Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2017 r. w G.

sprawy z powództwa A. W. (1)

przeciwko A. W. (2)

o obniżenie alimentów

powództwo oddala.

Sygn. akt. III RC 259/16

UZASADNIENIE

Powód A. W. (1) wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych na rzecz pozwanej A. W. (2) z kwoty 1.500,00 zł miesięcznie do kwoty 500,00 zł miesięcznie począwszy od dnia wytoczenia powództwa oraz o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów z tytułu zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu podniósł, iż małżeństwo stron zostało rozwiązane przez rozwód z winy powoda mocą wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy I Wydziału Cywilnego z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie o sygn. akt I RC 747/13. Rozwiązując małżeństwo stron Sąd zobowiązał jednocześnie A. W. (1) do łożenia na rzecz pozwanej kwoty 1.500,00 zł z tytułu alimentów. Wg wiedzy posiadanej przez powoda, aktualna sytuacja materialna i rodzinna pozwanej uległa zmianie na korzyść albowiem obecnie pozostaje ona we wspólnym gospodarstwie domowym z córką, która partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania oraz samej pozwanej. Powód zarzucił też, iż A. W. (2) nie podejmuje zatrudnienia pomimo braku przeciwwskazań do podjęcia pracy.

A. W. (1) podniósł, że od chwili orzeczenia rozwodu znacznemu pogorszeniu uległa jego sytuacja zdrowotna, a co za tym idzie także materialna. Od wielu lat jest bowiem poważnie ograniczony w jakiejkolwiek aktywności zawodowej ze względu na cykliczne orzekanie względem niego częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy. Wskazał, iż w czerwcu 2012 r. doznał w wypadku komunikacyjnym wielonarządowych i wielomiejscowych obrażeń w tym stłuczenia płuc, skutkującego ostrą niewydolnością oddechową, urazu głowy i obrzęku mózgu, ostrej niewydolności nerek, licznych złamań. Nadto zachorował na raka lewej nerki, co skutkowało jej usunięciem oraz pozostawaniem pod stałą opieką onkologiczną. Aktualnie pozostaje na rencie i otrzymuje z tego tytułu od dnia 1 maja 2015 r. kwotę 337,57 zł po potrąceniach komorniczych tytułem alimentów na rzecz pozwanej.

A. W. (1) zarzucił wreszcie, że z uwagi na problemy zdrowotne znacznie wzrosły koszty jego utrzymania. Żyje w zasadzie w niedostatku, a zły stan jego zdrowia i niepewne rokowania, ze względu na przebytą chorobę nowotworową, nie dają mu realnych szans na poprawę sytuacji zawodowej. Wskazał też, iż od wielu lat pozostaje w całkowitej bierności zarobkowej z tego też względu nie ma obecnie możliwości aby uiszczać świadczenia na rzecz byłej żony na dotychczasowym poziomie. Podniósł także, iż wobec braku środków materialnych jego zadłużenie komornicze z tytułu alimentów sięgało w roku 2015 – 35.000,00 zł.

W odpowiedzi na pozew z dnia 16.05.2016 r. (vide: k. 58-64 akt) pozwana A. W. (2) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniosła, iż powód uchyla się od obowiązku alimentacyjnego wobec niej, co skutkowało wszczęciem postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu M. J. pod sygn. akt Kmp 27/13, jak również egzekucją należności w Niemczech za pośrednictwem Sądu Okręgowego Legnicy VII Wydziału Wizytacyjnego. Zarzuciła, że przez okres 27 lat małżeństwa, w drodze wspólnej decyzji stron, zajmowała się prowadzeniem domu i wychowywaniem dzieci – E. W., aktualnie w wieku 27 lat oraz K. W. w wieku 2 lat. Aktualnie dzieci stron pracują zarobkowo i w dalszym ciągu zamieszkają z pozwaną, z którą prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Podstawowe opłaty za media wynoszą 800,00 zł miesięcznie. Podatek roczny od nieruchomości wynosi 449,00 zł. Ponadto A. W. (2) podlega Rolniczemu (...) z uwagi na, co opłaca na rzecz KRUS kwartalną składkę w wysokości 390,00 zł. Pozwana zarzuciła, iż utrzymuje się alimentów od powoda oraz zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 520,00 zł miesięcznie przyznanego jej z MOPS z uwagi na sprawowaną opiekę nad niepełnosprawną 84-letnią matką, utrzymującą się ze świadczenia emerytalnego w kwocie 988,71 zł miesięcznie. Z uwagi na sprawowaną opiekę nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej zwłaszcza, że jest jedyną osobą z rodziny, która jest w stanie taką opiekę sprawować (jej trzej bracia nie żyją, natomiast jeden z żyjących braci jest osobą bezdomną i prowadzi włóczęgowski tryb życia, zaś drugi mieszka w innym mieście i pracuje). Pozwana zarzuciła również, iż w ostatnich latach małżeństwa strony żyły na bardzo wysokim poziomie, gdyż powód pracując w Niemczech zarabiał około 20.000,00 zł miesięcznie. Wg wiedzy pozwanej A. W. (1) w dalszym ciągu osiąga dochody z prowadzonej w Niemczech działalności gospodarczej, polegającej na zatrudnieniu pracowników i zlecaniu im prac budowlanych. Wskazała też, iż stan zdrowia na który powołuje się powód nie uległ pogorszeniu w porównaniu z okresem z czasu trwania procesu rozwodowego i w większości powołuje się on na te same problemy zdrowotne i dolegliwości, które wystąpiły u niego w dacie ostatniego rozstrzygnięcia w przedmiocie alimentów na jej rzecz. Zarzuciła wreszcie, iż także posiada problemy zdrowotne – ma stwierdzone torbiele w piersiach z uwagi na co pozostaje pod kontrolą onkologiczną oraz ma problemy emocjonalne sięgające okresu kiedy pozostawała z powodem w związku z małżeńskim a wynikające z jego ówczesnego zachowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Wyrokiem z dnia 23 czerwca 2014 r. Sąd Okręgowy w Legnicy, rozwiązując małżeństwo stron przez rozwód z winy powoda w sprawie o sygn. akt I RC 747/13, zasądził jednocześnie od niego na rzecz pozwanej A. W. (2) alimenty w kwocie po 1.500,00 zł miesięcznie.

dowód: - wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 23.06.2014 r. – k 13 akt.

W czasie toczącego się postępowania o rozwód powód A. W. (1) miał 49 lat, posiadał wykształcenie podstawowe, zawód – kierowcy. Do września 2013 r. prowadził działalność gospodarczą na terenie Niemiec w branży budowlanej. Działalność tą zlikwidował z uwagi na małą ilość zleceń. Powód w roku 2014 powrócił do Polski i zamieszkał ze swoim ojcem, utrzymywał się z renty w wysokości 1.000,00 zł miesięcznie.

W roku 2001 powód zachorował na raka nerki, od tego czasu nie nastąpiła wznowa choroby. Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 03 kwietnia 2014 r. A. W. (1) został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy do dnia 30.04.2015 r.

dowód: - orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 03.04.2014 r. – k.15-16 akt,

- wyjaśnienia A. W. (1) – k. 407 v.- 408 akt SO w Legnicy w L. o

sygn. akt I RC 747/13.

Pozwana A. W. (2) w dacie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach miała 46 lat. Posiadała średnie wykształcenie, z zawodu była kosmetyczką. W czasie trwania związku małżeńskiego oraz podczas rozwodu nie pracowała, pozostawała na utrzymaniu powoda. W okresie od 19 września 2013 r. do 29 maja 2014 r. była zarejestrowana w PUP w G.. Mieszkała i prowadziła wspólne gospodarstwo domowe z mamą; córką, która ukończyła studia oraz kończącym szkołę synem.

dowód: - wyjaśnienia A. W. (2) – k. 408.- 408 v. akt SO w Legnicy w L. o

sygn. akt I RC 747/13.

W chwili obecnej powód A. W. (1) ma 52 lata. Podaje, iż jego centrum życiowe znajduje się w Polsce i od 4 lat mieszka z ojcem w K.. Ojciec powoda ma 80 lat i utrzymuje się z emerytury, ponosi koszty utrzymania domu w K.. W okresie ponownego zamieszkania w Polsce powód 2 lub 3 razy wyjeżdżał do Niemiec. W Niemczech posiada własnościowy dom o powierzchni 80 m ², który zakupił 7 lat temu za kwotę około 30.000,00 euro. Nieruchomość w Niemczech pozostaje pusta, wymaga remontu po zalaniu, powód ponosi koszty jej utrzymania w wysokości po 250,00 euro miesięcznie. Pod zastaw tej nieruchomości zaciągnął 2 lata temu pożyczkę w banku w kwocie 12.000,00 euro. Pieniądze z tej pożyczki przeznaczył na utrzymanie domu. Zgodnie z dyspozycją A. W. (1) bank, co miesiąc przelewa określona kwotę na ten cel. Z tytułu spłaty pożyczki wydatkuje, co miesiąc od 50,00 do 100,00 euro. Powód wystawił nieruchomość w M. na sprzedaż.

Orzeczeniem Orzecznika ZUS z dnia 22 kwietnia 2015 r. A. W. (1) został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do dnia 31 maja 2016 r.

Na podstawie decyzji (...) Oddział w L. z dnia 12 marca 2015 r. otrzymał świadczenie rentowe w wysokości około 1.100,00 zł netto, z którego było potrącane po 577,88 zł tytułem alimentów na rzecz byłej żony. Z kolei decyzją ZUS o ponownym ustaleniu renty z dnia 07 maja 2015 r. przyznano powodowi kwotę świadczenia w wysokości 902,57 zł, zmniejszonego z powodu potrącania alimentów o kwotę 437,77 zł.

A. W. (1) nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej i zostało wobec niego wszczęte postępowanie komornicze. Z tytułu zaległości alimentacyjnych na dzień 12.01.2015 r. posiadał zadłużenie w wysokości ponad 30,000,00 zł.

Decyzją ZUS z dnia 31 maja 2016 r. A. W. (1) utracił prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 czerwca 2016 r. albowiem nie jest już niezdolny do pracy.

Powód w dniu 27.09.2016 r. zarejestrował się w PUP w P. i aktualnie otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych w wysokości – w grudniu 2016 r. - 830,00 zł zaś od stycznia 2017 r. do marca 2017 r. – w wysokości po 660,00 zł.

A. W. (1) pozostaje pod stałą opieką lekarską min. z powodu choroby nowotworowej przebytej w 2001 r. i nadciśnienia, na zakup leków wydatkuje po 70,00 – 80,00 zł miesięcznie. Do chwili obecnej nie nastąpiła wznowa choroby nowotworowej.

W okresie od 24.03.2015 r. do 03.04.2015 r. przebywał w szpitalu w G. na Oddziale (...) Ogólnej z powodu nacieku około wyrostkowego. Następnie ponownie przebywał na leczeniu szpitalnym w okresie od 08.03.2016 r. do 10.03.2016 r. z powodu zabiegu operacyjnego polegającego na laparoskopowym uwolnieniu zrostów po nacieku około wyrostkowym.

W roku 2016 poniósł koszty leczenia stomatologicznego polegającego na wszczepieniu implantów, w wysokości 20.000,00 zł.

dowód: - orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 22.04.2015 r. – k. 17-18 akt,

- decyzja ZUS z dnia 12.03.2015 r. – k. 19 akt,

- decyzja ZUS z dnia 07.05.2015 r. – k. 20 – 23 akt,

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego – k. 30 akt,

- zaświadczenie lekarskie z dnia 13.04.2015 r. – k. 32 akt,

- skierowanie do pracowni diagnostycznej z dnia 01.02.2016 r. – k. 33 akt,

- zaświadczenie lekarski z dnia 01.02.2016 r. – k. 34 akt,

- skierowanie do szpitala z dnia 02.02.2016 r. oraz informacja dla lekarza

kierującego – k. 35 akt,

- zaświadczenie lekarskie – k. 36 akt,

- zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego z dnia 12.01.2015 r. – k. 39-

40 akt,

- zaświadczenie z PUP w P. z dnia 02.12.2016 r. – k. 175 i k. 180

akt,

- informacja (...) Oddział w P. z dnia 17.01.2017r. – k. 176 akt,

- decyzja Starosty (...) z dnia 28.09.2016 r. – k. 181 akt,

- informacja o dochodach uzyskanych od organu podatkowego za rok 2016 –

k. 182-183 akt,

- wyjaśnienia powoda – k. 195 v. – 196 v. akt.

Pozwana A. W. (2) ma aktualnie 49 lat. Posiada średnie wykształcenie, z zawodu jest technikiem kosmetycznym. Jest właścicielką 2 ha ziemi uprawnej, którą oddała w dzierżawę. Nie otrzymuje wynagrodzenia z tytułu dzierżawy, dzierżawca przekazuje jej natomiast pieniądze z tytułu opłaty podatku od gruntu w kwocie 300,00 zł rocznie. Była zarejestrowana w PUP w G. w okresie od 21.07.2011 r. do dnia 09.11.2011 r. i następnie od dnia 19.09.2013 r. do 29.05.2014 r.

Pozwana od 2011 r. opiekuje się obłożnie chorą, 84-letnią mamą – D. P. i otrzymuje z tego tytułu zasiłek opiekuńczy w kwocie po 520,00 zł miesięcznie, z uwagi na co obecnie nie może zarejestrować się w PUP. D. P. posiada na stałe orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 10.01.2012 r., utrzymuje się z renty i dodatku pielęgnacyjnego w łącznej wysokości po 1193,71 zł netto miesięcznie.

Pozwana wszczęła postępowanie egzekucyjne przeciwko powodowi, ale od marca 2016 r. jest ono całkowicie bezskuteczne. Zadłużenia alimentacyjne powoda wobec pozwanej sięgają aktualnie 50.000,00 zł.

A. W. (2) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z córką E. W. w wieku 28 lat oraz synem K. W. w wieku 21 lat. Syn stron jest kawalerem, pracuje w Hucie (...) za wynagrodzeniem 2.500,00 zł netto miesięcznie, natomiast córka pracuje na ¾ etatu w charakterze nauczyciela przedszkola za wynagrodzeniem około 2.100,00 zł netto miesięcznie. Dzieci pozwanej partycypują w kosztach utrzymania domu w kwotach od 200,00 do 250,00 zł miesięcznie każde z nich, z tym że córka stron w dniu 31.12.2016 r. poślubiła P. R. i od kwietnia 2017 r. planuje wyprowadzić się z obecnego miejsca zamieszkania. Wspólnie z mężem zawarli umowę przedwstępna kupna - sprzedaży nieruchomości - lokalu mieszkalnego położony w G., przy ul. (...).

Na koszty utrzymania domu pozwanej składają się opłaty za: gaz sięgające w okresie zimowych od 400,00 do 500,00 zł miesięcznie; wodę – 170,00-180,00 zł miesięcznie; energię – 170,00 zł miesięcznie. Dodatkowo w okresie zimowym pozwana dokonuje zakupu drewna za kwotę 700,00 zł. Z tytułu podatku od nieruchomości płaci po 440,00 zł rocznie, zaś za odbiór odpadów komunalnych płaci 486,00 zł rocznie. Ponadto A. W. (2) podlega Rolniczemu (...) i opłaca składkę na KRUS w wysokości 390,00 zł kwartalnie.

A. W. (2) pozostaje pod opieką lekarza psychiatry z powodu zaburzeń lękowych i wymaga leczenia farmakologicznego.

Pozwana utrzymuje, iż powód w dalszym ciągu zleca prace budowlane na terenie Niemiec i czerpie z tego dochody.

dowód: - orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 10.01.2012 r. – k. 65 akt,

- decyzja o wysokości emerytury D. P. z dnia 20.03.2016 r. –

k. 66 akt,

- faktura VAT za gaz z dnia 15.02.2016 r., polecenie zapłaty za energię,

informacja o wysokości opłaty za odbiór odpadów komunalnych z dnia

20.01.2016 r., decyzja w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości z dnia

02.02.2016 r., faktura sprzedaży z dnia 26.04.2016 r. - k. 67- 70 i k. 76 akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 21.04.2016 r. – k. 71 akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 22.04.2016 r. – k. 72 i 73 akt,

- karta informacyjna leczenia szpitalnego D. P. z dnia

02.12.2015 r. – k. 74 – 75 akt,

- wydruk korespondencji internetowej z M. K. –

k. 80-90 akt,

- zaświadczenie z PUP w G. z dnia 29.07.2016 r. – k. 120 akt,

- zaświadczenie (...) w G. z dnia 22.07.2016 r. – k. 121 akt,

- zaświadczenie (...) w G. z dnia 16.02.2017 r. – k. 189 akt,

- zaświadczenie lekarskie z dnia 12.05.2016 r. – k. 124 akt,

- zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach E. W. z dnia 13.05.2016 r. –

k. 132 akt,

- zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach K. W. z dnia 25.07.2016 r.

– k. 133 akt,

- umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości z dnia 02.01.2017 r. – k.

184-185 akt

- wyjaśnienia A. W. (2) – k. 146 verte – 147 i k. 196 v.- 197 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 60 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ( dalej: k.r.i.o.) małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. W myśl zaś § 3 powołanego przepisu obowiązek dostarczenia środków utrzymania małżonkowi wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże, gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowego okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży ten termin. Z kolei wedle

art. 138 k.r.i.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Podstawową przesłanką, jak wynika z powyższego, warunkującą obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami jest pozostawanie przez jednego z nich w stanie niedostatku. Wysokość zaś tegoż obowiązku zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz z drugiej strony możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Oznacza to, iż to przede wszystkim zmiana sytuacji materialnej małżonka uprawnionego, która nastąpiła w okresie pomiędzy dniem wydania wyroku zasądzającego alimenty a dniem wyrokowania w sprawie wszczętej na skutek pozwu o obniżenie alimentów, i która pozwala stwierdzić, iż nie znajduje się on już w niedostatku, uzasadnia orzeczenie o obniżeniu renty alimentacyjnej. Inną przyczyną, uzasadniającą ewentualną zmianę orzeczenia w przedmiocie alimentów poprzez ich obniżenie między małżonkami, mogłaby być taka zmiana sytuacji finansowej po stronie zobowiązanego, która sprowadzałaby się do zaistnienia u niego stanu niedostatku w takim stopniu, iż mając na względzie jego możliwości zarobkowe i majątkowe, obowiązek alimentacyjny w dotychczasowej wysokości byłby zbyt dolegliwy.

W świetle powyższego przedmiotem oceny Sądu niniejszej sprawie winno być więc porównanie obecnej sytuacji materialnej pozwanej, do poprzedniej, będącej podstawą zasądzenia renty alimentacyjnej, a także porównanie możliwości zarobkowych i majątkowych powoda, czyli innymi słowy stanu faktycznego w oparciu o który poczynione zostały wówczas ustalenia, a który następnie legł u podstaw orzeczenia tegoż Sądu oraz stan obecny, w kontekście w/w przesłanek.

Jak wynika z ustaleń Sądu, w czerwcu 2014 r. pozwana nie pracowała, nie osiągała żadnych dochodów. Prowadziła wspólne gospodarstwo domowe z matką oraz córką i synem, który wkrótce po rozwodzie rodziców rozpoczął pracę zarobkową.

Obecnie jej dochody kształtują się na poziomie 520,00 zł miesięcznie z tytułu otrzymywanego zasiłku dla opiekuna. Z powodu sprawowanej opieki nad przewlekle chorą matką nie może podlegać rejestracji w PUP, zaś podjęcie przez nią zatrudnienia spowoduje utratę kwoty zasiłku.

Pozwana ponosi następujące wydatki związane z utrzymaniem domu: za gaz sięgające w okresie zimowych od 400,00 do 500,00 zł miesięcznie; wodę – 170,00-180,00 zł miesięcznie; energię – 170,00 zł miesięcznie. Dodatkowo w okresie zimowym pozwana dokonuje zakupu drewna za kwotę 700,00 zł. Z tytułu podatku od nieruchomości płaci po 440,00 zł rocznie, zaś za odbiór odpadów komunalnych płaci 486,00 zł rocznie. Ponadto A. W. (2) podlega Rolniczemu (...) i opłaca składkę na KRUS w wysokości 390,00 zł kwartalnie. Obecnie mieszka z dorosłym dziećmi, które partycypują w kosztach utrzymania domu w łącznej kwocie od 400,00 – do 500,00 zł miesięcznie, nie mniej córka stron, która w grudniu 2016 r. wyszła za mąż, zamierza wkrótce wyprowadzić się z domu A. W. (2) i rozpocząć samodzielne życie. Porównując zatem aktualną sytuację rodzinną i materialną pozwanej oraz jej wydatki związane z utrzymaniem domu, z sytuacją z daty ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach stwierdzić należy, iż w będącym przedmiotem oceny Sądu w/w okresie sytuacja pozwanej nie tylko nie uległa poprawie, a wręcz pogorszyła się z uwagi na konieczność całodobowej opieki nad matką. Stan zdrowia D. P. w praktyce uniemożliwia jej samodzielne funkcjonowanie a tym samym podjęcie pracy zarobkowej przez A. W. (2). Trudno też wymagać od pozwanej aby umieściła chorą matkę w domu pomocy społecznej, co stanowiłoby jedyną alternatywę do otwarcia jej możliwości podjęcia stałego zatrudnienia.

Do odmiennych wniosków prowadzi z kolei porównanie ówczesnej i obecnej sytuacji powoda. W trakcie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach był on uznany orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 03 kwietnia 2014 r. za całkowicie niezdolnego do pracy do dnia 30.04.2015 r. A zatem podczas wyrokowania w sprawie rozwodowej posiadał status osoby całkowicie niezdolnej do zatrudnienia, a mimo to na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku proponował kwotę alimentów na rzecz pozwanej w wysokości 1.200,00 zł. Świadczyło to o dużych możliwościach zarobkowych i majątkowych powoda, skoro mimo problemów zdrowotnych i orzeczenia eliminującego go z rynku pracy, zadeklarował wysoką kwotę alimentów, jak również nie wnosił apelacji od wyroku przyznającego na rzecz jego byłej żony alimenty od niego w wysokości 1.500,00 zł.

Po wniesieniu pozwu w przedmiotowej sprawie, co nastąpiło w kwietniu 2016 r., orzeczeniem Orzecznika ZUS z dnia 22 kwietnia 2015 r. A. W. (1) został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do dnia 31 maja 2016 r., z kolei decyzją ZUS z dnia 31 maja 2016 r. A. W. (1) utracił prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 czerwca 2016 r. albowiem nie jest już niezdolny do pracy.

Porównując zatem sytuację powoda z okresu ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach w sprawie rozwodowej w zakresie jego zdolności do pracy wynikającej ze stanu zdrowia, z aktualną sytuacją, nie sposób nie zauważyć, iż uległa ona diametralnej zmianie na korzyść powoda. Obecnie jest on uznany za zdolnego do pracy, a zatem po stronie jego możliwości zarobkowych i majątkowych nie tylko nie doszło do pogorszenia sytuacji materialnej, ale wręcz do jej polepszenia. Nie ma aktualnie przeszkód natury zdrowotnej aby powód podjął pracę. Należy zauważyć, iż A. W. (1) przez 20 lat pracował w Niemczech, gdzie osiągał bardzo wysokie zarobki, przy czym w ostatnich latach małżeństwa nie podejmował już prac fizycznych, tylko pośredniczył w zatrudnianiu pracowników i uzyskiwaniu zleceń, co przynosiło mu wymierne korzyści. Dołączony do akt sprawy dowodów w postaci rozmowy za pośrednictwem forum internetowego pozwanej z żoną jednego z zatrudnionych przez powoda pracowników, wzmacnia jedynie przekonanie Sądu, iż istotnie A. W. (1) nie wycofał się z branży budowlanej i zapewne w dalszym ciągu uzyskuje dochody z pośrednictwa pracy.

Sąd nie dał też wiary powodowi, iż jego aktualne miejsce zamieszkania jest w Polsce i że pozostaje on praktycznie na utrzymaniu 80-letniego ojca, emeryta, właściciela samochodu marki B., który A. W. (1) jedynie użytkuje. Z jednej bowiem strony pozwany utrzymuje, iż jest niewypłacalny i zadłużony oraz, że utrzymuje się jedynie z niewysokiego zasiłku dla bezrobotnych, z drugiej zaś strony jego tragicznej sytuacji materialnej przeczy okoliczność tego rodzaju, iż na zabieg związany z wszczepieniem implantów, wydatkuje niebagatelną kwotę około 20.000,00 zł za pieniądze uzyskane rzekomo ze sprzedaży ostatniej już posiadanej przez niego maszyny budowlanej. Doświadczenie życiowe oraz zasady logicznego myślenia wskazują, iż o ile powód faktycznie znajdowałby się w tak ciężkiej dla niego sytuacji materialnej to w pierwszej kolejności posiadane pieniądze, niezależnie z jakiego źródła pochodzą, przeznaczyłby raczej na częściową chociażby spłatę swoich zadłużeń i utrzymanie, a nie na stosunkowo drogi zabieg stomatologiczny przeznaczony raczej dla osób zamożnych.

Sąd nie traci także z pola widzenia okoliczności tego rodzaju, że A. W. (1) posiada dom własnościowy w Niemczech, który wg jego twierdzeń stoi pusty, ponieważ wymaga remontu. Zważywszy na wieloletnie doświadczenie zawodowe powoda w branży budowlanej należałoby oczekiwać, że A. W. (1) jest w stanie własnymi siłami i własnym sumptem wyremontować częściowe szkody związane z zalaniem domu od strony balkonu. Podjęcie takich działań wydaje się jedynym logicznym wyjściem, w sytuacji kiedy powód ponosi koszty utrzymania tej nieruchomości, wynoszące po 250,00 euro miesięcznie, na dodatek ze środków uzyskanych z kredytu bankowego zaciągniętego w Niemczech w wysokości 12.000,00 euro, pod zastaw nieruchomości, co umożliwiłoby mu wynajęcie domu, w oczekiwaniu na wpłynięcie oferty kupna, mając na uwadze, iż wystawił ten dom na sprzedaż.

W ocenie Sądu indyferentne z punktu widzenia rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie pozostają okoliczności związane ze stanem zdrowia powoda, gdyż dolegliwości na które się powołuje, z wyjątkiem operacji z powodu problemów z wyrostkiem oraz zabiegu laparoskopowego uwalniającego zrosty po operacji wyrostku, wystąpiły u niego jeszcze przed rozwodem. Podobnie ocenić należy okoliczność przekazania pozwanej w dniu 14 maja 2010 r. – w drodze umowy darowizny udziału w nieruchomości obejmującej dom w R., albowiem nastąpiło to jeszcze przed rozwodem stron.

Reasumując, w ocenie Sądu Rejonowego, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, od czasu orzeczenia Sądu Okręgowego nie zaistniały okoliczności o których mowa w art. 138 k.r.i.o., uzasadniające obniżenie renty alimentacyjnej ustalonej od powoda w wysokości 1.500,00 zł na rzecz pozwanej, do kwoty po 500,00 zł.

W tym stanie rzeczy powództwo, jako nie mające uzasadnionych podstaw, podlegało oddaleniu.