Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Wojtasiński - sprawozdawca

Sędziowie SO Danuta Lesiewska

SR del. do SO Katarzyna Chart

Protokolant sekr. sądowy Dominika Marcinkowska

przy udziale Jarosława Bittnera - Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 roku

sprawy T. M.

oskarżonego z art. 178a§1 i 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 28 maja 2013 roku sygn. akt XVI K 2153/12

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną; zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 28 maja 2013r. w sprawie sygn. akt XVI K 2153/12 oskarżony T. M.został uznany za winnego tego, że w dniu 17 czerwca 2012r. około godz.21:15 w miejscowości N. (...)jako kierujący samochodem osobowym marki (...) nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości przy zawartości I badanie 0,50 mg/l, II badanie o,47 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo podobne,

tj. przestępstwa z art.178a§1 kk i za to na mocy tegoż przepisu skazany został na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie tytułem próby warunkowo zawieszono na okres lat trzech.

Na podstawie art.71§1 kk wymierzono oskarżonemu karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 zł.

Na podstawie art.42§2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat dwóch.

Na podstawie art.49§2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 1.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Na podstawie art.63§1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania go w sprawie w dniu 17 czerwca 2012r., przyjmując iż jest on równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Na podstawie art.63§2 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 17 czerwca 2012r.

Wymierzono oskarżonemu opłatę w kwocie 430 zł i obciążono go pozostałymi kosztami sądowymi.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca oskarżonego w części dotyczącej orzeczenia o karze, zarzucając rażącą jej niewspółmierność i wniósł o jego zmianę poprzez wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju i orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których prowadzenia jest potrzebne prawo jazdy kat. B, mając na uwadze fakt, iż oskarżony jest zawodowym kierowcą i orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych pozbawi go prawa wykonywania zawodu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zarzuty podniesione w apelacji

w sposób oczywisty nie zasługiwały na uwzględnienie.

Sąd I instancji przy wymiarze kary oskarżonemu miał na względzie wszystkie okoliczności łagodzące, jak i obciążające oskarżonego, zostały one wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, sąd odwoławczy w pełni je podzielając, powołuje się na nie, nie zachodzi więc potrzeba ich szczegółowego powtarzania. Stwierdzić należy, iż orzeczona wobec oskarżonego kara jest karą surową, jednakże współmierną do stopnia jego zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, który jest znaczny. Podkreślić należy, iż oskarżony znajdował się w stosunkowo znacznym stopniu nietrzeźwości, został zatrzymany przez patrol policyjny, bowiem popełnił wykroczenie drogowe polegające na wyprzedzaniu innego pojazdu w niedozwolonym miejscu. Przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu w tej sytuacji nie może stanowić okoliczności łagodzącej, bowiem oczywistym był fakt, iż czyn ten popełnił. Okoliczność, iż oskarżony jest zawodowym kierowcą nie może stanowić istotnej okoliczności łagodzącej, wręcz przeciwnie, w ocenie sądu odwoławczego okoliczność ta może być uznana za okoliczność obciążającą, jako kierowca zawodowy winien w sposób szczególny przestrzegać zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a tego nie czynił, prowadził samochód będąc w znacznym stanie nietrzeźwości i tym samym ponosi konsekwencje określone w wyżej cytowanym wyroku.

Mając powyższe na uwadze, zaskarżony wyrok jako słuszny, utrzymano w mocy.

Z uwagi na trudną sytuację finansową oskarżonego, zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając Skarb Państwa poniesionymi wydatkami.