Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. R.

przeciwko (...) Towarzystwo (...)

o zapłatę 1.750 zł

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich

z dnia 23 marca 2016 r., sygn. akt I C 1245/15

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 452/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 marca 2016r., Sąd Rejonowy oddalił powództwo J. R. przeciwko (...) Towarzystwu (...) w W. o zapłatę 1750 zł oraz orzekł o kosztach procesu.

W apelacji od powyższego wyroku powód zarzucił:

- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 805 § 1 w zw. z § 14 ust. 6 pkt 16 i ust. 1 pkt 18 OWU, poprzez niewłaściwą wykładnię i zastosowanie, a w konsekwencji przyjęcie, że pobyt powoda a szpitalu był pobytem rehabilitacyjnym, a nie leczniczym,

- naruszenie przepisów postępowania, tj. przepisu art. 233 § 1 kpc, poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów przeprowadzonych w sprawie, dokonanej wybiórczo, wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, polegającym na przyjęciu, że pobyt powoda w szpitalu był pobytem rehabilitacyjnym oraz poprzez brak wszechstronnego rozważania zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającego na pominięciu przy rozpoznawaniu sprawy dowodów w postaci skierowania do szpitala, karty leczenia szpitalnego oraz zaświadczenia o pobycie w szpitalu.

Wskazując na powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę wyroku poprzez uwzględnienie powództwa do kwoty 1650 zł. wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu za obie instancje.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego, mających uzasadnienie w zebranym w sprawie materiale dowodowych i zważył co następuje. Apelacja powoda nie ma uzasadnionych podstaw. Sąd Okręgowy w całości podziela również argumentację zawartą w rozważaniach uzasadnienia Sądu pierwszej instancji, nie dostrzegając potrzeby jej powtarzania. Apelacja zaś, poza powołaniem w niej zarzutów, nie wyjaśnia w uzasadnieniu w sposób skonkretyzowany i rzeczowy odmiennego stanowiska skarżącego w kwestii charakteru jego pobytu w Szpitalu (...) w G. na I Oddziale (...), w okresie od 16 stycznia 2015r. do 19 lutego 2015r., a w szczególności z jakich przyczyn pobyt ten miałby zostać uznany, jak uważa skarżący, za mający charakter leczniczy. Taka okoliczność w żadnym zaś razie na pewno nie wynika z powołanych w apelacji dokumentów. Już bowiem treść karty leczenia szpitalnego (k. 11 i 12) wskazuje, na fakt, że powód przebywał w Szpitalu (...) w G. na I Oddziale (...)celem dalszego leczenia zachowawczego i rehabilitacyjnego. Przy czym pod pojęciem leczenia zachowawczego powszechnie rozumie się leczenie nieinwazyjne, niewymagające pobytu pacjenta w szpitalu. Obejmuje ono m.in. farmakoterapię, fizjoterapię, terapię zajęciową oraz programy edukacyjne dla pacjentów (dieta, odpowiedni tryb życia). Jeżeli zatem zakres ochrony ubezpieczeniowej strony pozwanej obejmował pobyt w szpitalu (§ 2 ust. 2 pkt 10 OWU), z wyłączeniem pobytu w celach rehabilitacji (§ 14 ust. 6 pkt 16 OWU), to nie sposób również uznać pobytu celem leczenia zachowawczego za objęty ubezpieczeniem, skoro z istoty tego leczenia wynika, że nie wymaga ono pozostawania pacjenta w szpitalu. Sąd Okręgowy podziela również rozważania Sądu Rejonowego, że charakteru owego pobytu powoda w szpitalu nie zmienił także fakt wykonywania wobec niego standardowych czynności (m. in. badanie wydolności serca, codzienne przyjmowanie leków, badanie ciśnienia, konsultacje lekarskie, sprawdzanie wagi) mających jednak na celu rehabilitację pacjenta i powszechnie wykonywanych na oddziałach rehabilitacyjnych. Dodatkowo już tylko zauważyć należy, że OWU strony pozwanej nie definiują pod pojęciem szpitala, rehabilitacyjnych oddziałów szpitalnych (§ 1 pkt 18), co już samoistnie stanowiło koleją przesłankę wyłączenia odpowiedzialności pozwanej, gdyż nie budzi wątpliwości że powód jednak przebywał na oddziale rehabilitacji kardiologicznej, a odmienne stanowisko, przedstawione przez powoda, a zajęte przez Rzecznika Ubezpieczonych, nie jest przekonujące, skoro strony umownie jednak uregulowały zakres i warunki ubezpieczenia, a brak jest przesłanek do stwierdzenia sprzeczności tych uregulowań z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa, czy z zasadami współżycia społecznego.

Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację.