Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodnicząca: Sędzia SR Małgorzata Nowak

Protokolant :sekr. sąd. Sylwia Domańska

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2016 roku w Zgierzu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) SA z siedzibą w W.

przeciwko M. O.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 2348/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 sierpnia 2013 roku, złożonym przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o wydanie przeciwko M. O. nakazu zapłaty zasądzającego od niej kwotę 4.701,30 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 7 października 2011 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzone roszczenie wynika z umowy o współpracy nr (...) zawartej między powódką, a pozwaną w dniu 1 czerwca 2009 roku, w ramach której pozwana zobowiązała się do wykonywania czynności agencyjnych związanych z pośredniczeniem w zawieraniu umów ubezpieczenia oferowanych przez powoda oraz obsługą i wykonywaniem umów ubezpieczenia. Powód podniósł, iż na podstawie powołanej umowy wypłacił na rzecz pozwanej, tytułem zaliczki na poczet dodatku stażowego, kwotę 7.000 złotych. Dodatek ten, zgodnie z umową, wobec nie wypracowania przez pozwaną wymaganej łącznej Produkcji T., podlegał zwrotowi. Zgodnie bowiem z rozliczeniem na dzień 31 sierpnia 2010 roku, wartość Wskaźnika Jakości Sprzedaży w stosunku do łącznej Produkcji T. wyniosła mniej niż 80% (20,74%). Powód wskazał, że dochodzona kwota stanowi wysokość wypłaconego pozwanej dodatku stażowego (7.000 złotych), pomniejszonego o należne pozwanej prowizje w wysokości 2.298,70 złotych. W uzasadnieniu podniesiono także, że pozwana była wzywana do zapłaty dochodzonej kwoty w terminie 7 dni od dnia doręczenia jej wezwania, jednak wezwanie to nie spotkało się z odpowiedzią, tym samym powód zaczął naliczać odsetki od dnia następnego po dniu płatności, tj. od 7 października 2011 roku.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2 -6)

W dniu 30 grudnia 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 7)

Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu od powołanego nakazu zapłaty, stracił on moc w całości, sprawa została postanowieniem z dnia 16 września 2015 roku przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 16 – 19, postanowienie z dnia 16 września 2015 roku –
k. 26)

W pozwie złożonym na urzędowym formularzu w tutejszym Sądzie strona powodowa powtórzyła żądania pozwu z elektronicznego postępowania upominawczego.

(pozew złożony na urzędowym formularzu – k. 38 – 44)

W piśmie procesowym z dnia 12 marca 2016 roku pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia, powołując się na trzyletni termin przedawnienia. Wskazała,
że umowa, na podstawie której powódka dochodzi spornego roszczenia, została wypowiedziana, z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, pismem z dnia
26 marca 2010 roku. Zdaniem pozwanej roszczenie przedawniło się z upływem 31 maja 2013 roku. Pozwana podniosła także, że nie otrzymała wezwania do zapłaty z 2011 roku, na które powoływała się w pozwie powódka, z uwagi na to, iż było ono wysłane na jej nieaktualny adres, mimo że o jego zmianie informowała powódkę. Pozwana nie kwestionowała przy tym istnienia umowy, z której powódka wywodzi swoje roszczenie, zakwestionowała jednak otrzymanie wypowiedzenia tejże umowy, podniosła jednak, iż z uwagi na podjęcie pracy w innym miejscu, umowa ta niezależnie od jej wypowiedzenia, uległaby rozwiązaniu.

(pismo procesowe pozwanej z dnia 12 marca 2016 roku – k. 96 – 98)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 1 czerwca 2009 roku M. O. zawarła z A. Polska umowę o współpracy nr (...). Jej przedmiotem było zlecenie pozwanej, jako przedstawicielowi ubezpieczeniowo – finansowemu, wykonywania czynności agencyjnych związanych ze świadczeniem przez powódkę usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. Załącznikiem do umowy był dokument „Indeks (...) (...)”. Na podstawie powołanej umowy wraz z załącznikiem pozwana zobowiązana była, jako Przedstawiciel – Stażysta, w okresie stażu, określonym w powołanym załączniku, do wykonywana obowiązków wynikających z umowy w umówionym zakresie, pod rygorem zwrotu dodatku stażowego, wypłacanego pozwanej, m.in. w przypadku, gdy łączna wartość Wskaźnika Jakości Sprzedaży w stosunku do łącznej Produkcji T. wyniosła mniej niż 80%.

(uwierzytelniona kserokopia umowy o współpracy nr (...) –
k. 62 – 72, uwierzytelniona kserokopia załącznika do umowy „Indeks (...)/(...) – k. 73 – 78, uwierzytelniona kserokopia regulaminu systemu motywacyjnego przedstawicieli A. Polska – k. 79 – 91)

Zgodnie z rozliczeniem na dzień 31 sierpnia 2010 roku wartość Wskaźnika Jakości Sprzedaży w stosunku do łącznej Produkcji T. wyniosła dla pozwanej 20,74%. Wysokość wypłaconej jej zaliczki na poczet dodatku stażowego wyniosła 7.000 złotych, a wysokość należnej jej prowizji – 2.298,70 złotych.

(bezsporne, nadto uwierzytelniona kserokopia rozliczenia zaliczki na poczet dodatku stażowego za miesiąc sierpień 2010 roku – k. 55)

W dniu 26 marca 2010 (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawiła pismo stanowiące wypowiedzenie umowy o współpracy nr (...)
z dnia 1 czerwca 2009 roku, z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia, w związku z niewywiązywaniem się przez nią z warunków umowy. Pismo to zostało wysłane na adres pozwanej wskazany w umowie, tj. (...), ul. (...). Mimo dwukrotnego awizowania, nie zostało ono podjęte przez pozwaną. Umowa uległa rozwiązaniu z dniem 31 maja 2010 roku.

(uwierzytelnione kserokopie: wypowiedzenia umowy –k. 56, wniosku
o rozwiązanie umowy – k. 57, potwierdzenia odbioru wypowiedzenia wraz z kopertą – k. 58 – 59)

Pismem z dnia 21 września 2011 roku strona powodowa wysłała na adres pozwanej wskazany w umowie wezwanie do zapłaty kwoty 4.701,30 złotych tytułem zwrotu dodatku stażowego, pomniejszonego o kwotę należnego wynagrodzenia z tytułu wykonywania przedmiotowej umowy o współpracy.

(uwierzytelniona kserokopia wezwania do zapłaty wraz z kserokopią tabeli zawierającej zestawienie nadanych przesyłek – k. 61)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych materiałów dowodowych, które uznał za wiarygodne. Sąd nie dał wiary twierdzeniom pozwanej , że skutecznie poinformowała stronę powodową o zmianie swojego adresu zamieszkania . Poza zeznaniami pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów na potwierdzenie tej okoliczności , w tym również to , że do lutego 2010 roku zajmowała lokal u powoda i w związku z tym zostawiła nowe dane adresowe . Natomiast powódka złożyła uwierzytelnioną kopie pism stanowiących wypowiedzenie oraz wezwanie do zapłaty .

Sąd zważył, co następuje:

W rozpatrywanej sprawie strona powodowa dochodziła swojego roszczenia,
na podstawie łączącej strony umowy agencyjnej z dnia 1 czerwca 2009 roku
o nr (...). Zgodnie z art. 758 § 1 k.c. przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia przedmiotowej umowy. Podniosła jednak zarzut przedawnienia roszczenia,
a nadto zakwestionowała okoliczność skutecznego doręczenia jej wypowiedzenia tejże umowy, jak również wezwania do zapłaty wynikającego z niej zobowiązania.

Odnosząc się do podniesionego przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia, wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 117 § 1 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków
w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne (§ 2). Stosownie zaś do przepisu art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. W myśl z kolei art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.

Nie ulega wątpliwości, iż roszczenie powódki przeciwko pozwanej jest związane
z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a zatem okres przedawnienia wynosi
w niniejszej sprawie 3 lata. Nie ma przy tym przepisu szczególnego, który przewidywałby
w tym przypadku inny termin przedawnienia. Ustalenia wymaga jednak kwestia, od kiedy bieg przedawnienia należy liczyć.

Strona powodowa podnosiła, iż roszczenie stało się wymagalne, od dnia
7 października 2011 roku, tj. od dnia następnego po dniu płatności, w związku z wysłaniem do pozwanej wezwania do zapłaty, z siedmiodniowym terminem płatności, liczonym od daty doręczenia jej tego wezwania. Stanowisko to uznać należy za całkowicie bezzasadne. Jak wskazywał bowiem sam powód, umowa łącząca strony, została wypowiedziana ze skutkiem na dzień 31 maja 2010 roku, tym samym wszelkie roszczenia z niej wynikające stały się wymagalne z dniem 1 czerwca 2010 roku.

Podkreślenia wymaga, że niemożność doręczenia pod którymkolwiek z adresów,
pod którym według wszelkiego prawdopodobieństwa powinien być możliwy kontakt
z adresatem, obciąża tego ostatniego. Niepoinformowanie drugiej strony umowy
o ewentualnej zmianie adresu w niej wskazanego stanowi natomiast ryzyko adresata. Przesyłki, które zostały wysłane na adres, którym podmiot oficjalnie posługiwał się w swej działalności, a następnie zwrócone, z uwagi na nie znalezienia adresata, uznać należy
za doręczone ze skutkiem art. 61 k.c., w myśl którego oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. W świetle powyższego Sąd uznał, że wypowiedzenie umowy, nastąpiło zgodnie z twierdzeniami strony powodowej, z dniem 31 maja 2010 roku.

Odnosząc powyższe rozważania do podniesionego przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia, Sąd uznał iż jest on zasadny, mając na uwadze, że roszczenie dochodzone przez powódkę stało się wymagalne z dniem 1 czerwca 2010 roku, tym samym uległo ono przedawnieniu z upływem 1 czerwca 2013 roku. Powództwo w niniejszej sprawie zostało natomiast wniesione dopiero 28 sierpnia 2013 roku.

Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił powództwo.