Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 520/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2016 r. w G.

sprawy z powództwa P. J. (1)

przeciwko S. J.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

powództwo oddala.

Sygn. akt III RC 520/16

UZASADNIENIE

Powód P. J. (1) wniósł o ustalenie, iż z dniem wniesienia pozwu, tj. (...)r. wygasł jego obowiązek alimentacyjny względem pozwanej S. J., względnie o obniżenie alimentów zasądzonych na rzecz pozwanej S. J. wyrokiem S. L. z dnia (...) r. w sprawie o sygn. akt (...) z kwoty 500,00 zł miesięcznie do kwoty 100,00 zł miesięcznie.

oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że wyrokiem z dnia (...) r. w sprawie o sygn. akt (...) S. L.rozwiązując przez rozwód z winy powoda małżeństwo stron, zasądził od powoda na rzecz pozwanej, alimenty w kwocie po 500,00 zł miesięcznie. Jednocześnie też w/w wyrokiem zostały zasądzone od niego na rzecz córki stron - A. J. alimenty w wysokości po 1.000,00 zł miesięcznie. Dalej wskazał, iż w dacie ostatniego rozstrzygania o alimentach uzyskiwał stały dochód i mimo przejściowych trudności finansowych regulował swoje zobowiązania alimentacyjne na rzecz córki i byłej żony. Podkreślił, iż w dacie orzekania rozwodu S. J. nie pracowała.

Powód zarzucił, iż jego aktualna sytuacja życiowa oraz zawodowa uległa zmianie. W szczególności zawarł związek małżeński z P. J. (2). Prowadzi własną działalność gospodarczą polegająca na świadczeniu usług remontowych głównie na terenie Wielkiej Brytanii, przy czym z uwagi na pogarszającą się sytuację gospodarczą, zakres wykonywanych przez powoda prac uległ znacznemu zmniejszeniu w porównaniu z sytuacją z okresu rozwodu. Wskazał, że obniżenie osiąganych przez niego dochodów nie wynika ze świadomego działania czy zaniechania powoda, ale jest konsekwencją zmniejszenia się zapotrzebowania na świadczone przez niego usługi oraz wzrost konkurencji.

Podniósł wreszcie, iż według posiadanych przez niego informacji znacznej poprawie uległa sytuacja finansowa pozwanej, która podjęła pracę zarobkową i osiąga obecnie dochody na poziomie około 2.000,00 zł miesięcznie. Ponadto S. J. pozostaje w nieformalnym związku i prowadzi ze swoim partnerem wspólne gospodarstwo domowe.

W odpowiedzi na pozew (vide: k. 16-17 akt) pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniosła, iż wbrew twierdzeniom pozwu powód nie wywiązywał się systematycznie i nadal nie wywiązuje z realizacji swojego obowiązku alimentacyjnego względem niej, wskutek czego posiada duże zaległości alimentacyjne, które obecnie wynoszą 16.824,75 zł nie licząc odsetek.

Zarzuciła, że obecną pracę w firmie (...) Sp. z o.o. podjęła od dnia 28 października 2015 r. na czas określony do dnia 27.10.2016 r. Jej średniomiesięczne wynagrodzenie wynosi 1.794,95 zł netto miesięcznie. Wcześniej była zatrudniona w sklepie (...) w G. a jej wynagrodzenie kształtowało się na poziomie 1.260,00 zł netto miesięcznie. Podniosła, iż nigdy nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego z innym mężczyzną, jak również nie korzysta z pomocy Ośrodka Pomocy (...). Wskazała, że ponosi następujące wydatki związane ze spłatą kredytu oraz kosztami utrzymania mieszkania: 306,00 zł z tytułu raty kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie przez strony w (...) w G.; około: 140,00 zł miesięcznie za energię; od 80,00 do 130,00 zł miesięcznie za wodę; od 150,00 do 600,00 zł miesięcznie za gaz; oraz stałe - 49,20 zł z tytułu opłaty za Internet, 48,00 zł miesięcznie za wywóz śmieci; 29,90 zł z tytułu opłaty na Cyfrowy P..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia (...) r. S. L., w sprawie sygn. akt (...), rozwiązał małżeństwo P. J. (1) z S. J. przez rozwód przez rozwód z winy powoda oraz zasądził od P. J. (1) na rzecz S. J. alimenty w kwocie po 500,00 zł miesięcznie płatne, z góry do 15-go każdego kolejnego miesiąca, wraz z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatnościach którejkolwiek z rat. Tym samym orzeczeniem zasądzono od pozwanego alimenty na rzecz córki ówcześnie małoletniej A. J. w kwocie po 1.000,00 zł miesięcznie.

dowód: - wyrok S. L. z dnia (...) r.

k.42 akt sprawy S. L.- sygn. akt (...).

W czasie toczącego przed S. O. postępowania pozwana miała 33 lata, zatrudniona była od dnia 25 czerwca 2007 r. w firmie (...) w B. k/W. w charakterze pracownika produkcji i osiągała z tego tytułu dochód w wysokości 970,00 zł netto miesięcznie.

Pozwana posiadała ówcześnie na utrzymaniu 11-letnią córkę, uczennicę IV klasy (...) w G.. Ponosiła następujące koszty utrzymania mieszkania: 100,00 zł – za energię; 60,00 zł wodę; 100,00 zł za gaz w sezonie letnim i 350,00 zł w sezonie zimowym. Z tytułu raty kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie przez strony w (...) w G. na zakup mieszkania płaciła ratę po około 400,00 zł miesięcznie.

Powód w dacie poprzedniego rozstrzygnięcia o alimentach pracował na terenie Wielkiej Brytanii. Prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych i osiągał z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 1.600,00 (...). Na utrzymaniu posiadał małoletnią córkę z małżeństwa – A. J., ur. (...)

dowód: w aktach sprawy S. L. – sygn. akt (...):

- kwestionariusz wywiadu środowiskowego – k. 36-39 akt,

- wyjaśnienia P. J. (1) – k. 40 v.- 41 akt,

- wyjaśnienia S. J. – k. 41 akt.

Obecnie pozwana S. J. ma 42 lata. Posiada wykształcenie średnie ogólne. Pracuje w firmie (...) Sp. z o.o. na stanowisku(...) za wynagrodzeniem 1.794,95 zł netto miesięcznie. Nie korzysta ze świadczeń finansowych (...) w G.. Pozwana mieszka z córką, która na co dzień studiuje we W. i odwiedza ją w weekendy. Jest zdrowa, nie posiada żadnych oszczędności ani majątku.

Pozwana jest właścicielką lokalu mieszkalnego położonego w G., przy ul. (...), który przypadł jej po rozwodzie. Powód przekazał byłej żonie nieodpłatnie swój udział w mieszkaniu, ale S. J. spłaca ratę kredytu hipotetycznego zaciągniętego przez strony na jego zakup w kwocie po 317,00 zł jeszcze przez okres 22 lat. Pozwana ponosi następujące wydatki związane z utrzymaniem w/w lokalu: z tytułu podatku od nieruchomości – 100,00 zł rocznie (8,33 zł miesięcznie); z tytułu opłata za: wodę – 120,00 zł, za energię elektryczną – 170,00 zł miesięcznie, za gaz – 150,00 zł miesięcznie w okresie letnim (przez okres 6 miesięcy łącznie 900,00 zł) i 600,00 zł miesięcznie w okresie grzewczym (przez okres 6 miesięcy – łącznie 3.600,00 zł), co średnio daje 375,00 zł miesięcznie - (4.500,00 zł:12 miesięcy), za wywóz śmieci – 50,00 zł miesięcznie, za Cyfrowy P. 29,90 zł, za Internet 49,20 zł ( łącznie około 802,00 zł).

Córka stron – A. J. ma obecnie 19 lat, w bieżącym roku szkolnym ukończyła (...). Podjęła naukę w szkole policealnej we W. na kierunku rachunkowość, w systemie zaocznym. Od listopada 2016 r. podjęła zatrudnienie w banku we W. na stanowisku kasjera. Utrzymuje się z alimentów od ojca oraz korzysta ze wsparcia matki oraz aktualnie z wynagrodzenia za pracę.

dowód: - zaświadczenie z (...) w G. z dnia (...) r. – k. 53 akt,

- zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach z dnia (...) r. – k. 54 akt,

- umowa o pracę z dnia (...) r. – k. 59 akt,

- przesłuchanie pozwanej – k. 62 v. – k. 63 akt.

Powód P. J. (1) ma obecnie 42 lata. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest stolarzem. Od 9 lat pozostaje w związku małżeńskim z P. J. (2). Żona powoda ma 25 lat, posiada średnie wykształcenie, aktualnie jest w ciąży z drugim dzieckiem, termin porodu jest przewidziany na maj 2017 r. Pracuje w zawodzie kosmetyczki, osiąga z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie około 1.000,00 (...) miesięcznie. Z obecnego związku małżeńskiego powód posiada córkę J. w wieku 7 lat, na którą otrzymuje świadczenie rodzinne w kwocie 80,00 (...) miesięcznie.

Powód mieszka i pracuje na terenie Wielkiej Brytanii od 2004 r. Kontynuuje działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych. Podaje, że zarabia miesięcznie od 1.600,00 do 1.700,00 (...) miesięcznie.

Powód wraz z rodziną mieszkają w wynajętym mieszkaniu. Z tytułu czynszu płacą 750,00 (...) plus opłaty za media – prąd 60,00 (...), gaz 80,00 (...), wodę 83 (...), abonament RTV – 30,00 (...) miesięcznie (łącznie 1.003,00 (...), co w przeliczeniu na powoda i jego żonę daje po 501,50 (...) na każde z nich). Dokonał zakupu samochodu marki A. (...) rocznik 2013 za kwotę 14.000,00 (...) z tytułu czego spłaca raty kredytu w kwocie 240,00 (...) miesięcznie przez okres 4 lat (vide: rozliczenie kosztów utrzymania – k. 60 akt). Ponosi kosztu zakupu paliwa na dojazdy do pracy w kwocie 140 (...) miesięcznie.

Na zakup żywności dla siebie i rodziny powód przeznacza kwotę 120,00 (...) tygodniowo (łącznie 480,00 (...) miesięcznie, co w przeliczeniu na dwie osoby daje kwotę po 240 (...) miesięcznie). Rodzina ponosi też koszty wynajmu opiekunki do dziecka w wysokości 240,00 (...) miesięcznie.

P. J. (1) posiada zaległości alimentacyjne wobec małżonki, z uwagi na co zostało wszczęte wobec niego postępowanie o dochodzenie roszczeń alimentacyjnych na terenie Wielkiej Brytanii.

dowód: - korespondencja z S. L. (...) sygn.(...)

(...) k. 27- 52 akt,

- przesłuchanie powoda – k. 62 v. akt.

Średni kurs funta w stosunku do zł wg tabeli kursów średnich walut obcych (...) z (...) r. - wynosił 5,17 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 60 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ( dalej: k.r.i.o.) jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. W myśl zaś § 3 powołanego przepisu obowiązek dostarczenia środków utrzymania małżonkowi wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże, gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowego okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży ten termin.

Z treści wskazanego powyżej przepisu wynika, że występują dwie przesłanki, od których zależne jest powstanie tzw. rozszerzonego obowiązku alimentacyjnego. Pierwszą przesłankę stanowi wyłączna wina rozkładu pożycia istniejąca po stronie małżonka, na którego ma być nałożony ten obowiązek alimentacyjny. Przesłanka ta występować będzie we wszystkich przypadkach, w których orzeczenie rozwodu następuje z winy jednego tylko małżonka. Drugą przesłanką, od której także zależne jest powstanie obowiązku alimentacyjnego małżonka ponoszącego wyłączną winę rozkładu pożycia, jest spowodowanie przez rozwód istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego, nie mającego jednak cech niedostatku.

Dla oceny, czy przesłanka istotnego pogorszenia sytuacji materialnej występuje, przeprowadzić należy porównanie każdorazowej sytuacji materialnej małżonka niewinnego z tym położeniem, jakie istniałoby, gdyby rozwód nie został w ogóle orzeczony i gdyby małżonkowie kontynuowali pożycie. Nie są natomiast istotne ewentualne zmiany, jakie nastąpiły w położeniu materialnym małżonka niewinnego w czasie pomiędzy faktycznym rozejściem się małżonków a orzeczeniem rozwodu. Uprzywilejowanie małżonka niewinnego polega na tym, że może on żądać alimentów od małżonka winnego, chociażby nie znajdował się w niedostatku, przy czym nie oznacza to, iż ma on prawo do równej stropy życiowej z małżonkiem zobowiązanym, lecz że małżonek niewinny ma prawo do bardziej dostatniego poziomu życia, aniżeli tylko zaspokajanie usprawiedliwionych potrzeb.

Przyjmuje się jednakże, że obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia nie sięga aż tak daleko, żeby miał zapewnić małżonkowi niewinnemu równą stopę życiową, niemniej w zależności od okoliczności konkretnej sprawy, zakres przyczynienia się małżonka wyłącznie winnego do utrzymania małżonka niewinnego mieści się pomiędzy granicą, poniżej której istniej już niedostatek, a granicą przekroczenie której byłoby zrównaniem stopy życiowej obojga małżonków. Tymi zasadami kierował się S. L. w wyroku rozwodowym zasądzając od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 500,00 zł miesięcznie.

Od daty tego orzeczenia nie nastąpiła w ocenie Sądu zmiana stosunków na tyle istotna czy to po stronie pozwanego, czy też powódki, która uzasadniałby uchylenie bądź też zmniejszenie zakresu obowiązku alimentacyjnego P. J. (1) wobec byłej żony. W szczególności pozwana wbrew twierdzeniom pozwu w dacie rozwodu pracowała i osiągała wynagrodzenie. Obecnie podjęła pracę w innej firmie i faktycznie nastąpił wzrost jej wynagrodzenia z kwoty 970,00 zł do kwoty prawie 1800,00 zł miesięcznie, ale od daty rozwodu upłynął okres 9 lat i w przeciągu tak długiego okresu czasu naturalny jest wzrost wynagrodzenia u osób pozostających w stosunku pracy. Przy czym poziom wynagrodzenia pozwanej pozwala jej na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych zważywszy na strukturę jej wydatków. Powód w żadne też sposób nie wykazał, aby S. J. pozostawała w związku z inna osobą i prowadziła ze swoim domniemanym partnerem wspólne gospodarstwo domowe.

Sąd ma z kolei na uwadze, iż mieniła się sytuacja osobista powoda o tyle, że założył on drugą rodzinę i ma obecnie na utrzymaniu córkę J. oraz w perspektywie narodziny drugiego dziecka. Nie mniej wiążąc się z obecną żoną, która także osiąga dochód w deklarowanej wysokości około 1000,00 (...) i decydując na dzieci, co jest oczywiście naturalnym skutkiem zawarcia związku małżeńskiego, powód miał jednocześnie świadomość, że ciąży wobec niego obowiązek alimentacyjny wobec poprzedniej żony oraz córki A.. Z tego też względu powinien tak prowadzić i rozwijać działalność gospodarczą aby mógł zaspokajać potrzeby zarówno swojej obecnej rodziny, jak też wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego wobec byłej małżonki, która nie ponosiła wszak winy za rozkład jej związku małżeńskiego z powodem i dla której rozwód z nim pociągnął istotne pogorszenie jej sytuacji materialnej.

I gdyby teraz właśnie według wskazanych wyżej zasad ustalić, jakie byłyby łączne dochody stron, gdyby rozwodu nie orzeczono, to okazałoby się, że po zsumowaniu tych dochodów uzyskiwanych przez pozwaną, czyli około 1.800,00 zł miesięcznie z dochodami, które uzyskuje powód, to jest kwotą około 8.600,00 zł miesięcznie (przy założeniu, iż powód faktycznie osiąga dochody na średnim poziomie 1650,00 (...)), strony dysponowałby kwotą około 10.400,00 zł. A więc na jednego małżonka przypadałaby kwota około 5.200,00 zł.

Faktycznie pozwana dysponuje kwotą 2.300,00 zł (licząc jej wynagrodzenie – 1.800,00 zł plus alimenty – 500,00 zł), zaś powód, gdyby jego małżeństwo z pozwaną nadal istniało miałby do dyspozycji kwotę 4.700,00 zł. Różnica zatem wynosi 2.400,00 zł.

Z tego też względu uwzględniając zasadę, iż zakres przyczyniania się małżonka winnego rozkładu pożycia do utrzymania małżonka niewinnego powinien mieścić się pomiędzy granicą, poniżej której istnieje niedostatek, a granicą której przekroczenie byłoby zrównaniem stopy życiowej obojga małżonków, to zdaniem Sądu kwota alimentów w wysokości po 500,00 zł miesięcznie odpowiada wskazanym powyżej kryteriom, a w obecnym stanie faktycznym brak jest okoliczności uzasadniających zmianę zakresu tak ustalonego obowiązku alimentacyjnego.

Oceny Sądu nie zmienia okoliczność, iż powód płaci na córkę A. alimenty w wysokości 1.000,00 zł, nie mniej zauważyć należy, że zgodnie z wyjaśnieniami stron ich córka podjęła pracę w banku, co może stanowić ewentualną podstawę do wystąpienia przez powoda z pozwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec niej. Uznając tak, Sąd nie stracił z pola widzenia tego, iż powód nadal wspiera finansowo swoją córkę. Niemniej jednak, jest to okoliczność bez istotnego znaczenia w niniejszej sprawie, gdyż takie zachowanie powoda jest tylko wyrazem jego uprawnienia do dysponowania swoim dochodem w sposób, jaki uzna za właściwy i celowy.

W realiach niniejszej sprawy Sąd miał także na uwadze treść art. 138 k.r.i.o. wedle, którego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

W świetle powyższego przedmiotem oceny Sądu niniejszej sprawie winno być więc porównanie obecnej sytuacji materialnej pozwanej, do poprzedniej, będącej podstawą zasądzenia renty alimentacyjnej, a także porównanie możliwości zarobkowych i majątkowych powoda, czyli innymi słowy stanu faktycznego w oparciu o który poczynione zostały wówczas ustalenia, a który następnie legł u podstaw orzeczenia tegoż Sądu oraz stan obecny, w kontekście w/w przesłanek.

Jak wynika z ustaleń Sądu, w(...) r. pozwana osiągała wynagrodzenie w kwocie około 970,00 zł miesięcznie. Ponosiła całość kosztów związanych z eksploatacją wspólnego wówczas mieszkania stron, w łącznej kwocie 385,00 zł miesięcznie oraz spłacała ratę kredytu hipotecznego w wysokości około 400,00 zł miesięcznie. Mieszkała z 11- letnią córką, na która otrzymała w wyroku rozwodowym alimenty w wysokości 1.000,00 zł miesięcznie.

Obecnie jej dochody z tytułu wynagrodzenia kształtują się na poziomie około 1.794,95 zł netto miesięcznie. Ponosi wydatki związane z utrzymaniem w/w lokalu aktualnie w kwocie około 802,00 zł miesięcznie oraz spłaca ratę kredytu za mieszkanie w wysokości po 317,00 miesięcznie. Zatem po uregulowaniu opłat za mieszkanie i kredyt pozostaje jej z wynagrodzenia za pracę na utrzymanie i zaspokojenie pozostałych potrzeb (w tym żywieniowych, zdrowotnych, związanych z zakupem odzieży i środków higieny), kwota 675,00 zł. Aktualnie pozwana mieszka sama ponieważ córka stron podjęła pracę oraz kontynuuje naukę we W..

Porównując zatem obecną sytuację materialną pozwanej z jej sytuacją z daty ostatniego rozstrzygnięcia stwierdzić należy, iż uległa ona niewielkiej poprawie aczkolwiek nadal jest trudna i wystarcza na życie na bardzo skromnym poziomie.

Porównując z kolei ówczesną i obecną sytuację powoda zauważyć należy, iż w (...) r. osiągał on dochód w wysokości 1.600,00 (...). W dacie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach nie posiadał, poza córką A., innych dzieci na utrzymaniu. Z tytułu alimentów na rzecz pozwanej i córki uiszczał miesięcznie po 1.500,00 zł miesięcznie.

Obecnie jego dochody z tytułu pracy kształtują się, jak podaje na poziomie 1.600,00 – 1.700,00 (...), czyli praktycznie na przestrzeni 9 lat nie wzrosły, co w ocenie Sądu wydaje się mało prawdopodobne. Ponadto powód poza własnymi twierdzeniami na temat wysokości osiąganych dochodów nie przedstawił żadnego wiarygodnego dokumentu potwierdzającego ich faktyczną wysokość, bo nie można uznać za taki dowód – przedłożoną przez niego i sporządzoną w języku angielskim kalkulację przewidywanych dochodów.

Zauważyć należy, iż Sąd w wezwaniu zobowiązał powoda do przedłożenia na rozprawie zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z ostatnich 6 miesięcy oraz zaświadczenia o dochodach osób z którymi pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym. Zobowiązał go ponadto do przedłożenia zeznania podatkowego za rok 2015, z którego to zobowiązania P. J. (1) nie wywiązał się. W tej sytuacji jego twierdzenia o osiąganych przez niego i małżonkę dochodach uznać należy za deklaratywne i w ocenie Sądu uzasadnione jest przekonanie Sądu, iż zapewne są one znacznie wyższe od tych wskazywanych przez P. J. (1).

Zmianie uległa natomiast sytuacja rodzinna powoda, który od 9 lat pozostaje w związku małżeńskim z P. J. (2), i posiada z tego związku 7-letnią córkę J.. Obecnie oczekuje również na narodziny kolejnego dziecka, co nastąpi w maju 2017 r. Nie mniej o czym Sąd już wspomniał w uzasadnieniu, decydując się na dzieci P. J. (1) miał świadomość, iż ciąży wobec niego obowiązek alimentacyjny także wobec poprzedniej małżonki, która nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji finansowych związanych z tym, że powód założył drugą rodzinę.

Analizując strukturę wydatków powoda zauważyć należy, iż ponosi on łączne koszty związane z utrzymaniem mieszkania w kwocie po około 1.003,00 (...), co w przeliczeniu na powoda i jego żonę daje po 501,50 (...) na każde z nich.

Z kolei na zakup żywności dla siebie i rodziny powód przeznacza kwotę 120,00 (...) tygodniowo (łącznie 480,00 (...) miesięcznie, co w przeliczeniu na dwie osoby, tj. powoda i jego żonę P. daje kwotę po 240 (...) miesięcznie). Rodzina ponosi też koszty wynajmu opiekunki do dziecka w wysokości 240,00 (...) miesięcznie. Spłacają również ratę kredytu za samochód w wysokości po 240,00 (...) miesięcznie oraz ponoszą koszty zakupu benzyny – 140,00 (...). Z tytułu tych wydatków wydają zatem łącznie 1100,00 (...), czyli po 550,00 (...) na dwoje małżonków.

Nawet gdyby przyjąć, że dochody powoda faktycznie kształtują się na poziomie średnio 1650,00 (...) miesięcznie, to po odliczeniu jego udziału w wydatkach na utrzymanie domu, w wydatkach na zakup benzyny oraz spłatę raty kredytu za samochód, wydatkach związanych z opieką nad córką J., wydatków związanych z zakupem żywności (wynoszących łącznie około 1.060,00 (...)) pozostaje mu jeszcze do dyspozycji kwota około 600,00 (...), z czego około 200,00 (...) przeznacza na alimenty na córkę A. i 100,00 (...) na alimenty na rzecz pozwanej. Pozostaje mu zatem jeszcze kwota około 300,00 (...), która przeznaczyć może na niezaspokojone pozostałych potrzeb swoich czy rodziny, którą założył.

Reasumując, stwierdzić zatem należy, iż możliwości zarobkowe i majątkowe powoda w będącym w zainteresowaniu Sądu okresie, a więc od momentu wyrokowania przez Sąd Okręgowy do momentu wyrokowania w niniejszej sprawie nie uległy zasadniczej zmianie. Powód osiąga dochody, co najmniej na takim samym poziomie, jak w dacie ostatniego rozstrzygnięcia, aczkolwiek zdaniem Sądu, dochody te w rzeczywistości są wyższe niż deklarowane. Swoje przekonanie Sąd opiera na zasadach doświadczenia życiowego, które wskazuje, iż osoby prowadzące w rzetelny sposób działalność gospodarczą zwłaszcza w branży budowlanej, z biegiem lat osiągają coraz większe doświadczenie, a co za tym idzie wyższe dochody, niezależnie od panującej na rynku konkurencji.

W ocenie Sądu Rejonowego, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, od czasu orzeczenia Sądu Okręgowego nie zaistniały okoliczności o których mowa w art. 138 k.r.i.o., uzasadniające obniżenie lub ustalenie wygaśnięcia nałożonego na powoda w/w wyrokiem obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej. Z kolei 5-letni termin, o którym mowa we wskazanym powyżej art. 60 § 3 k.r.i.o., a na który powołuje się w pozwie P. J. (1), nie dotyczy sytuacji, w której zobowiązanym do alimentacji jest małżonek uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, co zachodzi w realiach niniejszej sprawy.

W tym stanie rzeczy powództwo, jako nie mające uzasadnionych podstaw, podlegało oddaleniu.