Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SW 47/15
POSTANOWIENIE
Dnia 16 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maciej Pacuda (przewodniczący)
SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z protestu K. P.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
przy udziale:
1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 16 czerwca 2015 r.,
postanawia:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
K. P. wniosła w ustawowym terminie do Sądu Najwyższego protest
przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Uzasadniając
swój protest wskazała, że ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz.U.
Nr 21, poz. 112, ze zm.), na podstawie której odbyły się wybory 24 maja 2015 r. nie
spełnia podstawowych wymogów opisanych w Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej, tj. nie została uznana przed jej wydaniem przez Trybunał Konstytucyjny za
zgodną z Konstytucją RP. Autorka protestu wniosła o stwierdzenie nieważności
wyborów, a także o złożenie przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
wniosku do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o kontrolę zgodności całości
2
ustawy – Kodeks wyborczy z Konstytucją RP. Wnosząca protest wniosła także o to,
by sędziowie którzy go rozpatrują złożyli, na wypadek ewentualnego stwierdzenia w
przyszłości, że nienależycie rozpatrzyli jej sprawy lub Kodeks wyborczy narusza jej
konstytucyjne prawa, oświadczenia o zobowiązaniu do wypłaty odszkodowania w
wysokości 50.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wydania decyzji w
przedstawionych przez nią sprawach.
Prokurator Generalny Przedstawiając oraz Państwowa Komisja Wyborcza,
przestawiając swoje stanowiska w przedmiocie protestu wnieśli o pozostawienie go
bez dalszego biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zasady wnoszenia protestów wyborczych określa ustawa z dnia 5 stycznia
2011 r. Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2011 r. Nr 21, poz. 112 ze zm.). Zgodnie z
art. 82 § 1 tej ustawy, przeciwko ważności wyborów, ważności wyborów w okręgu
lub wyborowi określonej osoby może być wniesiony protest z powodu:
1) dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w rozdziale
XXXI Kodeksu karnego, mającego wpływ na przebieg głosowania, ustalenie
wyników głosowania lub wyników wyborów lub 2) naruszenia przepisów kodeksu
dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów,
mającego wpływ na wynik wyborów. Wszelkie inne zarzuty stanowią wyjście poza
przewidziany Kodeksem wyborczym przedmiot protestu, co czyni go
niedopuszczalnym (postanowienie Sądu Najwyższego z 13 listopada 2007 r.,
III SW 30/07, niepublikowany).
Określając wymagania formalne protestu, art. 321 § 3 Kodeksu wyborczego
stanowi, że wnoszący protest przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej
powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na
których opiera swoje zarzuty. Dowodami w sprawie z protestu wyborczego są takie
środki, które świadczą o istnieniu lub nieistnieniu pewnych faktów i które zarazem
umożliwiają przekonanie, że zarzucane w proteście działanie lub zaniechanie jest
przestępstwem przeciwko wyborom w myśl przepisów Kodeksu karnego albo
postępowaniem sprzecznym z przepisami wyborczymi dotyczącymi głosowania,
3
ustalania wyników głosowania i wyników wyborów (postanowienie Sądu
Najwyższego z 18 października 2001 r., III SW 85/01, niepubl.). Wszelkie inne
zarzuty, w tym, na przykład dotyczące własnej oceny przepisów wyborczych,
stanowią wyjście poza przewidziany Kodeksem wyborczym przedmiot protestu, co
czyni go niedopuszczalnym (postanowienie SN z 13 listopada 2007 r., III SW 30/07,
niepubl.).
Zgodnie z art. 322 § 1 Kodeksu wyborczego Sąd Najwyższy pozostawia bez
dalszego biegu protest niespełniający warunków określonych w art. 321
(por. postanowienia Sądu Najwyższego: z 12 października 2000 r., III SW 19/00,
niepubl.; z 13 października 2000 r., III SW 25/00, niepubl., z 17 października
2000 r., III SN 53/00, niepubl.; z 18 października 2001 r., III SW 43/01, niepubl.).
Zarzuty przedstawione przez wnoszącą protest nie mieszczą się w
przedmiocie protestu określonym w art. 321 Kodeksu wyborczego. Podkreślenia
wymaga, że protest powinien dotyczyć przede wszystkim okoliczności związanych
bezpośrednio z samym wyborem Prezydenta RP. Tymczasem podniesione przez
wnoszącą protest zarzuty w ogóle nie są zarzutami naruszenia konkretnych
przepisów Kodeksu wyborczego ani zarzutami popełnienia konkretnego
przestępstwa przeciwko wyborom Prezydenta RP.
Z tych względów, na podstawie art. 322 § 1 w związku z art. 321 § 3 oraz
art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego postanowiono o pozostawieniu protestu
wyborczego bez dalszego biegu.

III SW 47/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia