Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17. marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.R. Agnieszka Zielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Siwek

Prokurator: Jacek Kujawski, Jakub Bętkowski, Piotr Budziejewski

po rozpoznaniu w dniu 22. grudnia 2015 roku , 4. lutego 2016 roku, 10. marca 2016 roku,

sprawy M. W. s. J. i E. z domu S. ur. (...) w P. (...)

oskarżonego o to, że: w dniu 25 marca 2015 r. około godz. 20:30 w P. (...)woj. (...) z zaplecza sklepu (...) znajdującego się w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...), wykorzystując nieuwagę osób dokonał zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki S. wraz z kartą SIM operatora sieci P. o łącznej wartości 600 zł na szkodę A. K. (1), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

1.  oskarżonego M. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu przyjmując, że wartość skradzionego telefonu wynosiła 569 złotych, a oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art.278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata S. K. kwotę 619,92 (sześćset dziewiętnaście złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu z urzędu;

3.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa i zwalania go od opłaty.

Sygn. akt VIIK 420/15

UZASADNIENIE

W dniu 25.marca 2015 roku A. K. (1) udała się do pracy do sklepu (...) mieszczącego się w P. (...)przy ul. (...) w budynku (...).

(zeznania świadka A. K. -k.10)

W tym dniu kierowniczka sklepu E. T. przed godzina 20.00 zauważyła młodego mężczyznę, który wszedł do męskiego WC przeznaczonego wyłącznie dla pracowników. Zawołała ochroniarza, który go wyprowadził. Kobieta zauważyła, że mężczyzna ten trzyma w ręku telefon komórkowy wraz z ładowarką.

( zeznania świadka E. T. -k. 159v, -k. 14v;

nagranie -k. 40;

zeznania świadka W. Ś. -k. 160v)

Wcześniej w pomieszczeniu socjalnym na zapleczu A. K. (1) pozostawiła obok kuchenki mikrofalowej, telefon komórkowy marki S. (...).

(zeznania świadka A. K. -k. 160)

Oskarżonego zatrzymano i poddano badaniu na stan trzeźwości. Badanie wykonane o godz. 20.48 wykazało 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

(protokół badania -k. 3;

protokół zatrzymania -k. 2)

Pokrzywdzona odzyskała telefon wraz z kartą Sim.

( pokwitowanie -k.12)

Cena promocyjna w/w telefonu w dniu jego wydania tj. 9.07.2014 roku wynosiła 769 złotych brutto.

(pismo -k.166)

Zgodnie z treścią umowy wartość telefonu przy uwzględnieniu ulgi określono na kwotę 679 złotych.

(umowa -k.166)

Wartość telefonu przy uwzględnieniu ceny na kwotę 679 złotych w dniu zdarzenia wynosiła 569 złotych.

(opinia biegłego- 180-181).

Oskarżony nie jest chory psychicznie. Stwierdzono u niego niedorozwój umysłowy w stopniu lekkim z zaniedbaniem edukacyjnym, zaburzeniami osobowości i uzależnieniem od alkoholu.

W czasie popełnienia czynu miał w stopniu nieznacznym ograniczoną zdolność rozpoznawania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem z powodu upojenia alkoholowego prostego, którego skutki był w stanie przewidzieć.

(opinia psychiatryczna –k. 128v)

M. W. ma 35 lat, posiada wykształcenie podstawowe, jest kawalerem, nie pracuje, nie ma majaku, obecnie przebywa w zakładzie karanym.

(wyjaśnienia oskarżonego-k.159v)

Oskarżony był wielokrotnie karany.

Został skazany między innymi:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w P.z dnia (...)roku(...)za czyny z art. 278§ 1 kk w związku z art. 64§ 1 kk i art. z art. 279§ 1 kk w związku z art. 64§ 2 kk na karę łączą 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Karę tę odbywał w okresie od dnia (...)roku do dnia(...)roku

- wyrokiem Sądu Rejonowego wP. z dnia(...)roku (...) za czyny z art. 279§ 1 kk w związku z art. 64§ 2 kk na karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności. Karę tę odbywał w okresie od dnia (...)roku do dnia (...)roku.

(karta karna -k. 28-30;

akta (...);

odpis wyroku -k.49 -k.58)

Na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

(wyjaśnienia oskarżonego -k. 70v)

Na etapie postępowania sądowego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Powiedział, że już w młodości ojciec przyuczał go do złodziejstwa.

(wyjaśnienia oskarżonego -k. 159v-160)

Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do winy przed Sądem. Korespondują one z zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków notatką urzędową funkcjonariusza policji oraz nagraniem z monitoringu.

Zeznania wszystkich świadków są szczere, prawdziwe i relacjonują przebieg całego zajścia.

Za jasną i odpowiadającą standardom uznano opinię biegłych psychiatrów.

Wartość telefonu ustalono na podstawie opinii biegłego rzeczoznawcy. W ocenie mogła ona stanowić podstawę do ustalenia rzeczywistej jego wartości w dniu kradzieży. W pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę to, ze biegły przyjął jako wartość wyjściową kwotę niższą -wynikającą z treści umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a co i za tym idzie bardziej korzystną dla oskarżonego.

Po wtóre zastosował metodę badawczą z uwzględnieniem takich współczynników, które wartość tę obniżyły.

Obrońca ,,walczył” co prawda o ustalenie wartości telefonu na podstawie ofert internetowych uzasadniając to dodatkowo załączonym wykresem wskazującym, że taki model komórki w związku wprowadzaniem na rynek innych coraz to bardziej zaawansowanych technologicznie telefonów z dnia na dzień obniżał jego wartość, niemniej jednak takie stanowisko sądu nie przekonało. Wszak ceny wskazywane na aukcjach internetowych nie mogą stanowić podstawy obliczenia wartości konkretnej rzeczy. Od tego są powołani biegli by na podstawie obowiązujących przepisów w zakresie szacowania wartości rzeczy ruchomych dokonać stosownych wyliczeń.

Z tego względu wartość skradzionego telefonu ustalono na poziomie 569 złotych.

W ocenie Sądu za wiarygodny uznać należy także pozostały materiał dowodowy, zgromadzony w sprawie jako nie budzący wątpliwości co do swojej prawdziwości i autentyczności.

W ocenie Sądu oskarżony M. W. swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 §1 kk.

W ocenie Sądu oskarżony dopuścił się przestępstwa kradzieży. Zachowanie się sprawcy przestępstwa stypizowanego w art. 278 § 1 kk jeśli ściśle przez ten przepis określone i polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przez zabór rozumieć należy bezprawne wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nią władającej (jak właściciel, posiadacz lub osoba posiadająca do rzeczy inne prawa rzeczowe lub obligacyjne) i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę (por. W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., s. 608; A. Marek, Prawo karne..., s. 522; J. Bafia (w:) J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks karny..., s. 253-254). Wyjęcie rzeczy ruchomej spod władztwa nastąpić musi wbrew woli osoby nim dysponującej oraz bez żadnej ku temu podstawy (por. wyrok SN z 18 grudnia 1998 r., IV KKN 98/98, Prok. i Pr. 1999, nr 7-8, poz. 5).

Oskarżony został zatrzymany z telefonem w ręku i gdyby nie postawa kierowniczki sklepu pewnie udałoby mu się zbiec.

Oskarżony jest są winny, albowiem w sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę w rozumieniu Kodeksu Karnego.

Przy określeniu rozmiaru kary Sąd baczył, by była ona adekwatna do okoliczności sprawy, a zwłaszcza do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości.

Co do zasady oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu co należało poczytać na jego korzyść. Na korzyść poczytano też to, że oskarżony był w dzieciństwie zaniedbany edukacyjnie, jest lekko upośledzony umysłowo. Innych okoliczności przemawiających na korzyść nie znaleziono.

Na niekorzyść poczytano zuchwałość w dokonaniu kradzieży, znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz znaczny stopień zawinienia.

Oskarżony odpowiadał w tzw. recydywie bowiem kradzieży dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary za przestępstwo podobne(przeciwko mieniu) po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z tego względu, że był już wielokrotnie karany Sąd nie znalazł podstaw do tego by wymierzyć karę z dobrodziejstwem warunkowego jej zawieszenia. Co prawda oskarżony deklaruje poprawę i obiecał, że po opuszczeniu zakładu karnego znajdzie pracę ale jest to zbyt mało by móc mu po raz koleiny zaufać.

W ocenie sadu kara 3 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatną i sprawiedliwą odpłatą za to co oskarżony zrobił.

Obrońcy przyznane zostało stosowne wynagrodzenie mając na uwadze ilość rozpraw w których uczestniczył.

Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego i brak dochodów zwolniono go w całości od ponoszenia kosztów sadowych i opłaty od kary.