Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 81/04
POSTANOWIENIE
Dnia 22 lipca 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa M. i M. małżonków K.
przeciwko W. i Z. małżonkom D.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 lipca 2004 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 21 stycznia 2004 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie w części odrzucającej wnioski
powodów o przywrócenie terminu oraz o doręczenie odpisu
wyroku z uzasadnieniem.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2004 r. Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił
wnioski powodów o przywrócenie terminu do złożenie wniosku o doręczenie odpisu
wyroku z dnia 17 października 2003 r. z uzasadnieniem, oraz o doręczenie odpisu
tego wyroku.
W jego uzasadnieniu wskazał, że skoro powodowie upatrują przyczyny
uchybienia terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia tylko
w niewłaściwym działaniu ich pełnomocnika, ten zaś przyznał, że nie miał żadnych
przeszkód do terminowego złożenia wniosku poza własną oceną
o bezpodstawności ewentualnej kasacji, co potwierdzają dokonane ustalenia, to
skutki uchybienia obciążają powodów. W tym stanie rzeczy powodowie nie mogą
żądać przywrócenia terminu, zatem ich wniosek jest niedopuszczalny i podlega
odrzuceniu na podstawie art. 171 k.p.c. To z kolei prowadzi do odrzucenia
spóźnionego, bo złożonego dopiero w dniu 12 grudnia 2003 r. wniosku o
doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem.
Powyższe postanowienie zaskarżone zostało przez powodów w części
orzekającej o odrzuceniu wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem.
W zażaleniu skarżący zarzucili naruszenie art. 171 k.p.c. przez błędne jego
zastosowanie polegające na przyjęciu, że wniosek powodów o przywrócenie
terminu jest niedopuszczalny z mocy ustawy i jako taki podlega odrzuceniu, gdy
tymczasem podlegał on merytorycznemu rozpoznaniu. Na podstawie art. 380 k.p.c.
wnieśli o rozpoznanie postanowienia Sądu Okręgowego w przedmiocie odrzucenia
wniosku powodów o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem oraz o jego uchylenie, a w konsekwencji o uchylenie
postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku
z uzasadnieniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie rozstrzyga dwie odrębne kwestie związane
z różnymi czynnościami procesowymi, a to z wnioskiem o przywrócenie terminu
3
do złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem, oraz
z wnioskiem o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem. Formalna skuteczność
wniesionego zażalenia zależy od skuteczności wniosku o przywrócenie terminu,
dlatego też podniesione przez skarżących zarzuty odnośnie do rozstrzygnięcia
o odrzuceniu wniosku o przywróceniu terminu, podlegają – zgodnie z wnioskiem
zażalenia – kontroli Sądu Najwyższego w pierwszej kolejności.
Zgodnie z art. 171 k.p.c. wniosek o przywrócenie terminu podlega
odrzuceniu gdy jest spóźniony lub niedopuszczalny z mocy ustawy, co ma miejsce,
gdy z przepisu ustawy wynika jego bezprzedmiotowość (art. 171 k.p.c.). Brak winy
w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej stanowi merytoryczną
przesłankę oceny wniosku o przywrócenie terminu. Stosownie do art. 168 § 1 k.p.c.
sąd może uwzględnić wniosek strony o przywrócenie uchybionego terminu do
dokonania czynności procesowej jedynie wówczas gdy uchybienie to nastąpiło bez
jej winy. W razie stwierdzenia przez sąd braku tej przesłanki wniosek podlega
oddaleniu. Pojecie winy należy rozumieć szeroko rozciągając je także na
pełnomocnika. Jeżeli zatem strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, to
przy ustalaniu jej winy należy mieć na uwadze zarówno działania pełnomocnika jak
i zaniechania osób, którymi się on posługuje. Obciążają one samą stronę i nie
uwalniają jej od winy w niezachowaniu terminu.
W tej sytuacji odrzucenie wniosku o doręczenie powodom wyroku
z uzasadnieniem w następstwie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu trafnie
ocenione zostało w zażaleniu jako wadliwe. Nie można także odmówić racji
skarżącym, o ile podnoszą, że ocena zasadności wniosku o przywrócenie terminu
powinna uwzględniać jego podstawy faktyczne, także w zakresie innych
wskazanych w nim, a nie rozpoznanych przez Sąd Okręgowy, przyczyn
niedotrzymania terminu, związanych z niedyspozycja chorobowa powodów.
Powyższe względy uzasadniają uchylenie zaskarżonego postanowienia
w odniesieniu do obu zawartych w nim orzeczeń (art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397
§ 2 k.p.c. i art. 39318
§ 3 k.p.c.).