Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 254/15
POSTANOWIENIE
Dnia 27 sierpnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie z wniosku Z. G.
o odszkodowanie i zadośćuczynienie za tymczasowe aresztowanie w sprawie
Sądu Okręgowego w L.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 27 sierpnia 2015 r.,
kwestii dopuszczalności rozpoznania kasacji pełnomocnika wnioskodawcy od
wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 20 stycznia 2015 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w L.
z dnia 30 września 2014 r.,
p o s t a n o w i ł
na podstawie art. 531 § 1 k.p.k. w zw. z art. 530 § 2 k.p.k.
pozostawić bez rozpoznania kasację pełnomocnika Z. G.
UZASADNIENIE
Kasacja to nadzwyczajny środek zaskarżenia, który w ściśle określonych
ustawą przypadkach może być wniesiony przez stronę lub podmioty specjalne
wymienione w art. 521 k.p.k. od prawomocnych orzeczeń wydanych w sprawach
karnych. Strona wnosi kasację do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu
odwoławczego, który wydał zaskarżony kasacją prawomocny wyrok kończący
postępowanie. Termin do wniesienia kasacji przez stronę wynosi 30 dni od daty
doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Prezes sądu odwoławczego, do którego
2
wniesiono kasację bada, czy kasacja wniesiona została przez osobę uprawnioną i
w ustawowym terminie; sprawdza, czy kasacja jest dopuszczalna w danej sprawie,
czy oparto ja na podstawach określonych w art. 523 § 1 k.p.k. oraz dokonuje
kontroli kasacji pod kątem spełniania przez nią wymagań formalnych. Obowiązki
takie nakłada na prezesa sądu, do którego wniesiono kasację przepis art. 530 § 2
k.p.k.
Prawidłowość kontroli dokonanej przez prezesa sądu odwoławczego
podlega jeszcze badaniu przez sąd, który rozpoznawać ma przyjętą już kasację, to
jest przez Sąd Najwyższy. Zgodnie z art. 531 § 1 k.p.k., jeżeli kasacja nie
odpowiada wymogom określonym w art. 530 § 2 k.p.k. Sąd Najwyższy pozostawia
ją bez rozpoznania mimo wcześniejszego przyjęcia. Jednym z przepisów
wymienionych w art. 530 § 2 k.p.k. określających wymogi, które badane są najpierw
przez prezesa sądu odwoławczego, a następnie przez Sąd Najwyższy jest
sprawdzenie okoliczności, o których mowa w art. 120 § 2 k.p.k. Przepis ten dotyczy
sytuacji, w której wniesione pismo procesowe nie odpowiada wymogom formalnym,
a strona wezwana do usunięcia braku w terminie 7 dni nie uzupełnia braku w
wyznaczonym terminie. Wówczas pismo to uznaje się za bezskuteczne, o czym
poucza się stronę wzywając do uzupełnianie braku.
Jednym z braków formalnych pisma procesowego jest brak opłaty
wyznaczonej odrębnymi przepisami. W przedmiotowej sprawie wnioskodawca
ubiegał się o zwolnienie od opłaty od kasacji. Sąd Apelacyjny postanowieniem z
dnia 13 maja 2015 r. nie uwzględnił wniosku Z. G. (k. 702 akt). Po wydaniu
postanowienia wezwano Z. G. i jego pełnomocnika do usunięcia braku formalnego
kasacji przez uiszczenie opłaty w terminie 7 dni pod rygorem odmowy przyjęcia
kasacji (k. 703 i 705 akt). Pisma zawierające te wezwania zostały doręczone Z. G.
w dniu 21 maja 2015 r. (k. 706) i jego pełnomocnikowi w dniu 22 maja 2015 r.
(k.707 akt). Pismo adresowane do Z. G. odebrane zostało przez dorosłego
domownika, co zgodnie z art. 132 § 2 k.p.k. oznacza, że doręczenie było
prawidłowe.
Zgodnie z brzmieniem art. 123 § 1 k.p.k. do biegu terminu nie wlicza się
dnia, od którego liczy się dany termin. Termin 7 dniowy określony w pismach
skierowanych do Z. G. i jego wnioskodawcy mijał zatem odpowiednio w dniach 28
3
maja i 29 maja 2015 r. Tymczasem uiszczenia opłaty dokonano w dniu 1 czerwca
2015 r., co wynika z potwierdzenia przelewu (k. 709 akt). Prezes Sądu
Apelacyjnego powinien w tej sytuacji uznać, że wniesiona przez pełnomocnika Z.
G. kasacja jest obarczona brakiem formalnym, którego po stosownym wezwaniu
nie usunięto w wyznaczonym terminie. Konsekwencją tego uznania powinno być
wydanie na podstawie art. 530 § 2 k.p.k. zarządzenia o odmowie przyjęcia kasacji.
Wobec faktu, że kasacja pełnomocnika wnioskodawcy została jednak
przyjęta zarządzeniem z dnia 8 czerwca 2015 r. i wpłynęła do Sądu Najwyższego,
stosownej kontroli prawidłowości przyjęcia kasacji dokonał na podstawie art. 531 §
1 k.p.k. Sąd Najwyższy.
Przytoczone fakty i wskazane dokumenty świadczą o tym, że kasacja
pełnomocnika Z. G. nie została opłacona w terminie mimo stosownego wezwania.
Postępowanie kasacyjne jest postępowaniem sformalizowanym, a termin z art. 120
§ 1 k.p.k. nie jest terminem zawitym, co oznacza, że czynność procesowa
dokonana po jego upływie jest bezskuteczna i nie można terminu tego przywrócić w
trybie przewidzianym w art. 126 k.p.k.
Z powyższych względów konieczne było pozostawienie kasacji
pełnomocnika Z. G. bez rozpoznania.