaawansowania cukrzycy i jej powikłania mikroangiopatycznego w postaci retinopatii cukrzycowej nieproliferacyjnej, schorzenia układu sercowo-naczyniowego, stan zdrowia psychicznego oraz żylaki lewej kończyny dolnej bez objawów niewydolności żylnej nie powodują u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W opinii reumatologa zaawansowany proces zwyrodnieniowy obu stawów kolanowych z zaostrzeniem wyniosłości międzykłykciowych oraz osteoporoza w obrębie obu panewek stawów biodrowych z przewężeniem szpary stawowej po stronie lewej - coxartroza powodują u wnioskodawczyni całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia, k. 18-18v a.s.).

Na rozprawie w dniu 25 czerwca 2015 r. pełnomocnik organu rentowego złożył zastrzeżenia do ww. opinii biegłych, wnosząc o powołanie biegłego lekarza ortopedy, ponieważ lekarz reumatolog, który opiniował, wypowiadał się na temat zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawów kolanowych i biodrowych, nie będąc specjalistą w tej dziedzinie. W pozostałym zakresie pełnomocnik organu rentowego nie zgłaszał zastrzeżeń do opinii pozostałych biegłych (k. 31-31v a.s.).

Biegły lekarz ortopeda w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu stwierdził u ubezpieczonej koksartrozę obustronną oraz gonartrozę obustronną, jednocześnie ustalając, iż E. R. jest trwale całkowicie niezdolna do pracy w rolnictwie z uwagi na ogólny stan zdrowia. W uzasadnieniu opinii wskazano, że badanie przedmiotowe wnioskodawczyni wykazało znaczny stopień upośledzenia ruchomości stawów biodrowych, w szczególności lewego, oraz zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych manifestujące się krepitacjami. Stan narządów ruchu – stawów biodrowych i kolanowych – istotnie upośledza chód ubezpieczonej, a w połączeniu z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym istotnie zaburza ogólną sprawność ruchową, czyniąc E. R. całkowicie niezdolną do pracy w rolnictwie. Biegły lekarz ortopeda potwierdził ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej poczynioną przez biegłego lekarza reumatologa, uznając jednak, że całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym ma charakter trwały, a nie okresowy (k. 35-35v a.s.).

Ostatecznie, po sporządzeniu opinii przez biegłego lekarza ortopedę, ubezpieczona oraz pełnomocnik KRUS nie zgłaszali zastrzeżeń do opinii biegłych, ani też nie składali wniosków dowodowych (k. 41v a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego, opinie biegłych lekarzy są miarodajnym i obiektywnym dowodem stanu zdrowia ubezpieczonej. Biegli szczegółowo opisali jednostki chorobowe, jak również opisali wpływ schorzeń na funkcjonowanie E. R. w odniesieniu do możliwości wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Zdaniem Sądu, wnioski zwarte w uzasadnieniu opinii, w szczególności opinii biegłego lekarza ortopedy, są przekonywujące. Biegli jednoznacznie stwierdzili, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym z uwagi na zmiany chorobowe w obrębie stawów biodrowych i kolanowych, co w połączeniu z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym istotnie zaburza ogólną sprawność ruchową ubezpieczonej. Do opinii biegłego lekarza ortopedy strony procesowe nie zgłaszały żadnych zastrzeżeń. W tej sytuacji Sąd uznał, że opinia lekarza ortopedy jest wystarczającym dowodem do przyjęcia, że ubezpieczona spełnia przesłankę trwałej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 2 ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Bezsporne jest, że E. R. spełnia pozostałe warunki do uzyskania prawa do renty rolniczej. Mając na uwadze, że ubezpieczona była uprawniona do renty rolniczej do dnia 31.10.2014 r. oraz w związku z przedstawionymi ustaleniami Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty rolniczej od 1 listopada 2014 r. na stałe.

Wobec powyższego, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.