I CSK 170/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-07-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 170/13
POSTANOWIENIE
Dnia 10 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 października 2012 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset)
tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a mającymi
swoje źródło w interesie publicznym, w szczególności przez zapewnienie jednolitej
wykładni i stosowania prawa.
Skarga kasacyjna powoda J. K. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26
października 2012 r. zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem
się na potrzebę wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości
oraz występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego. Analiza wniosku o
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi jednakże
do stwierdzenia, że wskazane przez skarżącego podstawy przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania nie zachodzą. Brak jest także podstaw by przyjąć, że w
sprawie miała miejsce nieważność postępowania.
Powoływanie się przez skarżącego na występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego wymaga odpowiedniego sformułowania tego zagadnienia,
wskazania przepisów prawa, na których tle zagadnienie się wyłoniło oraz
przedstawienia argumentacji jurydycznej uzasadniającej możliwość rozbieżnych
ocen prawnych oraz istotności tego zagadnienia. Rozstrzygnięcie zagadnienia
prawnego o znaczeniu uniwersalnym, musi mieć jednocześnie także znaczenie dla
sposobu rozstrzygnięcia sprawy, w której zagadnienie powstało.
Argumentacja prawna powołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz przedmiot przedstawionych
zagadnień dotyczących kwestii czy przepis ustawy może mieć charakter wyłącznie
3
deklaratoryjny, jakie reguły wykładni przepisów pozwalają stwierdzić istnienie
obowiązku wydania aktu normatywnego i czy zaniechaniem legislacyjnym może
być stworzenie przez ustawodawcę regulacji niepełnej, nie pozwala zaś przyjąć,
aby zagadnienia te mogły - z punktu widzenia okoliczności rozstrzyganej sprawy -
być uznane za istotne zagadnienie prawne w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Zagadnienia te zostały sformułowane w związku z regulacją zawartą w art. 7
ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych
zasobów naturalnych kraju. Zostały one dostatecznie wyjaśnione przez Sąd
Najwyższy między innymi w wyrokach z dnia 29 czerwca 2012 r, I CSK 547/11
i z dnia 6 września 2012 r., I CSK 59/12. W judykaturze przyjmuje się zaś, że nie
istnieje potrzeba wykładni przepisów prawa ani nie występuje istotne zagadnienie
prawne, jeżeli Sąd Najwyższy na ten temat wyraził już swój pogląd we
wcześniejszym orzecznictwie, a nie zachodzą okoliczności uzasadniające zmianę
tego poglądu.
Uwzględniając powyższe brak jest również podstaw do uznania, że istnieje
potrzeba wykładni art. 7 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r., w zakresie wskazanym przez
skarżącego, przy uwzględnieniu, że stosownie do art. 3989
§ 1 pkt 2 k.p.c. przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania uzasadnia jedynie potrzeba dokonania wykładni
przepisów prawa będąca następstwem rozbieżności w orzecznictwie sądów lub
spowodowana poważnymi wątpliwości przy ich interpretacji.
Z tych względów w przedmiocie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania orzeczono jak w treści postanowienia (art.3989
§ 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 października 2012 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset)
tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a mającymi
swoje źródło w interesie publicznym, w szczególności przez zapewnienie jednolitej
wykładni i stosowania prawa.
Skarga kasacyjna powoda J. K. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26
października 2012 r. zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem
się na potrzebę wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości
oraz występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego. Analiza wniosku o
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi jednakże
do stwierdzenia, że wskazane przez skarżącego podstawy przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania nie zachodzą. Brak jest także podstaw by przyjąć, że w
sprawie miała miejsce nieważność postępowania.
Powoływanie się przez skarżącego na występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego wymaga odpowiedniego sformułowania tego zagadnienia,
wskazania przepisów prawa, na których tle zagadnienie się wyłoniło oraz
przedstawienia argumentacji jurydycznej uzasadniającej możliwość rozbieżnych
ocen prawnych oraz istotności tego zagadnienia. Rozstrzygnięcie zagadnienia
prawnego o znaczeniu uniwersalnym, musi mieć jednocześnie także znaczenie dla
sposobu rozstrzygnięcia sprawy, w której zagadnienie powstało.
Argumentacja prawna powołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz przedmiot przedstawionych
zagadnień dotyczących kwestii czy przepis ustawy może mieć charakter wyłącznie
3
deklaratoryjny, jakie reguły wykładni przepisów pozwalają stwierdzić istnienie
obowiązku wydania aktu normatywnego i czy zaniechaniem legislacyjnym może
być stworzenie przez ustawodawcę regulacji niepełnej, nie pozwala zaś przyjąć,
aby zagadnienia te mogły - z punktu widzenia okoliczności rozstrzyganej sprawy -
być uznane za istotne zagadnienie prawne w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Zagadnienia te zostały sformułowane w związku z regulacją zawartą w art. 7
ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych
zasobów naturalnych kraju. Zostały one dostatecznie wyjaśnione przez Sąd
Najwyższy między innymi w wyrokach z dnia 29 czerwca 2012 r, I CSK 547/11
i z dnia 6 września 2012 r., I CSK 59/12. W judykaturze przyjmuje się zaś, że nie
istnieje potrzeba wykładni przepisów prawa ani nie występuje istotne zagadnienie
prawne, jeżeli Sąd Najwyższy na ten temat wyraził już swój pogląd we
wcześniejszym orzecznictwie, a nie zachodzą okoliczności uzasadniające zmianę
tego poglądu.
Uwzględniając powyższe brak jest również podstaw do uznania, że istnieje
potrzeba wykładni art. 7 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r., w zakresie wskazanym przez
skarżącego, przy uwzględnieniu, że stosownie do art. 3989
§ 1 pkt 2 k.p.c. przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania uzasadnia jedynie potrzeba dokonania wykładni
przepisów prawa będąca następstwem rozbieżności w orzecznictwie sądów lub
spowodowana poważnymi wątpliwości przy ich interpretacji.
Z tych względów w przedmiocie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania orzeczono jak w treści postanowienia (art.3989
§ 2 k.p.c.).