Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Mirosława Dykier – Ginter

Protokolant sekretarz sądowy Agata Cherek

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa C. (...) z siedzibą we W.

przeciwko A. R.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz powoda C. (...) z siedzibą we W. kwotę 2.887,04 zł (dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt siedem złotych cztery grosze) z odsetkami umownymi od kwoty 2.268,90 zł w wysokości 10 % w stosunku rocznym od dnia 1 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty, a w razie zmiany wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego - z odsetkami stanowiącymi 4-krotność wysokości tych odsetek, nie więcej jednak niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie,

2.  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz powoda C. (...) z siedzibą we W. kwotę 141,38 zł (sto czterdzieści jeden złotych trzydzieści osiem groszy) tytułem kosztów procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 539/16 upr.

UZASADNIENIE

Powód C. (...) z siedzibą we W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew przeciwko A. R. o zapłatę kwoty 2 887,04 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 2 268,90 zł od dnia 01 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów sądowych – do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 04 kwietnia 2014 roku powód zawarł z pozwanym umowę kredytu na zakup towaru/usług nr (...), w ramach której pozwany otrzymał kredyt w wysokości 2 268,90 zł. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu zgodnie z harmonogramem, jednak pomimo wezwań i monitów pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty, a cała należność stała się wymagalna z dniem 18 listopada 2015 roku. Powód podkreślił, iż na dochodzoną należność składają się: należność główna w kwocie 2 268,90 zł, odsetki za okres od dnia 04 kwietnia 2014 roku do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku w kwocie 450,22 zł, koszty, opłaty i prowizje w kwocie 167,92 zł.

W dniu 30 grudnia 2015 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wydał w sprawie VI Nc-e 2423365/15 nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym uwzględniający powództwo w całości.

Z uwagi na fakt, iż korespondencja dla pozwanego, zawierająca odpis nakazu zapłaty oraz odpis pozwu, skierowana pod adres wskazany w pozwie, została zwrócona z adnotacją o błędnym adresie, a powód – mimo zobowiązania – nie wskazał w zakreślonym terminie aktualnego adresu pozwanego, postanowieniem z dnia 23 czerwca 2016 roku wydanym w sprawie VI Nc-e 2423365/15 Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie uchylił nakaz zapłaty z dnia 30 grudnia 2015 roku w całości i przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Człuchowie.

Postanowieniem z dnia 28 października 2016 roku wydanym w sprawie I C 539/16 Sąd Rejonowy w Człuchowie zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie na mocy art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c.

Z uwagi na fakt, iż powód w piśmie procesowym z dnia 17 listopada 2016 roku wskazał aktualny adres miejsca zamieszkania pozwanego, postanowieniem z dnia 02 stycznia 2017 roku podjęto zawieszone postępowanie.

Pozwany A. R. na rozprawie w dniu 16 marca 2017 roku nie kwestionował roszczenia ani co do zasady ani co do wysokości. Przyznał, że zawarł przedmiotową umowę kredytu, jak również, że nie płacił wynikającego z niej zobowiązania. Pozwany wniósł o umorzenie kredytu i kosztów postępowania wskazując, iż niedawno opuścił zakład karny, gdzie przebywał 3 lata i 3 miesiące, obecnie mieszka u mamy i nie może znaleźć żadnej pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 04 kwietnia 2014 roku pozwany A. R. zawarł z C. (...) z siedzibą we W. umowę kredytu na zakup roweru nr (...) na kwotę w łącznej wysokości 2 268,90 zł. Spłata zobowiązana została rozłożona na miesięczne raty, płatne do 4 dnia każdego miesiąca, na okres do dnia 04 kwietnia 2017 roku.

(bezsporne, nadto dowód: umowa kredytu nr (...) z dnia 04/04/2014r. k. 17-19)

Pozwany nie wywiązywał się z zaciągniętego zobowiązania i nie spłacał rat kredytu. W dniu 19 stycznia 2015 roku powód wypowiedział pozwanemu umowę kredytu i wezwał pozwanego do zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w łącznej wysokości 2 621,32 zł, na którą składały się: kapitał w kwocie 2 268,90 zł, odsetki w kwocie 257,42 zł oraz koszty, opłaty i prowizja w kwocie 95,00 zł.

(bezsporne, nadto dowód: wypowiedzenie umowy z dnia 19/01/2015r. k. 20)

Na dzień 30 listopada 2015 roku wysokość zobowiązania pozwanego wynosiła łącznie 2 887,04 zł.

(bezsporne, nadto dowód: wyciąg z ksiąg banku z dnia 30/11/2015r. k. 16)

Sąd zważył, co następuje:

W opinii sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie stan faktyczny był bezsporny. Pozwany nie kwestionował faktu, iż zawarł z powodem umowę kredytu oraz faktu, iż nie wywiązał się z zaciągniętego zobowiązania.

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Za „fakty przyznane" rozumie się w nauce i praktyce fakty twierdzone przez jedną stronę i potwierdzone, jako zgodne z prawdą, przez stronę przeciwną w drodze wyraźnego oświadczenia wiedzy (przyznania) złożonego w toku (w każdym stadium) postępowania.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o dowody przedstawione przez powoda oraz oświadczenie pozwanego, należało uwzględnić żądanie powoda w całości, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanego A. R. na rzecz powoda kwotę 2 887,04 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 10% w stosunku rocznym od kwoty 2 268,90 zł od dnia 01 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty, a w razie zmiany wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego – z odsetkami stanowiącymi 4-krotność wysokości tych odsetek, nie więcej jednak niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Sąd nie uwzględnił również wniosku pozwanego w przedmiocie nieobciążania go kosztami niniejszego postępowania, albowiem w ocenie Sądu nie zachodził w niniejszej sprawie "szczególnie uzasadniony przypadek" w rozumieniu art. 102 k.p.c. Dlatego też o kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., przyjmując, że do niezbędnych kosztów po stronie powoda należą: opłata od pozwu w kwocie 100,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictw w kwocie 34,00 zł oraz koszty opłaty notarialnej w kwocie 7,38 zł.