Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 236/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Zenon Stankiewicz

Protokolant asystent sędziego Marta Bloch

po rozpoznaniu dnia 17 maja 2016 r. w W.

sprawy O. K. syna H. i B., ur. (...) w O.

obwinionego o wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 16 grudnia 2015 r. sygn. akt II W 768/14

uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw postępowanie umarza; jego kosztami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 236/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 16 grudnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II W 768/14 O. K. został uznany winnym popełnienia wykroczenia z art. 119 § 1 k.w., za które wymierzona została mu kara grzywny w wysokości 100 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obwiniony, wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go zarzucanego mu czynu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Sąd Rejonowy dokonując ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie w sposób nie budzący wątpliwości wykazał, iż zebrany materiał dowodowy wskazuje na obwinionego O. K. jako sprawcę zarzucanego mu czynu. Jak słusznie wskazał Sąd I instancji, obwiniony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia (k.17), a następnie, w postępowaniu przed Sądem Rejonowym zakwestionował swoje sprawstwo (k.50-51). Wyjaśnienia obwinionego złożone w toku postępowania sądowego nie zasługują jednak na przyznanie im waloru wiarygodności, bowiem nie potwierdzają tego wiarygodne zeznania świadków: K. G. (k. 5, 51-52) i D. K. (k. 10, 52). Sąd Okręgowy nie dopatrzył się również uchybień, które mogłyby mieć wpływ na treść zapadłego orzeczenia.

Niezależnie od podniesionej przez skarżącego argumentacji kwestionującej orzeczenie uznać należy, iż w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności, które Sąd odwoławczy zobowiązany jest uwzględnić z urzędu. W realiach niniejszej sprawy doszło bowiem do przedawnienia karalności przypisanego obwinionemu O. K. czynu. Bezspornym jest, iż będące przedmiotem niniejszego postępowania zdarzenie miało miejsce w dniu 26 stycznia 2014 roku, natomiast zgodnie z art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął 1 rok, a jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie - z upływem 2 lat od popełnienia czynu. Mając zatem na względzie cytowany przepis oraz datę czynu należało uznać, iż karalność tegoż czynu ustała w dniu 26 stycznia 2016 roku.

Przedawnienie ścigania jest przesłanką procesową bezwzględną, ujemną i jej wystąpienie powoduje konieczność wydania orzeczenia umarzającego postępowanie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd odwoławczy zaskarżony wyrok uchylił i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w. w zw. z art. 45 § 1 k.w. postępowanie przeciwko O. K. umorzył, a jego koszty przejął w całości na rachunek Skarbu Państwa.