Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

A. K. w dniu 22 lipca 2016r. wniosła skargę na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową C. - Północ w C. w związku ze złożeniem przez nią w dniu 7 lipca 2016r. zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w sprawie składania przez J. C., A. Ż. i Z. R. fałszywych zeznań w okresie od 19.11.2015r. do dnia 11.02.2016r. w toku postępowania I 1RC 173/15 Sądu Okręgowego w Częstochowie, tj. o czyn z art. 233§1k.k. Skarżąca podniosła, iż pomimo złożenia przez nią zawiadomienia o składaniu fałszywych zeznań w ramach postępowania prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Częstochowie prokuratura nie podjęła postępowania, choć działania osób mających składać fałszywe zeznania wpływają na sposób, bieg i ewentualnie rozstrzygnięcie w jej sprawie o rozwód, czym naruszono jej prawo do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie.

Prokurator Okręgowy w Częstochowie na podstawie art. 10ust.3 ustawy z dnia 17.06.2004r. zgłosił swój udział w sprawie oraz wniósł o odrzucenie skargi. Podniósł, iż autorka skargi nie jest stroną postępowania, ani też osobą pokrzywdzoną w rozumieniu art. 49§1k.p.k., w związku z czym nie jest osobą uprawnioną do wniesienia skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wywiedziona przez A. K. skarga o stwierdzenie, iż w sprawie PR 1 Ds. (...).2016r. prowadzonej przez Prokuraturę Rejonowa C.-Północ w C. nastąpiła przewlekłość postępowania podlegać musi odrzuceniu.

Zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki uprawnionym do wniesienia skargi na przewlekłość w postępowaniu karnym jest strona oraz pokrzywdzony, nawet jeśli nie jest stroną. Postępowanie o sygn. PR 1 Ds. (...).2016 Prokuratury C. – Północ w C. jest prowadzone aktualnie w fazie „in rem” i dotyczy występku składania fałszywych zeznań w okresie od 19.11.2015r. do dnia 11.02.2016r. w toku postępowania I 1RC 173/15 Sądu Okręgowego w Częstochowie, tj. w sprawie przestępstwa z art. 233§1k.k.

Pojęcie osoby pokrzywdzonej należy zaś rozumieć zgodnie z dyspozycją art. 49k.p.k., który to przepis stanowi, iż pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Doktryna, ale i dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego, dość jednolicie opowiadają się za materialną definicją pokrzywdzonego, relatywizując pojęcie pokrzywdzonego jedynie do zespołu znamion przestępstwa będącego przedmiotem postępowania, aczkolwiek w niektórych orzeczeniach (np. uchwała Sądu Najwyższego w dnia 21.10.2003r., (...) 29/03, OSNKW 2003/11-12/94) Sąd Najwyższy dopuszcza możliwość uznania za pokrzywdzonego także osoby, której dobra prawne zostały bezpośrednio naruszone lub zagrożone czynem sprawcy nie wynikającym bezpośrednio ze znamion przyjętej kwalifikacji, ale tylko wtedy, gdy czyn ten wyczerpuje jednocześnie znamiona określone w innym przepisie. Tymczasem przedmiotem ochrony przepisu art. 233§1k.k. jest dobro wymiaru sprawiedliwości, a więc dobro o charakterze ogólnym. Nie sposób jest zaś dopatrzeć się, by czyn objęty dotychczasowym postępowaniem przygotowawczym, poza godzeniem w dobro natury ogólnej, jakim jest prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości w szerokim tego słowa znaczeniu, naruszał bezpośrednio także indywidulne interesy wnoszącej skargę na przewlekłość postępowania, przy czym owe naruszenie miałoby również stanowić czyn karalny o innej kwalifikacji, stanowiący chociażby przestępstwo współukarane wobec przestępstwa objętego głównym przedmiotem śledztwa.

W tych okolicznościach skarga wniesiona przez A. K. podległa, zgodnie z treścią art. 9ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki odrzuceniu, zaś uiszczoną przez skarżącą opłatę w kwocie 100 zł należało, zgodnie z treścią art. 17ust,.3, zwrócić wnoszącej skargę.

Nie mniej jednak, na marginesie stwierdzić też trzeba, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, by w ramach postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową C. -Północ w C., a zainicjowanego przez skarżącą czynności podejmowane były ze zwłoką. Wskazać bowiem trzeba, iż A. K. zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożyła w dniu 5 lipca 2016r. Choć art. 305k.p.k. stanowi, iż niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o przestępstwie organ powołany do prowadzenia postępowania przygotowawczego obowiązany jest wydać postanowienie o wszczęciu bądź o odmowie wszczęcia, lecz wyłącznie pod warunkiem, iż nie zachodzą w sprawie przesłanki określone w art. 307 §1k.p.k.. Jeżeli bowiem zachodzi potrzeba, można żądać uzupełnienia w wyznaczonym terminie danych zawartych w zawiadomieniu o przestępstwie lub dokonać sprawdzenia faktów w tym zakresie. W tym wypadku postanowienie o wszczęciu śledztwa albo i odmowie wszczęcia należy wydać najpóźniej w terminie 30 dni od otrzymania zawiadomienia. Uwzględniwszy zaś bardzo lakoniczną treść zawiadomienia o przestępstwie złożonego przez A. K., ale i przede wszystkim celem sprawdzenia kluczowych faktów w tym zakresie, jak choćby tego, czy w ogóle jest zarejestrowana w Sądzie Okręgowym w Częstochowie sprawa o rozwód pod wskazywaną przez zawiadamiającą sygn. akt I 1RC 173/15, oraz czy J. C., A. Ż. oraz Z. R. składali zeznania w tej sprawie zeznania niezbędnym było podjęcie czynności sprawdzających w postaci zapoznania się z aktami tej sprawy. W związku z tą okolicznością, iż akta sprawy rozwodowej nie mogły być wypożyczone wobec ich przesłania do Sądu Apelacyjnego z zażaleniem i wyznaczenia posiedzenia na dzień 18.08.2016r. , ta okoliczność wpłynęła w sposób obiektywny na niemożność niezwłocznego wszczęcia postępowania przygotowawczego. Co jednakże istotne, w dniu 1 sierpnia 2016r. śledztwo w sprawie składania fałszywych zeznań zostało wszczęte, a więc dochowany został termin do dokonania tej czynności procesowej określony w art. 307§1k.p.k. W tych okolicznościach nie można dopatrzeć się przewlekłości postępowania w sprawie.

Na oryginale właściwy(e) podpis(y)

Za zgodność

Sekretarz:

POUCZENIE : na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje.