Sygn. akt II Ca 908/13
Dnia 20 listopada 2013 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :
Przewodniczący : SSO Anatol Gul
po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2013 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa P. K.
przeciwko W. S.
o zapłatę 4000 zł
na skutek apelacji pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku
z dnia 5 września 2013 r. sygn. akt I C 356/13
oddala apelację.
Sygn. akt II Ca 908/13
Apelacja nie jest uzasadniona, a podniesiony w niej zarzut nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy. Przyjmując ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje, Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z konieczności ponownego przytaczania szeregu powołanych już wcześniej trafnych argumentów.
Tylko dodatkowo należy wskazać na następujące kwestie : - ocena prawidłowości zastosowanych przepisów prawa materialnego może być dokonana jedynie po uprzednim ustaleniu, że ustalenia faktyczne zostały dokonane zgodnie z przepisami prawa procesowego;
- zarzuty pozwanego w tym zakresie związane były wyłącznie z kwestią oceny dowodów oraz poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych;
-co do zasady, wykazanie przez stronę, że naruszono przepis art. 233 § 1 kpc, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie może być zastąpione jedynie odmienną interpretacją dowodów zebranych w sprawie - do czego w istocie sprowadza się apelacja , chyba że strona jednocześnie wykaże, że ocena dowodów przyjęta przez sąd za podstawę rozstrzygnięcia przekracza granicę swobodnej oceny dowodów; oznacza to, że postawienie tego zarzutu nie może polegać na zaprezentowaniu przez skarżącego stanu faktycznego przyjętego przez niego na podstawie własnej oceny dowodów; skarżący może tylko wykazywać - wyłącznie przy pomocy argumentów jurydycznych – że sąd rażąco naruszył zasady oceny wiarygodności i mocy dowodów, co miało wpływ na wynik sprawy, lecz nie zostało to skutecznie uczynione;
-tymczasem sąd pierwszej instancji przeprowadził dostateczne postępowanie dowodowe oraz dokonał analizy tych dowodów, a wyciągnęte wnioski zostały logicznie powiązane z zebranym materiałem dowodowym; - ponadto skarżący nie przedstawił żadnych wniosków ani środków dowodowych, które zostały przez sąd pominięte, a które podważałyby trafność ustaleń sądu, poprzestając jedynie na zaprezentowaniu własnego przekonania o innej wadze poszczególnych dowodów oraz ich odmiennej ocenie niż ocena sądu;
-skuteczne postawienie zarzutu naruszenia art. 233 § 1 kpc wymaga bowiem wykazania, że sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, bowiem jedynie to może być przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów;
-dlatego też sąd pierwszej instancji trafnie przyjął, że pozwany bezpodstawnie uchylił się od zawarcia umowy przyrzeczonej, wobec czego powódka zasadnie mogła żądać - na podstawie postanowień umowy przedwstępnej - dwukrotności wręczonego zadatku.
Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw została oddalona / art. 385 kpc w zw. z art. 505(10) § 2 kpc i art. 505(13) § 2 kpc.