Sygn. akt II Ka 695/16
Dnia 16 grudnia 2016 r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Mariola Krajewska - Sińczuk |
|
Protokolant: |
st.sekr.sądowy Marzena Głuchowska |
po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2016 r.
sprawy K. S.
obwinionego o wykroczenie z art. 86 §1 kw w zw. z §21 ust.1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie
z dnia 22 września 2016 r. sygn. akt II W 85/15
I. zaskarżony wyrok uchyla i postępowanie w stosunku do K. S. na podstawie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw z powodu przedawnienia karalności wykroczenia umarza;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. C. w W. kwotę 516,60 zł (w tym 96,60 zł podatku VAT) za obronę obwinionego wykonywaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. stwierdza, że wydatki postępowania w sprawie ponosi Skarb Państwa.
Sygn. akt II Ka 695/16
K. S. obwiniony został o to, że: w dniu 19 listopada 2014r. o godz. 17.15 w W. na skrzyżowaniu ulic (...), kierując pojazdem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) w rażący sposób naruszył zasady ruchu drogowego w ten sposób, że jadąc drogą podporządkowaną ul. (...) dojeżdżając do skrzyżowania z ul. (...) nie zastosował się do znaku B-20 stop i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu pojazdowi F. (...) nr rej. (...), w wyniku czego doszło do zderzenia obydwu pojazdów, a kierująca pojazdem F. (...) doznała lekkich obrażeń ciała,
tj. o czyn z art. 86 § 1 kw w zw. z § 21 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych.
Sąd Rejonowy w Węgrowie wyrokiem z dnia 22 września 2016 r. obwinionego K. S. w ramach zarzucanego mu czynu uznał za winnego tego, że w dniu 19 listopada 2014r. o godz. 17:15 w W. na skrzyżowaniu ulic (...) kierując pojazdem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) nie zachował należytej ostrożności w ten sposób, że jadąc drogą podporządkowaną ul. (...), dojeżdżając do skrzyżowania z ulicą (...) nie zastosował się do znaku B-20 stop i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu pojazdowi F. (...) nr rej. (...), w wyniku czego doszło do zderzenia obydwu pojazdów, a kierująca pojazdem F. (...) doznała lekkich obrażeń ciała, czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 86 § 1 kw i za czyn ten na podstawie art. 86 § 1 kw wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 100 złotych; zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. C. w W. kwotę 442, 80zł, w tym 82,80zł podatku VAT, tytułem obrony z urzędu pełnionej wobec obwinionego przez tegoż adwokata; zwolnił obwinionego od opłaty, a wydatki postępowania przejął na rachunek Skarbu Państwa.
Apelację od tego wyroku wniósł obrońca obwinionego. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę jego wydania a wyrażający się nieprawidłowym przyjęciem, że obwiniony K. S. dopuścił się przypisanego mu czynu. Podnosząc ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionego od popełnienia czynu zarzuconego mu we wniosku o ukaranie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 45 § 1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od daty jego popełnienia upłynął rok. W przypadku zaś wszczęcia postępowania karalność ustaje z upływem dwóch lat od popełnienia czynu.
Czyn zarzucony obwinionemu został popełniony w dniu 19 listopada 2014r.. W tej sytuacji termin przedawnienia karalności wykroczenia upłynął z dniem 19 listopada 2016r.
Z uwagi na to, iż w momencie orzekania przez Sąd Odwoławczy nastąpiło przedawnienie karalności wykroczenia zarzuconego obwinionemu, zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie w sprawie umorzyć.
Orzeczenie o kosztach uzasadnia przepis art. 118 § 2 kpw.
Z tych wszystkich względów orzeczono, jak wyżej.