Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 141/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Irena Postoła

Protokolant: Dorota Bober

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. w Świnoujściu na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej J. D.

przeciwko J. D.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego J. D. na rzecz małoletniej powódki J. D. urodzonej (...) alimenty w wysokości po 900,00 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej – matki M. Z. wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 01.09.2015 r.;

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Kasa Sądu Rejonowego w Świnoujściu kwotę 240 złotych;

IV.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 141/15

UZASADNIENIE

M. Z., przedstawicielka ustawowa małoletniej J. D. wniosła pozew przeciwko J. D. o zasądzenie alimentów w kwocie 1.700 zł miesięcznie. W uzasadnieniu podała, że pozwany jest ojcem małoletniej J., z którym żyła w nieformalnym związku przez kilka lat. W czerwcu 2012 r. rozstała się z pozwanym i od tego czasu niedostatecznie alimentuje on swoją córkę, chociaż jego dochody, jako właściciela spółki z o.o. (...) w Ś. wynoszą ok. 9.000 zł miesięcznie. Podniosła, że sama pracuje w ZUS w Ś., z miesięcznym wynagrodzeniem 1.750 zł brutto, natomiast miesięczne koszty utrzymania córki wynoszą właśnie 1.750 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew, pozwany uznał żądanie do kwoty 500 zł miesięcznie, podniósł, że taką kwotę przekazuje comiesięcznie na utrzymanie córki oraz opłaca przedszkole małoletniej w kwocie 200 zł miesięcznie. Dodał, że alimentuje córkę również w formie rzeczowej, utrzymuje ją, kiedy przebywa u niego w weekendy, jak również otworzył dla niej konto oszczędnościowe w (...) Bank (...) i oszczędza pieniądze na zakup dla córki w przyszłości mieszkania. Podniósł, że koszty utrzymania córki zostały przez jej matkę wyraźnie zawyżone, że jej wyżywienie nie może kosztować 700 zł miesięcznie, a koszty utrzymania mieszkania należy podzielić na trzy zamieszkujące w nim osoby. Podniósł, że sam zarabia 6.000 zł miesięcznie, a comiesięczne jego wydatki i zobowiązania całkowicie wyczerpują tę kwotę.

Na rozprawie strony podtrzymały swe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia J. ma 5 lat i pochodzi z nieformalnego związku stron.

dowód:

- skrócony odpis aktu urodzenia małoletniej k. 4

Matka małoletniej J., M. Z. rozstała się z pozwanym 3,5 roku temu. Obecnie mieszka z córką i 16 letnim synem, na którego otrzymuje alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie. Mieszkanie to należy do M. Z., jest obciążone kredytem w kwocie 150.000 zł, a comiesięczna rata spłaty tego kredytu wynosi 750 zł. Wcześniej, przez 10 lat M. Z. pracowała w firmie pozwanego, obecnie zaś pracuje w ZUS w Ś. i zarabia 1.300 zł netto miesięcznie. (...) pomagają jej rodzice. Pozwany comiesięcznie systematycznie przekazuje jej na córkę kwotę 500 zł miesięcznie, oraz opłaca przedszkole. Pozwany alimentuje córkę również w formie rzeczowej – kupuje jej zabawki, ubrania, spędza dwa weekendy w miesiącu. Małoletnia często się przeziębia, ma przerost migdałków, istnieje podejrzenie niedosłuchu, wobec czego leczona jest specjalistycznie.

dowody:

- karta wynagrodzenia M. Z. k. 4,

- harmonogram spłaty kredytu mieszkaniowego k.4,

- faktury opłat mieszkaniowych k. 4,

- zaświadczenie lekarskie k. 44,

- zeznania powódki k. 46-47

Pozwany, J. D. jest stanu wolnego, poza małoletnią J. nie ma innych dzieci na utrzymaniu ( jego 24-letni syn jest już samodzielny). Pozwany mieszka sam w należącym do niego mieszkaniu. Pozwany oprócz tego posiada dwa inne mieszkania będące jego własnością – w jednym z nich mieszka jego matka, do drugiego chce się przeprowadzić, a to, w którym zamieszkuje – sprzedać.

Pozwany jest prezesem firmy zajmującej się sprzedażą maszyn budowlanych. W 2014 r. jego dochód przekroczył 100.000 zł. W bieżącym roku jego dochody również są wysokie. Pozwany obciążony jest comiesięczną spłatą kredytu.

Pozwany w swoim mieszkaniu ma urządzony pokój dla córki, alimentuje ją również w formie rzeczowej.

dowody:

- zeznanie podatkowe pozwanego za 2014 r. k. 36 – 40,

- wydruki bankowe potwierdzające wydatki pozwanego, w tym również na małoletnią córkę –

k. 14-35,

- zeznania pozwanego k. 47-48

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w części jest uzasadnione.

Rodzice zobowiązani są alimentować swoje dzieci, dopóki te nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Wysokość alimentacji zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka i możliwości zarobkowych, majątkowych jego rodziców ( art. 133 § 1 kro i 135 § 1 kro).

Małoletnia powódka ma 5 lat, uczęszcza do przedszkola, ma problemy zdrowotne – uznać więc należy, uwzględniając warunki w jakich się wychowuje, że miesięczny koszt jej utrzymania przekracza kwotę 1.000 zł miesięcznie. Do kosztów jej utrzymania należy wliczyć, oprócz tych związanych z udziałem w wydatkach na mieszkanie, na wyżywienie, ubranie, środki higieny, okresowo lekarstwa – również te związane z rozrywką, zajęciami na basenie, czy nauką języka. Jednocześnie za zawyżone należy uznać koszty wskazane przez jej matkę – rzeczywiście koszt wyżywienia małoletniej nie może wynosić 700 zł miesięcznie, jak również koszty utrzymania mieszkania nie mogą przypadać na nią w połowie, skoro zamieszkują tam trzy osoby ( również 16 letni syn M. Z.).

Powódka wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe, pracując na całym etacie, jednak jej dochody nie mogą być uznane za wysokie. Natomiast pozwany zarabia kilkakrotnie od niej więcej, posiada też zaplecze majątkowe ( trzy mieszkania). Jego poziom życia jest znacznie wyższy. Małoletnia powinna więc mieć również możliwość do wyższego poziomu – do rozrywek zgodnie z jej wiekiem, do nauki języków, czy chodzenia na basen.

W świetle powyższych okoliczności – w ocenie Sądu – udział pozwanego w alimentowaniu córki powinien być większy, niż dotychczas.

Nie ulega wątpliwości, że możliwości zarobkowe, majątkowe pozwanego, są ku temu wystarczające. Nie ma znaczenia dla wysokości alimentów – jaką kwotę otrzymuje M. Z. na syna M. – jak wyżej stwierdzono, przesłanki, od których należy wysokość alimentów wymienione są w przepisie art. 135 § 1 kro. Nie ma też znaczenia dla wysokości alimentów, że pozwany oszczędza na mieszkanie dla córki, gdyż alimenty służą zabezpieczeniu potrzeb bieżących, które oczywiście mają pierwszeństwo przed tymi, które wystąpią w przyszłości. Nie ma znaczenia dla podwyższenia alimentów fakt, że spłaca on kredyt mieszkaniowy. Dochody pozwanego, jego majątek mają dostateczną wartość, by obowiązek spłaty kredytu nie stanowił przeszkody do zasądzenia podwyżki świadczenia .

Sąd oddalił w części żądanie, uznając, że wyższa kwota przekraczałaby możliwości pozwanego, że małoletnia J. jest jeszcze małym dzieckiem, oraz uwzględniając, że pozwany alimentuje ją dobrowolnie w formie rzeczowej.

Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji.