Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Brzegu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 roku w Brzegu

na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy B.

przeciwko R. L.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego R. L. na rzecz powoda Gminy B. kwotę 554,80 zł (pięćset pięćdziesiąt cztery złote 80/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01/07/2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 25,00 zł tytułem opłaty sądowej, a także 300,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, które to kwoty pozwany zobowiązany jest zapłacić solidarnie wraz z K. L. oraz A. L. zobowiązanych na mocy prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 04/08/2016 roku w sprawie (...)

2.  w pozostałej części postępowanie w sprawie umarza.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt I C 1293/16

UZASADNIENIE

Powód, Gmina B. wniósł przeciwko R. L., K. L. oraz A. L. pozew o zapłatę solidarnie kwoty 2208,90 zł wraz odsetkami ustawowymi od kwoty 2126,49 zł od dnia 01.07.2016r. do dnia zapłaty orz od kwoty 82,41 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że dochodzona należność stanowi zapłatę z tytułu nieuiszczonych rat czynszowych za okres 07.2015r. do 06.2016r. Pomimo wezwań i monitów pozwani nie uregulowali należności za ten okres.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwani wnieśli o oddalenie powództwa podnosząc dokonanie zapłaty w wysokości 2013,20 zł. Postanowieniem z dnia 07.10.2016r. Sąd odrzucił sprzeciw K. L. ora A. L., postanowienie uprawomocniło się w dniu 09.11.2016r.

Pismem z dnia 08.12.2016r. powód ustosunkowując się do sprzeciwu pozwanego R. L. wskazał, ze załączone do sprzeciwu dowody z wpłat zostały uwzględnione z tym, że dwie wpłaty na kwotę 91,60 zł zostały zaksięgowane na rachunek pozwanego R. L., który zgodne z oświadczeniem sam będzie się rozliczał z powodem.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Umową najmu z dnia 23.06.2015r. w stosunek najmu lokalu położonego w B. przy ul. (...) weszli R. L. i K. L.. W lokalu zamieszkują także pozwany R. L. oraz małoletnie S. L. i Z. L..

Z uwagi na narastające zaległości z tytułu czynszu w okresie od lipca 2015r. do 30 czerwca 2016r. zobowiązanie narosło do kwoty 2126,46 zł. Powód dokonał skapitalizowania odsetek ustawowych za poszczególne raty czynszu, które na dzień wytoczenia powództwa wyniosły 82, 41 zł. Pismem z dnia 16.06.2015r. oraz z dnia 13.04.2013r. powód wezwał zobowiązanych do zapłaty zaległości.

Dowód:

1.  umowa najmu, k.

2.  kartoteka finansowa z dnia 27.07.2016r. rat czynszu, k. 9

3.  kartoteka finansowa odsetek, k. 10

4.  pismem z dnia 13.04.2016r.

W dniu 02.08.2016 roku tj w dniu wytoczenia pozwu pozwany R. L. wpłacił kwoty na poczet zadłużenia objętego pozwem to jest w lipcu 200 zł oraz 480 zł 680 zł w dniu 07 i -08.07. 2016r. oraz w dniu 02.08.2016r. 1000 zł. W tytule wpłat pozwani K. L. i R. L. wpisali zaległość.

Pozwany R. L. dokonał w dniu 24.12.2015r. zapłaty 170 zł tytułem zaległości , która została już ujęta w pozwie a także kwoty: 91,60 zł wskazując , ze opłat dotyczy miesiąca sierpnia 2016r.. pozwani R. L. i K. L. zapłacili także kwotę 91,60 zł wskazując tytuł opłaty lipiec 2016r. Z uwagi na to, że pozew został już złożony do sądu przeciwko pozwanym R. L., K. L. oraz A. L., w dniu 04.08.2016r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. W dniu 22.03.2017r. z uwagi na zapis w dowodzie wpłaty zaległość; powód łączna wpłatę 1680 zł powód zarachował na poczet zaległości czynszowych za okres objęty pozwem i pozostało do zapłaty 554,80 zł.

R. L. złożył oświadczenie, że od 07.2016r. będzie lokal zajmował sam, bez pozwanych A. L. oraz K. L., W związku z tym Gmina musiała zamknąć rejestr na dzień 30.06.2016r., który prowadziła dla wszystkich lokatorów i od lipca 2016r. otworzyć rejestr wyłącznie dla pozwanego R. L.. Pozwany okoliczności tej nie zakwestionował. Woda płacona jest zaliczka razem z czynszem ale ostateczne rozliczenie zużycia wody zostanie wykonane przez gminę do końca września następnego roku. To, że R. L. złożył oświadczenie o zmianie liczby lokatorów w przedmiotowym lokalu będzie miało odzwierciedlenie w ostatecznym rozliczeniu zużycia wody.

Dowód:

1.  Dowody wpłat pozwanych K. L. i R. L., k. 30

2.  Kartoteka finansowa za okres 01.-7.2015r- 31.08.2016r., k. 31

3.  Zeznania świadka G. K., rozprawa z dni 23.03.2017r. zapis 0.0.57-0.19.51

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie. W związku z ograniczeniem pozwu do kwoty 554,80 zł w pozostałym zakresie Sąd umorzył postępowanie w sparwie. Jak wynika z materiału dowodowego a w szczególności dowodów z dokumentów w postaci kartoteki finansowej przedłożonej przez powoda oraz przedłożonej przez pozwanego R. L. (za okres 01.-7.2015r- 31.08.2016r.) dowodów płat oraz kartoteki finansowej istotnie na dzień wytoczenia powództwa powód dysponował już kwotą 1680 zł wpłacona przez K. L. i R. L.. Zatem w trakcie postępowania winien był ograniczyć żądanie o tą kwotę naliczając jedynie odsetki z tytułu nie opłaconych rat czynszowych w terminie. Powód uczynił to dopiero w dniu 22.03.2017r. a więc na dzień przed rozprawą wskazując, że miał prawo naliczyć dokonane wpłaty na poczet należności ubocznych to jest kosztów zastępstwa procesowego oraz opłat sądowych wynikających z prawomocnego nakazu zapłaty wystawionego przeciwko K. L.. Sąd nie zgadza się z takim stanowskiemu albowiem nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie przeciwko K. L. i A. L. uprawomocnił się dopiero w listopadzie 2016r. zatem na dzień dokonania wpłaty łącznie 10680 zł powód nie prowadził żadnej egzekucji przeciwko pozostałym pozwanym a więc nie był uprawniony do zaliczenia jej na poczet należności ubocznych jak koszty procesu wynikające z nakazu zapłaty. W związku z powyższym należało zasądzić kwotę 554,80 zł. Odsetki ustawowe należało naliczyć od dnia następującego po ostatnim dniu do zapłaty należności to jest od 01.07.2016r. do dnia zapłaty.

Powód Gmina B. ograniczając powództwo przyznała, ze na dzień wytoczenia powództwa posiadała już dwie wpłaty od pozwanego R. L. i K. L. na kwotę 1680 zł ,zatem cofnięcie pozwu o ta kwotę nastąpiło z przyczyn leżących po stronie powoda. Zasadą wynikającą z art. 203 § 2 k.p.c. jest, że w wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Zatem przyjmując, ze powód, gmina B. wygrała sprawę jedynie w 25% należało zasądzić od pozwanego R. L. wysokość kosztów tylko w tym zakresie a zatem pozwany ma obowiązek zapłaci 25 zł opłaty sądowej od pozwu ( 25% od kwoty 100 zł ) oraz 300 zł tytułem wrotku kosztów zastępstwa procesowego ( 25% od stawki minimalnej wynikającej z § 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.).

Wobec powyższych okoliczności orzeczono jak w sentencji.