Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII RC 151/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Piotr Szarek

Protokolant – sekretarz sądowy Wioletta Rucińska

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. N.

przeciwko T. N.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

I  ustala, że obowiązek alimentacyjny powoda J. N. w stosunku do pozwanego T. N. – ostatnio skonkretyzowany w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 lipca 2013 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt X RCa 317/13 – wygasł z dniem
1 lipca 2015 r.;

II  odstępuje od obciążania powoda J. N. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego T. N.;

III  odstępuje od obciążania pozwanego T. N. obowiązkiem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie.

Sygn. akt VIII RC 151/16

UZASADNIENIE

Powód J. N. wniósł o ustalenie wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego.

Pozwany T. N. – reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika – uznał żądanie pozwu w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2013 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt X RCa 317/13, Sąd Okręgowy w Szczecinie ustalił wysokość alimentów należnych od J. N. na rzecz T. N. na kwotę 200 zł.

T. N., który ma obecnie ukończone 25 lat, uzyskał zdolność samodzielnego utrzymania z dniem 1 lipca 2015 r.

Niesporne.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 213 § 2 k.p.c., Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W okolicznościach sprawy Sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia, że uznanie powództwa było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo, że zmierzało do obejścia prawa.

W związku z powyższym orzeczono, jak w punkcie I wyroku.

Z uwagi na to, że powód był zwolniony od kosztów sądowych, a pozwany uznał żądanie pozwu przy pierwszej czynności procesowej, to w ocenie Sądu nie było podstaw, aby obciążać pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi. Uwzględniając sytuację materialną powoda Sąd odstąpił od obciążania go obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, który uznał powództwo. Sąd miał na względzie także okoliczność, że powód jedynie w drodze orzeczenia Sądu mógł uzyskać pewność co do wygaśnięcia jego obowiązku alimentacyjnego wobec syna.

W związku z powyższym – na podstawie art. 102 k.p.c. – orzeczono, jak w punkcie I wyroku.