Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Protokolant: stażysta Ewelina Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 02 listopada 2016 roku w Kwidzynie

na rozprawie

z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko K. B.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 859/16 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie od pozwanej K. B. kwoty 1.799,74 złotych wraz z odsetkami umownymi od kwoty 829,57 zł w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tym zastrzeżeniem, że wysokość tych odsetek w przyszłości nie może przekraczać odsetek maksymalnych za opóźnienie (w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie) oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 970,17 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wnosił ponadto o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podał, że w dniu 23 września 2008 roku pozwana zawarła z (...) Bankiem S.A. z siedzibą we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) oraz umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej (...) nr (...). Wobec braku spłaty zadłużenia przez pozwaną wierzytelność wynikająca z umowy o przyznanie limitu kredytowego została sprzedana na rzecz powoda. Zdaniem powoda bieg terminu przedawnienia został przerwany przez wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego.

Pozwana K. B. wnosiła o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 23 września 2008 roku pomiędzy (...) Bankiem S.A. z siedzibą we W. a pozwaną K. B. została zawarta umowa o przyznanie limitu kredytowego nr (...) oraz umowa o wydanie i korzystanie z karty kredytowej (...) nr (...).

W związku z niespłaceniem zadłużenia przez pozwaną (...) Bank S.A. z siedzibą we W. wypowiedział jej umowę, a następnie w dniu 07 czerwca 2010 r. wystawił przeciwko niej bankowy tytuł egzekucyjny nr (...).

W/w bankowemu tytułowi egzekucyjnemu Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kwidzynie postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2011 r., sygn. akt I Co 2590/11 nadał klauzulę wykonalności.

(...) Bank S.A. z siedzibą we W. zmienił nazwę na (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W..

(...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wystąpił z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko pozwanej do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś..

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. postanowieniem z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt Km 405/12 umorzył postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. przeciwko K. B. wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 29 czerwca 2015 roku powód nabył wierzytelność w stosunku do pozwanej od pierwotnego wierzyciela.

Wierzyciel pierwotny (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. pisemnie zawiadomił pozwaną o przelewie wierzytelności.

Powód pismem z dnia 06 sierpnia 2015 r. wezwał pozwaną do uregulowania przedmiotowej wierzytelności. Na wezwanie powoda pozwana nie odpowiedziała

( dowód: odpis umowy z dnia 23.09.2008 roku - k. 37-38, 58-60, odpis umowy przelewu wierzytelności - k. 15-24, odpis bankowego tytułu egzekucyjnego - k. 39, 61, odpis postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu - k. 40, 41,62, odpis postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego – k. 63 – 64, odpis KRS wierzyciela pierwotnego – 29-32, odpis pisma wierzyciela pierwotnego do pozwanej – k. 34, odpis pisma powoda do pozwanej – k. 35 -36)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały.

Stan faktyczny jest poza sporem.

Sąd uznał, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Należy bowiem podzielić stanowisko pozwanej, że roszczenie jest przedawnione.

Umowa o przyznanie limitu kredytowego, z której powód wywodzi swoje roszczenie, została zawarta w dniu 23 września 2008 r.

Powód nie wskazał wprawdzie dokładnej daty, kiedy w/w umowa została wypowiedziana pozwanej, a całe roszczenie postawione w stan wymagalności, jednakże przyjąć należy, że nastąpiło to przed dniem 07 czerwca 2010 roku, albowiem w tym dniu został wystawiony bankowy tytuł egzekucyjny przez wierzyciela pierwotnego (...) Bank S.A. z siedzibą we W..

Powód powoływał się na przerwanie biegu przedawnienia roszczenia w związku z wystawieniem powyższego bankowego tytułu egzekucyjnego, nadaniem mu klauzuli wykonalności oraz wszczęciem na jego podstawie postępowania egzekucyjnego. Jednakże Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. postanowieniem z dnia 29.06.2012 roku w sprawie egzekucyjnej przeciwko dłużniczce K. B. umorzył postępowanie.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. III CZP 29/16, nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 k.c.)

W niniejszej sprawie powód z całą pewnością nie jest bankiem, lecz funduszem inwestycyjnym, zatem postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego przerwało bieg przedawnienia jedynie w stosunku do wierzyciela pierwotnego.

Zgodnie z art. 118 k.c. termin przedawnienia dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi 3 lata. W przedmiotowej sprawie zarówno wierzyciel pierwotny, jak i powód są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, a wierzytelność dochodzona pozwem powstała w związku z prowadzeniem tej działalności.

Reasumując, uznać należy, że roszczenie dochodzone pozwem przedawniło się wobec powoda po upływie trzech lat od postawienia tego roszczenia w stan wymagalności. Ponieważ powód nie wskazał, kiedy dokładnie przedmiotowe roszczenie stało się wymagalne, stwierdzić należy, że jego przedawnienie nastąpiło najpóźniej z dniem 22 sierpnia 2014 r., tj. po upływie trzech lat od nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu.

Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony do Sądu dopiero w dniu 17 czerwca 2016 roku (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym). Z powyższego wynika, że roszczenie dochodzone pozwem byłoby przedawnione nawet gdyby uznać, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego przerwało bieg przedawnienia wobec pozwanej. Powództwo wytoczone w dniu 17 czerwca 2016 r. jest zatem przedawnione nawet przy dokonaniu wykładni przepisów prawa korzystniejszej dla powoda, ponieważ postępowanie egzekucyjne zostało umorzone postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. z dnia 29 czerwca 2012 r.

Powód nie wykazał skutecznie, wbrew swemu obowiązkowi wynikającemu z przepisu art. 6 k.c., że w międzyczasie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia.

W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art. 118 k.c. orzekł jak wyżej.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na zasadzie przepisu art.98 par.1 k.c.

Powodowi jako stronie przegrywającej sprawę w całości nie należy się zwrot kosztów postępowania od pozwanej.