Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Siedlcach VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Semeniuk

Protokolant : sekr.sąd. .I. S.

w obecności prokuratora : Lidii Bem

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 .04. 01.07.14.09.22.10.30.11. 2015 roku oraz 11.01.2016 roku w S.

sprawy P. P. (1) syna Z. i L. z domu W.

urodzonego (...) w miejscowości W.

oskarżonego o to, że:

W okresie od 28 czerwca 2012 roku do dnia 24 września 2012 roku w miejscowości S. i L. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził pokrzywdzonego J. R. (1) do niekorzystnego rozporządzania własnym mieniem poprzez wprowadzenie go w błąd co do wydania towaru w postaci daszka wystawki blachodachówki:

- w sprawie o sygn.. VI Nc-e (...) oraz VGC 121/13 w postępowaniu sądowym o zapłatę towaru w postaci daszka wystawki blachodachówki w kwocie 29.950zł przed VI Wydziałem Cywilnym Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd) i Sądem Rejonowym w Siedlcach V Wydział Gospodarczy przy czym przy czym posłużył się podrobionym dokumentem wydania nr WZ 00637/11 z dnia 12.10.2011 roku lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na wniesienie skutecznego sprzeciwu przez J. R. (1), a następnie uzyskania oddalenia powództwa z tym zakresie,

- w sprawie o sygn.. VI Nc-e (...) w postępowaniu sądowym o zapłatę towaru w postaci daszka wystawki blachodachówki w kwocie 40.300zł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny uzyskując nakaz zapłaty z dnia 31.07.2012r na wyżej wymienioną kwotę, na szkodę J. R. (1),

- w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120589/12 w postępowaniu sądowym o zapłatę towaru w postaci daszka wystawki blachodachówki w kwocie 29.400zł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny uzyskując nakaz zapłaty z dnia 24.09.2012r na wyżej wymienioną kwotę, na szkodę J. R. (1)

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

ORZEKA

P. P. (1) uznaje za winnego tego, że w okresie od dnia 28 czerwca 2012 roku do dnia 24 września 2012 roku w L. i w S. , działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował doprowadzić sędziów Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd) i sędziego Sądu Rejonowego w Siedlcach V Wydział Gospodarczy oraz doprowadził sędziego Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd) w L. do niekorzystnego rozporządzania mieniem J. R. (1) w łącznej wysokości 8.406 złotych poprzez wprowadzenie ich w błąd co do istnienia podstawy faktycznej dochodzenia przez niego roszczeń o zapłatę w postaci fizycznego wydania J. R. (1) rzeczy zbytych mu na mocy poniżej wskazanych faktur, wytoczył mu powództwa o zapłatę następujących kwot pieniężnych:

- w dniu 11.07..2012 roku w L. wytoczył J. R. (1) powództwo o zapłatę kwoty 29.250 zł wynikającej z faktury nr (...) z dnia 12.10.2011 roku za w rzeczywistości nie dostarczony mu towar w postaci daszka wystawki blachodachówki w kwocie 29.250 zł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód (e-sąd) w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120586/12 a następnie przed Sądem Rejonowym w Siedlcach V Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt V GC 121/13, przy czym w postępowaniu tym posłużył się podrobionym dokumentem wydania towaru nr WZ 00637/11 datowanym na dzień 12.10.2011 roku, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na skuteczne wniesienie przez J. R. (1) skutecznego sprzeciwu od zasądzającego wskazaną wyżej kwotę orzeczenia Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd), a następnie oddalenia powództwa w tym zakresie na mocy prawomocnego orzeczenia Sądu Rejonowego w Siedlcach V Wydział Gospodarczy w sprawie V GC 121/13

- w dniu 11.07.2012. w L. wytoczył J. R. (1) powództwo o zapłatę kwoty 40.300 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 11.10.2011. za w rzeczywistości nie dostarczony mu towar w postaci daszka wystawki blachodachówki przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód (e-sąd) w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120581/12 a następnie w W. skierował uzyskany w ten sposób tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 31.07.2012. do egzekucji prowadzonej przez Komornika SR Warszawa P. za sygn. akt KM 117/14 lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec bezskuteczności prowadzonej egzekucji;

- w dniu 11.07.2012 roku w L. wytoczył J. R. (1) powództwo o zapłatę kwoty 24.900 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 12.10.2011 roku za w rzeczywistości nie dostarczony mu towar w postaci daszka wystawki blachodachówki przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód (e-sąd) w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120589/12 a następnie w S. skierował uzyskany w ten sposób tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 24.09.2012. do egzekucji prowadzonej przez Komornika SR w Siedlcach w sprawie Km 832/13 w wyniku której otrzymał nienależną mu kwotę 8.406 złotych, wyegzekwowaną od J. R. (1);

- tj. czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za czyn ten na podstawie art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk skazuje go zaś na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 1/ jednego/ roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 33 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę grzywny w rozmiarze 100/ stu/ stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na 20/ dwadzieścia/ złotych.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3/ trzech/ lat.

Zasadza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego J. R. (1) kwotę 885,60 złotych/ w tym podatek VAT w kwocie 165,60/ tytułem poniesionych przez niego kosztów zastępstwa adwokackiego.

Zasadza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 580 złotych tytułem opłaty oraz 90 złotych tytułem kosztów postepowania.

Sygn. akt VII K 802/14

UZASADNIENIE

W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzony J. R. (1) prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...) i zajmuje się usługami polegającymi na wykonywaniu konstrukcji i pokryć dachowych. W ramach swojej działalności nawiązał współpracę z oskarżonym P. P. (1), który wraz ze wspólnikiem W. L. (1) prowadził firmę pod nazwą (...) sp. j. z siedzibą w J. pod W.. Firma (...) wykonywała na początku 2012 roku niektóre prace zlecone przez firmę (...). Na początku października 2011 roku J. R. (1) zainteresował się faktem, że P. P. (1) chce sprzedać tzw. wystawki blachodachówki. W tym celu firma oskarżonego wystawiła firmie (...) trzy faktury na zakup blachodachówki wystawowej na łączna sumę ok. 100 tysięcy złotych.

W październiku 2011 roku J. R. (1) umówił się z oskarżonym P. P. (1), że kupi od niego daszek wystawowy z blachodachówki za cenę 29.250,00 złotych brutto. P. P. (1) wystawił fakturę VAT nr (...), przy czym strony umówiły się, że należność będzie zapłacona przelewem po dostarczeniu zakupionego towaru przez P. P. (1) do siedziby firmy (...) tj. do miejscowości Z. k. K.. Towar nie został jednak wydany a J. R. (1) nie dokonał zapłaty wskazanej w w/w faktorze kwoty.

P. P. (1), działając przez swojego pełnomocnika w dniu 11 lipca 2012 roku wniósł do e-sądu pozew o wydanie nakazu zapłaty na kwotę 29.250 złotych wraz z kosztami postępowania.

Do akt sprawy P. P. (1) złożył dokument wydania wskazanego w w/w fakturze towaru WZ 00637/1 z dnia 12.10 2011 na którym znajduje się odręczny podpis odbiorcy (...). Sąd Rejonowy w Lublinie w dniu 26.09.2012 roku wydał nakaz zapłaty w sprawie Nc-e (...), mocy którego zasadził od J. R. (1) na rzecz firmy (...) kwotę 29.250 zł wraz z kosztami postępowania w kwocie 2766 złotych.

Po złożeniu skutecznego sprzeciwu przez J. R. (1) od nakazu zapłaty z dnia 26.09.2012 roku Sąd Rejonowy w Siedlcach V Wydział Gospodarczy sygn. akt V GC 121/13 w wyroku z dnia 16.04. 2014 roku oddalił powództwo (...) W. L. i P. P. przeciwko J. R. (1). W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że nie daje wiary przestawionemu przez powodu dokumentowi w postaci dokumentu wydania daszków jak również faktury VAT z 30.11.2011. dot. zawarcia dalszej umowy odsprzedaży przedmiotowych daszków przez J. R. (1) K. J. (1) /vide k 62 akt/.

Sąd uznał, że treść opinii biegłego D., jaka została wywołana w tymże postępowaniu przesądza o tym, że podpis na dokumencie WZ składający się z imienia i nazwiska J. R. (1) nie był odręcznym podpisem, lecz został wydrukowany przy użyciu sprzętu komputerowego. W przypadku własnoręcznego podpisania oryginału dokumentu WZ na jej kopii pojawiłby się podpis stanowiący odzwierciedlenie podpisu nakreślonego w sposób naturalny. Skoro biegły zakwestionował naturalne powstanie takiego podpisu nie można było uznać autentyczności tego dokumentu .W konsekwencji sąd uznał, że powód nie dostarczył pozwanemu J. R. (1) zamówionych daszków, wobec czego pozwany nie był obowiązany do dokonania płatności wynikającej z faktury VAT z 12.10.2011 roku.

Poza tym P. P. (1) działając przez swego pełnomocnika złożył pozew do e-Sądu w Lublinie o wydanie nakazu zapłaty z faktury z dnia 12.10.2011 roku /faktura VAT nr (...) na kwotę 24.900 złotych.

W wyroku z dnia 24.09.2012 roku sygn. akt VI Nc-e 1120589/12 Sąd Rejonowy w Lublinie wydał nakaz zapłaty przeciwko J. R. (1) o zapłatę kwoty 24.900 złotych wraz z kosztami postępowania w kwocie 2712 złotych.

J. R. (1) nigdy nie odebrał towaru wyszczególnionego w powyższej fakturze i zamówienie nigdy nie zostało zrealizowane. Powyższy nakaz zapłaty uprawomocnił się, gdyż J. R. (1) nie zachował wymagań formalnych i wniósł spóźniony sprzeciw od nakazu który został odrzucony przez sąd. P. P. (1) uzyskał tytuł wykonawczy i wszczął postępowanie egzekucyjne z powyższego nakazu zapłaty. Egzekucja komornicza jest prowadzona przez Komornika przy Sądzie Rejonowym w Siedlcach za sygn. akt I Km 832/13. Dotychczas komornik prowadząc postępowanie egzekucyjne uzyskał z majątku J. R. (1) kwotę 8.406 złotych.

Ponadto P. P. (1) złożył do e-Sądu trzeci pozew o zapłatę, tym razem w dniu 11.07. 2012 roku. Dotyczył on zapłaty należności z faktury VAT nr (...) na kwotę 40.300,00 złotych z dnia 11.10.2011 roku. J. R. (1) towaru nigdy nie odebrał i transakcja nie została zrealizowana.

Sąd Rejonowy w Lublinie w sprawie sygn. akt VI Nc-e 1120581/12 w dniu 31.07.2012 roku wydał nakaz zapłaty, gdzie zasadzono kwotę główną 40.300 plus koszty postępowania w wysokości 2904 złotych. Jak poprzednio, J. R. (1) złożył sprzeciw od wyroku, ale wobec uchybienia przez niego terminu, Sąd sprzeciw odrzucił.

P. P. (1) uzyskał tytuł wykonawczy z w/w nakazu zapłaty i skierował sprawę do Komornika przy Sądzie Rejonowym Warszawa P.. Komornik prowadzi sprawę Km 117/14 wszczętą w dniu 15.04. 2014 roku. Egzekucja komornicza jest bezskuteczna a postępowanie umorzono /vide k. 503 akt/.

Dochodzenie w zakresie zarzutu z art. 270 §1 kk, polegającego na sfałszowaniu w nieustalonym czasie i miejscu podpisu J. R. (1) na dokumencie wydania wystawki blachodachówki nr (...) z dnia 12. 10. 2011 roku zostało prawomocnie umorzone wobec niewykrycia sprawcy /vide postanowienie o umorzeniu dochodzenia k. 165 akt/.

Powyższe ustalenia faktyczne poczyniono w oparciu o: częściowe wyjaśnienia złożone przez P. P. (1) /k 134-135, 403-404, 438, 496-497/, zeznania J. R. (1) /k 32-34, 69-70, 331-332, 337-338, 404-405, 437,496-497/, K. J. (1) /k 72v, 437-438 oraz ujawnione k 111 akt V Gc 121/13 /, W. S. /k 72,86-87,439/, W. L. (1) /k 478-479/.

Podstawę ustalenia stanu faktyczne stanowiły też dokumenty w postaci :pisemne zawiadomienie o przestępstwie złożone przez J. R. (1) wraz z załącznikami /k 2-24/, ustna opinia biegłego M. D. / k 38-59, k 477-479/,odpisy dokumentów ze sprawy VI Nc 1120581/12 Sadu Rejonowego Lublin- Zachód /k 187-227/, odpisy dokumentów z postępowania VI Nc 1120589/12 Sadu Rejonowego Lublin- Zachód / k 228-264/ ,pismo z KPP w O. i wydruk z bazy REGON /k 269-270/, protokół przeszukania /k 278-279/, odpisy dokumentacji dotyczącej egzekucji komorniczej wobec J. R. /k 343-375/, oświadczenie P. P. (1) /k 290/ ,wydruki z KRS dot. firmy (...)/k 294-301/, faktury złożone przez K. J. (1) /k 465/, odpis postanowienia Km 117/14/ k503/

Podstawę stanowił też dokumenty w postaci : odpisu opinii z zakresu badania pisma ręcznego i ustana opinia biegłego M. D. / k 38-59/, odpis dokumentów ze sprawy V Gc 121/13 /k 92-151, 303-329/, przy czym Sąd dołączył do akt sprawy oryginał akt V Gc 121/13, gdyż powyższe dokumenty zawarte w aktach są lepiej czytelne. Dodać należy ,że protokoły rozpraw z powyższych akt są dowodem tylko na to ,że takie rozprawy miały miejsce, nie stanowiło natomiast dowodu przesłuchanie P. P. (1) w charakterze strony.

Ponadto Sad dołączył do akt sprawy w całości akta toczącego się postępowania egzekucyjnego Km 832/13, chociaż w aktach postępowania przygotowawczego znajdowały się już odpisy /k 343-375/.

Powyższe dokumenty stanowiły podstawę ustalenia stanu faktycznego i ich wiarygodności nie sposób kwestionować ,zwłaszcza gdy dotyczy to odpisów z akt innych toczących się postępowań z udziałem stron.

Oskarżony P. P. (1) w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do postawionego zarzutu. Wyjaśnił, że miał podstawy do trzykrotnego wystąpienia z pozwem o zapłatę, gdyż J. R. (1) otrzymał od niego daszki wystawowe. Wcześniej swoją firmę mieszczącą się w J. sprzedał K. J. (1) w całości, także z daszkami wystawowymi. Z zakupu niektórych daszków wystawowych K. J. (1) zrezygnował. Wtedy J. R. (1) zainteresował się kupnem daszków, tj. tym czego nie zakupił J.. Później dowiedział się ,że J. R. (1) przedmiotowe daszki odsprzedał K. J. (1).

Oskarżony stwierdził ,że nie posiada oryginałów dokumentów wydania towaru J. R. (1) ,zaś złożył oświadczenie / k 290 akt/,które popierał w trakcie wyjaśnień, iż nie posiada dokumentacji firmy za lata 2011- 2012. Wyjaśnił też ,że w swoim samochodzie przypadkowo znalazł oryginalną fakturę z 30.11. 2011 dot. sprzedaży daszków K. J. (1) przez J. R. (1). Wyjaśnił, że J. kupił od niego część firmy tj. bez daszków wystawowych, które miał sobie odebrać J. R. (1), ale czy zabrał, to jego to już nie interesuje. Na pewno nie umawiał się, że R. dostarczy daszki do jego firmy. Odnośnie dokumentu WZ złożonego do sprawy V Gc 121/13 to jest to kalka podpisu J. R. (1) po złożeniu przez niego podpisu na samo kalkującym oryginale dokumentu WZ.

Na rozprawie nadal nie przyznał się do winy. Wyjaśnił ,że na dowód sprzedaży wystawki blachodachówki wystawił J. R. (1) 3 faktury na łączną kwotę blisko 100 tysięcy złotych. R. nigdy nie kwestionował tego, że zakupił przedmiotowe daszki, zwlekał jednak z zapłatą. Odnośnie transakcji z K. J. (1) P. P. (1) wyjaśnił, że w okresie października 2011 roku sprzedał mu wyposażenie firmy, ale K. J. (1) zrezygnował z zakupu wystawki tj. daszków reklamowych ,dlatego zaoferował je panu R..

Sąd zważył co następuje:

Wyjaśnienia P. P. (1) są wiarygodne tylko w jednym aspekcie a mianowicie w tym, że sprzedał on J. R. (1) wystawki blachodachówki, wystawił na to trzy faktury na łączna sumę blisko 100 tysięcy złotych. Dalsze jego wyjaśnienia pozostają w sprzeczności z obdarzonymi przez Sąd walorem wiarygodności zeznaniami J. R. (1). Dodać należy ,że zeznania J. R. (1) znajdują potwierdzenie w zeznaniach W. S. oraz K. J. (2) a także W. L. (1). Zeznania powyższe wzajemnie uzupełniają się i znajdują potwierdzenie w ustaleniach faktycznych co podobnie uczynił to Sąd Gospodarczy .

Sąd w całości obdarzył wiarą konsekwentne i stanowcze zeznania J. R. (1). Wskazuje on , że w październiku 2011 roku zamierzał nabyć od P. P. (1) daszki wystawowe tj. ekspozycje do prezentacji i sprzedaży blachy. P. P. (1) miał mu wystawić fakturę z przedłużonym terminem płatności a następnie miał dostarczyć te daszki, gdyż P. P. (1) dysponował odpowiednim transportem. Oczekiwał na dostarczenie towaru ale go nie dostał. W tym celu udał się do siedziby firmy do J., ale tam okazało się, że firma jest sprzedana innemu właścicielowi. Bezskutecznie starał się nawiązać kontakt z P. P. (1).

W czerwcu 2012 roku otrzymał z firmy (...) wezwanie do zapłaty. Udało mu się porozmawiać telefonicznie z P. P. (1), który powiedział mu ,że daszków mu nie dostarczy, gdyż chce najpierw otrzymać pieniądze. J. R. (1) stwierdził, że skoro sam zobaczył, że firma jest sprzedana, postanowił, że P. P. (1) nie będzie płacił żadnych pieniędzy. W krótkim czasie otrzymał trzy sądowe nakazy zapłaty. J. R. (1) kategorycznie stwierdza, że nie podpisywał żadnego dokumentu wydania, który P. P. (1) przedstawiał przez Sadem Gospodarczym. Nie zawierał żadnej umowy sprzedaży z K. J. (1), nie rejestrował żadnej faktury dot. jakiejkolwiek z nim umowy. Natomiast nie kwestionuje faktu wystawienia mu trzech faktur na łączną sumę ok. 100 tysięcy złotych przez P. P. (1). Były to faktury o przedłożonym terminie płatności, on ich nie zapłacił, gdyż oskarżony nie dostarczył mu zakupionego towaru.

Jak wynika z opinii biegłego ds. pism i dokumentów dr M. D., która w ocenie Sadu jest jasna , fachowa i czytelna , ręczny zapis o treści (...) na dokumencie wydania nr WZ 00637/11 z dnia 12. 10. 2011 roku nie został nakreślony przy użyciu jednego z dostępnych narzędzi pisarskich. Podpis ten został nadrukowany na podłożu przy wykorzystaniu drukarki uderzeniowej bądź termosublimacyjnej. Z faktu przekazania do badan dokumentu nie wynika, że oryginał istnieje w rzeczywistości. Jest bowiem możliwe, że dokument ten mógł zostać spreparowany na potrzeby konkretnej sprawy, gdzie podpis został zeskanowany bądź sfotografowany z innego dokumentu i następnie w programie graficznym „wklejony” w pożądane miejsce do dokumentu który został następnie wydrukowany i przekazany do badań.

Świadek K. J. (1) jest właścicielem firmy (...). J.” z siedzibą w W.. On nie zajmuje się kontaktami z klientami, nie kojarzy osoby J. R. (1), nie przypomina sobie, aby kiedykolwiek kupował daszek wystawowy od J. R. (1) .Wg danych księgowych nie ma on w ogóle zarejestrowanego takiego kontrahenta i faktury od J. R. (1).

Na rozprawie dodatkowo zeznał ,że kiedy P. P. (1) likwidował swoja firmę on zakupił od niego całe wyposażenie firmy usytuowane na działce, gdzie mieściła się siedziba firmy ,zaś działkę wydzierżawił od właściciela. Jednym z elementów wyposażenia które zakupił był daszki wystawowe. Nie spisywali umowy pisemnej a na wszystko P. P. (1) wystawił mu faktury na łączna sumę 360 tysięcy złotych. J. zapłacił za to przelewem na konto.

Świadek K. J. (1) na żądanie Sądu dołączył do akt kopie faktur ,które w 2011 roku otrzymał od P. P. (1) przy zakupie wyposażenia jego przedsiębiorstwa. Wiarygodności tych faktur Sąd nie kwestionuje ,jednakże zauważyć należy ,że widnieją na nich daty 11-12 października 2011 roku .W tych samych dniach zostały wystawione faktury J. R. (1). Trudno więc uznać za wiarygodne twierdzenia oskarżonego ,ze sprzedał on J. R. (1) te wystawki ,których wcześniej nie chciał kupić K. J. (1). Strony nie kwestionują też faktu, że kiedy K. J. (1) kupował przedsiębiorstwo, nie sporządzono żadnego protokoły zdawczo- odbiorczego, nie zawarto też pisemnej umowy. Faktury przedstawione przez J. wskazują, że dokonano ogólnie zakupu daszków wystawowych blachodachówki, trudno jest ustalić, czy to akurat ta sama wystawka nie była sprzedana J. R. (1).

W. S. był pracownikiem firmy (...) P. P. (1). Zna J. R. (1) z racji wcześniejszej współpracy. Jest pewien, że J. R. (1) z firmy (...) nie odbierał żadnych wystawek blachodachówki, ani też nie były mu one to dostarczone, przy czym takie wystawki znajdowały się zarówno w siedzibie firmy w J. i w P.. Wie tylko, że pomiędzy P. P. (1) a J. R. (1) jest jakiś konflikt dot. wzajemnych rozliczeń także, z czasu współpracy na budowach.

Świadek W. L. (1) razem z oskarżonym jest współwłaścicielem firmy (...) z siedziba w J.. Stwierdza on – podobnie jak oskarżony - że J. R. (1) zakupił wystawki blachodachówki, te których wcześniej nie chciał kupić K. J. (1) ale on nie zajmował się transakcja z panem R., gdyż wówczas osobiście zajmował się firmą, która swój oddział miała w P.. Dopiero w późniejszym terminie dowiedział się od P. P. (1), że są problemy z J. R. (1) tj. jest mu winien pieniądze. Nie wie, czy J. R. (1) odebrał zakupiony przez siebie towar.

Oceniając tak przedstawiony materiał dowody Sad doszedł do przekonania ,że zarzut sformułowany w akcie oskarżenia był skonstruowany niezbyt przejrzyście ,dlatego w oparciu o całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd w ramach zarzuconego mu czynu uznał P. P. (1) za winnego tego, że w okresie od dnia 28 czerwca 2012 roku do dnia 24 września 2012 roku w L. i w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował doprowadzić sędziów Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd) i sędziego Sądu Rejonowego w Siedlcach V Wydział Gospodarczy oraz doprowadził sędziów Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd) w L. do niekorzystnego rozporządzania mieniem J. R. (1) w łącznej wysokości 8.406 zł poprzez wprowadzenie ich w błąd co do istnienia podstawy faktycznej dochodzenia przez niego roszczeń o zapłatę w postaci fizycznego wydania J. R. (1) rzeczy zbytych mu na mocy poniżej wskazanych faktur, wytoczył mu powództwa o zapłatę następujących kwot pieniężnych:

- w dniu 11.07.2012 roku w L. wytoczył J. R. (1) powództwo o zapłatę kwoty 29.250 zł wynikającej z faktury nr (...) z dnia 12.10.2011 roku za w rzeczywistości mu nie dostarczony towar w postaci daszka wystawki blachodachówki w kwocie 29.250 zł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód (e-sąd) w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120586/12 a następnie przed Sądem Rejonowym w Siedlcach V Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt V GC 121/13, przy czym w postępowaniu tym posłużył się podrobionym dokumentem wydania towaru nr WZ 00637/11 datowanym na dzień 12.10.2011 roku, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na skuteczne wniesienie przez J. R. (1) skutecznego sprzeciwu od zasądzającego wskazaną wyżej kwotę orzeczenia Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd), a następnie oddalenia powództwa w tym zakresie na mocy prawomocnego orzeczenia Sądu Rejonowego w Siedlcach V Wydział Gospodarczy w sprawie V GC 121/13

- w dniu 11.07.2012. w L. wytoczył J. R. (1) powództwo o zapłatę kwoty 40.300 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 11.10.2011. za w rzeczywistości nie dostarczony mu towar w postaci daszka wystawki blachodachówki przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód (e-sąd) w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120581/12 a następnie w W. skierował uzyskany w ten sposób tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 31.07.2012. do egzekucji prowadzonej przez Komornika SR Warszawa P. za sygn. akt KM 117/14 lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec bezskuteczności prowadzonej egzekucji;

- w dniu 11.07.2012 roku w L. wytoczył J. R. (1) powództwo o zapłatę kwoty 24.900 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 12.10.2011 roku za w rzeczywistości nie dostarczony mu towar w postaci daszka wystawki blachodachówki przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód (e-sąd) w sprawie o sygn. VI Nc-e 1120589/12 a następnie w S. skierował uzyskany w ten sposób tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 24.09.2012. do egzekucji prowadzonej przez Komornika SR w Siedlcach w sprawie Km 832/13 w wyniku której otrzymał nienależną mu kwotę 8.406 zł, wyegzekwowaną od J. R. (1);

- tj. czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za czyn ten na podstawie art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Konkluzja ta opiera się na ustaleniu, że oskarżony działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zarówno usiłował doprowadzić jak i doprowadził sędziów Sądu Rejonowego Lublin – Zachód (e-sąd) i sędziego Sądu Rejonowego w Siedlcach V Wydział Gospodarczy do niekorzystnego rozporządzania mieniem J. R. (1) w łącznej wysokości 8.406 zł / tj. sumę taką zdołał dotychczas uzyskać komornik/ poprzez wprowadzenie ich w błąd co do istnienia podstawy faktycznej dochodzenia przez niego roszczeń o zapłatę w postaci fizycznego wydania J. R. (1) rzeczy zbytych mu na mocy poniżej wskazanych faktur, wytoczył mu powództwa o zapłatę czym dopuścił się na szkodę J. R. (1) tzw. oszustwa sądowego w formie stadialnej zarówno usiłowania jak i dokonania, przy czym posłużył się podrobionym dokumentem wydania towaru nr WZ 00637/11 datowanym na dzień 12.10.2011 roku. Podrobienie tego dokumentu przez nieustalonego sprawcę polegało jednakże na komputerowym a nie na odręcznym podrobieniu jego podpisu. Technika, jaką posłużył się sprawca podrobienia dokumentu nie ma jednak znaczenia dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 kk, dla którego kluczowym elementem jest fakt, że na w/w dokumencie mającym niewątpliwie znaczenie prawne w obrocie gospodarczym podrobiono podpis pokrzywdzonego, co rodziło po jego stronie określone zobowiązanie, albowiem, stwarzało fałszywy dowód na to, że jego kontrahent wywiązał się ze swojego zobowiązania a w związku z tym jest uprawniony od dochodzenia od niego przed sądem należnej zapłaty. Podobnie fałszywym dokumentem mającym stwierdzić nieprawdę, że przedmiotowe daszki zostały pokrzywdzonemu wydane a następnie odsprzedane nabywcy całego przedsiębiorstwa była przedstawiona przez oskarżonego faktura VAT z 30.11.2011. dot. zawarcia dalszej umowy odsprzedaży przedmiotowych daszków przez J. R. (1) K. J. (1), której to okoliczności obaj zgodnie zaprzeczyli.

Uznając oskarżonego P. P. (1) za winnego przypisanego mu czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył mu karę 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności a także na podstawie art. 33 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk z uwagi na popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu, którym działał on w celu osiągnięcia dla siebie korzyści majątkowej sąd wymierzył mu obok kary pozbawienia wolności także karę grzywny w rozmiarze 100/ stu/ stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na 20 /dwadzieścia/ złotych, uznając, że kara tego rodzaju i w tej wysokości jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu sprawcy oraz do stopnia jego zawinienia a także, że spełni oczekiwania w zakresie indywidualnego oddziaływana na sprawcę a także w zakresie prewencji generalnej. Z uwagi na dotychczasową niekaralność oskarżonego sąd zastosował wobec niego na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 3/ trzech/ lat tytułem próby. Istnieje bowiem pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniając przypuszczenie, że cele kary zostaną osiągnięte pomimo braku efektywnego wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, albowiem oskarżony, nie karany dotychczas, także za przestępstwa przeciwko mieniu lub w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zarzuconego mu czynu dopuścił się incydentalnie, korzystając z nadarzającej się okazji, jaką było dość zaskakujące dla niego zainteresowanie pokrzywdzonego odrębnym nabyciem przedmiotowych wystawek blachodachówki w sytuacji, gdy oskarżony sprzedawał całe przedsiębiorstwo, w skład którego elementy te wchodziły. Wobec warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności elementem efektywnej urealniającym represję karnej będzie efektywnie wykonana kara grzywny, orzeczona obok kary pobawienia wolności. Ponadto sąd zgodnie z wnioskiem zasadził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego J. R. (1) kwotę 885,60 złotych/ w tym podatek VAT w kwocie 165,60/ tytułem poniesionych przez niego kosztów zastępstwa adwokackiego a ponadto zasadził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 580 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 90 złotych tytułem kosztów postępowania.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w wyroku.