Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania D. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 12 lipca 2016 r. (Nr (...) )

w sprawie D. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 757/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lipca 2016 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, wstrzymał wypłatę D. K., w 100%, części uzupełniającej renty rolniczej od 1 sierpnia 2016 r. wskazując, iż ubezpieczony prowadzi działalność rolniczą.

Odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony D. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie, że przysługuje mu prawo do wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej. Ubezpieczony podał, iż ze względu na stan zdrowia nie jest zdolny do prowadzenia działalności rolniczej i sam fakt, iż jest właścicielem gospodarstwa, nie powinien pozbawiać go spornego prawa.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, przywołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony D. K. był uprzednio uprawniony do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Na podstawie decyzji z dnia 20 sierpnia 2014 r., renta ta została mu przyznana bezterminowo, począwszy od dnia 1 sierpnia 2014 r. (decyzja k. 85 a. r.). Ubezpieczony pobierał wyżej wymienioną rentę w części składkowej z zawieszeniem 50 % części uzupełniającej na podstawie art. 28 ust. 11 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, tj. w związku z podleganiem jego współmałżonki ubezpieczeniu społecznemu rolników (bezsporne).

Decyzją z dnia 6 lipca 2016 r. małżonce ubezpieczonego, H. K., została przyznana renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy na okres od 9 maja 2016 r. do 30 czerwca 2018 r. (decyzja k. 102 a. r.).

Ze względu na nabycie przez współmałżonkę prawa do własnego świadczenia, D. K. nie spełniał warunku do wypłaty 50% części uzupełniającej świadczenia (bezsporne).

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 lipca 2016 r. organ rentowy wstrzymał D. K. wypłatę w 100% części uzupełniającej renty z tytułu niezdolności do pracy, gdyż prowadzi on działalność rolniczą (k. 100 a. r.).

D. K. jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 8,94 ha i z tego tytułu jest osobą uprawnioną do dopłat. W gospodarstwie tym uprawiana jest kukurydza, pszenżyto, pszenica oraz hodowanych jest kilkanaście sztuk bydła. Ubezpieczony wskazuje synowi, jak powinna przebiegać produkcja rolna w tym gospodarstwie. Syn ubezpieczonego dzieli się dochodami uzyskanymi z produkcji rolnej. D. K. jest zobowiązany do uiszczania podatku rolnego (zeznania ubezpieczonego k. 8-8v, decyzje ustalające wysokość zobowiązania pieniężnego z tytułu podatku rolnego k. 15, 48, 72 a. e.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie D. K. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2016r., poz. 277), wypłata emerytury lub renty rolniczej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ust. 2-8, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą. Stosownie do ust. 3.-ego tego artykułu, wypłata (części uzupełniającej renty rolniczej) ulega zawieszeniu w całości, jeżeli emeryt nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. Jak wskazano w ust. 4.-tym tego artykułu, uznaje się, że rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego, nie uwzględniając:

1) gruntów wydzierżawionych, na podstawie umowy pisemnej zawartej co najmniej na 10 lat i zgłoszonej do ewidencji gruntów i budynków, osobie niebędącej:

a) małżonkiem emeryta lub rencisty,

b) jego zstępnym lub pasierbem,

c) osobą pozostającą z emerytem lub rencistą we wspólnym gospodarstwie domowym,

d) małżonkiem osoby, o której mowa w lit. b lub c;.

W myśl art. 2 ust. 1 w zw. z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 617 j.t.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne (z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza), o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej

W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczony nie obalił domniemania prawnego zawartego w ust.4 cytowanej ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Nie przedstawił on przekonujących dowodów, że zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej.

Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie prowadzi do wniosku, iż ubezpieczony nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 28 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Bezspornym jest, iż D. K. jest właścicielem gospodarstwa rolnego. W tej sytuacji zgodnie z treścią przywołanego przepisu, uznaje się, że prowadzi on nadal działalność rolniczą. Ubezpieczony podnosił, iż grunty wchodzące w skład jego gospodarstwa zostały oddane w dzierżawę jego synowi. Podkreślić należy, iż domniemanie prowadzenia działalności rolniczej zostaje obalone w przypadku przedstawienia pisemnej umowy dzierżawy zawartej co najmniej na 10 lat i zgłoszonej do ewidencji gruntów i budynków z osobą, która nie jest zstępnym ubezpieczonego. Przypomnieć należy, iż dzieci zaliczają się do grona zstępnych. A zatem, nawet zawarcie przez osobę ubezpieczoną umowy dzierżawy z synem, czyli zstępnym, nie wyłącza domniemania prowadzenia działalności rolniczej wyrażonego w art. 28 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Na marginesie wskazać należy, iż D. K. nie udowodnił, by umowa dzierżawy została zawarta z synem w formie pisemnej ani też, by została zgłoszona do ewidencji gruntów i budynków.

Zaznaczyć również należy, iż prowadzenie działalności rolniczej nie polega wyłącznie na osobistej pracy fizycznej w gospodarstwie. Działalność taka może polegać również na zarządzaniu, podejmowaniu decyzji w przedmiocie produkcji rolnej. W gospodarstwie (...) prowadzona jest produkcja rolnicza w zakresie uprawy zbóż oraz hodowli bydła. Ubezpieczony podejmuje decyzję, które zboża zasiać na danym gruncie oraz wskazuje, kiedy i jakich oprysków użyć (zeznania k. 8). Ubezpieczony przyznał, iż jest uprawniony do dotacji rolniczych oraz, że to do niego są kierowane decyzje ustalające wysokość podatku rolnego. Syn D. K. dzieli się z ojcem zyskami z gospodarstwa. Zespół tych okoliczności pozwala na przyjęcie, iż ubezpieczony nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. Nawet jeśli fizycznie czynności związane z produkcją rolną wykonuje syn ubezpieczonego, to, jak wynika z złożonych zeznań, D. K. decyduje, jak powinna wyglądać produkcja rolna. W konsekwencji, uprawnionym jest wnioskowanie, że ubezpieczony nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. W związku z tym nie przysługuje mu prawo do wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej.

Mając na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, oddalił odwołanie ubezpieczonego.