Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 r. w O. (...)

na rozprawie sprawy z powództwa Izby Celnej w O.

przeciwko A. K.

o zwrot składników umundurowania

I zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powódki Izby Celnej w O. kwotę 2726,68 złotych ( dwa tysiące siedemset dwadzieścia sześć 68/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty,

II zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1200 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

IV Pm 94/16

UZASADNIENIE

Powód Izba Celna w O. w pozwie skierowanym przeciwko A. K. wniosła o zasądzenie od pozwanej kwoty 2726,68 złotych .

Wskazano, że pozwana została zwolnione ze służby na podstawie art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27.08.2009r. o Służbie Celnej. W okresie 10.12.2012r. do 17.01.2014r. pozwana pobrała składniki umundurowania na kwotę 3455,90 zł. W przypadku zwolnienia ze służby m.in. z przyczyn, o których mowa w art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27.08.2009r. o Służbie Celnej funkcjonariusz jest zobowiązany do zwrotu równowartości składników umundurowania. Wysokość równowartości składników umundurowania do zwrotu wynosi 2726,68 zł.

Pozwana A. K. wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu podniesiono, iż podczas rozmowy telefonicznej z M. J. ustalono, że zamiast zwrotu równowartości umundurowania zostanie zrobiony zwrot tych składników do Centralnego Magazynu Mundurowego w R.. W związku z tym pozwana zwróciła umundurowania w Oddziale Celnym w G.. Z przyczyn od strony niezależnych odmówiono w Centralnym Magazynie przyjęcia składników umundurowania i odesłane je do Izby Celnej w O.. Pozwana zakwestionowała wysokości dochodzonego roszczenia, gdyż kwoty podane w rozliczeniu załączonym przez stronę powodową są znacznie zawyżone i brak jest dowodów, na podstawie których powód przyjął takie wartość składników umundurowania.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana pełniła służbę w Izbie Celnej w O. w okresie od 29.06.2009r. do dnia 16.04.2015r. Stosunek służbowy ustał w wyniku zwolnienia ze służby na podstawie art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27.08.2009r. o Służbie Celnej.

( dowód: świadectwo pracy k. 4-4v)

W okresie służby pozwana odebrała składniki umundurowania o łącznej wartości 3455, 90 zł. Po uwzględnieniu okresu amortyzacji ich wartość wyniosła 2726,68 zł.

( dowód: rozliczenie pracownika k. 6, pisma i faktury k. 31-51)

Pozwana pismem z dnia 18.05.2015r. została zobowiązania do zapłaty kwoty 2726, 68 zł w terminie 14 dni. Następnie pismem z dnia 16.06.2015r. ponownie wezwano pozwaną do uiszczenia wskazanej kwoty w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego pisma.

( dowód: pisma i dowody nadania k. 7-10)

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 131 ust. 2 ustawy z dnia 27.08.2009r. o Służbie Celnej w przypadkach zwolnienia ze służby z przyczyn, o których mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2-10 i 12 oraz art. 105 ust. 1 pkt 1, 2 i 5- 10 , funkcjonariusz jest obowiązany do zwrotu równowartości pieniężnej składników umundurowania, z wyłączeniem zwolnienia funkcjonariusza na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 10 w związku z przejściem na emeryturę albo rentę.

Jak wynika z niekwestionowanych okoliczności, pozwana została zwolniona ze służby w oparciu o przepis art. 105 ust. 1 pkt. 10 ustawy o Służbie Celnej. Tym samym była zobowiązana do zwrotu przedmiotowego umundurowania w świetle powyższego przepisu. Również zgodnie z par. 6 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2011 r.) w przypadku:

1) zwolnienia ze służby, wydalenia ze służby, wygaśnięcia stosunku służbowego albo przekształcenia stosunku służbowego w stosunek pracy na podstawie art. 98 ustawy,

2) zaprzestania wykonywania kontroli w oddziale celnym albo komórce organizacyjnej właściwej w sprawach kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2 lub 3 ustawy,

3) zaprzestania pełnienia służby w komórce organizacyjnej, o której mowa w § 5 ust. 1

- odpowiednio ubiór służbowy, polowy albo specjalny nie podlega zwrotowi do magazynu.

Obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 września 2015 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz. U. z dnia 29 września 2015 r.) przewiduje także w § 4, iż wydane składniki umundurowania nie podlegają zwrotowi do magazynu.

Sąd dokonał swoich ustaleń w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie , w szczególności dokumenty zaoferowane przez stronę powodową . Z przedłożonych dowodów wynika prawidłowość rozliczenia pracownika z tytułu amortyzacji sortów mundurowych pobranych z CMM z dnia 13.05.2015r. Wszystkie podane kwoty znajdują potwierdzenie w fakturach dołączonych przez powoda do pisma procesowego z dnia 15.07.2016r. Z faktur wynikają jednostkowe ceny poszczególnych składników sortu mundurowego wydanego pozwanej. Dodatkowo, należy zaznaczyć, że pozwana nie kwestionowała zasobu sortu ujętego w rozliczeniu pracownika z 13.05.2015r. Dlatego też nie jest uzasadniony argument podniesiony w odpowiedzi na pozew, iż kwoty podane w rozliczeniu są znacznie zawyżone i brak jest dowodów, na podstawie których powód przyjął taką wartość składników umundurowania. Jak wskazano, powód przedłożył faktury potwierdzające ceny wszystkich objętych pozwem składników munduru wydanego pozwanej. Należy zauważyć, iż jedynie błąd rozliczenia dotyczył ceny sznura, na co, wyjaśniając, zwróciła uwagę powódka w piśmie z dnia 20.10.2016r. Uwzględniona do rozliczenia cena wynosiła 7,01 zł natomiast faktycznie sznur kosztował 42,07 zł ( faktura k. 42).

Należy także wskazać, iż wbrew stanowisku pozwanej, powodowa Izba nie miała obowiązku przyjęcia wydanego jej sortu. Jak wskazują wyżej wymienione przepisy pozwana po zakończeniu służba winna się z niego rozliczyć. Dlatego słuszna jest uwaga pełnomocnika powódki, iż próba zwrócenie umundurowania pozwanej do magazynu centralnego stanowiła wyraz dobrej woli Izby. Przepisy nie przewidują zwrotu składników umundurowania funkcjonariusz zwolnionego ze służby na podstawie art. 105 ust. 1 pkt.10 ustawy o Służbie Celnej.

Reasumując, roszczenie powódki jest uzasadnione zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Wskazują na to przytoczone powyżej podstawy prawne, a także fakty wynikające z przedłożonych do akt sprawy dokumentów. W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki dochodzoną pozwem kwotę.

Uwzględniając wynik procesu, w oparciu o art. 98 kpc w zw. z par. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U.2015.1804), orzeczono o kosztach procesu.

SSR Grażyna Giżewska- Rozmus