Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 278/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Kalinka

Protokolant:

Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 r. w Gliwicach

sprawy B. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania B. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 10 grudnia 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Teresa Kalinka

Sygn. akt VIII U 278/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 grudnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. przyznał ubezpieczonej B. D. prawo do renty rodzinnej na stałe od 19 listopada 2013r., tj. od dnia śmierci męża, w wysokości 85% świadczenia osoby zmarłej.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona wniosła o jej zmianę, kwestionując wysokość przyznanego świadczenia. W toku sprawy ubezpieczona oświadczyła, iż renta w przyznanej wysokości nie jest wystarczająca na pokrycie jej bieżących potrzeb i zasadniczo po śmierci męża pozostała bez środków do życia.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazując na treść art. 17 ust. 7 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U z 2009r. Nr 167 poz. 1332) oraz art. 65 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, organ rentowy wyjaśnił iż ustalenie wysokości świadczenia nastąpiło na podstawie przepisów ustawy emerytalnej, ponieważ śmierć męża ubezpieczonej nie była następstwem wypadku przy pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. D., mąż ubezpieczonej w marcu 1992r. uległ wypadkowi przy pracy, w wyniku którego doznał rozległych uszkodzeń ciała, w konsekwencji od 1992r. był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy.

Od 1 marca 2013r. wysokość świadczenia wypłacanego uprawnionemu wynosiła 1451,39 zł, po podwyższeniu wskaźnikiem waloryzacji - 2729 zł brutto, a podstawa wymiaru 3411, 77 zł. Do renty przysługiwał dodatek pielęgnacyjny.

M. D. – zmarł w dniu (...). w G..

W dniu 25 listopada 2013r. ubezpieczona wystąpiła do ZUS z wnioskiem o rentę rodzinną po zmarłym mężu, zaznaczając, iż śmierć uprawnionego nie była następstwem wypadku przy pracy. Na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2014r. ubezpieczona oświadczyła, iż powodem śmierci męża była choroba nowotworowa – rak płuc.

Decyzją z dnia 10 grudnia 2013r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej rentę rodzinną w wysokości 1233,68 zł, tj. 85% świadczenia osoby zmarłej, wynoszącego 1451,39 zł.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie akt organu rentowego, w tym protokołu nr (...) ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy oraz wyjaśnień ubezpieczonej (nagranie rozprawy z dnia 24 kwietnia 2014r., k. 16).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał za wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych i rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 17 ust. 7 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U z 2009r. Nr 167 poz. 1332) członkom rodziny rencisty uprawnionego do renty z ubezpieczenia wypadkowego, który zmarł z innych przyczyn niż wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, przysługują świadczenia określone w ustawie o emeryturach i rentach z FUS bez względu na długość okresu uprawniającego do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy (ust. 2).

Natomiast zgodnie z art. 73 ust.1. pkt 1 ustawy emerytalnej, renta rodzinna wynosi dla jednej osoby uprawnionej - 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie była wysokość świadczenia – renty rodzinnej, ponieważ ubezpieczona zakwestionowała ustalenia dokonane w tym zakresie przez ZUS w zaskarżonej decyzji.

Wyniki przeprowadzonego postępowania jednoznacznie wykazały, iż organ rentowy prawidłowo ustalił wysokość świadczenia, a w konsekwencji, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Różnica w wysokości świadczenia przyznanego M. D. i świadczenia przyznanego po jego śmierci żonie wynika z różnych tytułów prawnych otrzymywanych świadczeń. M. D., który uległ poważnemu wypadkowi przy pracy w 1992r. otrzymywał rentę z tego tytułu, wyliczoną zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych. Z uwagi, iż jego śmierć 19 listopada 2013r. nie pozostawała w związku z wypadkiem, któremu uległ, ale była wynikiem choroby nowotworowej, organ rentowy prawidłowo przyznał ubezpieczonej prawo do renty rodzinnej w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Za podstawę świadczenia zmarłego męża ZUS uznał bowiem 85% z kwoty 1451, 39 zł – tj. odpowiadającej wysokości renty z tytułu niezdolności do pracy, a nie jak domagała się ubezpieczona od kwoty 2729,42 zł. Ta ostatnia kwota wynikała bowiem z podwyższenia renty do 80% podstawy wymiaru, którego to podwyższenia nie można zastosować w sytuacji ubezpieczonej, gdyż obejmuje ono jedynie renty z ubezpieczenia wypadkowego.

Podkreślić należy, iż bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy pozostaje sytuacja materialna i osobista ubezpieczonej.

Reasumując, wobec braku podstaw prawnych do uwzględnienia odwołania ubezpieczonej B. D., Sąd na mocy art. 477 14 § 1 orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Teresa Kalinka

Zarządzenie:

1. (...)

2. (...)

3. (...)

G.,(...)

(...)