Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2015r. w S.

odwołania Z. C.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 26 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. C.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 479/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 26 marca 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił Z. C. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. C. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Podniósł, iż decyzja organu rentowego nie uwzględnia faktycznego stanu jego zdrowia. Od kilku lat cierpi na zespól bólowy kręgosłupa oraz chorobę zwyrodnieniową kolan. Ponadto choruje na nadciśnienie tętnicze, odczuwa bóle i zawroty głowy. Cierpi również na głuchotę i ma problemy ze wzrokiem. Schorzenia te są przewlekłe i z upływem czasu pogłębiają się (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 26 marca 2014r., która ustalił, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. C. ma 63 lata, jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni około 3,20 ha położonego na terenie gminy M., uprawia niewielką część swojej ziemi. Ponadto podejmuje dorywcze prace u innych rolników (wyjaśnienia ubezpieczonego k.19-19v – nagranie od minuty 1 do 8 i k.40-40v – nagranie od minuty 1 do 6).

W dniu 4 lutego 2014r. ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 26 lutego 2014r. nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z 26 lutego 2014r. k.43 akt rentowych).

Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarsą Kasy, która w orzeczeniu z 20 marca 2014r. nie uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonego od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.50 i wypis z orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 20 marca 2014r. k.54 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26 marca 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 26 marca 2014r. k.56 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na okresowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej – bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych istotnych funkcjonalnie przy prawidłowej ruchomości stawów kończyn górnych i dolnych, początkowe zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych bez upośledzenia wydolności chodu, bóle i zawroty głowy naczyniopochodne – bez objawów ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego oraz zaburzeń przepływu w tętnicach, a także na nadciśnienie tętnicze umiarkowane. Schorzenia narządu ruchu wymagają leczenia farmakologicznego i rehabilitacji w okrasach zaostrzeń dolegliwości i leczenie to może odbywać się w ramach zasiłku chorobowego. Uzupełnienia diagnostyki i okresowego leczenia wymagają również bóle i zawroty głowy, w tym rozpoznany w sierpie mózgu drobny tłuszczak bez zmian ogniskowych w obrębie struktur mózgowia, a modyfikacji leczenia hipotensyjnego wymaga nadciśnienie tętnicze. Powyższe schorzenia nie powodują jednak całkowitej niezdolności ubezpieczonego do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych ortopedy, neurologa i kardiologa k.7-8 akt sprawy i uzupełniająca opinia biegłego neurologa i kardiologa k.21 akt sprawy).

Ubezpieczony cierpi ponadto na niedosłuch obustronny mieszany na wysokich tonach. Taki stan narządu słuchu wymaga aparatowania, który umożliwi ubezpieczonemu swobodne porozumiewanie się z otoczeniem. Niedosłuch stanowi przeciwwskazanie do pracy w hałasie i na wysokościach, nie sprowadza jednak całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczony posiada bardzo dobrą ostrość wzroku obu oczu dom dali i bliży w okularach, ponadto na dnie oczu stwierdza się obraz początkowej angiopatii nadciśnieniowej. Taki stan narządu wzroku ubezpieczonego wymaga okresowej kontroli okulistycznej, ale nie sprowadza u niego niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych laryngologa-audiologa i okulisty k.29-30 i 32 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. C. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Analizując w świetle powyższych uregulowań okoliczności sprawy Sąd doszedł do przekonania, że ubezpieczony nie spełnia przesłanek nabycia prawa do renty rolniczej z uwagi na brak całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W celu zweryfikowania ustaleń organu rentowego w tym przedmiocie Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu medycyny o specjalizacjach odpowiednich do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. I tak ze złożonych do akt opinii biegłych ortopedy, neurologa i kardiologa oraz laryngologa i okulisty wynika, że ubezpieczony cierpi na schorzenia narządu ruchu, bóle i zawroty głowy, schorzenie kardiologiczne pod postacią nadciśnienia tętniczego, a także na przedstawione wyżej schorzenia narządu słuchu i wzroku. W ocenie biegłych schorzenia te naruszają sprawność organizmu ubezpieczonego i wymagają dalszego leczenia, ale stopień zaawansowania tych chorób nie powoduje utraty przez ubezpieczonego zdolności do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Analizując opinie w/w biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinie są należycie i przekonująco uzasadnione. Należy wskazać, że ubezpieczony nie zgodził się z ustaleniami biegłych, ale nie zgłosił do opinii umotywowanych zastrzeżeń. Należy ponadto zauważyć, że biegła z zakresu laryngologii stwierdziła, że występujący u ubezpieczonego niedosłuch obustronny stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości i w hałasie nie powoduje jednak całkowitej niezdolności do pracy w rolnictwie. Takie ustalenie biegłej nie budzi wątpliwości co do jego prawidłowości. Praca w rolnictwie wymaga wprawdzie okresowo pracy na wysokości i w hałasie, ale nie są to stałe warunki pracy w gospodarstwie rolnym.

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należało, że ubezpieczony nie spełnia ustawowych przesłanek prawa do renty rolniczej i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd odwołanie ubezpieczonego oddalił.