Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2016 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 roku

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko S. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe (...) w S.

o zapłatę

O R Z E K Ł:

1.  Zasądzić od pozwanego S. K. na rzecz powoda K. S. tytułem zwrotu diet następujące kwoty:

a.  11,50 zł (jedenaście złotych 50/100) za miesiąc wrzesień 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11.10.2012r. do dnia zapłaty.

b.  23 zł (dwadzieścia trzy złote) za miesiąc październik 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11.11.2012r. do dnia zapłaty.

c.  1.483,65 zł (tysiąc czterysta osiemdziesiąt trzy złote 65/100) za miesiąc listopad 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11.12.2012r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądzić od pozwanego S. K. na rzecz powoda K. S. kwotę 1075 zł (tysiąc siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem ryczałtu za noclegi wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11.12.2012r. do dnia zapłaty.

3.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 764,26 zł (siedemset sześćdziesiąt cztery złote 26/100) tytułem zwrotu wynagrodzenia pobranego przez biegłego.

4.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 129,85 zł (sto dwadzieścia dziewięć złotych 85/100) tytułem części opłaty od pozwu.

5.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

6.  Nie obciążać powoda kosztami procesu pozwanego.

7.  Nie obciążać powoda pozostałymi kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powód K. S. wniósł pozew przeciwko Przedsiębiorstwu Handlowo Usługowemu (...) w S. o zapłatę. W uzasadnieniu wskazał, że powód był zatrudniony na stanowisku kierowcy na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 17.09.2012r. Umowa o pracę została rozwiązana na mocy porozumienia stron z dniem 24.12.2012r. Powód w pracy wykonywał przeważnie regularne kursy do Czech, W., Słowacji podróżował po Polsce. Za wykonywaną pracę na rzecz pozwanego otrzymywał następujące wynagrodzenie: zasadnicze w kwocie minimalnej, 10% wartości frachtu. Powód nie otrzymywał diet oraz ryczałtów za nocleg poza granicami kraju z tytułu podróży służbowej. Powód nocleg spędzał w kabinach samochodów, którymi podróżował. W okresie od 17.09.2012r. do 30.11.2012r. tj. w okresie objętym pozwem powód spędził ok. 56 dni, z tego 4 na W., ok. 14 na Słowacji, ok. 5 w Czechach oraz ok. 33 dni w Polsce. Powód odwołała się do zestawienia wskazującego na liczbę dni spędzonych w podróżach. Powód podnosił, że nie dysponuje rachunkami na nocleg w kabinie samochodu. Na dochodzoną przez powoda kwotę 7.153,05 zł składają się: 1.265,79 zł za miesiąc wrzesień 2012r., 3.005,94 zł za miesiąc październik 2012r., 2.881,32 zł za miesiąc listopad 2012r. Kwotę roszczenia ustalono stosując stawki, co stanowi załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz.U. z 2013r. poz. 167). Wysokość diet zgodnie z Rozporządzeniem wynosi w czasie podróży na Węgry 44 Euro, do Czech 41 Euro, na Słowację 43 Euro, na terenie Polski 30 zł. Co do ryczałtów na Węgry 32,5 Euro, do Czech i Słowacji po 30 Euro, na terenie Polski 45 zł. Powód powołał się na przelicznik tj. średni kurs NBP w okresie od 25.09.2012r. do 30.11.2012r. W stanie prawnym powód odnosił się do powołanych przepisów prawnych w szczególności ustawy o czasie kierowców z dnia 16.04.2004r. i innych uznając, że powód nabył prawo do ryczałtów i diet za sporny okres. Dodatkowo powód powołał się na orzecznictwo SN tj. wyrok SN z dnia 10.09.2013r. (legalis 830622), oraz postanowienie SN z 27.02.2014r. (legalis 1024901), uchwałę SN z 12.06.2014r. (legalis 924457). Powód uznał, że uzasadnione jest wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W dniu 14.10.2015r. Sąd wydał nakaz w postępowaniu upominawczym (k.25).

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty podnosząc, że przy rozliczaniu czasu pracy kierowców posługuje się specjalnym programem komputerowym o nazwie TachoSpeed, który jest autoryzowanym programem służącym do rozliczania czasu pracy kierowców. Program wylicza wszystkie kwoty wyczytane z danych z tarczek. Pozwany odwołał się do ewentualnych rozliczeń wynikających z programu zgłaszając wniosek dowodowy o powołanie biegłego w tym zakresie.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał swoje żądania w piśmie z dnia 11.01.2016r.

Na rozprawie w dniu 8.09.2016r. powód ograniczył żądanie do kwoty 5.734,16 zł ( k. 192).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód pracował u pozwanego w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca w okresie od 17.09.2012r. do 24.12.2012r. Pozwany prowadził ewidencję czasu pracy i listy wynagrodzeń. Co do rozliczania czasu pracy pozwany korzystał z firmy zewnętrznej prowadzonej przez świadka K. B..

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentów postaci kopii tarczek (k. 35-91), rozliczenia delegacji (k. 188-122), list wynagrodzeń (k. 131-148), świadectwa pracy powoda z dnia 24.12.2012r (k. 8-9) oraz zeznań świadków K. M. (k.110), K. B. (k.111) oraz zeznań powoda i pozwanego.

Przedmiotem roszczenia powoda było wynagrodzenie za miesiące od września do listopada 2012r. dotyczące diet i ryczałtów za noclegi. W zasadzie nie było sporu między stronami co do ilości przejechanych kilometrów, ilości noclegów. Powyższe dane były bezsporne pomiędzy stronami, spór dotyczył bezpośrednio sposobu rozliczenia powyższych wyjazdów powoda co do diet i ryczałtów za noclegi. Sporne również było miedzy stronami, czy wynagrodzenie które pobrał powód było wynagrodzeniem z tytułu diet i podróży, czy też tzw. frachtowym. Pozwany przedłożył dokumenty w postaci listy płac z których wynikało, że powód otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 1.500 zł brutto. Powyższą kwotę powód otrzymywała co potwierdzał na listach płac. Roszczenie powoda dotyczyło wynagrodzenia: diety i ryczałtu za noclegi. Postępowanie dowodowe nie wykazało, że pozwany wypłacał pracownikom tzw. frachtowe. Świadek K. B. potwierdził, że rozliczał przy użyciu programu TachoSpeed wszystkie dodatki należne powodowi z tytułu wyjazdów służbowych za granicę. Świadek zaprzeczył, aby wypłacał premie uzależniona od wartości frachtu. Również przedmiotem niniejszego postepowania nie było tzw. frachtowe. W tym zakresie powód nie wnioskował o przeprowadzenie żadnego dowodu. Roszczenie powoda zostało wyraźnie sprecyzowane jako roszczenie dotyczące diet i ryczałtów za noclegi. Dlatego Sąd prowadził postępowaniem zgodnie z żądaniem zgłoszonym w pozwie.

Przy rozstrzyganiu niniejszej sprawy Sąd posiłkował się opinią biegłego z zakresu rachunkowości, który sporządził pisemną opinię w niniejszej sprawie, dotyczącą zweryfikowania wynagrodzenia powoda za okres objęty sporem i wyliczenia wysokości diet i ryczałtów za noclegi z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju. Wnioski biegłego sprowadziły się do dokonania wyliczeń w następujący sposób. Biegły wyliczył, że powodowi tytułem diet za wyjazdy w podróży służbowej należy się kwota 3.757,44 zł oraz 1.976,72 zł tytułem ryczałtów za noclegi. Biegły w sposób szczegółowy wskazał sposób obliczenia powyższych kwot. Jednocześnie odwołał się do dokumentów dotyczących potwierdzenia odbioru przez powoda określonych kwot z tytułu delegacji i ryczałtów. W tym zakresie biegły także dokonał wyliczenia i z tytułu diet rozliczenie wyniosło 1.518,16 zł, a z tytułu ryczałtów za noclegi 1.075 zł. W dodatkowym piśmie z dnia 12.07.2016r. biegły wskazał, iż przy sporządzaniu opinii posługiwał się wyłącznie wydrukami z programu TachoSpeed, które znajdowały się w katach na karta 118-122. Strony nie kwestionowały opinii, za wyjątkiem wniosku pełnomocnika powoda o zobowiązanie biegłego do ustosunkowania się co do dokumentów, które wykorzystał przy sporządzaniu opinii.

W ocenie Sądu opinia jest wiarygodna i sporządzona profesjonalnie. Dla Sądu dokumenty zawarte w aktach sprawy na kartach 118-122 nie budzą wątpliwości. Powód nie zakwestionował złożonego na tych dokumentach tj. karta 118-120 podpisów. Treść dokumentów jest czytelna. Jest to rozliczenie delegacji za poszczególne okresy, z wyszczególnieniem w następujący sposób: diety, noclegi, dodatkowe koszty. Sąd uznał, że nie ma podstaw do innej interpretacji przedstawionych dokumentów. Powód jeżeli miał wątpliwości co do otrzymywanych innych składników wynagrodzenia, winien je w sposób należyty wyjaśnić. Dlatego Sąd przyjął, że powód otrzymał należności z tytułu diet i ryczałtów w takiej wysokości jak to podpisał na dokumentach dotyczących tych należności. Nie ma podstaw do przyjęcia, że powód podpisując powyższe dokumenty uznawał, że podpisuje należność z tytułu tzw. frachtowego. Zapisy w dokumentach typu dieta, ryczałt, w żaden sposób nie mogą być interpretowane jako frachtowe. Zresztą nawet gdyby przyjąć, że frachtowe stanowiło 10% wartości frachtu to kwota taka powinna być określona jako jedna pozycja. Natomiast w dokumentach które podpisał powód pozycje są rozbite aż na trzy tj. dieta, ryczałt i dodatkowe koszty. Co do wyliczenia kwot Sąd posłużył się wyliczeniami dokonanymi przez biegłego. Na dokumentach na których brakowało podpisu powoda Sąd konsekwentnie uznał, że powód kwot wskazanych w tych pozycjach nie otrzymał. Dlatego Sąd przyjął, że powód winien otrzymać kwotę z tytułu diet 1.518,16 zł i 1.075 zł tytułem ryczałtów za noclegi. Co do kwot wynikających z tytułu diet Sąd uszczegółowił należności w ten sposób, iż zasądził na rzecz powoda kwoty wynikające z wyliczeń biegłego, co do diet kwotę 11,50 zł za miesiąc wrzesień 2012r., 23,00 zł za październik 2012r., 1.483,65 za miesiąc listopad 2012r. (opinia biegłego k. 163-165). Tytułem ryczałtów sąd zasądził ogólna kwotę 1.075 zł ( k. 165-166).

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. Przy rozliczaniu kosztów Sąd uwzględnił, iż powód w pozwie domagał się kwoty 7.153,05 zł, koszty w sprawie wyniosły 2.105,40 zł (wynagrodzenie biegłego). Na rzecz powoda Sąd zasądził kwotę 2.593,16 zł. Powód wygrał proces obliczając stosunkowo w wysokości 36,30 %. Przy rozliczaniu kosztów sąd uwzględnił powyższą wysokość i wyliczył iż pozwany na rzecz Skarbu Państwa winien uiścić kwotę 764,26 zł oraz tytułem opłaty sądowej 129,85 zł (5% od wartości 2.593,16 zł). Sąd wobec powoda zastosował dobrodziejstwo wynikające z art. 102 k.p.c. uznając, że zachodzi uzasadniony wypadek pozwalający na nieobciążaniu powoda kosztami procesu tj. zwrotem kosztów wynagrodzenia biegłego i kosztów zastępstwa procesowego. Powód jest z zawodu kierowcą mógł być przekonany o zasadności swoich żądań. Dlatego orzeczono jak w sentencji wyroku.