Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 37/15
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku D. T.
przy uczestnictwie R. T.
o umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym uczestniczki R.T. bez zgody,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 lutego 2016 r.,
na skutek skargi uczestniczki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego
w K.
z dnia 15 października 2013 .,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 15 października 2013 r. Sąd Rejonowy orzekł o
potrzebie umieszczenia uczestniczki w szpitalu psychiatrycznym bez jej zgody.
Postanowienie to uczestniczka zaskarżyła skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia –
zgodnie z art. 4241
§ 1 i art. 5191
§ 1 k.p.c. – przysługuje m.in. wtedy, gdy zmiana
lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia nie było i nie jest możliwe. Zgodnie z art.
4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżąca musi to wykazać.
Skarżąca tylko zdawkowo o tym nadmieniła w skardze, wskazując m.in. na
brak ustawowej podstawy do wniesienia skargi o wznowienie postępowania.
Jednocześnie całą skargę skarżąca oparła na zarzucie nieważności postępowania
z powodu pozbawienia możności działania, co – zgodnie z art. 401 pkt 2 w związku
z art. 524 i 13 § 2 k.p.c. – stanowi podstawę wznowienia. Skarżąca nie wykazała,
czy wniosła skargę o wznowienie i jak się zakończyło postępowanie, a jeżeli nie –
dlaczego tego nie zrobiła.
Z tych przyczyn skarga jest dotknięta tzw. brakiem istotnym, konstrukcyjnym
(art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.), nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania
braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
dbkc