Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 774/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariusz Górski (spr.)

Sędziowie:

SO Sylwana Wirth

SO Elżbieta Marcinkowska

Protokolant:

Ewa Ślemp

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2015 r.

sprawy skazanego M. G.

syna J. i D. z domu B.

urodzonego (...) w W.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 7 lipca 2015 r. sygnatura akt II K 114/15

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. S. z Kancelarii Adwokackiej w K. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III. zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn.akt IV Ka 774/15

UZASADNIENIE

M. G. skazany był uprzednio prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 17 czerwca 2013 roku sygn.akt II K 952/12 na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 224§2 kk i art. 222§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk w zw. z art.11§2 kk popełnione w dniu 14 października 2012 roku, na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 226§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk popełnione w dniu 14 października 2012 roku, na karę łączną 4 miesięcy pozbawieni a wolności;

II. Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 17 kwietnia 2014 roku, sygn.akt II K 585/13 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 288§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełniony w dniu 10 maja 2013 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 190§1 kk popełniony w dniu 10 maja 2013 roku, na karę łączna 8 miesięcy pozbawieni a wolności;

III. Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 20 maja 2013 roku, sygn.akt II K 366/12 na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk i art. 297§1 kk i art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 ll popełniony w dniu 12 i 13 stycznia 2011 roku.

Zaskarżonym wyrokiem łącznym połączono kary pozbawieni a wolności orzeczone wskazanymi wyżej wyrokami i wymierzono M. G. karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawieni a wolności.

Wyrok powyższy zaskarżył obrońca oskarżonego zarzucając mający wpływ na treść zaskarżonego wyroku błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę polegający na uznaniu, że wobec skazanego nie zachodzą podstawy do zastosowania zasady pełnej absorpcji, podczas gdy w ocenie zachowania skazanego złożonej w dniu 11 czerwca 2015 roku przez administrację Aresztu Śledczego we W. opinii o skazanym wynika, że skazany nie dopuszcza się negatywnych zachowań oraz, że uczestniczył w programie aktywizacji zawodowej, co świadczy o tym, że dla prawidłowej resocjalizacji skazanego wystarczy orzec kare łączną przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu karty łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji, tj. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd I instancji po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu dokonał nie tylko prawidłowego połączenia pod względem formalnym uprzednich skazań M. G. lecz nadto wymierzył karę łączną pozbawienia wolności w odpowiednim wymiarze.

Tym samym podzielając w pełni stanowisko Sądu Rejonowego należy nadto podkreślić, że w istocie minimalna kara łączna pozbawienia wolności jaką obecnie można było orzec to 10 miesięcy, zaś maksymalna to 2 lata i 5 miesięcy.

Tym samym zastosowano względem skazanego system asperacji uznając trafnie, iż brak podstaw dla tak absorpcji jak i kumulacji kar.

Apelujący zdaje się zapominać, iż wyrok łączny nie może stanowić jakiejkolwiek szczególnej premii dla skazanego lecz winien być wynikiem odpowiedniego miarkowania kary z uwzględnieniem nie tylko obecnej sytuacji lecz także okoliczności popełnienia przestępstw jednostkowych.

W tym kontekście uwypuklenia wymaga nie tylko odpowiedzialność M. G. w warunkach recydywy lecz i choćby to że po popełnieniu występku 12 i 13 stycznia 2011 r. w sprawie II K 366/12, a przed wydaniem wyroku ( 20 maja 2013 r.) skazany dopuścił się przestępstw 10 maja 2013 r. ( II K 585/13) oraz 14 października 2012 r. ( II K 952/15).

Powyższe wskazuje na znaczną demoralizację M. G., który dopuścił się kolejnych przestępstw mimo toczących się wobec niego postępowań.

Łącząc powyższe z przeciętną opinią z Aresztu Śledczego we W. gdzie odbywa karę pozbawienia wolności – zaskarżony wyrok należy uznać jako zasługujący na pełną akceptację.

IV Ka 774/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE