Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Wojtczuk

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. J.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 2 września 2015 r. (Nr (...))

w sprawie M. J.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1225/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 2 września 2015 r. znak: (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art. 21 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił M. J. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, iż Komisja Lekarska Kasy nie stwierdziła u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. J. podnosząc, że stan jego zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy w gospodarstwie rolnym. Wskazał, iż pomimo podjętego leczenia oraz pobytu w Sanatorium w H. oraz odbytej rehabilitacji w Ośrodku (...) w K. stan jego zdrowia nie uległ poprawie. Ubezpieczony podniósł również, że ma dolegliwości narządu ruchu oraz częste bóle i zawroty głowy (odwołanie k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 31 sierpnia 2015 r., która uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 6).

Sąd ustalił, co następuje:

M. J., ur. (...), jest rolnikiem i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 stycznia 1991 r. (bezsporne, zaświadczenie dotyczące okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników k. 3-6 akt organu rentowego). W okresie od 17 kwietnia 2015 r. do 17 maja 2015 r. ubezpieczony korzystał z zasiłku chorobowego (karta zasiłku chorobowego k. 14 akt organu rentowego).

W dniu 19 maja 2015 r. (data prezentaty) ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (wniosek k. 1 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Rzeczoznawcę Kasy, który w orzeczeniu z 27 lipca 2015 r. nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia k. 24-27v akt organu rentowego). Od powyższego orzeczenia ubezpieczony wniósł w dniu 4 sierpnia 2015 r. sprzeciw (k. 29 akt organu rentowego).

M. J. został skierowany do badanie przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu z dnia 31 sierpnia 2015 r. uznała, iż nie jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia k. 33-36v akt organu rentowego). Powyższe stanowiło podstawę do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 2 września 2015 r., w której organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (k. 37 akt organu rentowego).

Biegli lekarze ortopeda-traumatolog oraz neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego: okresowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez ograniczenia ruchomości kręgosłupa i upośledzenia sprawności ruchowej oraz chorobę zwyrodnieniową stawów biodrowych bez upośledzenia wydolności chodu i stwierdzili, że powyższe rozpoznanie nie powoduje u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli po przeprowadzeniu badania przedmiotowego, zapoznaniu się z dokumentacja medyczną aktualnie nie stwierdzili u ubezpieczonego istotnego zaostrzenia dolegliwości bólowych kręgosłupa i stawów obwodowych, wskazali na zadawalającą ruchomość kręgosłupa we wszystkich odcinkach, prawidłową ruchomość stawów kolanowych, ograniczenie ruchomości rotacyjnej w stawach biodrowych bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych. Ubezpieczony jest sprawny ruchowo z wydolnym chodem (opinia k. 11 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. J. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 704), renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust. 2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art. 21 ust. 5 przywołanej ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił osobistą zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Kluczowym dla wydania rozstrzygnięcia było w pierwszej kolejności ustalenie, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Poza sporem pozostawało bowiem, iż ubezpieczony przez okres co najmniej 5 lat podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu rolników.

W celu ustalenia powyższej okoliczności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy ortopedy-traumatologa oraz neurologa. Stwierdzili oni, iż ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. W uzasadnieniu opinii biegli wskazali m. in., iż rozpoznawane schorzenie narządu ruchu przebiega z okresami zaostrzeń i remisji dolegliwości. Aktualnie nie stwierdza się istotnego zaostrzenia dolegliwości bólowych kręgosłupa i stawów obwodowych. Ubezpieczony został przez biegłych uznany za sprawnego ruchowo z wydolnym chodem, pomimo ograniczenia ruchomości rotacyjnej w stawach biodrowych bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych. Ruchomość kręgosłupa ubezpieczonego została przez biegłych oceniona jako zadowalająca we wszystkich odcinkach. Zdaniem biegłych, M. J. wymaga leczenia farmakologicznego i rehabilitacji w okresach zaostrzeń dolegliwości i wówczas może być okresowo niezdolny do pracy w ramach zasiłku chorobowego. Aktualnie jednak biegli nie stwierdzili całkowitej długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym z powodu schorzenia narządu ruchu.

W ocenie Sądu sporządzona opinia stanowi wiarygodny i miarodajny dowód w sprawie obrazujący stan zdrowia ubezpieczonego. Opinia została sporządzone przez osoby posiadające stosowne wykształcenie oraz specjalistyczną wiedzę z zakresu schorzeń zdiagnozowanych u M. J.. Przygotowanie opinii zostało poprzedzone analizą zebranej dokumentacji medycznej oraz przedmiotowym badaniem ubezpieczonego. Wnioski wyrażone przez biegłych są logiczne oraz jasne. Tym samym zasługiwały na uwzględnienie. Dlatego też Sąd podzielił wnioski wyrażone przez biegłych.

Do opinii w powyższym kształcie strony nie wnosiły zastrzeżeń ani też nie zgłaszały po jej wydaniu żadnych nowych wniosków dowodowych.

Warto wskazać, iż, jak stwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do wyroku z 13 października 1987 r., sygn. akt. II URN 228/87, (...), przy ocenie opinii biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego.

Należy również wskazać, iż o prawidłowości wniosków biegłych świadczy fakt, iż ubezpieczony wykonuje wszystkie prace rolnicze w swoim gospodarstwie rolnym na co wskazywał podczas wyjaśnień złożonych na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2016 r. (k.20)

Wobec powyższego stwierdzić należało, że M. J. nie spełnia podstawowej, wyrażonej w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, przesłanki do ustalenia prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, a mianowicie nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w wyroku.