Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Danuta Szyluk - Stryszko

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Imińska

w obecności Prokuratora Adama Sadowskiego

po rozpoznaniu w dniach: 5.10.2015r., 17.12.2015r., 22.02.2016r., 16.05.2016r., 14.07.2016r., 10.10.2016r.,

sprawy

I.  M. S., s. M. i A. z d. K., ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

I. W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1) i G. G., doprowadził (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.473, 68 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu, w ten sposób, że przy zawieraniu umowy pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym użył jako autentycznego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II. W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1) i G. G., doprowadził (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 2.963,47 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu w ten sposób, że przy zawieraniu umowy kredytu za zakup towarów i usług nr (...) użył jako autentycznego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanego kredytu

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

III. W dniu 11 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1), G. G. i J. M., usiłował doprowadzić (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 8.000 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki w ten sposób, że udostępnił wraz z R. S. (1) i G. G. J. M. podrobiony uprzednio przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu J. M. przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był on zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, a następnie wskazał mu miejsce, gdzie miał on uzyskać pożyczkę, gdzie J. M. używszy jako autentycznego podrobionego opisanego wyżej dokumentu, wystąpił z wnioskiem o udzielnie pożyczki, jednak zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na odmowę udzielenia pożyczki przez bank

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II. G. G., s. W. i A. z d. D. (...), ur. (...)

w O.

oskarżonego o to, że:

IV. W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1) i M. S., doprowadził (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.473, 68 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki, w ten sposób, że wraz z R. S. (1) udostępnili M. S. podrobione zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu i wskazali miejsce zawarcia kredytu, zaś M. S. przy zawieraniu umowy pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym użył jako autentycznego wspomnianego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

V. W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1) i M. S., doprowadził (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 2.963,47 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu w ten sposób, że wraz z R. S. (1) udostępnił M. S. podrobione zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu i wskazali miejsce zawarcia kredytu, zaś M. S. przy zawieraniu umowy kredytu za zakup towarów i usług nr (...) użył jako autentycznego wspomnianego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanego kredytu

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

VI. W dniu 11 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1), M. S. i J. M., usiłował doprowadzić (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 8.000 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki w ten sposób, że udostępnił wraz z R. S. (1) i M. S. J. M. podrobiony uprzednio przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu J. M. przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był on zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, a następnie wskazali mu miejsce, gdzie miał on uzyskać pożyczkę, gdzie J. M. używszy jako autentycznego podrobionego opisanego wyżej dokumentu, wystąpił z wnioskiem o udzielnie pożyczki, jednak zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na odmowę udzielenia pożyczki przez bank

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

III. R. S. (1), s. R. i D. z d. R., ur. (...)

w O.

oskarżonego o to, że:

VII. W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z G. G. i M. S., doprowadził (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.473,68 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki, w ten sposób, że wraz z G. G. udostępnili M. S. podrobione zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu i wskazali miejsce zawarcia kredytu, zaś M. S. przy zawieraniu umowy pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym użył jako autentycznego wspomnianego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia powyżej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VIII. W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z G. G. i M. S., doprowadził (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 2.963,47 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu w ten sposób, że wraz z G. G. udostępnił M. S. podrobione zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu i wskazali miejsce zawarcia kredytu, zaś M. S. przy zawieraniu umowy kredytu za zakup towarów i usług nr (...) użył jako autentycznego wspomnianego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanego kredytu, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia powyżej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IX. W dniu 11 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z G. G., M. S. i J. M., usiłował doprowadzić (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 8.000 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki w ten sposób, że udostępnił wraz z G. G. i M. S. J. M. podrobiony uprzednio przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu J. M. przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był on zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, a następnie wskazali mu miejsce, gdzie miał on uzyskać pożyczkę, gdzie J. M. używszy jako autentycznego podrobionego opisanego wyżej dokumentu, wystąpił z wnioskiem o udzielnie pożyczki, jednak zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na odmowę udzielenia pożyczki przez bank, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia powyżej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

orzeka:

1.  oskarżonego M. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt. I, II i III czynów przyjmując, iż działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 286§1kk i art. 297§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk i art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk i art. 297§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk skazuje i na podstawie art. 286§1kk w zw. z art. 11§3kk w zw. z art. 91§1kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza karę 1/jednego/ roku i 6/sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego G. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt. IV, V, VI czynów przyjmując, iż działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 286§1kk i art. 297§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk i i art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk i art. 297§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk skazuje i na podstawie art. 286§1kk w zw. z art. 11§3kk w zw. z art. 91§1kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza karę 1/jednego/ roku i 6/sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

3.  oskarżonego R. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt. VII, VIII i IX czynów przyjmując, iż działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. . 286§1kk i art. 297§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§1kki i art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk i art. 297§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§1kk w zw. z art. 91§1kk skazuje i na podstawie art. 286§1kk w zw. z art. 11§3kk w zw. z art. 64§1kk i w zw. z art. 91§1kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza karę 1/jednego/ roku i 6/sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 69§1i 2kk i art. 70§1pkt.1kk w zw. z art. 4§1 kk wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności wobec oskarżonych M. S. i G. G. warunkowo zawiesza na okres próby 3/trzech/ lat,

5.  na podstawie art. 46§1kk w zw. z art. 4§1 kk orzeka wobec oskarżonych M. S., G. G. i R. S. (1) solidarnie obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz:

a/. pokrzywdzonego (...) –w O. M.. kwoty 25.473,68 /dwadzieścia pięć tysięcy czterysta siedemdziesiąt trzy 68/100/ zł,

b/. pokrzywdzonego (...) Bank (...) S.A we W. – kwoty 2.963,47 /dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt trzy 47/100/ zł,

6.  na podstawie art. 44§2kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr 219/10 poz. 2-14 i 16-21 k. 95-96, nr 1/219/10 poz. 1 k. 127, nr 2/219/10 poz. 1k. 182, i nakazuje pozostawić je w aktach sprawy,

7.  zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 434/14

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. S. w dniu 10 czerwca 2010 r. w O., razem z R. S. (1) i G. G., udał się do banku (...) w celu zaciągnięcia kredytu. Został namówiony do wzięcia pożyczki przez R. S. (1) i G. G.. M. S. wszedł do placówki Banku, natomiast dwaj pozostali mężczyźni pozostali na zewnątrz. Wcześniej, R. S. (1) i G. G. przekazali M. S. sfałszowane przez nieustaloną osobę zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu w firmie P (...) w S.. M. S. złożył wniosek o udzielenie kredytu i w tym celu posłużył się otrzymanym od ww. mężczyzn sfałszowanym zaświadczeniem o zatrudnieniu i dochodach. Po analizie sytuacji majątkowej wnioskodawcy została sporządzona umowa pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym i został udzielony mu kredyt w wysokości 20.000zł. M. S. po otrzymaniu pieniędzy wyszedł z Banku i oddał pieniądze oraz dokumentację kredytową czekającym na niego R. S. (1) i G. G.. Łączna wartość szkody powstała w wyniku udzielenia kredytu wyniosła 25.473, 68zł.

W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., M. S. z R. S. (1) i G. G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, udali się do sklepu (...) w O. M.. Wcześniej, R. S. (1) powiedział M. S., że ma wziąć na kredyt komputer osobisty typu laptop. Ponownie otrzymał od ww. mężczyzn sfałszowane zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot. M. S. w sklepie (...) posłużył się sfałszowanym zaświadczeniem i zawarł umowę kredytu za zakup towarów i usług nr (...) w wysokości 2.963,47 zł na zakup laptopa. Doprowadził tym (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) do niekorzystnego rozporządzania mieniem poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu. Po otrzymaniu laptopa przekazał urządzenie R. S. (1).

Tego samego dnia R. S. (1) i G. G. przyjechali ponownie do miejsca zamieszkania M. S. i zabrali go do miejscowości N.. Tam, R. S. (1) spalił dokumentację kredytową

W miejscu zamieszkania M. S. ujawniono dokumentację potwierdzająca zawarcie umowy kredytu na zakup towarów i usług z L. Bank.

W dniu 11 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, M. S. z R. S. (1), G. G. i J. M., usiłowali doprowadzić (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 8.000 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki. M. S. wraz z R. S. (1) i G. G. udostępnili J. M. podrobiony uprzednio przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu J. M. przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był on zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki. G. G. wraz z R. S. (1) i M. S. przywieźli J. M. do Banku (...) w O. M.., po czym M. S. wprowadził J. M. do placówki banku i poinformował pracownicę Banku, że jego kolega chce uzyskać kredyt. Wskazał J. M. okienko, gdzie ten miał uzyskać pożyczkę. Następnie M. S. opuścił oddział Banku. J. M. złożył wniosek o udzielenie kredytu i posłużył się w tym celu uzyskanym od ww. mężczyzn sfałszowanym zaświadczeniem o dochodach i zatrudnieniu. Po analizie sytuacji majątkowej Bank podjął wstępną decyzję o przyznaniu kredytu w wysokości 8.000zł. Pracownicy Banku zwrócili jednak uwagę, że dzień wcześniej zaświadczeniem o zatrudnieniu w tej samej firmie posłużył się inny mężczyzna, tj. M. S.. Po skontaktowaniu się osobiście pracowników oddziału Banku w S. z pracodawcą P. A. ustalono, iż osoby takie nie były zatrudnione w jego firmie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia oskarżonego: M. S. k. 71-74, 192-195, 198-200, 635-636, zeznania świadków: J. M. k. 39-41, 45, 258-259, 380-382, D. M. k. 1-3, P. A. k. 55-57, 43-44 – odezwa, E. M. k. 113-116, 177, E. K. k. 123-124, 175-176, A. A. (2) k. 158a-159, 789-791, K. K. (2) k. 351-352, kopie wniosków o pożyczkę k. 5, 24, kopie zaświadczeń o dochodach k. 6,25, kopie potwierdzenia uruchomienia kredytu k. 8-10, kopie umowy pożyczki k. 11-12, kopie wyciągu z taryfy prowizji k. 13, kopie deklaracji k. 14, kopie dokumentacji kredytowej k. 16-23, protokoły zatrzymania rzeczy kk. 84-86, 154-155, 275-277, dokumentację fotograficzną k. 143-149, opinie z zakresu badan dokumentów k. 409-415, 446-448. .

Oskarżony M. S. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i szczegółowo opisał sposób popełnienia przestępstw i udział w nich oskarżonych R. S. (1) i G. G..

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego uznając je za logiczne, rzeczowe i spójne.

Na rozprawie oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

W swoich wyjaśnieniach złożonych na rozprawie oskarżony potwierdził, że R. S. (1) i G. G. namawiali go, by zaciągnął kredyt. Był pod wpływem alkoholu i zgodził się na ich propozycję. Podał, iż po wyrażeniu przez niego zgody pojechali do Banku. Wcześniej mężczyźni przekazali mu dokumenty do pożyczki. Złożył wniosek o kredyt. Pracownica Banku sprawdziła, czy pracuje on zgodnie z zaświadczeniem. Oskarżony wyjasnił, iż nie pracował w tej firmie. Po otrzymaniu pożyczki w kwocie 20.000zł, przekazał pieniądze i dokumenty kredytowe R. S. (1) i G. G.. Następnie zawieźli go do sklepu, w celu zakupu na kredyt laptopa. Zakupił na kredyt laptop, który następnie przekazał współoskarżonym. Następnego dnia, na polecenie R. S. (1) i G. G. wprowadził J. M. do Banku, wskazując gdzie wziął pożyczkę.

Oskarżony potwierdził swoje wyjaśnienia składane w postępowaniu przygotowawczym, w których również opisał rolę współoskarżonych w popełnianiu przestępstw polegającą na wyłudzaniu kredytów.

Sąd uznał, iż stanowisko oskarżonego, nieprzyznającego się do popełniania zarzucanych mu czynów, jest przyjętą przez niego linią obrony i stanowi próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Sąd dał natomiast wiarę wyjaśnieniom oskarżonego składanym zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i na rozprawie, w których opisuje swój udział oraz udział współoskarżonych R. S. (1) i G. G. w popełnianiu przestępstw, uznając je za logiczne i rzeczowe.

Oskarżeni R. S. (1) i G. G. nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów. G. G. wyjaśnił, iż podwoził M. S. do banku (...) oraz sklepu (...), gdzie ww. brał laptopa.

Oskarżony R. S. (1) potwierdził, że M. S. został podwieziony do banku (...), S. poszedł tam po kredyt. Nie jeździli nigdzie więcej. Nie widział u S. żadnych dokumentów.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych R. S. (1) i G. G.. W ocenie Sądu są one pokrętne, nielogiczne i nieszczere. Przedstawiona przez oskarżonych wersja, zdaniem Sądu, jest przyjętą przez nich linią obrony i próbą uniknięcia odpowiedzialności karnej. Wyjaśnieniom powyższym przeczą, uznane przez Sąd za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego M. S..

Świadkowie: D. M., E. M. i E. K. dokładnie opisały sposób udzielenia kredytu M. S. i próbę wyłudzenia kredytu przez J. M.. Nadto, E. M. dodała, iż w dniu, w którym M. S. otrzymał kredyt, przyszedł ponownie do oddziału banku i poprosił o wydanie druku zaświadczenia o dochodach, gdyż jak poinformował, jego kolega też miał wziąć kredyt w banku. Wydała mu druk zaświadczenia nieostemplowany. Następnego dnia, tj. 11.06.2010r. do jej stanowiska podszedł M. S., który był w towarzystwie mężczyzny. Powiedział, że przyszedł z kolegą, który chce również wziąć kredyt. Po pewnym czasie mężczyzna ten został zatrzymany.

Świadek K. K. (2) potwierdził zawarcie umowy kredytowej na zakup laptopa przez M. S. i posłużenia się przez wymienionego zaświadczeniem o dochodach i zatrudnieniu. Całkowity koszt kredytu na zakup laptopa wyniósł 2963,47zł.

Świadek P. A. zeznał, iż zarówno M. S. jak i J. M. nie byli zatrudnieni w jego firmie. Zaświadczenia o ich zatrudnieniu nie były oryginalne.

Świadek A. A. (2) potwierdziła, iż doszło do przekierowania rozmów z telefonu stacjonarnego firmy.

Świadek J. M. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, iż nieznany mu mężczyzna zaproponował wzięcie kredytu. Przyjechał do O. M.. i od dwóch innych mężczyzn otrzymał zaświadczenie o dochodach i zatrudnienia w celu zaciągnięcia kredytu. Jeden z tych mężczyzn informował go, że otrzymał już pożyczkę i zaprowadził go do Banku.

W ocenie Sądu, zeznania powyższe są rzeczowe, logiczne, spójne i konsekwentne. Zdaniem Sądu, świadkowie nie ubarwiali swoich spostrzeżeń, a jedynie przytaczali zaistniałe fakty.

Świadkowie: D. T. i A. K. nie posiadali wiedzy odnośnie popełnionych czynów.

Sąd dał wiarę ich zeznaniom, uznając je za szczere.

Świadkowie: D. S. i R. S. (2), jako osoby najbliższe, skorzystały z prawa do odmowy składania zeznań.

Z opinii z przeprowadzonych klasycznych badań dokumentów wynika, iż kwestionowane podpisy w pozycjach (...) na umowie pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym datowanej 2010-06-10 oraz pięć podpisów ”M. S.” znajdujących się na dokumencie zatytułowanym„ umowa Kredytu na Zakup Towarów i Usług nr (...) datowanym „2010-06-10 nakreślił oskarżony M. S..

W ocenie Sądu, opinia powyższa została sporządzona profesjonalnie, jest pełna, logiczna i odpowiada na postawione pytania. Należy uznać ją za wiarygodną.

Z opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej M. S. wynika, iż nie zachodzą wobec niego warunki z art. 31§1 2 kk. W trakcie popełnienia zarzucanych mu czynów miał całkowicie zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i kierowania swoim postepowaniem. Nie stwierdzono u niego również choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego.

Opinia wyżej omówiona, w ocenie Sądu, jest jasna, rzeczowa, odpowiada na pytania i należy uznać ją za prawdziwą.

Pozostałe, pozaosobowe źródła dowodowe zostały przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi zasadami procesowymi i należy uznać je za prawdziwe.

Na podstawie przeprowadzonych i ujawnionych na rozprawie dowodów Sąd uznał, iż oskarżony M. S. w dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1) i G. G., doprowadził (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.473, 68 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu, w ten sposób, że przy zawieraniu umowy pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym użył jako autentycznego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, czym wyczerpał znamiona art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

W dniu 10 czerwca 2010 r. w O. M. S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1) i G. G., doprowadził (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 2.963,47 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu w ten sposób, że przy zawieraniu umowy kredytu za zakup towarów i usług nr (...) użył jako autentycznego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanego kredytu, czym wyczerpał znamiona art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk .

W dniu 11 czerwca 2010 r. w O. M. S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. S. (1), G. G. i J. M., usiłował doprowadzić (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 8.000 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki w ten sposób, że udostępnił wraz z R. S. (1) i G. G. J. M. podrobiony uprzednio przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu J. M. przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był on zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, a następnie wskazał mu miejsce, gdzie miał on uzyskać pożyczkę, gdzie J. M. używszy jako autentycznego podrobionego opisanego wyżej dokumentu, wystąpił z wnioskiem o udzielnie pożyczki, jednak zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na odmowę udzielenia pożyczki przez bank, czym wyczerpał znamiona art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

R. S. (1) i G. G. w dniu 10 czerwca 2010 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. S., doprowadzili (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 25.473, 68 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki, w ten sposób, że udostępnili M. S. podrobione zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu i wskazali miejsce zawarcia kredytu, zaś M. S. przy zawieraniu umowy pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym użył jako autentycznego wspomnianego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, czym wyczerpali znamiona art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

W dniu 10 czerwca 2010 r. w O., R. S. (1) i G. G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. S., doprowadzili (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 2.963,47 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonego kredytu w ten sposób, że udostępnili M. S. podrobione zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu i wskazali miejsce zawarcia kredytu, zaś M. S. przy zawieraniu umowy kredytu za zakup towarów i usług nr (...) użył jako autentycznego wspomnianego podrobionego uprzednio przez nieustaloną osobę dokumentu w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanego kredytu, czym wyczerpali znamiona art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

W dniu 11 czerwca 2010 r. w O., R. S. (1) i G. G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. S. i J. M., usiłowali doprowadzić (...) Bank (...) do niekorzystnego rozporządzania mieniem w kwocie 8.000 zł. poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonej pożyczki w ten sposób, że udostępnili wraz z M. S., J. M. podrobiony uprzednio przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o dochodach i zatrudnieniu J. M. przez firmę P (...) w S., podczas gdy w rzeczywistości nie był on zatrudniony przez wskazany wyżej podmiot, zaś okoliczność ta miała istotne znaczenie dla uzyskania wskazanej pożyczki, a następnie wskazali mu miejsce, gdzie miał on uzyskać pożyczkę, gdzie J. M. używszy jako autentycznego podrobionego opisanego wyżej dokumentu, wystąpił z wnioskiem o udzielnie pożyczki, jednak zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na odmowę udzielenia pożyczki przez bank, czym wyczerpali znamiona art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1kk jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Jego znamiona podmiotowe znacznie wybiegają poza samo zachowanie się zewnętrzne sprawcy. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca, podejmując zachowanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Takie ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem wynikowym. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien zatem obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Sprawca musi chcieć użyć takiego właśnie sposobu działania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i cel ten musi stanowić punkt odniesienia przy realizowaniu każdego ze znamion przedmiotowych przestępstwa. Zamiar sprawcy w płaszczyźnie intelektualnej musi więc obejmować dwa elementy. Z jednej strony, sposób zachowania sprawcy, tzw. środek intelektualny, jakim jest w przypadku oszustwa wprowadzenie w błąd, wyzyskanie błędu lub niezdolności osoby rozporządzającej mieniem do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Z drugiej strony, sprawca musi mieć świadomość, że co najmniej może uzyskać korzyść majątkową z planowanego zachowania w wyniku zastosowanego sposobu działania oraz świadomość więzi przyczynowej łączącej podejmowane przez niego działania z niekorzystnym rozporządzeniem mieniem. Elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą . Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Oszustwo z punktu widzenia znamion strony podmiotowej może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim, obejmującym zarówno cel, jak i sposób działania sprawcy.

Przedmiotem ochrony zawartym w art. 270§1kk jest publiczne zaufanie do dokumentów, tj. ich autentyczności i rzetelności, co stanowi podstawowy warunek pewności obrotu prawnego. Przestępstwo określone w art. 270 § 1, zwane fałszerstwem materialnym dokumentu, może polegać na jego podrobieniu, przerobieniu albo na używaniu jako autentyczny dokumentu podrobionego lub przerobionego.

Natomiast przedmiotem ochrony określonym w art. 297§1 kk jest postępowanie prowadzące do uzyskania kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, itp. Ochronie podlegają też same instytucje kredytu.

Czynność sprawcza polega na przedłożeniu podrobionego, przerobionego, poświadczającego nieprawdę albo nierzetelnego dokumentu albo nierzetelnego, pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia.

Oskarżeni zachowaniem swoim wyczerpali znamiona zarzucanych im czynów.

Oskarżeni działali umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Naruszyli porządek prawny, mając pełną świadomość popełnianych przestępstw. Działali z pełnym rozpoznaniem i mieli możliwość zachowania się zgodnego z prawem. Mieli też możliwość pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżeni są osobami pełnoletnimi, poczytalnymi, zatem nie zachodzą wobec nich okoliczności wyłączające winę.

Skazując oskarżonych Sąd oparł się na wszystkich dowodach zgromadzonych w sprawie ocenianych swobodnie, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Sąd wymierzył kary, stosując na podstawie art. 4§1kk ustawę obowiązującą w chwili popełnienia zarzucanych oskarżonym przestępstw jako względniejszą dla sprawców,

- oskarżonemu M. S. za czyny opisane w pkt. I, II i III przyjmując, iż działał w warunkach ciągu przestępstw - karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- oskarżonemu G. G. za czyny opisane w pkt. IV, V, VI przyjmując, iż działał w warunkach ciągu przestępstw - karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- oskarżonemu R. S. (1) za czyny opisane w pkt. VII, VIII i IX przyjmując, iż działał w warunkach ciągu przestępstw - karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69§1i 2kk i art. 70§1pkt.1kk w zw. z art. 4§1 kk wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności wobec oskarżonych M. S. i G. G. warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat.

Na podstawie art. 46§1kk w zw. z art. 4§1 kk orzekł wobec oskarżonych M. S., G. G. i R. S. (1) solidarnie obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz:

a/. pokrzywdzonego (...) –w O. M.. kwoty 25.473,68 zł,

b/. pokrzywdzonego (...) Bank (...) S.A we W. – kwoty 2.963,47 zł.

Na podstawie art. 44§2kk orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr 219/10 poz. 2-14 i 16-21 k. 95-96, nr 1/219/10 poz. 1 k. 127, nr 2/219/10 poz. 1k. 182, i nakazał pozostawić je w aktach sprawy.

Wymierzając kary Sąd kierował się treścią art. 53kk. Zdaniem Sądu, orzeczone kary są współmierne do popełnionych czynów i spełnią swoje cele oddziaływania społecznego i indywidualnego. Sąd baczył, by uwzględniały one stopień społecznej szkodliwości czynu i nie przekraczały stopnia winy. Sąd wziął pod uwagę również fakt, iż przestępstwa popełnione przez oskarżonych mają wysoką społeczną szkodliwość. Przy wymiarze kar Sąd uwzględnił również fakt uprzedniej niekaralności G. G., karalności M. S. oraz wielokrotnej karalności R. S. (1), w tym działania w warunkach powrotu do przestępstwa – art. 64§1kk.

Sąd po dokonaniu analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz dokonując oceny właściwości i warunków osobistych oskarżonych M. S. i G. G. uznał, iż w ich sytuacji istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna na przyszłość i dlatego zawiesił wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności na okres 3 lat. Według Sądu, jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary wobec wymienionych, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

W stosunku do oskarżonego R. S. (1), Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary. Oskarżony był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa podobne. Czynów mu zarzucanych dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa. Brak jest pozytywnej prognozy na przyszłość, co do jego osoby, iż nie wkroczy on ponownie na drogę przestępstwa. Według Sądu, jedynie kara bezwzględna pozbawienia wolności uwzględnia okoliczności przedmiotowe i podmiotowe popełnionych czynów oraz należycie spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzone kary zmuszą oskarżonych do refleksji nad swoim postępowaniem i do przestrzegania prawa w przyszłości. Muszą oni spodziewać się, że każde zachowanie wyczerpujące znamiona przestępstwa spotka się z adekwatną do wszelkich okoliczności represją.

Zdaniem Sądu, wymierzone kary są słuszne i sprawiedliwe

O dowodach rzeczowych orzeczono zgodnie z obowiązującymi przepisami

Ze względu na sytuację materialną oskarżonych Sąd zwolnił ich od kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.