Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 października 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Piotrowska

Protokolant: staż. (...)

po rozpoznaniu w dniu 07 października 2016 roku w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w K.

przeciwko A. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. M. na rzecz powoda (...) z siedzibą w K. kwotę 48.682,48 zł (czterdzieści osiem tysięcy sześćset osiemdziesiąt dwa złote czterdzieści osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 23.000,00 zł od dnia 7 listopada 2015 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.852,00 zł (cztery tysiące osiemset pięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 301/16

UZASADNIENIE

Powód (...) w K. domagał się wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla i orzeczenia, aby pozwana A. M. zapłaciła na rzecz powoda kwotę 48.682,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 23.000 zł od dnia 10 października 2012 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesowymi, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż powód nabył od (...) S. A. wierzytelność przysługującą przeciwko pozwanej, wynikającą z umowy kredytowej, a zabezpieczoną wekslem in blanco, opatrzonym klauzulą „nie na zlecenie”. Powód pismem z dnia 16 października 2015 r. zawiadomił pozwaną o wypełnieniu weksla zgodnie z porozumieniem wekslowym i wezwał ją do jego wykupu. Pozwana nie wykupiła weksla i wezwanie do zapłaty pozostawiła bez odpowiedzi.

Zarządzeniem z dnia 24 lutego 2016 r. Przewodniczący stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i sprawę skierowano do postępowania zwykłego.

Pozwana nie zajęła stanowiska w nin. sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 22. 11. 2007 r. pomiędzy (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną w W. a A. M. została zawarta umowa kredytu gotówkowego. Pozwana nie spłacała należności zgodnie z umową, skutkiem czego umowa została wypowiedziana.

Bezsporne, nadto: wniosek o udzielenie kredytu – k. 45-50, umowa kredytu – k. 55-57

Zabezpieczenie umowy stanowił weksel własny in blanco podpisany w miejscu na podpis wystawcy przez A. M.. Zgodnie z deklaracją wekslową z dnia 22 listopada 2007 r., pozwana upoważniła bank do uzupełnienia weksla w każdym czasie na sumę odpowiadającą jej zadłużeniu wobec banku z tytułu umowy kredytu, łącznie z odsetkami, prowizją i kosztami oraz weksel ten opatrzyć datą płatności według swego uznania, zawiadamiając pozwaną najpóźniej na 7 dni przed terminem płatności listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Weksel mógł być uzupełniony klauzulą „nie na zlecenie”.

Bezsporne, nadto: weksel – k. 42, deklaracja wekslowa – k. 43

Pozwana nie spłacała zobowiązań wynikających z umowy kredytu, które na dzień 10 października 2012 r. wynosiły łącznie (...)zł, w tym 23.000 zł należności głównej.

Bezsporne, nadto: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 63

Wierzytelność wynikająca z ww. umowy kredytu została sprzedana na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej przez (...) (...) w K. z (...) S. A. w W. w dniu 24 września 2012 r. Powód zawarł także z bankiem umowę o przelew wierzytelności wekslowej, na mocy której bank scedował na powoda także swoją wierzytelność wekslową wobec pozwanej.

Bezsporne, nadto: umowa cesji wraz z załącznikiem – k. 22-39, umowa o przelew wierzytelności wekslowej – k. 40-41

Powód wypełnił weksel na kwotę 48.682,48 zł, jednakże nie wpisał na wekslu daty jego płatności. Pismem z dnia 16 października 2015 r. zawiadomił pozwaną o umowie przelewu wierzytelności, wypełnieniu weksla in blanco oraz wezwał ją do wykupu weksla w terminie 7 dni od dnia otrzymania pisma, jednakże bezskutecznie.

Bezsporne, nadto: weksel – k. 42, pismo z 16. 10. 2015 r. – k. 44

Sąd zważył, co następuje:

Pozwana, pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawiła się na nią, a nadto, pomimo zobowiązania do złożenia odpowiedzi na pozew, nie złożyła tejże. Wobec powyższego na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wydano wyrok zaoczny.

Powództwo było zasadne w przeważającej części i w tym zakresie zasługiwało na uwzględnianie.

W niniejszej sprawie powód domagał się wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym w oparciu o weksel, Sąd skierował sprawę do postępowania zwykłego z uwagi powzięcie wątpliwości co do żądania powoda w zakresie daty początkowej naliczania odsetek (od dnia10 października 2012 r.).

Wystawiony przez pozwaną weksel, został przez powoda wypełniony bez oznaczania terminu płatności.

Zgodnie z art. 102 prawa wekslowego, weksel własny bez oznaczenia terminu płatności uważa się za płatny za okazaniem.

Powód wezwał pozwaną do wykupu weksla w terminie 7 dni oraz poinformował ją o jego wypełnieniu pismem z dnia 16 października 2015 r.

W związku z powyższym brak było podstaw do zasądzania na rzecz powoda odsetek naliczanych przed dniem doręczenie przedmiotowego wezwania. Z uwagi na fakt, że powód nie przedstawił dowodu jego odbioru przez pozwaną, Sąd doliczył dwa tygodnie na obieg korespondencji uznając, że pismo zostało doręczone pozwanej 30 października 2015 r., a w konsekwencji należne są odsetki naliczane od 7 dnia po tej dacie, to jest od dnia 7 listopada 2015 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd oddalił powództwo w zakresie żądania zapłaty odsetek od dnia 10 października 2012 r. do dnia 6 listopada 2015 r., o czym orzekł w punkcie II wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...) C (...)

2.  (...)

3.  (...)